Oliver & Emma

De schrijfinspiratie is even ver weg; na maanden van academisch taalgebruik lijkt mijn anders vlotte pen enkel nog ingewikkelde zinsconstructies en waarommakkelijkalshetookmoeilijkkan-woorden te produceren. Gelukkig schreef zij al uitgebreid en prachtig over deze twee voor elkaar geboren blogkinders.

We planden opnieuw een date, met stof, eten en goed gezelschap (al wat de naaister nodig heeft).  Zo'n dag waarvan je de gezelligheid niet wilt onderbreken met een fototoestel, en waarvan je achteraf spijt hebt dat er geen bewijsmateriaal is om over tien jaar met de glimlach aan terug te denken. Merci merci merci, again.

Ik was ongevraagd babysit van dienst en probeerde bij het tweetal al een kleine interesse in elkaar te wekken. Ze lijken zich echter nog niet bewust van hun voorbestemdheid.
Ik had ter stimulering voor een soortgelijk tweelingplan kunnen gaan, maar gezien we in een vrije maatschappij leven en uithuwelijking eerder uitzondering is, probeerde ik het lot nog niet te veel te pushen. (Hoewel. Als het kapitaal daar binnen de familie blijft, kunnen ze een stoffenwinkel beginnen!)

Plan 1 was er (vanzelfsprekend) eerst. Een ZoGeknipt!-jasje voor Oliver, omdat zijn mama ooit eens liet vallen dat ze daarvoor een aankoop van het boek overwoog. Ik behoorde niet tot de fans van het eerste uur betreffende recept 23, maar na dit exemplaar ga ook ik overstag! Eenvoudig naaiproces voor maximaal resultaat. Wederom kreeg ik stofkeuze-assistentie van mijn allerbeste vriendin.
Ik had bescheidenheid gepland, maar de trots tijdens het typen overwon: kijk naar die doorlopende vosjes!

Emma kreeg een wolkenkussen, waarbij ik voor het eerst mijn koordvoet gebruikte. Mits kleine oefening: zalig borduurgerief! De ene kant een gezichtje en badstof, de andere kant een naam en een restje van hier (nadat Emma's grote zus bij het maken van deze spontaan enthousiast werd over de kleuren).

Zo droeg ik alvast een klein steentje bij aan het uitgebreide handgemaakte familiekapitaal. Toekomstige kleinkinderen kunnen zich in vosjes hullen en op wolken slapen!

Met vertraging: mijn 10 van 2014

Zelfs vijfminutenpauzes konden er deze examenperiode niet vanaf. Maar ik hou mijn belofte, zij het met vertraging: hier de 10 favorieten van 2014! 

Het maken van een selectie bleek minder simpel dan gedacht. De mooiste momenten van het afgelopen jaar zitten netjes geklasseerd in schuifjes in mijn hoofd, maar werden niet altijd op beeld vastgelegd. Edoch, ik presenteer U tien momenten waarop mijn hart een sprongetje maakte!

♥ bergen en vakantie. De onmetelijke Spaanse Pyreneeën, zon, schoonheid, en Broer en Zus daar middenin. De foto die mij al sinds hij genomen werd dagelijks op een glimlach trakteert wanneer ik mijn laptop openklap.

♥ Ilias. Een zomers dagje Bokrijk - één van de weinige plekken die mij zelfs na tientallen bezoeken blijft bekoren. We stappen de drempel van de naaiende hoedenmaakster over, en Ilias meldt meteen dat hij "ook een naaier is". Waarna zich tussen de achtjarige en de naaister een gesprek ontspint over stoffen en garen. Een ventje naar mijn hart, dat bovendien geweldig stond met zijn klakske.

♥ kaas en wijn en muziek en gezelligheid, met de allerliefste vriendinnen die Leuven mij opleverde.

♥ Liv en haar trompet. Geen nieuws voor u, maar moeilijk uit het rijtje weg te denken.Wat zie ik 
ze graag, deze foto!

♥ familie. Een feest waar we uren werk in staken, maar dat het meer dan waard was. Een familiefoto mocht niet ontbreken, en na enkele stijve versies vonden we dat het gerust wat ludieker mocht.

♥ ons gezin. De mooiste gezinsfoto van 2014, zij het onvoltallig aangezien Zus achter de camera stond. Een dagje Ieper voor mijn negentiende verjaardag, een lang gedroomd bezoek aan het In Flanders Fields museum en een eerste foto met mijn eveneens lang gedroomd verjaardagscadeau.

♥ mijn kotgenoten. Na de échte familie, mijn doordeweekse vervangfamilie. De vrienden waar ik altijd bij terecht kan, voor examendipjes en spelletjesavonden, voor babbels en uitstapjes en plezier.

♥ Kleuterschool Hoeven: het paradijs op aarde. De kindjes en de bossen die ik zo graag zie, op de plek waar ik altijd welkom ben. (Kleuters in de buurt van Kasterlee? Droomschool!)

♥ kampvuur. De gitaar, de sterren en de zingende vriendinnen mag u er zelf bij fantaseren.

♥ jullie allemaal! Voor jullie geduld en jullie lieve reacties. Daarom: dit kleedje, dat ik hier aanhad en bij U allen duidelijk blikken van herkenning opleverde. Deze foto als symbool voor die gezellige avond en de vele leuke dagen die daaruit voortvloeiden. (Marleen! Mieke! Annick!)

Tijdens het schrijven moest ik mij inhouden om niet overal ♥♥♥ te plaatsen. Elke foto, elk moment en alle mensen die daarbij horen, verdienen dat. Mijn hart is groot, en 2014 was een topjaar!

Ontwenningsverschijnselen

Je wilt naaien.
Je zet de naaimachine aan, en je wilt koken.
Je wandelt naar de keuken, en je wilt schrijven.
Met de woorden stroomt ook de energie weg.
Je wilt een bad.
Je draait de kraan open, en weer dicht.
Je wilt lezen.
De letters dansen. Je kijkt naar de muur, en vindt dat nog het beste.

Na een jaartje watergewenning volgde een gooi in het diepe, zonder pardon en zonder bandjes. Het werd stevig trappelen, maar ik bereikte alvast veilig de eerste halte. Waar ons een weekje surrealistische rust is vergund, alvorens etappe twee aan te vatten. Ineens mogen gedachten weer dwalen, al lijken ze dat zelf - netjes geconditioneerd in datzelfde kringetje draaiend - nog niet te beseffen.

Vrijheid, een vergeten gevoel.