Vesper

Bijna twee jaar geleden maakte ik een blauwe broek die de blog nooit haalde. Ongeveer tegelijk kwam het Vesper-patroon uit, en in gedachten zag ik een perfecte match met mijn broek. Ik downloadde het kinderpatroon om het naar mijn maat te vergroten. Ik vond - na lang zoeken - de juiste kleur nicky velours bij Fabrik Unik. Die perfecte combinatie kwam bovenaan de stofstapel terecht, en daar bleef ze liggen.

Intussen bracht La Maison Victor de Charlene trui uit en werd wijnrode nicky voor een wijdemouwentrui ineens een mainstream naaikeuze. Intussen onderging de broek al twee herstellingen. Het plan verschoof naar de achtergrond.

Tot ik in de Bel'étoile facebookgroep een volwassen versie van het patroon ontdekte! Gratis te downloaden voor alle groepsleden, dat zou mij heel wat gradeerwerk besparen. Ik printte het patroon, legde het bij op de stapel,... en naaide weer vanalles anders. De oproep van Isabel - "Zullen we een Vesper-flashmob organiseren?" kwam dus als geroepen. Ik vloog in actie!

Toch ziet u hier niet de blauwe broek en ook niet mij. Vlak voor ik aan stofknippen begon, toonde Zus mij een felbegeerde trui op Zalando. "Dat kan ik ook", was mijn reactie. Het origineel zag er donkergroen uit maar had wel exact de wijde plooimouwen die Vesper kenmerken. Ik verving de rimpels op de mouwen dus door plooien (een optie die ik bij het kinderpatroon 'leende') en doneerde mijn langgekoesterde wijnrode lap aan Zus.

Voor de plooi-optie veranderde ik niets aan het patroon, ik legde enkel stolpplooien waar eigenlijk rimpels hoorden. Een heel tof effect vind ik dat, het zou zelfs nog meer mogen zijn. Bij een volgende versie voeg ik dus wat breedte toe aan de mouw om diepere plooien te kunnen leggen.

Met deze trui spaarde ik een groteketenaankoop uit; ik kocht lokaal en maakte zelf. De stof is (minpunt) niet ecologisch maar hij komt wél uit de voorraad. Vrij geslaagd voor de duurzaamheidstest, vind ik zo. Alleen, bij mijn broek past nog steeds geen trui.

Stof: wijnrode nicky velours - Fabrik Unik (ik gebruikte 1,5m)

Patroon: Vesper sweater voor dames - Bel'étoile - gratis te downloaden als lid van de Bel'étoile facebookgroep (ik maakte maat 40)

Model: Zus

Stormweer feestweer

Niet dat beide titelwoorden een oorzakelijk verband in zich dragen. Rukwinden die ongevallen en omgevallen bomen tot gevolg hebben, zijn bezwaarlijk feestelijk te noemen. Maar gisteren vierden wij feest én stormde het.

De feesteling in de schijnwerpers was mijn lieve mama. Voor haar naaide ik een maxi dress en een lange Julia kimono in de zachtste lichtste stoffen. Ze was een plaatje, die mama van mij. Alleen was de wind zo sterk dat haar zwierige outfit eerder een verwaaide vuilniszak leek op de buitenfoto's. Volgend weekend doen we fotoherkansing, en dus ziet u mijn outfit als eerste.

Ook licht verwaaide foto's, al is dat eerder aan de haren dan aan de outfit te zien. Voor mij geen lichte zwierstoffen maar stevige scuba boven een simpel zwart jurkje. Scuba is een fotografeer-aanrader in moeilijke weersomstandigheden, ik geef het maar mee.

Het patroon is hetzelfde als hier en hier, maar dat zou u vast niet zeggen. Mijn vorige versies waren immers lichte (tot zeer lichte) bloesjes in linnen, terwijl de scuba er meteen een warme trui van maakt. Scuba bestaat namelijk uit drie lagen: een dunne binnen- en buitenlaag met daartussen een membraan dat je lichaamstemperatuur aanneemt. Ook al draag ik korte mouwen, ook al staan er koude rukwinden, geen kippenvel bij mij!

