Na Patrię

niewielki, z widokiem na cztery strony świata, łatwo dostępny szczyt wybrałyśmy się 27 sierpnia 2025, tym samym kończąc w tym roku zdobywanie Korony Ziemi Sanockiej.

Wycieczka niewielka, tylko 1 km na górkę zwieńczoną drewnianą altaną, gdzie była pieczątka, ale nie było tuszu, by ją sensownie odbić w książeczce.

Patria (474 m n.p.m.) leży w Kotlinie Jasielsko-Krośnieńskiej dokładnie we wsi Odrzechowa. Ze szczytu rozpościera się widok na Beskid Niski (z pasmem Bukowicy), na wsie Zarszyn i Besko. Stoki Patrii porastają łąki, dlatego jest taka doskonała widoczność i upajające widoki. 

Następnie zeszłyśmy do małej, nowej budowli, która okazała się stacją rowerową, gdzie rowerzyści przemierzający szlaki rowerowe mogą odpocząć, podpompować opony w rowerze i przeanalizować stojącą nieopodal tablicę ze szlakami rowerowymi.

Przy drodze w Odrzechowej na samym dole stoi sobie oto taka kapliczka Jana Chrzciciela:

Kapliczka na przełęczy E. Rydza-Śmigłego

Kapliczka posadowiona została na przełęczy Edwarda Rydza-Śmigłego między Łopieniem (961 m n.p.m.) a Mogielnicą (1171 m n.p.m.) nieopodal jego pomnika.  

Na przełęczy znajduje się kamienny Pomnik Spotkania Pokoleń z 1938 r. oraz krzyż, postawione na pamiątkę walk Legionów Polskich w 1914 r., dowodzonych właśnie przez  E.Rydza-Śmigłego.

Przehyba

leży w Beskidzie Sądeckim, w zachodniej części Pasma Radziejowej. Wybrałyśmy się nań najprostszą trasą, bo drogą  asfaltową z Gabonia. Naturalnie prowadzą na górę inne, znacznie trudniejsze szlaki: szlak niebieski i zielony ze Szczawnicy, czerwony z Krościenka nad Dunajcem, zielony z Jazowska, żółty ze Starego Sącza, niebieski z Rytra.

Na leśnym parkingu można bezpiecznie zaparkować auto. Jako, że to był poniedziałek (15.05), ani samochodów, ani turystów nie było, więc tylko w towarzystwie naszej grupki składającej się z córki i wnuczek oraz mnie i dwóch psów - maszerowałyśmy do góry.  Po drodze mijałyśmy  robotników pracujących przy wycince lasu, a nas mijały nieliczne samochody jadące gdzieś w górę.

Po drodze zatrzymywały nas kolejne stacje ścieżki edukacyjnej, zachęcały do odpoczynku ławeczki i szałasy oraz kaplica św. Kingi:

i głaz tzw. krzesło św. Kingi, na którym odpoczywała uciekając przed Tatarami: 

Najpierw minęłyśmy Małą Przehybę: 

by w końcu dojść do schroniska na Przehybie (1175 m n.p.m.), skąd roztaczały się wspaniałe widoki:

Widoczne też były Tatry rozświetlone słońcem i błyszczące śniegiem.

Samo schronisko puste i przestronne, nie było ani jednego turysty. Nieco później dotarło tu starsze małżeństwo.

Pogoda nie była rewelacyjna, a przy schronisku wręcz zimno i wietrznie, toteż w środku zjadłyśmy nasze wycieczkowe zapasy, by szybko wyruszyć z powrotem.

Dolina Kobylańska

to jedna z dolinek krakowskich. Piszę o niej dopiero teraz, z obowiązku  kronikarskiego, gdyż razem z rodziną córki odwiedziliśmy tę dolinkę w okresie świąt wielkanocnych.

Jest tam i miejsce parkingowe, gdzie można postawić samochód, i malownicze widoczki oraz skały treningowe dla wspinaczy.  Wtedy na początku kwietnia urzekła nas jeszcze nieśmiała zieleń wiosenna.

Sama dolinka ma około 4 km długości i znakomicie można tam spacerować z dziećmi i psami.

Wylot doliny ograniczony jest bramą skalną o szerokości około 30 m, znajdującą się pomiędzy Ponad Gnój Turnią i drugą, bezimienną turniczką. Wyżej, pomiędzy Żabim Koniem i Małą Płytą jest druga brama skalna, zwana Bramą Kobylańską.

Prowadzą stąd w ścianach wschodniego zbocza wąwozu schody do znajdującej się w grocie skalnej kapliczki Matki Boskiej. Wmurowana po lewej stronie tablica głosi: „Rok pamiętny objawienia Matki Boskiej 1914. Tu jest moja wola stwierdzają wierni”. Spod kapliczki  się ładny widok na dolinę.

Wyżej ścieżka przekracza potok prowadząc obok samotnej skalnej iglicy wystającej z ziemi. Jest to Płetwa. Górna część doliny porośnięta jest lasem mieszanym. W nim również znajdują się wysokie skały wapienne.

Dnem Doliny Kobylańskiej płynie potok Kobylanka, w niektórych miejscach zanikający. Zasilany jest wieloma źródłami i wywierzyskami, jednym z nich jest Źródło św. Antoniego znajdujące się tuż obok ścieżki w dolnej części doliny. 

Przepływ wód w dolinie w większości odbywa się podziemnymi szczelinami i pustkami krasowymi.

Kto uważnie oglądał zdjęcia, zobaczy że Ifunia jeszcze była z nami.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dolina_Kobyla%C5%84ska

Kapliczki przydrożne. Kapliczka przy wejściu do Wąwozu Homole (Małe Pieniny - Jaworki))

Kapliczka łemkowska, zbudowana z kamienia, otynkowana, dach dwuspadowy z gonta. Pochodzi prawdopodobnie z XIX w. We wnętrzu oleodruk  "Matki Boskiej z Dzieciątkiem".