Lubię to

Lubię to całe świąteczne zamieszanie. Wypełnione po brzegi listy zakupów i bulgocący w wielkim garze bigos. Niepowtarzalny zapach święconki, wspólne planowanie niedzielnego menu, oblizywanie łyżki i kartki szczelnie zapisane zadaniami do wykonania oczywiście na przedświąteczne wczoraj.

Obietnice składane sobie i innym, że w przyszłym roku to już na pewno zdążę ze wszystkim, bo już wiem, że trzeba zacząć wcześniej. Kartonowe pudła pełne świątecznych drobiazgów i rozstrzygający się w ostatniej chwili problem, co by tu dać na ten stół...?

 Lubię ten gwar, zamieszanie i trudny do zrozumienia pośpiech - jakby ktoś mógł odwołać święta, bo podłoga nie umyta, ziemniaki wciąż twarde no i ta koszula jeszcze nie wyprasowana. Lubię też wspólne gotowanie od wczesnego rana aż do ostatniej potrawy skreślonej na zawieszonej w kuchni liście.
 

 Ale najbardziej lubię tą radość z tego, że znowu możemy być razem. Z tego, że nic, co do tej pory uwierało gwoździem w bucie, wcale już nie przeszkadza. Że wszystko nagle staje się prostsze i zwyczajnie do rozwiązania.

 Pozdrawiam - M.

Z kamerą wśród zwierząt

Ziewający poranek. Podobny zresztą do wszystkich innych. Ciągły pośpiech i  popędzanie. Zaspane oczy i jak zwykle niedopita kawa. No, raz - dwa ! Mamoooooo.... odpuść już ! Dobra, dobra! -  pamiętaj o kanapce, wczoraj też zostawiłaś ! A z czym ta kanapka ? Jak to - z czym ? No z szynką przecież znowu. Zakładajcie buty ! Spoglądam na zegarek. Jednak nie zdążę. Istny cyrk.
 

***********

Jak zwykle o tej porze dnia mocno poirytowana samica myszy - w obawie przed spóźnieniem do pracy - terroryzuje swoje potomstwo zmuszając je do nieustannego pośpiechu. Jednocześnie gdera i marudzi, obserwując spod złowrogo przymrużonych powiek niesprzątnięte znów legowiska. Marszczy też nos, co nigdy nie wróży niczego dobrego ... Na szczęście już za chwilę - przy odgłosach równo pracującego silnika samochodu w rodzinnym rozmiarze XXL - wszystko wróci do normy, by już następnego dnia wybuchnąć ze zdwojoną siłą. Czytała - Krystyna Czubówna.

**********

Zmęczone popołudnie. Podobne zresztą do wszystkich innych. No nie, jak zwykle nie ma ziemniaków ! Czy w tym domu zawsze musi czegoś brakować!? Że co na obiad ? Noooo... mielony miał być na ten obiad, ale bez  ziemniaków to już nie wiem. I zmywarka też jakoś do wypakowania. Sprawdziłaś, mamo, to wypracowanie ? Wiesz, babcia dzwoniła, że zadzwoni później, kurier był, ale pojechał, buty mnie obtarły, nie poprawiłam tego głupiego EdB i w ogóle to wpisz mi wreszcie to hasło. Za chwilę zwariuję !

**********

Jak zwykle o tej porze dnia, wykończona trudami pracy zarobkowej samica myszy -  mieszając w wielkim garze z podgrzewaną właśnie zupą -  cierpliwie wysłuchuje uwag
młodszych przedstawicieli gatunku na temat minionego dnia. Niestrudzenie przemierza też zamieszkałe przez rodzinę niewielkie terytorium, jednocześnie starając się usunąć z pola widzenia najrozmaitsze przedmioty pozostawione przez niefrasobliwe potomstwo. Spontaniczną eksplorację terenu kończy dopiero w momencie sprzątnięcia ostatniej przeszkody stojącej jej na drodze do godziwego odpoczynku. Zmieniający się niczym w kalejdoskopie krajobraz wreszcie cieszy jej wprawne oko. Już wkrótce, zadowolona z zaprowadzonego przed chwilą porządku i kołysana szumem pracującej zmywarki,  nie zareaguje nawet na kolejny wybuch  swoich młodych.  Czytała - Krystyna Czubówna.

