Op
een kleine rotonde gelegen aan het strand van Navia in Asturië, staat een
monument voor de Spanjaarden die - vanaf de 16de eeuw - huis, haard en
familie verlieten om te emigreren naar noord, zuid en midden Amerika. Ze
vertrokken voornamelijk vanuit de Spaanse provincies Asturië en Galicië en de meesten
zouden hun land daarna nooit meer terug zien. Het hoogtepunt van de emigratie lag
tussen 1880 en 1930 toen tienduizenden tegelijk wegtrokken uit Spanje.
Steden
die gesticht zijn in Noord-Amerika door de Spanjaarden zijn onder andere: Sante Fe, Albuquerque, El Paso, San Diego,
San Francisco, Santa Barbara, San Jose, Monterey en Los Angeles.
Soms
keerden de Spaanse emigranten wel terug naar hun geboorteland Spanje. Als deze
Spaanse emigranten rijk waren geworden in Latijns-Amerika, werden ze "Indiano"
genoemd. In het dorp waar ik woon heeft iemand de bijnaam “Zapato”, wat schoen
betekend. De man kreeg die bijnaam omdat hij een oom had die in Noord-Amerika
woonde. Tijdens een bezoek van deze oom aan zijn oude woonplaats in Spanje,
bleek deze zulke mooie schoenen aan zijn voeten te hebben dat met onmiddellijke
ingang zijn hele familie de bijnaam “Zapato” kreeg.