heyecan etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
heyecan etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

21 Mayıs 2012 Pazartesi

Bir Sezon Finali Daha...

19 Mayıs cumartesi günü RU ve ZE'nin okulunda yıl sonu gösterisi vardı.Bütün yıl çalışıp çabaladıkları emeklerini görücüye çıkaracaklardı.Her anne-baba gibi bizde iple çektik gösteriyi;ve muhtemeldir ki yaşlı gözler, alkıştan kızarmış eller,coşkudan ne yapacağını bilemez hallerle izleyecektik çocuklarımızı...

Bu sene geçen senelerden farklı olarak YA yoktu sahnede;zira O artık kreş çocuğu olmaktan çıkıp ilköğretim basamaklarının ilk adımı olan anasınıfında devam ediyordu öğrenime.Bunun burukluğunu hissettim mütemadiyen ve O'nu yokladım sürekli;acaba O'da gösteriler içerisinde yer alamamaktan,coşkuyla alkışlanamamaktan dolayı herhangi bir duygu karmaşası yaşıyor muydu?O'nunda bu süreçlerden geçtiğini,geçmiş yıllarda kendisininde böyle güzel gösterilerde yer aldığını ve O'nu da böyle gururla ve keyifle alkışladığımızı dile getirdim sıkça ki en ufak bir hüzün barındırmasın içinde diye.Görünürde etkilenmiş gibi bir izlenim vermiyordu fakat cumartesiden bu yana yaptığı taşkınlıklar sanki kendini ön plana çıkarma gayesinde gibi hissettirdi bana; ya da ben belki buna yordum kafam bu düşüncelerle meşgul olduğumdan.Pimpirikli modeldeniz ya hani...
Neyse geçelim gösteriye;
Yine her zamanki gibi çok çoookk çooooookkk keyif aldık izlerken.ZE geçen yıl yaşı itibariyle biraz tutuktu gösteride.Bu sene de aynı haller içerisinde olur mu diye endişeliydim biraz.Fakat O beni şaşırtacak derece de konsantre ve ciddiyetle gerçekleştirdi gösterisini.Öyle ki gülümsemedi bile...Arada göz göze geldiğimizde acaba konsantrasyonu bozulur mu tedirginliğini ben yaşadım ama O gayet sakin ve adapteydi işine...
RU ise Palyaço gösterisinde yer aldı.Kendi tercih etmemiş başka herhangi bir gösteriyi.İlk sırada sahneye çıktığı için biraz tutuktu fakat yine de sahnede olmaları,bu yaşta böyle organizasyonlar içerisinde yer almaları bile başlı başına takdire şayan aslında...
Sıra fotolarda...

Sol baştaki RU...



Ön sırada sağdan 3.cü ZE...






İşte beyaz kuğular sahnede..Hepsi de birbirinden zarif ve muhteşemler.Okuldaki bale branşı etkinliği,yıl sonu tüm hünerlerini sahneye koydu ve büyük alkış aldı.Öyle muazzamdılar ki...
Hep bir kızım olsun ve mutlaka bale ile haşır neşir olsun istemiştim.Bu hayallerim yavaş yavaş gerçeğe dönüşüyor.Okulda başlayan ilk adımlarımızı daha ileriye taşımak hedefimiz...


Balerin kostümü tam ZE'nin aşık olduğu türden.Bu nedenle gösteri çıkışı bile üstünden çıkarmak istemedi ve uzun süre dışarda böyle dolaştı...



Abi kardeş gösteri sonu hatırası...

Böyle de zarif olunmaz ki...

İlk göz ağrım,kıyamadığımsın...


Abisi kardeşini bu haliyle öyle beğendi ki kucaklayıp öpmek istedi...


Kollarımın altında hazinelerim


Dondurma dolabıyla aramızda manyetik bir bağ var.Yakınlarındaysak derhal yapışıyoruz:)

Bu üçlüye bayılıyorum...


Herşey muhteşemdi.Okulumuzdaki tüm öğretmenlerimize,sevgili ve çok ilgili müdüremize ve emeği geçen herkese sonsuz teşekkür ederiz...
Daha nice böyle güzel günlere...

30 Mart 2012 Cuma

4.Bebek Heyecanı...

ZE'nin ilk aylarından...
2,5 yıl arayla 3 çocuk sahibi oldum ben.
Bir ara,bir daha bebek ve çocuk yüzü görmek istemediğime dem vurdum sürekli;o kadar bıkmış,bunalmıştım nitekim.Fakat,ara ara hamile yahut yeni doğmuş bebek gördüğümde,ne denli özendiğim ve özlediğimi şaşkınlıkla farkettim.Delirdiğimi bile düşünmedim değil bu nedenle...

Bebek kokusu burnuma her çalındığında,her şeye rağmen "acaba bir bebek daha mı?" fikri geldi gitti aklıma.Sonra çabuk silkelendim neyse ki :)
Ama her aldığım bebek haberinde yine ve yeniden mutlanıp, yeni  başlangıçların yarattığı heyecana ortak oldum sevinçle...
Anladım ki iflah olmam ben...

