Stormen

Så kom den..
Vinterstormen kom.
Vinden er kald, den går gjennom marg og bein.

Eg visste at vinteren kunne vere hard.
Men det gjer vondt å sjå andre lide.
Hjarte mitt blør og ei stille bøn stig opp.

Å vite at du min venn,
du som alltid har så masse positivt
rundt deg, at du må igjenom alt dette..

Eg frys...

Så kom den..
Våren kom.
Sola varma og fuglane song.

Eg trudde at våren bar bod om liv.
Men ikkje denne våren.
Døden banka på døra di.

Å vite at du min venn,
du som så gjerne ville leve er død.
Det smertar, men minna om deg lever..

Dei gir meg varme..


...sigrid des-12/juli-13...

Til minne om vår alles kjære Torill som døde frå sine så alt for ung.
Torill hadde blitt 43år i dag.

Gi meg ikke din styrke

Gi meg ikke din styrke
men vær sterk
så jeg kan finne min
Gi meg ikke din visdom
men fortell hvor den har kilden sin

Gi meg ikke ditt liv
men lev
så jeg kan leve mitt
Gi meg ikke din kjærlighet
men elsk mitt hjerte fritt

Gi meg ikke din glede
men vær glad
så jeg kan finne min
Ta gjerne fra meg min smerte
men gjør den ikke helt til din

av Bjørn Eidsvåg

...........................
Vondt å oppleve at fleire av dei ein har i ♥ slit med sorg og sjukdom.
Viktig å vere der for dei som ynskjer det.
.....
Har lyst å tipse om ein nydeleg og sterk blogg som eg vil du skal besøke:

MØRKEROMMET
 

Mørkerommet er staden der alt vert klarare. Det som er skjult vert synleg. Sorga vert klarare, men også gleda og håpet. På denne bloggen kan du sjå framkallingane av nokre bilder frå mine filmrullar; minner eg har med meg, sår eg har fått eller gleder eg har plukka opp på vegen. Mykje av det du les er personleg, som eit vindauge inn i sjela mi, medan andre ting er betraktningar og tankar som har dukka opp i ulike samanhenger. Velkommen inn i mitt mørkerom!

♥ TIL MINNE♥

Mitt hjerte blør for alle dei

som brått fekk livet endra.

Utan forvarsel vart

sommaren svart som natta.

Eit år er omme.

Eit år fullt av smerte og angst.

Livet vert aldri meir

slik som det ein gong var.

Såra vil nok gro

sakte men sikkert.

Alikevel vil arra vere der

til minne om den mørke sommaren.

Sorg og sakn pregar livet

til alle dei som mista sine.

Dei som overlevde dagen

vil leve vidare på ein ny måte.

Sjølv den med steinhjerte

har fått merke at noko er endra.

Mitt hjarte ber for alle

at dei må få leve vidare utan angst.

At dei vil takle kvardagen når

media sløkkjer lysa og mikrofonane er slått av.

Og at den som står dei nær fortsatt

vil vere der for dei som treng det.

...............................

Skreve natt til 22.juli 2012.

Bilete av ♥-steinen er teke på veg til hytta.

klem frå sigrid

Tung tids tale

Den siste rosa i hagen min- 

til minne om alle dei som mista livet så tragisk 22.07.11

.....................................

Det heiter ikkje: eg - no lenger.
Heretter heiter det: vi.
Eig du lykka så er ho ikkje lenger
berre di.
Alt det som bror din kan ta imot
av lykka di, må du gi.

Alt du kan løfte av børa til bror din,
må du ta på deg.
Det er mange ikring deg som frys,
ver du eit bål, strål varme ifrå deg!

Hender finn hender, herd stør herd,
barm slår varmt imot barm.
Det hjelper da litt, nokre få forfrosne,
at du er varm!


- Halldis Moren Vesaas -

Ein barndom utan vold - Bloggedugnad

Bilete Fru Fly

Sist veke hadde eg tre dagar i Oslo på kurs. Bodde på einerom på hotell og hadde berre rein luksus :-)
Leiarkonferansen eg var på hadde temaet: Vi vil barnet det beste.
Eit av foredraga vart halde av Ada Sofie mor til Stine Sofie og leiar for
Stine Sofies Stiftelse.
Det er sterkt å få oppleve eit så engasjert og levande menneske som har opplevd det verste ei mor kan oppleve:
Å miste barnet sitt og det på ein SÅ tragisk og vond måte! 
Det er imponerande alt denne stiftelsen har fått utretta gjennom dei 10 åra som er gått.

