Bagaż doświadczeń

Czego potrzebują dzieci w teatrze?

Tydzień intensywnych relacji, jedenaście obejrzanych/doświadczanych konkursowych spektakli, godziny szukania  sposobów na uruchomienie pytań, refleksji... Wczoraj zakończył się IX Międzynarodowy Festiwal Teatralna Karuzela a ja dziś  zbieram siły po intensywnych doświadczeniach pracy z Młodym (dziecięco-młodzieżowo) Jury Festiwalu... Było super! I istotnie!!

fot. HaWa Teatr Pinokio w Łodzi

Teatralna Karuzela 2019

Poza Rozkładem już od jakiegoś czasu romansuje teatralnie i momentami ma wrażenie, że "teatr dla dzieci i młodzieży" mówi odważniej i dotyka istotniejszych spraw niż pozostałe teksty kultury. A jeszcze ciekawszą sprawą jest możliwość uczestniczenia w festiwalach...

Z "Teatralną Karuzelą" pracuję już sporo, więc trudno o obiektywizm z punktu widzenia kuratorki, organizatorki, a w tym roku - opiekunki towarzyszącej "dziecięco-młodzieżowemu" Jury.
Apeluję: warto zajrzeć - choć do programu, a jeszcze bardziej - zmobilizować się do uczestnictwa - w spektaklach, warsztatach, wydarzeniach towarzyszących.

Widziałam wiele i wierzę, że bycie i działanie daje poczucie szczęścia i satysfakcji, choćby z tego, że razem z dzieckiem jesteśmy w innej relacji w rozmowie o świecie.

W tym roku hasło przewodnie festiwalu nieco lżejszego kalibru,  bo Teatralna Karuzela "kręci się" wokół opowieści i narracji. Polecam Waszej uwadze także nową jakość: możliwość skonfrontowania się z działaniami performatywnymi (związanymi z ruchem i tańcem) dla młodych widzów/uczestników/współtwórców. W programie miasteczka festiwalowego w łódzkim parku "Źródliska" jest instalacja REFLECTIONS i wiele warsztatów o języku i możliwościach naszego ciała. Dobrze jest pobyć ciałem, zamiast bycia "tylko głową".

Anna Kamińska/ Przemysław Degórski REFLECTIONS from Anna Kamińska on Vimeo.


A kto nie chce, nie ma małoletnich lub wysyła dzieci daleko, niech przybywa sprawdzić jak współcześni twórcy podejmują temat "gry w teatr". Festiwal "Teatralna Karuzela" to też festiwal dla całkiem dużych i (nie)poważnych. Tym kategoriom widza polecam m.in. ,,Barona Münchhausena” Teatru Animacji z Poznania. Fascynujące są wyniki wyszukiwania i obrazy, które dają wyobrażenia o tym, jak temat "wszech-łgarza" (czy "post-prawdy?) podejmuje teatr...

I na koniec z poleceń jeszcze premierowy projekt "IMPRO NA 4": interdyscyplinarne działanie artystyczne rozpięte pomiędzy muzyką (Czesław Mozil), grafiką -komiksem (Daniel Chmielewski) i sztuką aktorską (Matylda Damięcka, Maciej Nawrocki), pod wodzą mistrza ceremonii i słowa (Majster Fabula: Jakub Snochowski). 

CAŁOŚĆ PROGRAMU: Festiwal Teatralna Karuzela. Przybywajcie do Łodzi!

Premiera-petarda! Chłopcy z Placu Broni

fot. Ha-Wa, Teatr Pinokio w Łodzi

CZAD! PETARDA!!! Bomba i Kometa!!! - pisałam tuż po premierze. Obiecałam odstawić emocje na bok i w wyważonym tonie podać argument za tym, dlaczego TRZEBA KONIECZNIE to zobaczyć. Nie wiem czy dotarłam do tego etapu. "Teatr, który zadziera z rzeczywistością". Jak tu ochłonąć?!

Bagaż doświadczeń

Świetny pomysł, mocno związany i z książkami. Nie tylko lokalny, bo naprawdę warto pomyśleć, wraz z nowym rokiem szkolnym, o poszerzaniu horyzontów i wyciecze do Łodzi. Wyciecze do teatru odstającego w myśleniu o dziecku jako - aktywnym na różne sposoby - uczestniku kultury. Dla tych, którzy dzielą te przekonania, którzy pragną się dołączyć, szukać inspiracji, potrzebują wskazówek, CHCĄ... Bagaż doświadczeń.