In een eerste versie 'stond' het bloesje wat te wijd, doordat scuba qua soepelheid de tegenhanger van linnen is. Daarom legde ik plooitjes in de inzetstukken en voegde ik een boord toe om het geheel wat meer te tailleren (daarbij vakkundig geadviseerd door dit patroontekentalent).

De prachtig bedrukte stof is de Hendrickx scuba van Lotte Martens, waarvan ik twee panelen gebruikte. Het patroon bestaat uit slechts twee delen, en ik kreeg elk pand mooi uit één paneel. De tailleboord en de inzetstukken zijn geknipt uit een dunnere effen zwarte scuba.

Doordat het scuba is, hoefde ik de hals- en mouwranden zelfs niet af te werken. Ik stikte wel alle naden dubbel door om die dikke scuba zo plat mogelijk te krijgen in de naden.

Ik droeg het stuk al meermaals als bloesje op een hoge-taille-broek zoals deze en deze (en een derde die ik u binnenkort toon!). In mijn kast hing echter ook een zwart jurkje dat door zijn brede mouwinzet moeilijk te combineren was met standaard vestjes. De ingeving om dit bloesje boven het jurkje te dragen als 'trui' was een topper: een nieuwe combinatie gaat de kledinglijst in!

Patroon: top 29 - Burda 4/2019

Stof: Hendrickx scuba - Lotte Martens (vorig jaar gekregen als bedankingscadeautje, maar nog steeds te koop!)

Fotograaf: vriendin Liisa  

Heidefeetje

Mijn Livjelief en Feliz, ik schreef toen al dat er nog zouden volgen. Deze Feliz maakte ik in restjes van dit bloesje: gouden linnen en Nani Iro satijnkatoen, beide van Julija’s shop.

Restjes, dat betekende ‘puzzelen’. Ik maakte de versie met plooitjes en liet wat plooien weg: in de plaats van acht voor- en achteraan werden het er vier vooraan en twee achteraan.

Bewegingsvrijheidscheck: nog steeds dik ok! Ik vind de smallere rok zelfs iets ‘damesachtiger’ voor meisjes van tien.

Haar vorige Feliz past nog (en ze draagt hem zo vaak! Ik moet altijd glimlachen als ik haar in mijn creaties zie huppelen) dus ik maakte opnieuw maat 9j.

Uit stofgebrek werden het de kleine flutter sleeves. Makkelijker voor de combinatie met winterse cardigans, al blijven de zwierige mouwen toch mijn favoriet.

Purper was hij al niet meer, die Kempense hei, toen ik mijn favoriete kind ertussen plaatste en mijn fototoestel bovenhaalde. Maar zomers scheen de zon, op de hei en in ons hart!

Om het met een Vlaamse klassieker te zingen:

Hoe schoon nog de wereld

De zomerse hei

Dat is hier op aarde

De hemel voor mij

Daar streek neer een feetje

Zo vrolijk dansant

De zon in haar ogen

De zomer in haar hand

Stof bovenstukje:  Essex Linen yarn dyed metallic - Robert Kaufman - bij Julija's shop

Stof rokdeel: Beau Yin Yang stripe black - Nani Iro - bij Julija's shop

Patroon: Feliz jurk - StraightGrain - maat 9j
Model: Liv - 10 jaar

Een gouden student

Terwijl ik dit schrijf, schrijft hij ook.* Met alle kennis die nachtenlang verzameld werd bepaalt hij op dit moment het verschil tussen een twintig en een buis (hem kennende zal het resultaat dichter naar het eerste leunen).  Ik sta er vaak versteld van, bij hem, hoe veel er in een hoofd past. Hij schrijft over onuitspreekbare syndromen en minuscule lichaamsdeeltjes. Ik schrijf over groots graagzien en over stoffen die hun evenbeeld niet kennen.

Deze stof is er eentje van Lotte Martens, alweer. Sinds ik bij Lotte werk als jobstudent word ik soms eens in natura betaald en vindt een stofje haar weg naar mijn naaitafel. Maar niet met deze. Deze stof ligt al jaren in mijn kast en is nu zelfs niet meer te verkrijgen. Een unicum, dat ik kocht om een unieke vriendschap te bezegelen.