...............................................................................................................................

No i februar foregår det ein bloggedugnad over heile landet for å gi si støtte til 

Stine Sofies Stiftelse

Det er mange som er engasjert både i bloggverda og på Facebook.

Dette fann eg på heimesida til Stiftelsen.

Nett-Auksjon til inntekt for Stine Sofies Stiftelse 09.-13.12.2011 Vi har mange fantastiske støttespillere rundt om i det ganske land,  og blant dem finner vi Familien S fra Øysand i Sør-Trønderlag. Gjennom sin blogg, SsSsS – Lille Design, har familien S –  som med stort og smått består av 5 stk S’er - satt i gang en  storstilt auksjon for Stine Sofies Stiftelse. Det er opprettet en egen side på Facebook, hvor selve auksjonen  vil pågå.   Her kan man bl.a. se bilder av gjenstandene, og gi bud. Selve auksjonen  vil pågå fra 9.-13.februar, men man kan legge inn forhåndsbud under bildene. I skrivende stund er det donert nesten 100 gjenstander til auksjonen,  og stadig strømmer det på med flere bidrag. Familen S oppfordrer  andre bloggere om å delta i ”bloggdugnaden” ved å skrive om auksjonen,  donere gjenstander og å spre budskapet om Stine Sofies Stiftelse. Familen S forteller i sin blogg hvorfor det er viktig for små og store i  deres familie å engasjere seg i Stine Sofies Stiftelses arbeid for at barn  i Norge skal få oppleve En barndom uten vold: ”Stine Sofies Stiftelse? Fordi våre barn trenger å få vite at de kan bety  noe for andre barn, og at man ikke trenger å være rik, berømt eller  president i verdens mektigste land for å gjøre en forskjell.  Man kan gjøre en forskjell som barn også - ikke ved å kun være  grunnstenene  i sine foreldres hjerter og sinn - men også ved å være der for andre barn.  Barn som lider i det stille, rettsløse barn, barn som utsettes for psykiske  og fysiske påkjenninger i det daglige. Barn trenger all hjelpen de kan få -  de har små føtter, men setter store fottrykk på sin ferd mot voksenlivet. ....................................................................................................... Også Fru Fly har engasjert seg, sjå innom henne også. Kanskje du også vil vere med?

Å bere slik ei sorg

Henta frå Sunnmørsposten si nettavis.

som desse to må gjere er heilt ufatteleg..

Tonje omkom i bilulykke og Ronny i «Bourbon Dolphin»-forliset. 

No kjem boka der foreldra fortel si historie.

Slikt gjer eit sterkt inntrykk på meg.

Då forliset skjedde skreiv eg eit dikt, 

eg har delt det før her på bloggen.

Men for nye leserar vil eg dele det igjen:

DET BLEI SÅ STILT ETTER DEG

Kvar gong du kom
slamra du med ytterdøra
og ropte:
”Hei, er du der?
Eg er heime no!”

No kjem du aldri
meir heim.
Får aldri høyre
ytterdøra slamre
og aldri meir
høyre stemma di rope.

Det blei så stilt etter deg.

..............................................

Skreve etter ulykka ved Shetland 12.04.07

Min båt er så liten

Min båt er så liten og havet så stort,
men Jesus har grepet min hånd.
Når han styrer båten, da går det så bra
på veien til himmelens land.

Når han styrer båten, da går det så bra
på veien til himmelens land.

----------------------------------------------------------------------------

Akkurat på dette bilde er ikkje båten liten

og havet er ikkje stort.

Men uansett livssituasjon er det godt å ha ein

som har grepe handa mi

og som vil styre meg trygt til hamn.

----------------------------------

Mine tankar går i kveld til

mi vennine Inger

som i dag mista mora si.

Kvil i fred Petra! 

-------------------------------------

Her kan du sjå det eg skreiv om ein avleggar eg fekk med

Petra for mange år sidan.

Tårene trilla...

Takk til Trude Lorentzen for løyve til å bruke bilete.