**********

Senny wieczór. Podobny zresztą do wszystkich innych. Dzieeeci, ubrania na jutrooo ! Jaka pogoda ? No nie wiem, jakaś taka. Pewnie w sam raz. Deszczowosłoneczna. Co, referat jeszcze masz do napisania ? Nie, nie zdążę sprawdzić.  Znowu kłótnia ? - oboje jesteście winni, jedno lepsze od drugiego ! I cisza już, bo idę spać. No i przy komputerach nie siedzieć mi za długo, bo jutro do szkoły. Nie mam  siły !

**********

Jak zwykle o tej porze dnia zmęczona i niezwykle  senna samica myszy udaje się na spoczynek. Pieczołowicie przygotowuje swoje posłanie dbając o każdy szczegół, który zagwarantuje jej spokojny sen. Pokrzykuje jednocześnie na młodszych przedstawicieli gatunku, którzy zdają się zupełnie nie pamiętać o pragnącej odpoczynku matce. Musi zregenerować siły, by już następnego dnia, od wczesnych godzin porannych, stać na posterunku. Czytała - Krystyna Czubówna.

Pozdrawiam - M.

PS - Czytanie przez Krystynę Czubównę to zawsze  dobry sposób na rozbrojenie tykającej bomby. Któregoś ranka, kiedy morderstwo wisiało  w powietrzu, a absurd dawno przekroczył akceptowalny poziom - moja córka skomentowała zaistniałą sytuację parafrazując  dobrze znaną lektorkę.  Od tej pory Krystyna Czubówna czyta w naszym domu naprawdę często. A już na pewno będzie czytać od poniedziałku do środy - junior zdaje egzaminy gimnazjalne. Kciuki mile widziane.

                                            **********

Mysza, no i po co się denerwujesz ? No, mamo..., tata ma rację... Że niby ja się denerwuję ? Też coś ! No fakt, jednak się denerwuję. No to może herbaty na poprawę nastroju ?

Wesołych Świąt !

  Już czas się zatrzymać. Poszukać tego, co dla mnie najważniejsze. Przypomnieć sobie o dawno już zapomnianym.  Zdziwić się i zastanowić -  nad własnym szczęściem. Ucieszyć się, że mogę czerpać z życia pełnymi garściami. Że mogę nakryć stół białym obrusem.  Że znów otwieram szeroko oczy, żeby zobaczyć w nas cud zmartwychwstania.

*************************

Życzę wszystkim wspaniałych, rodzinnych Świąt Wielkiej Nocy ! 

*************************

Pozdrawiam - M.

Wielkanocny koszyk

 Wypełniony po brzegi tym, co trzeba i co udało się kupić w ostatniej przedświątecznej chwili. Z całym bagażem wieloletniej tradycji  przyniesionej  - jak co roku - do poświęcenia  w imię Ojca i zmartwychwstałego Syna.

 Ze sterczącymi - między  borowiną a malowanymi  jajkami - króliczymi uszami, najważniejszym w całym wielkosobotnim zamieszaniu barankiem, rozsypującą się solą i znikającą tuż po bożym błogosławieństwie kiełbasą. Nadgryzioną babką drożdżową, pozbawionym głowy -  już przy pierwszym burczeniu w brzuchu  -  barankiem z cukru i okruchami po zjadanym ukradkiem chlebie. 

 
Z tym co już przeszłe i dokonane, co buduje nasze teraz. Z poczuciem więzi wynikającym z corocznej celebracji. Z rytualnej powtarzalności gestów i ulubionych przepisów dających gwarancję  na tą niezwykłą między nami bliskość. Nasz Wielkanocny koszyk. Symbol trwałości.
 

 Jeszcze tylko kilka dni, a czas znowu zatoczy koło. Kolejny raz w sobotni poranek przygotuję koszyki, podobnie jak bywało to kiedyś, gdy byłam dzieckiem. Ozdobię zielonymi gałązkami. Umaluję  w łuskach cebuli jajka. Jak  co roku. 

  Pozdrawiam - M.

