Lapbook

Hadden jullie daar al eens van gehoord? Ik in ieder geval niet....

Dit vond ik erover op internet:
De term ‘Lapbook’ werd voor het eerst bedacht door Tammy Duby, een thuisschoolmoeder en schrijver uit Virginia, USA. Ze noemde het zo omdat het ‘boek’ past in de schoot (lap) van het kind (net zoals in ‘laptop’).

Een lapbook is een eenvoudig mapje met een verzameling van mini-boekjes, klepjes en ander gevouwen materiaal waarin ruimte is voor tekeningen, verhalen, chronologische info, diagrammen, … Een lapbook kan gemaakt worden van om het even welk onderwerp. Denk maar aan: een onderzoek, een werkstuk, een project, een boekbespreking, …


Op Youtube zag ik bij Nik the Booksmith de eerste aflevering (klik) van een tutorialserie over het maken van een lapbook. De titel maakte me nieuwsgierig "From Disgarded to Regarded" (vrij vertaald: Van Afgedankt naar Gewenst) en omdat ik toch lekker recht toe recht aan zat te breien bleef ik kijken.
En hoe gaat dat dan: ik vind het leuk om te zien wat er gemaakt wordt en wil méér zien. Van het een kwam het ander, het werkte heel inspirerend en voordat ik het wist, fietste ik naar de Kringloop om twee oude boeken uit te zoeken die geschikt waren. De kaften ging ik gebruiken en die moesten ongeveer dezelfde lengte hebben. De binnenkant was niet echt belangrijk,maar ik wel gezocht naar bladzijden die ik nog eens kan gebruiken.

De binnenkanten werden verwijderd en van één boek werden de voor- en achterkaft losgesneden zodat ze naar binnen geklapt konden worden.
Ik besloot een lap stof te gebruiken die als buitenkaft dienst ging doen. Hierdoor werden de kaften van de oude  boeken mooi stevig met elkaar verbonden. Om wat 'diepte' in het lapbook te krijgen, sneed ik twee 'rugrepen' die op de vouw van de buitenkaften kwamen.

Nadat ik de stof op de buitenkant had geplakt, werden de binnenkanten beplakt met scrapbookpapier. Dit is mooi stevig en verbergt gelijk de naar binnen gevouwen stofranden. Bij Action had ik een blok scrapbookpapier gehaald van 30 x 30 cm en 250 gram dik. Om eenheid in het lapbook te krijgen, besloot ik zoveel mogelijk alleen dit papier te gebruiken.

Het is wat lastig om uit te leggen wáár ik bepaalde onderdelen plaats in het lapbook, daarom noem ik ze voor nu maar even blad A, B, C, D. (Als het boek gesloten wordt, klappen eerst blad A en D naar binnen en daarna B en C naar elkaar toe.)

Blad A werd als eerste gevuld.
Hierop kwam een klep die omgeslagen kan worden. Voor de voorkant naaide ik op de naaimachine verschillende maten papier op elkaar. Ze werden allemaal aan één kant opengelaten zodat er vakjes ontstonden waar straks plaatjes, teksten, enzovoorts in bewaard kunnen worden.

Aan de achterkant van de klep kwam een envelop die ik beplakt had met bladmuziek. Uit een boek met krantenberichten van vroeger knipte ik een mooi plaatje.  Daarnaast kwamen twee vakjes die gemaakt zijn van dik printpapier waarop koffiegekleurde tekstvellen werden geplakt. De vakjes werden met kleine harmonicagevouwen stripjes opgeplakt zodat ze wat ruimte geven.

Onder de tekstvelvakjes heb ik een 'grapje' geplakt: het kartonnetje met de veter is voorzien van 'eyelets' om de gaatjes. DH had de eyelets voor me besteld bij Alie Express. Dat bestellen ging dit keer niet helemaal goed en nu heb ik dus 600 eyelets gehad in plaats van 200. Nou, die moeten dus maar gebruikt worden 😂
Onder het veterkartonnetje kan nog iets geschoven worden.
In het boek van Anton Pieck kwam ik de harmonicaspeler tegen: die kon natuurlijk níet ontbreken in mijn boek!

Blad B was aan de beurt.