Bilete viser henne og mora.

Når ein er glad i nokon må ein også leve med sorga når ein mister dei.

Somme dagar kjenner ein meir på sorga enn andre.

Eg har vore heldig!

Eg fekk behalde begge foreldra mine til at eg sjølv vart vaksen.

Til at eg klarte meg på eiga hand.

Andre mister foreldra sine medan dei er barn eller ungdom.

I dag har eg lest eit stykke som står i nettavisa til Dagbladet.

Tårene trilla!

Så viktig at nokon set ord på denne sorga som rammar svært mange.

Det å miste ei mor eller ein far medan du sjølv berre er eit barn.

Ekstra spesielt og vanskeleg vert det når foreldra har valgt å forlate livet.

Eg trur vi alle har godt av å lese om andre si sorg og

gjennom det få meir innsikt i andre sitt liv.

Eg gløymer aldri...

Bilete funne her

- å sjå ei mor stå ved kista til sin eldste son,

sjå smerten i augene dine..

- å sjå ei kone som mista mannen ho hadde vore gift med i

over 25år, kjenne på den djupe avmakta du føler..

- å sjå og høyre den yngste sonen halde ei gripande minnetale, 

om ein far som alltid var nær sønene sine..

- å sjå deg der du stod ved grava og visste at alt er over no..

...............................................................................

Så ta da mine hender

Melodi: Julie von Hausmann / Tekst: Peter Waage

Så ta da mine hender
og før meg frem
inntil jeg salig ender
i himlens hjem!
Jeg kan ei gå alene,
nei, intet sted.
Hvor du meg fører ene,
jeg følger med.

La intet mer meg skille
fra nåden din,
og gjør meg ganske stille,
o Jesus min.
Ved dine føtter ene
er barnet trygt,
på deg, på deg alene
min tro er bygt.

Selv om jeg ei fornemmer
din sterke hånd,
min salighet dog fremmer
din gode Ånd.
Så ta da mine hender
og før meg frem
inntil jeg salig ender
i himlens hjem.

Sorg

Sorg går ikke over.

Den tar bare en annen form.

En sorg ligner på havet.

Til å begynne med er bølgene veldig krappe.

Så kommer dønningene,

men det blir aldri mer havblikk.

Iben Sandemose

.................................................................................................

Midt i sorga etter pappa fekk eg ein telefon i dag

som satte meg heilt ut..

I natt døde eit søskenbarn av meg berre 53år gamal...

Ord blir fattige...

Tankane mine går til tante, søsken, kone og to born...

Kvil i fred kjære KJ!

Sakn

Det å savna

Det er eit privilegium
å kjenna savn.
Vondt, ja
og tungt.
Men det fortel
om ein nærleik
som var.
Om varme, lys
og latter.
Det å savna er
den andre sida
av det å ha fått.
Å ikkje kjenna
savn, ville vera å
aldri ha elska.

Bente Bratlund Mæland

Eit strå...

Tusen takk til Per fordi eg fekk låne bilde ditt :-)

Ta det med deg!
Det minste av grønt
som har hendt deg

kan redde livet ditt en

dag i vinterlandet.

Et strå bare,
et eneste blankt lite strå
fra sommeren i fjor
frosset fast i fonna,
kan hindre skredets
tusen drepende tonn
i å styrte utfor.

Hans Børli

Med dette vakre og alvorlege diktet

vil eg ynskje alle ei god helg!

Billett  til døden

Eg sette meg på toget,

vi hadde sagt farvel.

Du smilte glad i mot meg,

og ropte: ”Ser deg fredag kveld”.

 

Du stod igjen på perrongen,

då toget dunka ut.

Og i mitt hjerte kjende eg

ei glede, fordi du var min gut.

 

Men det vi ikkje visste

og aldri vil forstå,

at det var siste gongen

du fekk meg sjå.

 

For halvveis på mi reise

blei alt eit flammehav.

Eit togspor ned på Rena

vil for alltid bli mi grav.

 

Ha takk då, kjære vennen min,

for alt vi hadde i lag.

Det var ein billett til døden

eg hadde kjøpt i dag.

 

Skreve 5.januar 2000 av Sigrid 

Etter togulukka som skjedde på Rena Stasjon 4.januar 2000.

