Życie trudne, życie żmudne...

życie trudne, życie żmudne,

życie nudne, żaden bal,

życie ziębi, życie gnębi,

ale życia, życia żal!

życie mrozi, życie grozi,

nie dowozi, w zaspach tkwi,

lecz choć tycia radość z życia,

żal jest życia, życia mi!

Jeremi Przybora

Zima trudna...

zima trudna, zima brudna

zima nudna, żaden bal,

zima ziębi, zima gnębi,

ale zimy, zimy żal..

zima mrozi, zima grozi,

nie dowozi, w zaspach tkwi,

ale mimo zmartwień z zimą

żal tej zimy, zimy mi.

Jeremi Przybora

Wiosna, wiosna już w powietrzu...

wiosna wiosna już w powietrzu,

człowiek, kwiat i ptak ją przeczuł

ile do niej jeszcze dób

zliczą usta, pąk i dziób?

a ja wcale nie w zapale

i zachwytem się nie palę

bo im starsza jestem czym

tym bardziej szkoda zim...

Jeremi Przybora

Już czas na sen...

Kiedy nie było jeszcze Domu Tymianka...

Kiedyś, chociaż trudno w to uwierzyć, nie było jeszcze Domu Tymianka, była już za to zima biała i okrutna dla małych łapek.

Na szczęście, Tymianek już tego nie pamięta...

Zimy żal...

Jednak żal zimy

Jednak zima...

Pewnego dnia świat stał się biały jak miska mleka.

Brzozy w ogrodzie stały białe i kusząco puszyste od śniegu. Tymianek wyjrzał przez szybę oszronioną i wymazaną psimi nosami i wyobraził sobie, jak wyrusza na wędrówkę przez bezkresne pola... Już prawie był gotowy wysunąć łapkę na zewnątrz, żeby sprawdzić, czy tego roku przypadkiem śnieg nie jest cieplejszy, ale trącony przeraźliwie zimnym i mokrym nosem Rafika, który wrócił po zabawie w ogrodzie, żeby odtajać na kanapie, odwrócił się z niesmakiem.

Przecież w domu panuje ciągle pełnia lata... Na kołdrze kwitną hortensje... Lepiej przytulić się do jakiegoś ciepłego stworzenia i śnić o zimowych przygodach...