Het is een roestbruine sweaterstof met een reliëf en bedrukt met donker goud. Dat donker goud, dat deed het hem. Mannelijk genoeg, en toch speciaal, net zoals hij is.

Waar Broer het graag sober houdt, is Jan wel te vinden voor een 'specialleke'. Regelmatig schuift hij aan mijn tekentafel aan (in tekentalent is hij ongetwijfeld mijn meerdere) om mee te denken over originele ontwerpen. Dit kleedje is van ons beider hand, en na deze (veelgedragen) trui wilde hij wel eens iets 'geks' proberen. Zo kwam het dat ik de Chess sweater hertekende tot een patroon met één raglanmouw en één gewone. 

Die verschillende mouwen accentueerde ik -uiteraard- door printplaatsing. 

Ik kocht twee panelen van de stof, die elks 70 cm hoog waren. Ik knipte en puzzelde zo lang met stof en patroon tot print en effen elkaar in evenwicht afwisselden. 

De printstrook kwam onderaan op de voorkant

En bovenaan op de achterkant

Met hier en daar een inzetstuk

Als je goed kijkt zie je zelfs hoe inzetstuk en raglanmouw elkaar spiegelen. 

Het is een specialleke. Het is een unicum. Het is een trui die niet veel mannen zouden dragen, maar hij komt ermee weg, zoals zijn glimlach iedereen inpakt.

Foto's namen we in ons beider habitat: een oude aula zoals Leuven er nog enkele rijk is. De houten bankjes zijn verschrikkelijk als je er uren les op moet doorbrengen, maar fotogeniek voor andere doeleinden.

Na de shoot lieten we nog een boodschap achter voor de studenten van de volgende ochtend. We hoopten op een goedlachse professor die onze levenswijsheid niet zou uitvegen.

* Terwijl ik dit post, zijn de examens net en de foto's al een stukje meer verleden tijd. Straks rijden we samen naar de Ardennen, voor wat "hoofd leeg" na wekenlang studeren. Stiekem hoop ik dat deze trui in zijn valies zit ;)


Stof: Lotte Martens - niet meer verkrijgbaar 
Patroon: een mix van de Chess sweater en de Rocco voor mannen

Glitter for breakfast

Op een zonnig koude zondag ging ik winkelen met Zus. Wij tweetjes op de trein naar Antwerpen, wij tweetjes samen lunchen, zij pashok-in-pashok-uit en ik complimenterend op het stoeltje ernaast. Zij genoot van het eindeloos proberen en ik genoot van haar glimlach. En toen belandden we toevallig (monkellachje) in de Nationalestraat en kon ik niet anders dan haar even bij Julija's binnentronen. De eeuwige twijfelaar die ik ben deed daar heel lang over het vergelijken van de Nani-Iro bloemenprintjes, tot zij zei: "Ik vind jou mooier met ... dit." Een effen rol glitterend linnen die ik zelf nog niet spotte maar die 'spot on' was.

Ik ging nog eens voor dit succesrecept, dit keer in een winterse versie gevoerd met Venezia. 

De zelfkant vond ik zo mooi dat ik hem aan de zoom gebruikte.



Voor de contraststukken gebruikte ik nòg een nieuwe soort Nani Iro. Geen double gauze, geen linnen, maar een heel zachte en lichte katoen. Mijn liefde voor Nani Iro groeit met elke stofsoort die ik van hen probeer. (Canvas en quilted double gauze staan nog op het lijstje!) 

Een crop top in de zomer, dat is fijn en luchtig. Een crop top in de winter, dat is vooral keihard kou lijden. En mijn liefde voor schoonheid mag dan groot zijn, die voor warmte wint. Dus maakte ik een wollen broek met hoge taille.

Een gestripte versie van deze broek, eigenlijk. Eentje die onherkenbaar hetzelfde patroon volgt doordat ik zowat alle extra's wegliet en de pasvorm perfectioneerde.

Functionaliteit regeert: één paspelzakje om mijn reislustige kotsleutels in te tomen als ik mijn deur afsluit en mij naar de keuken begeef - waar die dingen altijd een eigenwijze wandeling lijken te beginnen.

