About Blue

Maandenlange opsluiting in mijn appartementje - dat leek mij niet de ideale manier om de coronaperiode te overbruggen. Nog voor de lockdown officieel werd afgekondigd trok ik weer bij mijn ouders in. Dat wil ook zeggen: al tien weken gezelschap van deze twee.

Never a dull moment, dat is zeker.

Een greep uit hun aanbod: volledige gesprekken in onbestaande dialecten, het imiteren van televisiepersoonlijkheden tijdens de afwas, het regelmatig herhalen van zinnen uit die imitaties (bij voorkeur op een ongepast moment, uiteraard. Een komiek weet zijn moment te kiezen.), het opvrolijken van alle gezinsleden en vooral dan hun vader.

Toen lanceerde About Blue dé perfecte strijkapplicatie: de grafische veruitwendiging van een sketch die dit tweetal regelmatig reciteert. Die kon ik niet ongekocht laten!

Broer had nog nood aan T-shirts dus werd het weer Billie (net als hier en hier), in de uni french terry van About Blue. Die is trouwens heel aangenaam van kwaliteit: ietsje dikker dan SYAS en zalig zacht.

Daar valt me plots het belang van stofkeuze op: in french terry had ik beter een maatje groter overgetekend. Want waar de vorige Billies (in dunne tricot) losjes vielen, zie ik nu toch wat plooien aan de borst. Of zou dat door mijn heerlijke coronakeuken komen? ;-)

Om de kleur van de applicatie te laten terugkeren in de -verder heel basic- T-shirt, splitste ik de halsboord in twee kleuren. Daarvoor gebruikte ik een minireepje boordstof die over was van deze trui!

De zoom werkte ik af op de Blanche-manier, met garen in hetzelfde lichtblauw.

Zus kreeg een sportieve Teddy sweater met kap (een gratis toevoeging aan het patroon) in een andere uni french terry van About Blue, die luistert naar de prachtige naam Blue Haze. Je zou hem voor minder in je kast willen, toch?

De boog en de kap kreeg ik uit de restjes van Broers shirt, en zo is de cirkel weer rond. (En kreeg ik 2 stuks uit 2m.)

Het komische duo werd helemaal enthousiast toen ze mijn stofkeuze zagen. Twinnen met je broer/zus, blijkbaar is dat voor twintigers weer done.

Dan volgde de moeilijkste opdracht: foto's. Naar serieus hoef je niet te zoeken, maar toffe broer-zus-beelden en een schaterende blokpauze, dat vonden we wel!

Broer

Stof T-shirt: UNI 16 Blue Wing Teal - About Blue (ik gebruikte 1m)

Patroon T-shirt: Billie voor mannen - Zonen09 (ik maakte maat 48)

Strijkapplicatie "Rustig Erik" - About Blue 

Zus

Stof trui: UNI 9 Blue Haze - About Blue (ik gebruikte 1m)

Stof boogje en kap: UNI 16 Blue Wing Teal - About Blue (restje van de T-shirt voor Broer)

Boordstof: 9 Blue Haze - About Blue (ik gebruikte 25cm)

Patroon trui: Teddy sweater met kap - WISJ (ik maakte maat 14j)

De kostuum-joggingbroek

Het begon met bewonderende blikken. Want wauw wat was de broek mooi, en wauw wat stond ze hem goed. 

En dan de vraag: zeg, is dat nu eigenlijk een kostuumbroek of een joggingbroek? 

Het antwoord van de drager luidde "allebei!" Deze broek heeft het uiterlijk van een kostuumbroek en het comfort van een joggingbroek.

Die broek, dat is de Owen uit de nieuwste editie van FibreMood. Volg je de maattabel en gebruik je joggingstof, dan is Owen een comfy trainingsbroek. Ik wilde er echter een chique broek van maken en ging dus (op basis van een soortgelijke broek uit zijn kast) voor een maatje kleiner dan de tabel voor Broer voorschreef.

Broer meet 2m02 dus verlengde ik duchtig, maar zelfs die 10 cm extra was maar nipt genoeg. Ik maakte dus een mini-zoompje en inhoud voor volgende keer dat er nog een centimeter of drie bij mag. Voor mannen van gemiddelde postuur lijkt de lengte mij perfect.

