Przedszkolny Unicef i szmacianki

W Kingi przedszkolu zaczęła się akcja zbierania funduszy dla Unicefu pod hasłem Wszystkie Kolory Świata. W tym celu uszyłyśmy sporej wielkości lalkę, według szablonu odgórnego, którą przerobiłyśmy na anielicę :)

Nasza lalka, nazwania przez Kingę Kingą albo Sowinką, zależnie od yyy humoru chyba ;) jest w kolorowej sukience ponieważ świat dzieci, którym w tej akcji pomagamy, powinien być zawsze kolorowy, wesoły i pozbawiony trosk. Każde dziecko powinno móc wyspać się dobrze jak sowa i być mądre jak ona, przez dostęp do nauki i kultury. Anielica oczywiście ma też halkę typowo anielską, bo jednak dziecko powinno mieć zawsze koło siebie troskliwą, kochającą i chroniącą go osobę, a butki jak baletki baleriny zdradzają umiłowanie dzieci do zabaw, tańca i ruchu. 

Włosy to kolejny kamuflaż przesłania ;) Uważamy, że dzieci powinny mieć nie tylko słodkie życie z odrobioną słodyczy samej w sobie ale i lekkie. Włoski bowiem są jak wata cukrowa. Miękkie, białe i z kolorową posypką, która została zrobiona z koralików podarowanych przez Kingę.

Anielica oczywiście ma skrzydła, bo jakaż to byłaby anielica, gdyby skrzydeł nie miała. Są one jednak zdejmowane, jak każdy z elementów jej ubioru, bo gdy dziecko urośnie...nie raz zrzuca anielskie skrzydła ;) i zamiast fruwać w chmurach śmiga po niebie na...miotle ;)

Taka nam Kinga / Sowinka wyszła :)

***

Do tego dorobiłyśmy szmacianki dla Kasi i Gosi. Wszystkie trzy pojechały już do dzieci, dla których przewidziane były :)

Nam osobiście, szczególnie podoba się ta w "róże", gdyż materiał jest prześliczny! Soczysty, kolorowy i bardzo wiosennie nastrajający :)

***

Jeszcze w akcji pomagania uczestniczymy, do której serdecznie zapraszamy.

ANIOŁEK DLA KUBY

Szmacianki

Same lale, jak mawia Kinga...nieco chora, bardzo zasmarkana...

Dawno nas nie było.

Kinga zaczęła chodzić do przedszkola, a ja zaczęłam układać życie na nowo. Niby nie było Jej tylko parę godzin, ale czas jaki mi pozostał w domu raz się dłużył, raz za szybko leciał. Sprzątanie, wekowanie, spacery z psem tak długie, że przez bez mała dwa tygodnie bolały mnie plecy ;) i wszystko to, czym mogłam zająć się pod nieobecność Małej, odciągały mnie od bloga.

Same lalki czekały na pokazanie z tydzień...

Uszyłam je z myślą o najmniejszych.

Są bardzo kolorowe, bardzo miękkie, przy normalnym użytkowaniu (wytłumaczę za chwilkę) wytrzymałe, możliwe do prania i w ogóle najlepsze do przytulania.

Gdy uszyłam prototyp dla Kingi, od razu wiedziałam, że spodobają się i innym dziewczynkom :)

Prototyp uszyty dla Kingi:)
Od Baleriny Belli wszystko się zaczęło

***

No i jesień już nadchodzi. W mieszkaniu naszej starej, wielkiej kamienicy coraz chłodniej. Niedawno cieszyłyśmy się ciepłem, a tu raptem 19 stC na termometrze, a za oknami deszcz, wiatr i spadające wszędzie kasztany.

Przyjechał też lunapark...jakby chciał jeszcze swym hałasem przytrzymać lato na siłę... - choroba Kingi jakoś chyba nas uchroni od wizyty tam, choć Jej akurat niezbyt to na rękę.

Jutro też, w niedzielę 23 września, mieliśmy wszyscy stawić się na jarmarku...chyba w Kościanie. Cieszyłyśmy się bo, o ile zeszłego roku było nas wszędzie pełno, w tym roku nie wyjechałyśmy z zabawkami nigdzie...no ale choroba Latorośli pokrzyżowała nam plany.

Chcę też wytłumaczyć "normalne użytkowanie" zabawek...

Kinga zabrała swojego misia wielkogłowego do przedszkola. Ładny, zadbany, z błękitem oczy spodobał się na tyle dużej publiczności, że dzieci zaczęły bić się o niego...do momentu aż główka nie opadła, ciałko nie rozdarło się, a wypełnienie nie zaczęło wychodzić ciekawymi dla małych rączek kłaczkami.

Zaczęło się wtedy leczenie misia...czego skutkiem było odebranie go z kosza przy drzwiach, w jakże opłakanym stanie.

Dostał Antek jednak żółta łatkę i już cieszy, zręczniejsze chyba łapki kiniowe ;) no i pojedyncze, a nie zbiorowe ;)

***

Wpadajcie proszę, zostawiajcie za sobą znak...

Każdy z odwiedzających jest dla nas prawdziwym sukcesem :)