Pomiędzy sztuką a rzemiosłem...

Dziś kolejna porcja guzikowych inspiracji. Niestety nie udało mi się skończyć pierwszego dzisiejszego haftu, bo okazało się, że pudełko z koralikami pojechało do domu w obliczu planowanej przeprowadzki i nie wróciło, więc zabrakło mi materiałów wykończeniowych :)

Ale niezrażona wzięłam się od razu za drugi obrazek, żeby jednak coś dziś zrobić od początku do końca. Z efektu pracy jestem bardzo zadowolona, a na dodatek świetnie się przy tym bawiłam. 

Z teraz od początku...

Potrzebne materiały:

• guziki
• materiał
• tamborek
• igła
• nici w kolorach pasujących do guzików
• ołówek
• projekt rysunkowy

1. Przygotowanie projektu - wzór musi być prosty, ważne by dostosować go do kolorów guzików, które posiadasz (niebo raczej nie może być zielone, a kwiaty czarne ;-P) Najlepiej narysować kilka pomysłów na papierze i wybrać najlepszy, do poszukiwania inspiracji świetnie nadają się kolorowanki dla małych dzieci.

2. Przygotowanie materiału - trzeba wybrać materiał, na którym będziemy wyszywać i wyciąć niewielkie kawałki. W moim wypadku mają one ma około 25x25 cm. Muszą one być na tyle duże, by bez problemu udało się go umocować na tamborku.


3. Mocowanie materiału - wycięty kawałek trzeba założyć na tamborek i mocno zacisnąć, by się nie przesuwał. Materiał powinien być założony dość ciasno.



4. Przerysowywanie wzoru - wybrany wzór trzeba przerysować z kartki na materiał używając ołówka lub specjalnego pisaka do tkanin.


5. Przymiarki guzikowe - w wypadku wzorów bardzo prostych nie jest to konieczne, jednak jeśli używamy guzików bardzo różnych albo wzór jest trudny warto to zrobić, by wiedzieć co gdzie przyszyć.



6. Przyszywanie guzików - czynność, która zajmuje sporo czasu i jest dość monotonna, jednak w porównaniu z tradycyjnym haftem i tak jest znacznie szybsza, wiec pracuje się przyjemnie. W moich projektach korzystam z guzików z recyklingu, więc mam dodatkową pracę - każdy z użytych guzików przecieram chusteczką dla niemowląt, by usunąć z niej kurz i brud. Szyjąc trzeba uważać, by guziki układały się równo w rzędach i nie przekraczały wyznaczonych linii. Niestety w wypadku haftu guzikowego nie ma możliwości skorzystania z innej metody niż ręczny haft. Aby umocować guziki nieruchomo w konkretnym miejscu trzeba wbijać igłę możliwie blisko krawędzi dziurek. Korzystając z kilku kolorów guzików warto mieć kilka zestawów nawleczonych igieł z różnokolorowymi nićmi i przyszywać odpowiednie guziki odpowiednim kolorem - to podkreśla barwę guzików i dodatkowo oddziela od siebie różnokolorowe elementy. Szyjąc trzeba pamiętać, by zachowywać po lewej stronie robótki jak największy porządek w ściegach i przyszywać guziki po kolei z jednej strony na drugą lub rzędami.



7. Przyszywanie koralików - w miejscach, gdzie kontur nie jest wypełniony, a pozostałe miejsce jest za małe na guzik trzeba naszyć koraliki w pasującym kolorze. Obowiązują tu takie same reguły jak w wypadku przyszywania guzików.



8. Elementy haftowane - niektóre elementy nie nadają się do wyszywania guzikami i koralikami, sięgamy wtedy po tradycyjne techniki hafciarskie - drobne linie haftujemy ściegiem łańcuszkowym, płaszczyzny zapełniamy ściegami płaskimi lub cieniowanymi. Jako wykończenie przy trudniejszych projektach, by podkreślić kształt warto kontur projektu przeszyć ściegiem w pasującym do guzików kolorze. Dzięki temu przedstawienie będzie bardziej czytelne.



9. Wykończenie - materiał z haftem należy wyprać, wyprasować na lewej stronie. Po tym można go dalej wykorzystywać jako obrazek zdobiący pomieszczenia, element innych projektów (np. poduszek, kosmetyczek itp.) Hafty guzikowe świetnie nadają się na prezent, bo są bardzo oryginalne, a wykonane starannie naprawdę robią wrażenie. No i co ważne bez trudu można je zrobić w jedno popołudnie.


Na koniec mam do Was prośbę. Jeśli skorzystacie z powyższego tutoriala, proszę, wrzućcie w komentarzu link do gotowej pracy. Będzie mi miło oglądać efekty Waszych zmagań mając świadomość, że to ja Was zainspirowałam...

Zanim przejdę do właściwego tematu przypominam o mojej ankiecie magisterskiej - zostało już niewiele czasu na to, by wziąć w niej udział. Trwa do 15. 04. 2011, ponieważ taka data została podana w ogłoszeniu w Wenie-Design.

