Panie Przedszkolanki.

Jakiś czas temu, Pani Patrycja, kupiła u mnie dwie lalki na Boże Narodzenie. Dziś oddałam w Jej ręce kolejne lalki. Tym razem to dwie Panie Przedszkolanki, które uszyłam na zakończenie edukacji przedszkolnej mając nadzieję, że Panie Przedszkolanki, ze swoich "sobowtórów" będą zadowolone.

Niestety nie znam imion Przedszkolnych Cioć, więc napiszę, że "Ciocia Ruda" podobno nosi się na chłopczyce, lubi szerokie koszule i koturny. Butów niestety nie zrobiłam lalkom, ale koszulę uszyłam ;)
Otrzymała też lniane spodnie w gołębim kolorze oraz gorset biały w kropki. Dodatkowo, na szyję, powiesiłam Jej "jedwabny"szal z różami.

Ciocia Blondynka lubi jeansy i błękitne koszule. Starała się więc i Ją zaopatrzyć w odpowiednie atrybuty.Dostała więc jeansowe spodnie z zaszewkami i koszule błękitną w urocze ptaszki. Dodatkowo ubrałam Ją z zielonkawy gorset i "jedwabny" szal z różowymi paseczkami.

Obie panie miały około 40 cm wzrostu, włosy z wełny czesankowej i malowane twarze. Ufam, że Ciocie będą wiedziały jak się nimi bawić i nie zliżą farby hahaha :)

A tak na poważnie...mam nadzieję, że lalki się spodobają.

Dziękujemy WSZYSTKIM CIOCIOM za opiekę nad naszymi maluchami.

Lalka Halinka

Miała być wyszywana, nieco grubsza...ale chuda wyszła :/, do tego z włosami do czesania i z ciuszkami do przebierania.

Powstała więc Halinka. Lalka około 40 centymetrowa, z długimi i grubymi kosmykami włosów, wyszytą twarzą i kompletem ciuszków na chłody i słońce.

Halinka jest niezwykle sympatyczna. Wesoła z niej dziewczyna i zdaje się wiedzieć, co jest jej mocną stroną, z włosami na czele, którymi uwielbia zarzucać i omotać każdego ;) Jest niezastąpiona zatem na wszelkie imprezy zbiorowe, gdzie na pewno nie pozwoli stać w kąciku.
Jest bowiem zauważalna. Nie tylko słychać wszędzie Jej śmiech, ale zwraca uwagę pozytywna aura, która roztacza.

Oczywiście chętnie się przebiera, uwielbia siedzieć u fryzjera i przesiadywać na ciasteczkach i kawce z misiową ekipą z nową właścicielką której, mam nadzieję, Halinka podoba się.

U nas blogowe zastoje - znowu. Niestety życie bywa okrutne i muszę / musimy, poukładać sobie wszystko od nowa...

Podobno samotność można wypić do dna...ale to na serio trudne.

Tymczasem ściskam Was radośnie dziękując, że wciąż kogoś obchodzą te moje prace.

Biskupizna już w objęciach dziecięcych

W końcu usiadłam, żeby pokazać, jak nasze lalki znalazły swoich właścicieli. Żałuję bardzo, że nie mogłyśmy uczestniczyć w tym wydarzeniu, ale nasz duch Sercem Szyte był na pewno obecny przy każdej, wręczanej lalce.

Do tej pory nie mogę uwierzyć w to wszystko :)

O wydarzeniu można przeczytać na portalu Gminy Krobia
Zachęcam gorąco

I oczywiście zapraszam do kontaktowania się, w podobnych przedsięwzięciach ;)