Wat een bofkonten

Afgelopen weekend, het weekend van mijn verjaardag zijn we op pad gegaan. Voor het eerst zonder Jessy. Goh wat heb ik haar gemist en gelijkertijd voelde ik me ook vrij. Dit weekend realiseerde ik me pas echt hoe ik me altijd aan heb gepast aan een hondje en wat dit nu zonder hondje een vrijheid geeft. Dubbel gevoel en dat is okay.

We zijn van thuis uit naar  Sneek gegaan..waar ik van manlief bloemetjes kreeg voor mijn verjaardag ;-) Hij vond het sneu omdat ik de kadootjes al allemaal thuis gekregen had en dat hij daar stond met lege handen.....

Deze verwelken niet en heb je heel lang plezier van was zijn reactie erbij. Lief hé?

Vanuit Sneek zijn we naar Anjum gereden waar onze favoriete slager zit. Een van de weinige in Nederland die Schotse Hooglander vlees verkoopt en wij kopen het daar altijd om thuis een stoofpotje ervan te maken. Oh heerlijk...
Overnacht hebben we bij Thun Hus, voor ons de mooiste camperplaats in Nederland. Daar heb ik geprobeerd alle mensen die me feliciteerde op facebook te beantwoorden en dat moest ik snel opgeven...hahaha Was geen beginnen aan ;-) Vanuit Thun Hus zijn we richting Afsluitdijk gereden want met mijn verjaardag hadden we 's avonds een afspraak in Julianadorp. 

Op de Afsluitdijk hebben we een stop gemaakt met koffie/thee en aardbeien-slagroomgebak om mijn verjaardag te vieren. We hebben zo genoten van het mooie weer...

Deze foto is vanuit de Afsluitdijk naar de Waddeneilanden genomen die je in de verte zien kon. 

In Julianadorp hebben we op het strand geluncht bij Paal6, mijn favoriete strandpaviljoen die pas een dag open was...na de brand.

Daarna nog lekker even uitgewaaid op het strand...en wat was het heerlijk...

's Avonds onze afspraak en daarna zijn we naar de camperplaats in Den Helder gegaan want maandagochtend moesten we in Den Helder iets ophalen en maandag rond de middag nog in Amersfoort...en het weekend was weer voorbij. De tijd vliegt als je zo geniet van alles. Ik heb een fantastische verjaardag gehad aan de zee en strand. Dat had ik nog nooit meegemaakt :-)

Bij thuiskomst vond ik nog een aantal verjaardagskaarten en wat ben ik verwend.

De eerste foto heb ik alle kaartjes bij elkaar gezet en de andere 2 foto's zijn gemaakt zoals de kaarten hier op de kast staan.

Het is al met al weer een lang bericht geworden en nu heb ik jullie in één keer verteld hoe ons weekend was, mijn verjaardag en kon ik jullie de verjaardagskaartjes showen ;-)

Nogmaals hartelijk dank aan allen die een kaart hebben gemaakt en gestuurd.

Ik had één niet zelfgemaakte kaart erbij van onze buren die me ook wel heel erg aan het lachen maakte met hun tekst in de kaart: "..........je moet ons toch eens leren hoe wij van die mooie kaarten kunnen maken haha!"...de enige niet zelf gemaakte kaart...schitterend toch?

Ik wens iedereen een hele fijne dag en ik ga later vandaag ook weer even de tijd nemen jullie blogs te bezoeken.


Lieve groet, Petra

Het is stil in mij

Het is stil in mij, ben inspiratieloos en ontzettend verdrietig.

Afgelopen dinsdag hebben we onze Jessy laten inslapen en we zijn kapot van verdriet.

Lieve groet, Petra

Jessy jarig

Vandaag is onze Jessy 12 jaar. Zelf heeft ze geen idee wat dat is en wat er te gebeuren staat.....alhoewel...ze ziet ons steeds dingen naar ons campertje brengen...

Ze gaat nu mee op reis naar Zweden.

(foto werd eens gemaakt om te laten zien hoe ik kijk als ik "honger" heb)

Later vanmiddag vertrekken we richting boot en zullen deze morgenochtend vroeg naar Zweden nemen voor een weekendtreffen met andere VW bus liefhebbers.

Ik wens iedereen alvast een fijn weekend met mooi weer want dat zou het dit weekend weer worden.


Lieve groet, Petra L

Hoe ouder hoe gekker...

Ik wil allereerst Liesbeth welkom heten als nieuwe volger op mijn blog. Hartelijk welkom Liesbeth..vandaag gaat het bericht over Jessy, onze Jack Russell Terrier.


Jessy moet er wat voor over hebben om koel te blijven ;-)

Op facebook zag ik van Prins Petfoods een bericht voorbij komen dat je je hond ook kon laten snorkelen naar zijn eten en dat het dan gelijk verkoelt voor je hond. Laat dat nou net het dagelijkse voer zijn voor Jessy dus ik dacht: Goh...dat gaan we proberen en zien of Jessy dat begrijpt, tenslotte word ze deze maand 12 jaar en het gaat allemaal niet zoals het (mogelijk) ging toen ze jonger was....en ze begreep het!