Ankieta Rękodzieło w internecie - KLIKU KLIK

Ok, formalnościom stało się zadość, więc mogę przejść do głównego tematu posta :) 
Prace nad dyplomem postępują powoli - póki co w różnych częściach mojego pokoju składuję rożne potrzebne rzeczy. Ogólny projekt mojej pracy dyplomowej: parawan z rożnej wielkości elementów 1,5x1,5 metra + 1x1,5 metra + 0,5x1,5 metra, do tego druk tradycyjny na materiale, temat to dmuchawce.

Szkice koncepcyjne wyglądają następująco:


Oczywiście gotowa grafika będzie wyglądać inaczej - skala jest inna, o dokładności nawet nie ma co mówić, bo szkice to format A4, zresztą głównym zadaniem tych bazgrołów jest przedstawienie ogólnego pomysłu, na ostateczne rozwiązania czas przyjdzie tak na prawdę dopiero przy wycinaniu matryc.

Połączenie elementów:


Mam już kawał linoleum - ponad 5,5 metra, czyli więcej niż mi potrzeba, ale nie chciałam ryzykować, że mi zabraknie, pomylę się albo coś podobnego. Wyzwaniem będzie teraz pocięcie go na kwadratowe kawałki - 36 elementów 20x20 cm, 12 elementów 30x30 cm, 3 elementy 40x40 cm.

Mam też próbki materiałów - póki co 6 różnych typów w różnych kolorach, gramaturach i fakturach. Wszystko utrzymane w naturalnej kolorystyce, eko look bardzo mi się w nich podoba. Nie drukowałam do tej pory na tkaninie, nie wiem jak zachowa się materiał w zetknięciu z matrycami, prasą i farbą drukarską. Dlatego nie zdecydowałam się na najbardziej pasujące połączenie, tylko będę testować i czekać na wyniki.

Jeden z materiałów spodobał mi się tak bardzo, że wybrałam go na podkład bez próbowania - akurat do tego nie muszę wiedzieć jak się będzie na nim drukować, bo będzie on gładki i jego głównym zadaniem będzie utrzymywanie pozostałych elementów pracy. Piękne lniane płótno, eleganckie, lekko połyskliwe, naprawdę wspaniałe. Pierwszy raz kupowałam tak dużo materiału na raz - 8 metrów - dziwne uczucie, tym bardziej, że mój portfel zrobił się lżejszy aż o 200 złotych, ale wiem, że było warto.

Ostatnio spróbowałam nowej zabawy rękodzielniczej, bo trudno mi to nazwać inaczej. Bez planu, bez projektu - ot tak całkiem dla funu. Zaczęło się od tego, że na początku przygody z rękodziełem w sieci maniakalnie przeglądałam Flickr, szczególnie jeśli chodzi o haft i różne jego zastosowania - wtedy właśnie po raz pierwszy spotkałam się z określeniem free form. Później miałam do czynienia z tą techniką jeszcze przy robótkach szydełkowych - ale nie przypadło mi to do gustu. Ostatnio jednak przy okazji jednego z ważnych dla mnie projektów postanowiłam spróbować improwizacji z materiału. Szczerze powiem, że efekt końcowy przerósł moje najśmielsze oczekiwania. Jestem zachwycona! A do tego technika jest prosta, można się jej nauczyć samodzielnie i wygląda bardzo efektownie. Świetna ozdoba moim zdaniem. No i robi ją ją dość szybko, co też jest czasem nie bez znaczenia. Jakbyście były zainteresowane, to dajcie znać w komentarzach - wrzucę krótki kurs ze zdjęciami. Może komuś się przyda.

PS. Wystarczy kliknąć na fotkę, żeby zobaczyć ją w dużej rozdzielczości i przyjrzeć się szczegółom.


I jeszcze szybki konkurs - zgadnijcie czym stał się mój free form ostatecznie. Łatwo nie będzie, ale jeśli komuś uda się trafić, to obiecuję jakąś niewielką nagrodę :) Rozwiązanie zagadki w kolejnym poście, gdzie przedstawię zdjęcia gotowego przedmiotu.

Większość czasu zajmuje mi obecnie obrus, który musze skończyć przed świętami, bo będzie to prezent dla moich dziadków pod choinkę. Na razie powstaje brzeg z koronki brugijskiej (nowa umiejętność - ucze się w trakcie roboty, ale jest to prosta technika opierająca się tylko na kilku podstawowych oczkach), póżniej zostanie nim obszyta środkowa częś z bawełnianego płótna i jeśli zdążę powstanie szydełkowa wstawka lub haft na głównej materiałowej części.

Z dumą oznajmiam wszem i wobec, że zkończyłam pracę nad pierwszymi kwadracikami do kołderek za jeden uśmiech. Przy okazji powróciła miłośc do haftu, pierwsze moje zauroczenie craft'owe. Wczoraj uświadomiłam sobie przy okazji porządkowania mulin, że w zasobach mam jeszcze motki Ariadny z czasów zamin firma zaczęła numerować kolory. Jakby nie patrzeć minęło juz z górą 9 lat odkąd cioteczna babcia poświęciła tydzień na nauczenie mnie tego, co sama potrafiła. I tak jak wtedy najbardziej wciąż lubię haftowanie i szydełko mimo, że moje horyzonty są teraz nieporównanie szersze niż wtedy...