Xmas' back

Rok temu przed świętami Bożego Narodzenia zrobiłam coś co miało być naszyjnikiem, ale nie bardzo wyglądało, więc powinno zostać bransoletką, ale trafiło do pudła :)
Do tego wytworu miałam ogromny sentyment - to była moja pierwsza praca z tzw. piętnastek, a w dodatku wykonana według własnego wzoru na 30 koralików w rzędzie. Śmiem twierdzić, że nigdy więcej nie porwę się na takie szaleństwo :) Żal mi więc było, iż leży bez sensu w pudle i nie wychodzi na światło dzienne ...
W noworoczny dzień przyszła więc pora na mobilizację i próbę ratowania wytworu :)

W efekcie twór został spłaszczony, dorobiłam mu kołnierzyk z jednej i drugiej strony, wcisnęłam w walizkowe zapięcie, które obkoralikowałam, dodałam magnetyczne kulkowe zapięcie i gotowe!

Początkowo chciałam uniknąć spłaszczania, gdyż widoczny jest wówczas tylko fragment wzoru, jednakże lepszy rydz niż nic, więc do woli można się en face delektować reniferem i fragmentami śnieżynek :)
Dla przypomnienia i zobrazowania różnicy - poprzednia wersja:

I po metamorfozie :)

Bransoletka jest dość szeroka - ma około 2,3 cm szerokości, więc ewidentnie rzuca się w oczy.
Dla porównania sfotografowałam ją z ostatnio pokazaną bransoletką z koralików w rozmiarze 11, wykonaną według wzoru na 20 koralików w rzędzie (2 cm szerokości).

I jak - udała się metamorfoza?

Pozdrawiam ciepło :)

Xmas :)

Miało być tak pięknie ... Wyrysowałam wzór, z którego byłam zadowolona, nawlokłam i przerobiłam sporą ilość koralików w rozmiarze 15, a efekt daleki od moich oczekiwań.
Przede wszystkim już wiem, że 30 (nawet tych najdrobniejszych) koralików w rzędzie, nie pasuje mi na bransoletkę. Jak dla mnie jest za gruba i nie układa się zbyt ładnie. Po drugie, jak zabraknie koralików w trakcie nawlekania, nie należy się spieszyć i myśleć, że jakoś to będzie, tylko spokojnie zamówić braki i nawlec je po ludzku, a potem przerobić od początku do końca. Ale niecierpliwość moja wzięła górę i w rezultacie po serii kilku pomyłek, poddałam się i nie byłam w stanie nawlec brakującej partii.
Tym oto sposobem bransoletka marzeń, stała się niezbyt fortunnym naszyjnikiem i pewnie pójdzie pod nożyczki (chyba, że się przekonam, że jednak nie), ale żal mi było nakładu pracy, jaki w to włożyłam, więc zdecydowałam się Wam to pokazać.

Poza tym pochwaliłam się Kasi, że takie oto "cusik" dziergam i nie miałam wyjścia, musiałam jej pokazać efekt końcowy :)

Nie ma jednak tego złego :) Już wiem, że "piętnastki " nie takie straszne; że na bransoletkę najwięcej 20 koralików w rzędzie w tym rozmiarze mnie zadowoli i że lepiej nie mieć zbyt dużych oczekiwać względem swoich prac. Łatwiej wówczas przeżyć rozczarowanie.

I oczywiście na koniec, przyznaję się, że do stworzenia te świątecznej biżuterii zainspirowała mnie bransoletka Agnieszki :)

Mam nadzieję, że z następnej rzeczy, którą pokażę będę nieco bardziej zadowolona. Muszę więc wybrać z kolejki, coś na poprawę nastroju :)

Pozdrawiam serdecznie :)

Alleluja!

Wydaje się, że dopiero co minęły jedne, a tu już następne Święta świętujemy :)
Co prawda marzyłam - nie ja jedna zapewne - że będzie mocno wiosennie - ciepło, słonecznie i tak jakoś bardziej przytulnie, ale...
Jak się nie ma co się lubi, to się lubi, co się ma :)
Więc nie grymaszę, tylko składam Wam serdeczne i szczere życzenia.

Życzę Wam, aby czas Wielkiej Nocy był dla Was po prostu pełen miłych wzruszeń, ciepłych myśli i radosnych, pogodnych chwil.

Wszystkiego dobrego dla Was i Waszych rodzin!

P.S. Pewnie niektóre z Was rozpoznały tę pocieszną owieczkę :)
Powstała oczywiście dzięki udostępnieniu wykroju przez Magdę.

Pozdrawiam serdecznie

Asia

Jest taki dzień...

Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy

Dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory

Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich

Dzień, który już każdy z nas zna od kołyski

                                             (K. Dzikowski, S. Krajewski)

Wesołych, pachnących, pełnych radości, spokoju i miłości Świąt Bożego Narodzenia.

                                                              Asia

Renifer powstał w świątecznym szale z wykroju, zamieszczonego przez Ilę na swoim blogu: http://szmacianecudenka.blogspot.com/2012/12/wykroj.html 

Oczywiście jest zupełnie inny niż reniferki autorstwa "blogowej koleżanki", ale na tym właśnie polega magia szycia. Zwłaszcza ręcznego :)

 

A powyżej pokazałam jeszcze ostatnie w tym roku kartki, jakie udało mi się wykonać w trakcie muzealnych warsztatów świątecznych (02.12.2012).

P.S. Pierniki z "kartki" zjedzone :)

Wszystkiego dobrego!

We wish you a Merry Christmas!

Rzecz będzie o świątecznych życzeniach, tym bardziej że sezon na takowe powolnymi krokami właśnie się zbliża.A konkretnie o sposobach ich przekazywania.
Jestem w tej dziedzinie tradycjonalistką - nie wyobrażam sobie niewysłania kartki do najbliższych, czy przyjaciół, z którymi - z uwagi na odległości - kontakt mam ograniczony. Dlatego przed każdymi świętami idę na pocztę, kupuję znaczki i puszczam w świat kartki. Kartki, które od jakiegoś czasu robimy z J. własnoręcznie. To doprawdy bardzo miłe zajęcie, poprzez które wyrażamy swój ciepły stosunek do ich odbiorców, no i wkręcamy się w magię świąt :)

Robienie kartek nie jest trudne - wystarczy papier, nożyczki, klej i wyobraźnia, która podpowie, co dalej.
Poniżej - na dowód - kartki wykonane przez M.i J. (7 i 11 lat):

W tym miejscu zapraszam również na świąteczne warsztaty do rzeszowskiego muzeum, w trakcie których dzieci (i nie tylko) będą miały okazję stworzyć gliniane, papierowe, czy "opłatkowe" ozdoby choinkowe, kartki i inne świąteczne dodatki (aniołki, bombki, co kto lubi).
Szczegóły odnośnie warsztatów: http://www.muzeum.rzeszow.pl/node/285

Idą, idą święta ;)

W odpowiedzi na specjalną zachętę ze strony K. :) - choć do świąt jeszcze troszkę...
Miał być renifer - w formie biżuterii, ma się rozumieć. Z sutaszem w tym temacie byłby problem, zwłaszcza że czasu brak :( Ale i takiego wyzwania nie wykluczam ...
Ale przypomniałam sobie, że kiedyś, kiedyś robiłam broszki filcowe i renifer z tej materii byłby jak znalazł :)

A poniżej wcześniejsze twory (nieco już "znoszone"), których właścicielką jest J. rzecz jasna:

Pomysł na taką sylwetkę kota zaczerpnęłam z jednej z galerii internetowych - było to już bardzo dawno, więc niestety nie pamiętam, o jaką chodzi.