Pazar günü Fenerbahçe Galatasaray maçını izlemek için arkadaşlarımızın evine gitmek üzere hareket etmişken, babamın "endişelenme" diye başlayan cümlesiyle vücudumun gerilmeye başladığını hissettim. "Kardeşinin bileği kesilmiş, Nişantaşı Amerikan Hastanesine gitmelisin" diye devam eden cümlesiyle allak bullak oldum. Ne düşüneceğimi bilmedim. Aklıma sonsuz kötü senaryo geldi. Telefonu kapatıp kardeşime ulaşmaya çalıştım, yaklaşık on dakika sonra sesini duydum ve ilk derin nefesimi o an alabildim.
Sağ bileğindeki atar damarı, duyu sinirleri ve baş parmağına ait tendomu kesilmiş ve mikro cerrahi gerektiren bir işleyapılması gerektiğinden ve Amerikan Hastanesinde işin uzmanı olmadığından Kadıköy Acıbadem Hastanesine ambulansla gönderilmiş. Biz de İstanbul trafiğinde haberi aldıktan iki saat sonra ancak kardeşime ulaşabildik.
Çok şükür iki saat süren başarılı bir operasyonla hastaneden taburcu oldu. Ağrıları var ama geçecektir ve inannıyorum ki biz ne kadar pozitif olursak o kadar çabuk iyileşecek.
Bütün bunları neden mi yazdım;
1-Olay bir ev kazası. Elindeki borcam kayıyor ve mermer tezgaha çarpıyor. Kırılan parçalar vücudunun çeşitli yerlerini kesiyor ama en önemlisi hayati olan atar damarını kesiyor. Elini havaya kaldırıp, diğer elini üzerine kapadığı ve en kısa sürede hastaneye gittiği için, bugün hayatta ve yaşıyor. İlk müdahale çok önemli. Benzer bir şeyle karşılaşırsanız lütfen panik yapmayım!!!
2-Ülkemizde Sağlık Bakanlığınca incelenerek yapılan araştırmaya göre son 5 yılda 120.000 çocuk ev kazası sonucu hastaneye müracaat etmiş ve 2000'i hayatını kaybetmiştir. LÜTFEN ÖNLEMIMIZI ALALIM!!! ( Yetişkin kayıtlarına ulaşamadım )
3~Evimizde gerekli bütün önlemleri alalım!!!!4~Bir süre kardeşimin yanında olacağım ve gözüm başka bir şey görmeyecek, "nereye kayboldu" demeyin.
5~Kardeş CANDIR!! Iyi ki onun gibi harika bir kardeşim var ve hayatta!!!
Sevgilerimle
pehito