Daarop kwam een 'boekje' van een paar bladen scrapbookpapier. Op de eerste (halve) bladzijde kwam een vakje met 'venster'. Hiervoor zigzagde ik een stukje plastic onder een rechthoek van scrapbookpapier. Daarna lijmde ik het op de bladzijde en liet de rechterzijkant open. Dit vakje heb ik alvast gevuld met labels.

Op de volgende bladzijde kwamen weer twee tekstpapiervakken waarop ik plaatjes plakte van een man en een vrouw.  Een stukje jute gaf wat extra effect.
Aan de achterkant van de halve bladzijde tekende ik een art-deco embossingmal na en plakte daarin een plaatje van een verliefd stelletje. Nu is het net of de vrouw rechts kijkt naar het stelletje en daarbij denkt: "La vie est belle" (Het leven is mooi). De tekstblokjes van La vie est belle heb ik gemaakt met stempels waarin ik de tekst schreef.

De volgende twee bladzijden zijn beplakt met zelfgemaakte enveloppen. Ik begon met de rechterenveloppen en vond hiervoor een filmpje op YouTube (klik). Nadat ik ze had opgeplakt was ik er toch niet helemaal tevreden over; ze waren nogal dik en sloten niet helemaal goed. Ik heb nog even geprobeerd ze los te maken, maar ze zaten zo vast dat ik ze maar heb laten zitten.
De linkerenveloppen zijn gemaakt door een langwerpig stuk papier in drieën te vouwen en van het bovenste deel een soort klepje te knippen; veel eenvoudiger en veel minder dik!
Misschien ga ik deze bladzijden nog wat meer versieren, maar op dit moment laat ik ze nog even zo.

De volgende bladzijde kreeg twee venstervakken.
Aan de rechterkant is het 'boekje' vastgeplakt aan blad B. Om dat netjes af te werken heb ik op de linkerhelft een verticale 'pocket' geplakt die gevuld kan worden. Of ik er nog iets naast maak, weet ik nog niet.

Blad C.

In de tutorial wordt hier een harmonicagevouwen flap geplakt, maar dat vind ik te dik worden, dus ik heb het bij drie vakken gehouden. De openingen zijn gesneden in een vel scrapbookpapier. De gleuven zijn gemaakt van een extra stukje scrapbookpapier en natuurlijk kon ik hier mooi weer een paar eyelets kwijt om uitscheuren van de vakken te voorkomen.
Het is mogelijk dat ik nog wat aan deze bladzijde toevoeg.

Blad D.

Hier is een map gemaakt van verschillende scrapbookvellen die met harmonicareepjes aan elkaar zijn geplakt. Hierdoor vallen de vakken wat open. Dat is handig als ik wat wil pakken, maar er moet natuurlijk niet iets uitvallen. Daarom heeft de map een klep gekregen die gesloten kan worden met een katoenen draad.  Aan de voorkant van de map zijn nog wat stukjes scrapbookpapier genaaid met kleine vakjes.

Tussen blad B en blad C zit de oorspronkelijke rug van het kringloopboek. Hierop heb ik (zoals op de tutorial geshowd werd) een stevige strip geplakt waarop touwjes zijn geplakt. Er komt daar nog 'iets', maar ik weet nog niet wat, want de tutorialserie is nog niet afgelopen.  Ik laat me wel verrassen!

De kaft moest natuurlijk ook nog versierd worden. Al was het alleen maar om aan te geven wat de voorkant is.
Met behulp van een tekstsjabloon heb ik de letters getamponeerd met acrylverf.

Het boek zoals het er dichtgevouwen uitziet

Hier is het boek één keer opengevouwen

Hier is het boek helemaal opengevouwen.

Ik kan me zo voorstellen dat een filmpje misschien een beter idee geeft hoe het boek 'werkt', daarom:

(het is geen topkwaliteit, want filmen met de telefoon in de ene hand en tegelijkertijd omslaan met de andere hand is niet makkelijk 😉)

Het is heel leuk om op deze manier met papier bezig te zijn. Ik vind het heerlijk om te knippen en te plakken en te zoeken naar mooie combinaties. Of het boek echt handig is in gebruik, weet ik nog niet (sommige vakjes zijn wel érg klein), maar ach, dat geeft niet; ik ben heerlijk bezig en daar gaat het om!