Tof aan de broek zijn de manier waarop de tailleband met tunnellint in elkaar zit, en de zijstrook waarin de zakken verstopt zijn. Die laatste geeft de broek een extra chique uiterlijk.

De stof is een scuba crèpe, heel rekbaar en comfortabel maar kostuumwaardig van uiterlijk en aanvoelen. Het voelt totaal niet aan als deze scuba: veel minder warm en zonder zichtbaar tussenmembraan, meer als een punta di roma met het uiterlijk van crèpe. 

Toen de broek af was, belandde het restje van de crèpe toevallig naast deze blauw-witte jersey. De lap lag bovenop mijn stoffenstapel te wachten op het ideale project nadat ik hem enkele weken geleden cadeau kreeg van een kotgenoot. 

De vorige Billie was zo'n succes dat ik het patroon gewoon recycleerde. Smalle lange Broer vindt weinig winkelshirts die hem passen en Billie is een toprecept.

De achterkant van de stof is bijna even mooi als de voorkant en wilde ik dus zeker ook tonen. Ik tekende een borstzakje en werkte de halsboord af met een biesje in de effen blauwe. Na lang twijfelen zette ik ook de mouwen er binnenstebuiten in, en met de omgeplooide zoomboordjes vind ik dat een tof effect. 

Het was een gewone zaterdagochtend, we zaten samen in de auto, toen ik hem vroeg of hij een nieuwe broek kon gebruiken. Hij zei ja, ik nam de gps-functie over en dirigeerde hem richting de dichtstbijzijnde stoffenwinkel. De volgende dag had hij een broek, en meteen ook maar een T-shirt erbij. En dat allemaal voor de ronde prijs van 32€. Een mond zou voor minder openvallen. 

Patroon broek: Owen - Fibre Mood editie 4 (ik maakte maat S en verlengde met 10 cm)

Stof broek: donkerblauwe scuba crèpe van De Stoffenstraat (ik gebruikte 1,5 m)

Patroon T-shirt: Billie van Zonen09 (ik maakte maat 52 S en verlengde met 5 cm)

Stof T-shirt: rekbare jacquard van Veritas, cadeau gekregen van een lieve kotgenoot (ik gebruikte 90 cm)

Model: Broer 

Hands up!

Waarom ik zoveel naai voor mezelf? Dat mag eigenlijk een raadsel heten. Want de grootste enthousiastelingen – met ook de meest beperkte kleerkast – zijn mama en Broer. Mijn zelfgemaaksels komen minstens wekelijks uit hun kast en met trots wordt daarbij de maker gepromoot. Ofte: eigenlijk haal ik meer voldoening uit naaien voor hen dan voor mezelf.

Waarom ik dan toch allereerst naar selfish sewing grijp? Euh, gemakzucht? Niet moeten aftoetsen of stofcombinaties te gewaagd zijn, bekend zijn met mijn eigen maten, altijd een paspop bij de hand. Maar nu gooi ik het roer een stukje om, want hun kasten zijn leeg en de mijne niet meer dicht te krijgen ;-)

Over de kledingwinkelproblemen van lange smalle Broer schreef ik al vaker. T-shirts zijn vaak oversized crop tops rond zijn lijf (en laat dat nu enkel in damescollecties ‘mode’ heten), daarom lag Billie al een tijdje op mijn patronenstapel. Te wachten op dé stof, niet te schreeuwerig (zijn eis) en niet te saai (mijn eis). Tot die stof zomaar in mijn handen sprong!

Broer gruwt van lange mouwen en draagt dus het hele jaar door kortemouwen-T-shirts. French terry is dus het perfecte materiaal voor een warmer winterser exemplaar!

Ik ging voor een mannelijke remake van La Maison Victor’s Isaac shirt. Daarvoor knipte ik de panden net onder de oksel door om te spelen met effen & print, en voegde ik een borstzakje toe.

De french terry is nieuw bij Lotte Martens. Net als alle grote modeontwerpers doet ze van dubbel: een haute couture stoffenlijn met handgeprinte en luxueuze stoffen, en een prêt-à-porter collectie met stoffen voor dagelijks draaggemak. En wees maar zeker dat deze handjes-T-shirt dagelijks in gebruik zal zijn!