Kom til å tenke på dette diktet som eg skreiv for 10år sidan då eg høyrde om den ekle ulykka med tog i dag. I dag var det ikkje folk som hadde kjøpt bilett som omkom, men dei som stod i vegen for toget. Nokon har det vondt og kjenner på sorg og smerte i dag.

Lat vi tenne eit lys og be for dei i kveld!

Å ver hjå meg

1
Å, ver hjå meg, for no er kvelden nær,
og snart det mørknar, Herre, hjå meg ver!
Når all mi hjelp og trøyst har flytt sin veg,
du, hjelp for hjelpelause, ver hjå meg!

2
Kor snøgt han dalar, livsens stutte dag,
og jordlivs glede med sitt tome jag!
Omskifte ser eg kring på all min veg.
Å du som ei vert omskift, ver hjå meg!

3
Eg treng ditt nærvær kvar ei stund som kverv,
din nåde einast døyver freisting djerv.
Du er min førar og min trygge veg,
i skodde og i solskin ver hjå meg!

4
Kvi ottast meir når du meg signar mildt?
Gråt er kje beisk, og sår gjer ikkje ilt.
Kvar er din brodd, du daude, spør eg deg.
Eg siger vinn, min Jesus er hjå meg!

5
Syn meg din kross når augo mine brest,
lys meg til himlen når det mørknar mest;
sjå, morgonroden skin alt på min veg.
I liv og daude, Herre, ver hjå meg!

T: H. F. Lyte 1847
O: Peter Hognestad 1924
M: William Henry Monk 1861

Kvil i fred kjære pappa!

Høgt elska - djupt sakna!

Den usynlige

Til minne om Jan Erik

Enkelte ting får sjølv meg til å bli mållaus og satt ut.

Heilt tilfeldig såg eg ein artikkel på Dagbladet si nettside, les her

Den var SÅ sterk at eg berre måtte lese heile artikkelen.

Det handla om den usynlege, den som ingen ser...

Og som ingen saknar den dagen han døyr....

Ikkje det at det spelar noko rolle for meg kor mange som kjem i gravferda mi, for då er eg ikkje der..

Men at ingen kjem, at ingen bryr seg...

Det vitnar om ei einsemd så djup og sterk at sosiale meg ikkje kan fatte rekkevidda av det!

Slike tankevekkerar er sterke å få!

Det gjer at eg med endå større takksemd ser rundt meg på det som fyller mitt liv....

Sju ting om meg... og tankar om blogging....

Britaiskogen har gitt meg ei utfordring....og ein award.

(Awarden er det Hulda som laga ein gong)

Takk for begge to!

Utfordringa var: Skrive sju ting om meg sjølv.

Har for så vidt teke den før........

Då eg var veldig, veldig fersk bloggar i fjor haust vart eg utfordra av

....hvorfor ikke..... og ho igjen hadde vorte utfordra av Molly.

Her er resultatet av den

Begge hadde bloggar som du vart glad, trist, opprørt og inspirert av...

No har ....hvorfor ikke.... lagt ned sin blogg og Molly har ope berre for inviterte.

Det er deira valg å ikkje blogge.....eller kun blogge til spesielle..

Men trist for dei av oss som treivst med å sjå innom dei.

Ei vennine lurte på om eg kjende desse som kommenterte hjå meg.

Nokre kjenner eg, andre veit eg kven er, men dei fleste er heilt ukjende for meg.

Alle er dei mine bloggevenner, som eg kan le og gråte saman med.

Og som i mi "verkelege" verd er det nokre eg har meir kontakt med enn andre.

Vennskap er noko rart. Nokre menneske har ein som venner heile livet, medan andre har ein kontakt med berre ei kort stund. Og slik er det i bloggverda også.

Men no må eg prøve skrive 7 ting om meg sjølv som eg ikkje skreiv sist:

1. Vaks opp på eit lite småbruk
2. Allergisk mot katt, hund m.m :-(
3. Har bodd både i Trondheim (KVT) og Oslo (Fjellhaug)
4. Har 23 års bryllaupsdag i år ;-)
5. Utdanna førskulelærar
6. Mor til tre
7. Er veldig glad i blomster

Så no veit dokke heile 17 ting om meg!