W trakcie

Cały czas jestem w trakcie. Niewiele się zmienia, mało przybywa... Marzę o chwili, kiedy " w trakcie " zamieni się  na  - " po ". Takie po - układane, zgodne z planem i dobrze się kom - po - nujące.  Tymczasem - wciąż  jestem w trakcie  !  -   wymiany, sadzenia, malowania. Podejmowania decyzji i szukania. Walki z żarłocznym najeźdźcą ; ) Trucia robali, gróźb słownych i rękoczynów  -  podklejania, malowania  i zabezpieczania lakierem akrylowym. A jednocześnie  -  za dużo  spraw z zewnątrz i kompletnie nie na temat   non stop mnie rozprasza   i  absorbuje . Wymaga mojej całkowitej uwagi i poświęcenia. A balkon ?  Cóż, musi poczekać. 

Pozdrawiam  - M.

Powrót do codzienności

 

Pierwsze, drugie, trzecie ... jeszcze tylko czwarte pudło i ... zrobione ! Wszystko popakowane, zabezpieczone folią i napisem "Wielkanoc".  Odłożone na później i za rok. Teraz kierunek piwnica.  Jajka  wyłuskane z zawiłości kiełbasy , baran usatysfakcjonowany pełnym świątecznym etatem. Poszukiwania straconego gdzieś sensu zakończone  sukcesem.  Tymczasem codzienność stoi już na progu i ze zniecierpliwieniem tupie nogą. Domaga się należnej jej uwagi i zaangażowania w sprawy zwykłe i codzienne właśnie. Wcale nie mniej ważne niż świąteczny rozgardiasz i biały barszcz na święconce.

 

Pozdrawiam - M.

Przy wielkanocnym stole

 Świąteczna niedziela. Uroczysta. Z tradycyjnym święconym jajkiem. Z zaprawianym chrzanem  barszczem. Pachnąca pieczonym boczkiem i nadziewaną kaczką.  Pełna serdecznych życzeń i nadziei na ich spełnienie.  

 

 

Skupiona wokół prostokątnego stołu, dającego poczucie spokoju  i   harmonii. Z ludźmi, którzy  pozwalają  na  odnalezienie zagubionego gdzieś sensu. Radosna, pełna wewnętrznej siły i energii - Niedziela  Wielkanocna.

Pozdrawiam serdecznie - M. 

Wiosenne candy

Szaro, wietrznie, deszczowo...  Brrrrr ! Na poprawę humoru i po to, żeby powiedzieć   Wam "dziękuję"  - za Waszą obecność, za komentarze  - przygotowałam  wiosenne candy . Dla wszystkich chętnych mam białe, porcelitowe  naczynko z przykrywką w kształcie zająca ( wymiary 20 x 15 x 14  ). W sam raz na zbliżające się święta. Samo w sobie jest już ciekawą dekoracją. Na kuchennym blacie, parapecie czy na półce w kredensie. Na co dzień można przechowywać w nim np. jajka, a na wielkanocnym stole  może pełnić rolę salaterki na pyszną sałatkę, sosjerki  albo ... doniczki na ulubione przez Was roślinki. Pole do popisu ( i wyobraźni ) - spore. Oszczędna forma gwarantuje wpisanie się  w każdą stylistykę. Wszystko zależy od przeznaczenia i dodatków. No i od osobowości właściciela   ; )  

Zasady :

1. Do zabawy zapraszam blogerów i osoby anonimowe ( w tym drugim przypadku proszę pamiętać o podaniu  e -  maila ! ).

2. Chęć udziału  potwierdzamy w komentarzu pod postem.

3. Osoby biorące udział w zabawie proszę o umieszczenie na pasku bocznym swojego bloga podlinkowanego banera do candy  ( poniższe zdjęcie ).
4. Będzie mi bardzo miło, jeśli  zgłaszający się do zabawy zechcą pozostać ze mną troszkę dłużej i ... dołączą do grona Obserwatorów.

5. Czas trwania zapisów -- >  15 marca - 12 kwietnia 2014 r.  Wyniki ? na tyle szybko, by zdążyć przed świętami ... ; )

Pozdrawiam i zapraszam - M.