Zie hier het filmpje ervan ;-)
Nu denkt ze dat ze elke keer zo haar eten "opgediend" krijgt! whahaha
Ze heeft er dus blijkbaar ook plezier aan en dat is wel heel erg leuk.

Ook krijgt Jessy zo nu en dan een klein beetje van haar honden-ijsje dat ik gelijk met de cooling mat voor haar kocht. Oh...wat een verwend beestje is het toch ook...maar wel zo lief en we merken dat ze zo veel dingen nog nooit beleefd of gedaan heeft. Het is wat om op je oude dag nog allemaal stunts uit te moeten halen en te leren...
Gelukkig beleefd ze er veel plezier aan en dat is alles wat voor mij telt.

Ik wens jullie allen een fijne dag en hopelijk lukt het iedereen om deze hete dag door te komen!

Lieve groet, Petra L

Verkoeling zoeken

Welkom Elizabeth op mijn blog. Ik zou ook graag bij jou kijken en op een of andere manier lukt me dat niet. Of dit een fout van de blog is? Ik heb geen idee en geeft het niet op en blijf proberen.


Onze Jessy lijkt erg tevreden met haar cooling mat speciaal voor honden, die we vanmorgen voor haar kochten. Ze is er niet (meer) vanaf te krijgen.

En geef haar eens ongelijk ;-)

Aangezien ik niet tot knutselen kom vanwege de hitte dacht ik, laat Jessy even zien hoe ze geniet van haar matje ;-)

Lieve groet, drink allemaal voldoende en koel jezelf, je kinderen en de hond voldoende met deze dagen.

Petra L

Jessy ziek

Afgelopen week zijn we erg druk geweest. Ons hondje, Jessy is zo ontzettend ziek geweest dat ik ook nergens aan toe kwam..laat staan zin in had om te doen.

Ze hield niks binnen terwijl ze niet ziek oogde. Eten deed ze evengoed zoals we van haar gewend waren en het kwam er nog sneller uit. Woensdag toch maar de dierenarts gegaan na 2 dagen op kip en rijst gekookt in bouillon. Het was een beetje wazig wat deze arts vertelde en voor ons niet helemaal duidelijk en ze kreeg een spuitje en dan zou ze de nacht in ieder geval zich beterder voelen. Niks was minder waar...

We kwamen beneden donderdagochtend en oh..ze was zo ziek en had onze hele woonkamer gebruikt om te braken en de diarree kwijt te komen, die nacht. Ik ben gelijk met haar naar buiten gegaan en ook daar bleef ze doorgaan. Dit keer had ze wel bloed bij de ontlasting en voor ons reden genoeg weer aan de bel te trekken bij de dierenarts. Het was inmiddels dag 4 dat ze niks binnen hield.
Volgens mij was nu onze eigen dierenarts er toen wel en konden we extra medicatie komen ophalen want ze zou een bacterie in haar darmpjes hebben. Twee maal daags 1 kwart tablet tegen de misselijkheid en een hele tablet antibiotica en deze laatste moet de kuur helemaal opgemaakt worden. Ik denk dat de arts die er woensdag was...niet helemaal wist wat er aan de hand was met haar.

Het is nu zondag en sinds de juiste medicijnen van donderdag zien we haar met de minuut opknappen! Eet alweer haar eigen voer en krijgt daarnaast nog 2 keer per dag het tabletje antibiotica.Het kwart tabletje tegen de misselijkheid kreeg ze alleen de eerste twee dagen.


Pfff...dat was even schrikken! Ze word dit jaar 12 jaar en even dachten we het ergste. Gelukkig was het alleen een gedachte en daagt ze ons weer gewoon uit met spelen.

Ons hondje, voor ons net als een klein kind...is weer bijna de "oude".
Zo'n moment dat mij erg blij maakt. Net als het moment op deze foto's vorige week zondagochtend!

Lieve groet en een fijne zondag, Petra L

Het staartje van Noorwegen

De titel van dit bericht floepte me er zo uit en vind 'm ook toepasselijk.

Terwijl we in Noorwegen waren las ik op internet dat er in het seniorentehuis voor honden een 11 jarige Jack Russell (teefje) nieuw was binnen gekomen. Ik was gelijk verkocht en heb gereageerd toen we terug in NL waren.  

Ze was inderdaad nog niet zo lang daar en moest eerst de antibiotica-kuur afmaken. Na deze kuur hebben wij haar opgehaald.

Is het geen scheetje?
Ze ligt het liefst bij ons op schoot in haast onmogelijke houdingen.
Terwijl ik dit schrijf is ze al anderhalve week bij ons.


Dit is dus inderdaad...het staartje van Noorwegen ;-)

Ik wens jullie allen een hele fijne zondag verder.


Lieve groet, Petra