Og her er dei som eg gir utfordringa vidare til, men berre viss dei vil:

1. Heimdal
2. Lev Livet Lett
3. Tankar frå ein kvardag
4. Ramme alvor
5. solsikken
6. Min lille verden
7. Dans på roser

God søndagskveld til alle!

Hekseskot

Bildet og informasjon er lånt hjå : Helsenett

EG

.....er blitt pasient.... er blitt sengeliggande..

.... treng hjelp til den minste ting....

.... som er van med å gi omsorg må no ta imot omsorg...

.... som ikkje likar ta tablettar utan at eg MÅ..

.... MÅ dope meg med sterkare saker enn Paracet og Ibux...

.... syns synd i meg sjølv, sjølv om eg veit at svært mange har det mykje verre..

.... må berre vere takknemleg fordi det er noko som går over....

Hekseskudd kjennes som plutselig krampe i de dype kraftige musklene i korsryggen.

Hekseskudd oppstår som regel ved en plutselig feilbelastning eller overbelastning uten "oppvarming". Hekseskudd blir også kalt for lumbago.

Hvilke symptomer gir hekseskudd/lumbago?

Vanlige sykdomstegn er sterke smerter og bevegelsesvanskeligheter, samt skjevhet i ryggen som er forårsaket av smerten.

Smertene stråler ikke ut i benene.

Bør lege oppsøkes ved hekseskudd/lumbago?

En lege må ikke nødvendigvis oppsøkes umiddelbart ved hekseskudd. Ofte har pasienten tidligere hatt lignende episoder og er fortrolig med symptomene.

Er diagnosen usikker, bør imidlertid lege kontaktes. Legen vil gjennom sykehistorien (det du forteller) og undersøkelsen kunne fastslå diagnosen hekseskudd.

Hvilken behandling er det for hekseskudd/lumbago?

Hvile, varme og medikamenter (muskelavslappende og betennelseshemmende midler, antiflogistika) er den umiddelbare behandlingen av hekseskudd.

Senere spiller fysikalsk behandling med ryggtrening en stor rolle. Ved et hekseskudd er en sykehusinnleggelse i første omgang vanligvis ikke nødvendig.

Rundt neste sving

ta ikkje ting som sjølvsagt.........

livet er ikkje slik.....

du veit ikkje kva som møter deg rundt neste sving...

set pris på livet ditt no...

nokon har i dag mista ein dei var glad i....

andre har mista arbeidet sitt....

somme kjenner at helsa sviktar dei..

ta ikkje ting som sjølvsagt....

Det vi skal gje kvarandre

Det fins bører vi må bæra
det fins smerter i oss
som ingen kan nå
der er rom som er avstengde….
Og likevel kan vi møtast

Å stå ved grinda og gripa ei hand.
La tida vera tid
og elvar renna opne
Ikkje alt fins det ord for
Ikkje alt kan vi gje
eller få

Men dét vi kan gje kvarandre:
å strekkja opne blikk mot einannan
La stengsler vera stengsler,
netter vera netter,
Og gje kvarandre kvile-
ei naken open stund av
nærleik

av Bente Bratland Mæland

Å kjenne nokon som har det vondt...
å kjenne nokon som kjempar...
å kjenne nokon som kjempar sin livs kamp...

det gjer noko med ein sjølv...

Mathias

Eg er veldig glad i blomster.
Heile stova er full av dei, i vindauga, på golvet og på borda.
Somme blomster betyr meir for meg enn andre.
Det er blomster som eg har fått eller fått avleggar av med andre eg har møtt på mi ferd gjennom livet.








I dag skal de få "helse" på Mathias. For snart 9 år sidan kjøpte vi huset vårt. Han som hadde eigt det før gav oss ei vakker Fredslilje og sa: "Eg vonar det forsatt vil vere fred i mellom oss!" Det har det heldigvis vore. Fredslilja er blitt stor og eg har potta den om fleire gonger. I fjor fekk den flytte saman med oss hit til huset vårt.

I sommar døde Mathias. Det er trist å ikkje møte den spreke gamle mannen som alltid hadde lyst til å ha ein prat når vi møttest. Mathias lever ikkje lenger, men det gjer Fredslilja som no er eit vakkert minne for oss.
Fred over Mathias sitt gode minne!