Ik durf het bijna niet schrijven, maar deze basics werden al zo graag en veel gedragen dat ik meteen een tweede set maakte (in flanel en scuba!). Wat de teller voor zowel broek- als bloesjespatroon op drie brengt. Ik denk niet dat een ander patroon hen dat voordeed.

En zo is het eerste blogbericht van 2018 een feit. Op een jaar vol liefde, gezondheid en inspiratie voor jullie allemaal! x

Patroon bloesje: top 29 - Burda 4/2015

Patroon broek: broek 29 - Burda 4/2015

Stof bloesje: Essex Linen yarn dyed metallic - Robert Kaufman - bij Julija's shop

Contraststof bloesje: Beau Yin Yang stripe black - Nani Iro - bij Julija's shop

Stof broek: 100% wol van MaxMara bij Pauli

De jas van een jaar

Een jaar geleden knipte ik een jas. 

Niet in een jas. 

Neenee, geen zorgen. 

Ik knipte een jas uit een lap stof. Een lange jas voor een lange broer.

Ik maakte hem af, maar toen was hij al oud. Een oude jas voor een jonge broer. Toen hij hem aantrok, werd de jas dus weer jong.

Een jonge lange jas voor een jonge lange broer.

Een waterdichte jas voor een fietsende broer. Een chique jas voor een stijlbewuste broer. Naaikenners verklaarden mij gek, maar ik ging voor waterdicht én chique: een peacoat in softshell.

Het vroeg precisie en iets meer trek-en-duw-werk dan wol, maar het resultaat is (bijna) perfect en dat was het waard.

Zelfs paspelzakken-met-klep, niet geïncludeerd in het patroon maar uitdrukkelijk gewenst door de bestemmeling, zitten na heel wat angstige uurtjes mooi waar ze moeten zitten.

De kap is afneembaar met knopen, dus de balans kan naar keuze overhellen naar de chique of de waterdichte kant. (Oh en let op die doorlopende naad! )

De gewone knopen, die zijn een ander verhaal. Mijn eeuwig trouwe werkpaard weigerde de grootte van die knopen te aanvaarden, en ik was te koppig om ze te vervangen door een minder perfecte set. Drie beroepsnaaisters durfden de softshell niet aan en verklaarden mij postpartuum zot (“Een peacoat in softshell? Onmogelijk.” Dat er een op knoopsgaten na afgewerkt exemplaar voor hen lag, kon blijkbaar niet als voldoende tegenbewijs tellen…) De vierde zette haar speciale machine in en leverde mij drie mooie knoopsgaten! 

Broers maten vertelden me: lengte XXL, breedte M. Gezien mijn ultrabeperkte ervaring met mannenjassen volgde ik braafjes alle stappen (nu ja, behalve dan de dubbele knopenrij. Mijn streven naar perfectie won het van het risico op niet-symmetrische rijtjes). De pasvorm achteraan is ideaal, vooraan zou een perfectionist wat opmerkingen hebben. Maar ik ben blij met het resultaat van al die uren arbeid en Broer dekt de minifoutjes toe met zijn grote mantel der liefde.

Binnenin herkent de kenner Atelier Brunette en dezelfde mouwvoering als hier. Nooit volgde ik zo precies een handleiding, nooit leerde ik zoveel nieuwe technieken in één project, nooit was een naaisel zo kleermakersprefect.

Helden opereren undercover, maar u herkent hen aan het masker in hun binnenzak.

Een nieuwe jas voor een geduldige broer. Een duurzaam meesterwerk om niet snel te herhalen. Maar het tevreden heerschap fietst de komende jaren warm en droog!

Buitenstof: marineblauwe softshell bij Madeline de Stoffenmadam (intussen uitverkocht, maar deze is gelijkaardig en nòg mooier!)

Voeringstof: Cosmic Blue, Atelier Brunette, bij Hexagoon

Voeringstof mouwen: Pauli

Patroon: Goldstream Peacoat, Thread Theory, maat M met lengte XXL (papieren patroon gekocht bij LanaLotta; het is er ook als pdf te koop)
Knopen en superheldenlabel: Hexagoon

Inspiratie voor deze jas vond ik in dit prachtexemplaar van Laurence.