Fridafuif

Frida's neefjes keken al weken uit naar wat zij zelf de Fridafuif noemden.

Dik 5 maanden nadat ze haar eerste gilletje slaakte, maar eigenlijk heel fijn zo'n 'verlaat' feest. Iedereen lekker uitgeslapen en Frida zelf die ook met volle teugen van zoveel aandacht genoot.

Je zou van minder, met zoveel oetsiekoetsie gezichten die je van alle kanten toelachen, veel te veel cadeautjes en een eigen nummer (dank je Mr. Mitchell!) als kers op de taart.

Lieve tanties, peeties en oma's zorgden mee voor een goed gevulde desserttafel. Ik sloeg weken op voorhand aan het pompondraaien, goed voor meters pomponslingers, bloemen en frida's feesttaart topper. Die feesttaart, dat was een reuze biscuit met een vleugje smurfentaartsmaak: slagroom, abrikozen en witte chocolade, mmm.

Een dag met een zonnegeel gouden randje (waar Frida achteraf nog 2 dagen van moest bekomen)... 

Black cat, white cat

Sinds ons klein patatje er is, komt er van freubelen niet veel in huis. Snelle knutsels kunnen, uitgesmeerd over meeeeeerdere dagen, nog net. Tientallen ponpons (zo heette dat in onze tijd, zonder m) draaien - waarover later meer - ...

of een snelle stempel gutsen.

En omdat ik - net zoals haar - moeilijk nee kan zeggen én er zoveel goesting in heb, geef ik de komende maanden twee stempelworkshops bij Helen b. Je weet wel, die straffe madam met haar schattig betekende porseleinen kommetjes en broodplankjes. 

Wil je zelf eindelijk eens werk maken van een eigen stempel? 
Kom dan in het atelier van Helen mee gutsen op zondag 29/03 of zondag 10/05. We maken er een heel gezellige zondagmiddag van met veel tips en inspiratie om je eigen stempels te maken, een zoet hapje en drankje... én je gaat met minstens één zelfgemaakte stempel en je eigen stempelmateriaal naar huis. Want stempels maken is ferm verslavend (je bent gewaarschuwd)!

Stempelen op z'n Chinees

Soms vallen de puzzelstukjes in elkaar. 

Deze stempel zat al een tijdje in mijn hoofd. Ik hou erg van een stempelset, waarbij je stempels kan combineren om al stempelend verrassende combinaties te maken. 

Een vriendin verklapte me dat ze er als kind van droomde om bij de post te werken - om /tsjak boem/ stempels te kunnen zetten aan de lopende band. 

De tangram stempel is postkantoortje spelen in het kwadraat. Super leuk én mooi in al zijn eenvoud, dus een stempelset zou er komen.

Zelfs wie nog nooit een guts vastgehad heeft, kan deze stempel maken.

Hier kan je het sjabloon downloaden. 

De opmerkzame lezer heeft intussen al goed gezien dat blokje 1 = blokje 2, en blokje 3 = blokje 4. Men zou zich in alle zuinigheid dan ook kunnen afvragen of er niet op wat stempelrubber bespaard kan worden.
Uit ervaring (blush) durf ik zeggen: niet doen. Het helpt bij het stempelen om alle blokjes eerst in de juiste vorm te leggen om te zien wat dat geeft, voor je met verf of inkt aan de slag gaat. Heus!

Ik stempelde met textielverf op stof (t-shirts en A3 formaat tassen) met de grote stempelset van 11 op 11 cm. Met de kleine (5,5 op 5,5 cm) kon ik perfect ritstasjes en A5 formaat kaartjes bedrukken.

Hoe je handig op textiel kan stempelen met textielverf heeft Juliette al prachtig uitgelegd.
Dit zijn alvast mijn favoriete tangram dieren!

Oh ja. Ik ben nog op zoek naar een handige Harry die het ziet zitten om voor mijn stempelset houten blokjes op maat te zagen... In ruil zorg ik voor pret voor het hele gezin met een grote stempelset!

Kerstboom in de boomhut

Als je zoals ons in een boomhut woont (met uitzicht op veel boom) is een maakboom zonder hout eens iets anders.
En omdat schoon servies niet vaak genoeg van stal gehaald kan worden, maakte ik er een mini kerstboom van.