Korelacje

Kiedy Teatr Pinokio zaproponował przygotowanie wystawy na VI edycję festiwalu Teatralna Karuzela padło wówczas nazwisko: Iwona Chmielewska. Pomyślałam sobie „bunt” (czyli hasło przewodnie festiwalu) i Iwona Chmielewska?!
I postanowiłam się zbuntować…

W ramach relacji "z", krótka opowieść "o".
Zresztą jaki jest sens opowiadać wystawę i spotkania, kiedy najważniejszy jest odbiorca? I jego działanie? To, co TY zrobisz z propozycją...

Korelacje. Bunt i pokora

ZAPRASZAM >>> już jutro, 31 maja (wtorek), godz. 18. Wernisaż i specjalne spotkanie na otwarcie Międzynarodowego Festiwalu Teatralna Karuzela. Łódź!

Teatralna Karuzela

Zapraszamy do Łodzi. Nie tylko na spektakle...

"Wielkie pytanie" w teatrze Pinokio

fot. D. Senkowski, Teatr Pinokio

Wielkie pytanie

Uwielbiam pewną wytrwałą siedmiolatkę za samoświadomość i talent do stawiania pytań. Za widzenie więcej w otaczającej rzeczywistości. Choć są momenty kiedy wątpię czy ten rodzaj rozwijanego talentu nie jest raczej balastem w dzisiejszym świecie. Kiedy wpadam w zachwyt, trzeźwo przywołuje mnie do porządku: „eeech, każda mama mówi tak o swoim dziecku”. 

Tu mówi miasto

Jest takie uczucie euforii, kiedy widzi się i słyszy  rzeczy tak krwiste, tak zębami wczepiające się w serce, tak poruszające głowę, że trudno uwierzyć w swoją moc ogarnięcia tego słowami. I przekazania tego innym. 

Tu mówi miasto: Pokaż język!

Łódź! Zgłoś się do projektu o twoim mieście!
Uwaga >>> Teatr Pinokio poszukuje osób dorosłych, młodzieży oraz dzieciaków do udziału w warsztatach w ramach projektu "Tu mówi miasto".

Wjeżdżamy w bramy

Gęś, śmierć i tulipan

Pustka, cisza, pojedyncze elementy:  drzewo, umowny staw, trawa, przelatujący ptak. Muzyka.

Świt i noc. Piękne, wystudiowane gesty. Zatrzymanie. Wstrzymany oddech. Gładzenie rękoma kart czytanej książki. Zadyszka z radości opowiadacza-obserwatora.  A na scenie one: gęś i śmierć.  Kobiety. Potem już tylko śmierć. Prawie zrobiło jej się smutno. Pustka i cisza. Płynącą rzeka. (…) takie było życie.

Tuwim bez końca

Upubliczniam. Może ktoś?  Dla tych, którzy mają deficyty czasu, punkty, które mogą być interesujące dla zaangażowanych w tematykę kultury dla dzieci >>>

"Koralina" w Pinokiu

Podobno dzieci lubią się bać... Ostatnio rozwiewa się moje wyobrażenie, co może budzić strach.

Teatralna karuzela

Momo

Czy jutro jest ważniejsze niż dziś?

Pełne pretensji pytanie 6-latka do matki gotującej obiad...

"Momo albo osobliwa historia o złodziejach czasu i dziewczynce, która odzyskała dla ludzi skradziony im czas" Michaela Ende wydana dwa lata temu przez Znak, w nowym tłumaczeniu Ryszarda Wojnakowskiego. "Momo czyli osobliwa historia o złodziejach czasu i o dziecku, które zwróciło ludziom skradziony im czas"   przywrócona pamięci w kolekcji "Cała Polska czyta dzieciom" wydanej przez "Politykę", w tłumaczeniu Teresy Jętkiewicz. "Momo" w łódzkim teatrze Pinokio: reżyseria Daria Kopiec, choreografia Jacek Owczarek (Pracowania Fizyczna), muzyka SzaZa...

Świetny tekst, różne realizacje...

Pinokio - z innej strony

Pinokio według Sary Fanelli. Klasyka "na nowo" zilustrowana. Dla kontrastu (?) wobec zapierających dech w piersiach (zwłaszcza w dużym formacie) ilustracji Roberto Innocentiego.

Pinokio ma pierwszą stronę!

Rzadko się zdarza (nigdy?), że książka z półki "literatura dla dzieci" zdobyła miejsce na okładce poczytnego dziennika. "Pinokio" jest cudem, w dodatku według autora nowego tłumaczenia, także dla dorosłych...