De foto’s vertellen het misschien niet, maar komt u Broer echt tegen dan zult u vast beamen: de kleur van de stof is exact die van zijn ogen. En het patroon past zo perfect rond zijn lijf dat het dames vast doet dromen. (Helaas, hij is bezet.)

Prêt-à-porter, zeker weten. Broer is helemaal klaar voor een warme winter vol handjes en (uit?) korte mouwen!

Patroon: Billie voor heren – maat 52 S – Zonen09

Handjesstof: Hands mineraal blue french terry – Lotte Martens (ik gebruikte 60 cm)

Effen tricot: De Stoffenstraat (ik gebruikte 50 cm)

De jas van een jaar

Een jaar geleden knipte ik een jas. 

Niet in een jas. 

Neenee, geen zorgen. 

Ik knipte een jas uit een lap stof. Een lange jas voor een lange broer.

Ik maakte hem af, maar toen was hij al oud. Een oude jas voor een jonge broer. Toen hij hem aantrok, werd de jas dus weer jong.

Een jonge lange jas voor een jonge lange broer.

Een waterdichte jas voor een fietsende broer. Een chique jas voor een stijlbewuste broer. Naaikenners verklaarden mij gek, maar ik ging voor waterdicht én chique: een peacoat in softshell.

Het vroeg precisie en iets meer trek-en-duw-werk dan wol, maar het resultaat is (bijna) perfect en dat was het waard.

Zelfs paspelzakken-met-klep, niet geïncludeerd in het patroon maar uitdrukkelijk gewenst door de bestemmeling, zitten na heel wat angstige uurtjes mooi waar ze moeten zitten.

De kap is afneembaar met knopen, dus de balans kan naar keuze overhellen naar de chique of de waterdichte kant. (Oh en let op die doorlopende naad! )

De gewone knopen, die zijn een ander verhaal. Mijn eeuwig trouwe werkpaard weigerde de grootte van die knopen te aanvaarden, en ik was te koppig om ze te vervangen door een minder perfecte set. Drie beroepsnaaisters durfden de softshell niet aan en verklaarden mij postpartuum zot (“Een peacoat in softshell? Onmogelijk.” Dat er een op knoopsgaten na afgewerkt exemplaar voor hen lag, kon blijkbaar niet als voldoende tegenbewijs tellen…) De vierde zette haar speciale machine in en leverde mij drie mooie knoopsgaten! 

Broers maten vertelden me: lengte XXL, breedte M. Gezien mijn ultrabeperkte ervaring met mannenjassen volgde ik braafjes alle stappen (nu ja, behalve dan de dubbele knopenrij. Mijn streven naar perfectie won het van het risico op niet-symmetrische rijtjes). De pasvorm achteraan is ideaal, vooraan zou een perfectionist wat opmerkingen hebben. Maar ik ben blij met het resultaat van al die uren arbeid en Broer dekt de minifoutjes toe met zijn grote mantel der liefde.

Binnenin herkent de kenner Atelier Brunette en dezelfde mouwvoering als hier. Nooit volgde ik zo precies een handleiding, nooit leerde ik zoveel nieuwe technieken in één project, nooit was een naaisel zo kleermakersprefect.

Helden opereren undercover, maar u herkent hen aan het masker in hun binnenzak.

Een nieuwe jas voor een geduldige broer. Een duurzaam meesterwerk om niet snel te herhalen. Maar het tevreden heerschap fietst de komende jaren warm en droog!

Buitenstof: marineblauwe softshell bij Madeline de Stoffenmadam (intussen uitverkocht, maar deze is gelijkaardig en nòg mooier!)

Voeringstof: Cosmic Blue, Atelier Brunette, bij Hexagoon

Voeringstof mouwen: Pauli

Patroon: Goldstream Peacoat, Thread Theory, maat M met lengte XXL (papieren patroon gekocht bij LanaLotta; het is er ook als pdf te koop)
Knopen en superheldenlabel: Hexagoon

Inspiratie voor deze jas vond ik in dit prachtexemplaar van Laurence.