De voordelen van zo'n kleine boom zijn grandioos. De nadelen ook. Zo is deze boom totaal niet bestand tegen grijpgrage kinderhandjes*, verdwijnt in het niets bij pakjes van enig formaat, slaat een gat in de serviesvoorraad (dat wordt voor één man koffie uit een soepkom op kerstavond). En om brokken te voorkomen is enkele repen dubbelzijdige plakband onontbeerlijk.

Maar hij maakt me zo blij. 
En hij past op een kerstkaart (al is daar voor een grote boom, mits enig uitgezoom ook wel iets voor te zeggen). 

En zoals je van een tapir kan verwachten, altijd pret rond de boom.

Je vindt hem ook in de geweldige maakboom wedstrijd. Hopen maar dat hij stand houdt tot de jury beraadslaagd heeft.

* De kerststal van Joel (nu ook met herders en extra schapen) maakt dat dan weer ruimschoots goed.

Schoolfeest

Het schooljaar is nog maar gestart, en we doen hier al van schoolfeestje... 
Na 3,5 jaar studeren eindelijk gediplomeerde onderwijzeres, huppel x2.

Nog een berg taarten te bakken, maar om de oven alvast wat op te warmen nog wat geshrinkeld.

En na de ontdekking van de bakvorm, een nieuwe tip voor de shrinkelaars onder ons: een vernisspuitbusje doet wonderen.

Een wolkje in mijn koffie

Ik drink mijn koffie verkeerd. Als kind leerden broer en ik melk drinken met een zwart wolkje koffie erin. Een donderwolkje dus. En dat is altijd zo gebleven bij mij. Broer profiteerde daar dikwijls van om zijn speculaas even te soppen bij mij, met een modderbodempje koek als gevolg. Maar ik dwaal af.

Enkele weken geleden, een wolkje op mijn revers, ging ik een ontbijten bij Clouds in my coffee. Een geweldige hangplek met een geweldige naam in Saint-Amandsberg, of all places.
De übersympatische koffiedame viel als een blok voor dat wolkje - het opgespelde - en plannen werden gemaakt.

Ik liet me even gaan en maakte meteen een volledig setje, drie weerstoestanden indachtig. Hoe je zo'n shrinkel maakt lees je hier. In plaats van zilverpapier gebruikte ik deze keer bakpapier, dat ik over de bodem van een springvorm spande. Papier op de bodem, springvorm erop.
Je shrinkel kleeft minder en komt makkelijker los, een ontdekking.

Zij kent al die wolken volgens mij met naam en toenaam. Ik ben benieuwd wanneer de eerste donderwolk daar in Sint-Amandsberg de kop zal opsteken.

Mijn held

Na het bloeden volgde het heldendom...

Voor nostalgische romantiek moet u bij haar zijn!

Want

* Want het wordt weer kouder, hoera.

* Want met een tegoedbon alleen kwam ik er niet vanaf op het kerstkadootjesboomhutruilfeest.

* Want je mag een wollen trui dus wél wassen op 60° + lekker heet in de droogkast drogen.

Voor: xxxl trui, type populaire Deense thrillerreeks.

Na: xs trui, type Paulus de Boskabouter tekenfilm.

Proefmodel: ik paste haar patroon aan en gebruikte haar geweldige uitleg (in sappig Amerikaans).

Voor echt nu: dikke vrienden op het eerste gezicht.

Door het vervilten van de trui hoef je niets af te zoomen, de wol klit zo vast aan elkaar dat ze winddicht en onuitrafelbaar wordt. Het onderrandje is aanpasbaar in lengte, afhankelijk van het type overvest.

Ik maakte ze op maat van een standaard manmens, vooral iets langer aan de vingertoppen dan op het patroon. De duimen in Amerika zijn precies wel van groter formaat dan in onze lage landen, dus daaraan veranderde ik niets. Voor een standaard vrouwmens kort je best vooral de duim wat in.

Laat die kringlooptruien maar ruien!

Kerstfeest in de boomhut

Met z'n tweeëntwintig kwamen ze naar onze boomhut voor een geweldig gezellige avond. Zij warmde mee het huis op, we maakten chili zonder vlees, soep met optionele vleesballetjes met chorizo, pompoenhummus en hangop. Er ging een camembeirke in de oven en er kwam een sneeuwtaart in twee lagen uit.

Voor de gelegenheid hadden we zelfs een rendier en twee bokjes op bezoek. 

Fijn eindejaar alvast, met veel warmte en licht in de duisternis!