Ve bu haller içinde dün öğrendim ki ailemize 4.cü bir bebek daha dahil oluyor:)
Evet evet;mis kokulu,pamuk gibi,yumuk yumuk,insanın bakmalara doyamadığı,mucizenin diğer adı bir bebek girecek hayatımıza 8 ay sonra,
Sağlıkla ve mutlulukla inşallah...

Deliler gibi heyecanlıyım bu kez,
Nasıl geçecek bu uzun süreç bilmiyorum.Kafamda hazırlıkları planlamak bile ayrı bir huzur verdi daha şimdiden,neler yapacağım neler;Allah'ın izniyle sağlıkla dünyaya bir gelsin de hele...

ZE diyor ki;
İsmi Zeynep olsun,

RU diyor ki;
Hayır Ege olsun,

YA diyor ki;
Ali olsun Ali

Erkek olma ihtimali yüksek yani :)
Ama ben kız olsun istiyorum ne yalan;içime de öyle doğuyor,
Sağlıklı olsun da...

Mutluyum,çok mutlu,
Nihayet TEYZE oluyorum,yaşasınnnnnnn
:)

7 Ekim 2011 Cuma

Kendin Pişir,Kendin Ye...

Harıl harıl para biriktiriyoruz bugünlerde...

Neden mi?

Bir süre önce,çocuk kanallarının birinde reklamını gördüğümüz,çocukların da epeyce ilgisine mazhar olan,peşi sıra,gidenlerin de tavsiye edişiyle birlikte bizim de kararını verdiğimiz, "Jurassic Land" adlı dinozor parkına gidebilmek için.

YA "anne biz de gidebilir miyiz oraya?" diye sorduğunda,
"Tabi ki gideriz oğlum,ama giriş ücretlerini siz ödeyeceksiniz" dedim.
"Tamam" dedi büyük bir keyifle...
Bende hemen ilgili siteyi bulup giriş ücretlerini öğrendim.Ulaşılması gereken rakam 64 TL idi.Hedef rakam çocuklara iletildi ve çocuklar hedefe azimle kilitlendi:)
Elbette parayı biz ödeyip,tez elden yolunu tutabilirdik parkın,
Lakin istedim ki,
Kendi çabalarıyla amaçlarına ulaşmanın,hazzını,tatminini ve gururunu yaşasınlar.
Hiçbir şeyin,emek sarfedilmeden,kolayca edinilmeyeceğinin ayırdına varsınlar.Bununla birlikte,tasarruf etmenin faydalarını da idrak etsinler; ve pek tabi,sabretmeden selamete ulaşamayacaklarının bilincine varsınlar.
Sonunda gayelerine ulaştıklarında,bu onların bir sonraki hedefleri için teşvik edici olsun...

Şimdi,büyük bir zevk ve heyecanla,hergün birer ikişer atıyorlar paralarını kumbaraya.

Giriş ücreti bir çocuk ve iki yetişkin için: 64 TL.
0-4 yaş ücretsiz.İkizler için bedava bu durumda.
Epeyce birikti;onların yanında açmıyorum kumbarayı,nitekim açıldığını bildiklerinde(daha önce ki tecrübelerimize dayanarak),sürekli açıp saymak istiyor ve bu esnada kaybedebiliyorlar bir kısmını.

Şu an için son durum : 57 TL

Mutlu sona çok az kaldı yani...

22 Nisan 2011 Cuma

Ulusal Egemenlik Anne ve Çocuk Bayramı...

Çok heyecanlıyım.Kuzularım,günlerdir yaptıkları çalışmaları ortaya koyacaklar bugün.
23 Nisan kutlamalarımız bir gün önceden gerçekleşecek okulumuzda...

YA İspanyol çocuğu olup,şiir okuyacak,
RU ve ZE de birer kıtalık şiir okuyacaklar.
Günlerdir şiir ezberliyoruz.
Akşamları elimizde fırça sapı,mikrofon yapıp şiir okuyoruz.Arkasından bolca alkış,bravooo nidaları eşliğinde öpücük yağmuruna tutup yüreklendiriyoruz ki o gün gelip çattığında tutulup kalmasınlar...
Çok komikler ve de çooookkk tatlı...
Miniklerim büyüdüler de şiir okumaya başladılar,inanılmaz...
İzlerken yine mendilleri hazır bulundurmalı...
Dün 23 Nisan şenliğine gittiler okul vasıtasıyla.
3 kardeş birlikte...
Palyaço gösterisinde ZE korkup ağlamış azıcık,RU hiç korkmamış,öyle diyo:
"Anne biliyomutun,ben hiç kokmadım,Zeenep koktu,ağladı"
İlizyonist izlemişler ardından,paralar falan kaybetmiş,bişiler bişiler...
Etkilenmişler sanırsam.
Şarkılar söylenmiş,danslar edilmiş,
Eve geldiklerinde hala "gözüm kara kalmadı yara oldum renga rengarenkkkk" diye tempo tutuyorlardı.
Çok sevindim tabi eğlendiklerine.
Bende gezmelere gittim,kalırmıyım onlardan eksik?
İzmit'e kız kardeşime gittim,havanın tadını çıkardık.
Eee artık kalkıp birazcık evle ilgileneyim,ortalığı dertop edeyim,
Sonrada annemide alıp,gidip keyifle kuzucuklarımı izleyeyim...



Related Posts with Thumbnails