Zijn we weer...

.....nadat we even afwezig geweest zijn, 

geen tijd, geen zin, geen fut, en geen inspiratie.

Tijdens het gras maaien, ik heb nog nooit op 1 november gras gemaaid!!!

kwam er een heerlijke geur me tegemoet, moest even kijken waar het vandaan kwam,

en jawel, het waren de 'citroentjes' die volop op de grond lagen,

van de Poncirus trifoliata..

Je zult nu zeggen, die liggen er toch elk jaar,

ja dat is ook zo, maar dan maai ik geen gras....

en misschien dat de warmte die geur los maakte,

want ik heb het nog nooit eerder zo geroken..

Deze Poncirus trifoliata, 

wordt in het Nederlands ook wel driebladige citroen

 of wilde citroen genoemd,

en in het Frans heet hij ....Le Mandarinier Rustique...

 die bloeit in de maanden april-mei...

Dan zit de hele struik vol met mooie geurende witte bloemetjes..

Op de foto hierboven zijn het nog maar knopjes, de bloempjes moeten nog open komen..

Deze wilde citroen, bloeit op 2-jarig hout, dus "snoei na de bloei",

anders krijg je geen bloempjes en ook geen vruchten...

De poncirus is ook een beetje een 'gemene'struik,

er zitten doorns aan van meer dan 5 cm, 

Je kunt er dus een echt ondoordringbare haag van maken, 

maar ik zou het niet doen,

want als je die haag moet knippen....niet om te doen.

En dat moet echt wel af en toe, want de struik wordt ongeveer

2.5 meter hoog, en nog breder als je er niets aan doet...

De struik komt van origine uit Noord-China en Korea, en is dus hier winterhard,

al is het aan te raden om in het begin als het struikje nog klein is,

en het vriest echt heel hard, hem bescherming te geven...

In het begin is het een langzame groeier,

maar is de hoogte eenmaal bereikt,

dan gaat het in de breedte best hard...

Na de bloei komen er allemaal mooie kleine groene bolletjes aan,

die kleine groene bolletjes groeien uit tot ongeveer 3-4 cm grote bolletjes in doorsnee,

en ze verkleuren in oktober van groen naar geel...

Trifoliata wil zeggen ( tri=3 en folium = blad) 

dat de struik 3-tallig blad heeft, dus 3 blaadjes bijeen.

Deze poncirus trifoliata wordt gebruikt als 'onderstam'

voor citrusachtigen...

Ze zijn eventueel wel eetbaar,

maar erg zuur...normaal natuurlijk voor een citroen :)

en weinig vruchtvlees en veel pitjes...

Misschien kom ik nog eens ergens een recept tegen

waar ik deze kleine wilde citroentjes voor kan gebruiken.
Nu kom ik niet verder dan dat je er azijn van kunt maken,
marmelade of gekonfijte schil...
al is dat al heel wat natuurlijk voor citroentjes die eruit zien als een mandarijntje..

Fijne week nog...

Zwarte kersen en een wit lapje......

Zwarte kersen...onze favoriet 

wel uit Holland....

mijn man dacht al dat ik vandaag paarse lippenstift opgedaan had ☺

Het schaaltje was eerst veel voller,

en nu leeg...

....en "open naai randen borduurwerk"

ook weer een redding van de vuilnisbak...

Moest even Googelen, wat voor handwerk dit was,

en kwam er via het blog van De Borduurvrouw  achter

dat het open afwerkrandjes zijn..

De stof is zo fijntjes geweven,

dat het voor mij onmogelijk is om te tellen

 hoeveel draadjes er op 1 cm zitten..

Op dit lapje zitten al 18 verschillende open afwerk randjes,

en ik denk dat dit lapje deel 1 is,

want er staat een 1 in kruissteek op de hoek.

Ik zag pas op de foto dat het kruissteekjes zijn...

Ik ga de reacties hier uitzetten...

Ik heb er zo mijn redenen voor, 

die ik hier eerst neergetypt had, 

maar nu ook weer weggehaald heb...

De lieve trouwe volgers hoeven niet meer verplicht  een reactie achter te laten...

Dank jullie wel voor de altijd lieve en oprecht gemeende reacties ...

dat kun je echt opmaken uit hetgeen jullie schrijven...

Diegene die mij perse wil 'spreken' 

wat ik niet verwacht,

die kan eventueel mailen...

mailadres staat vast wel ergens..

Fijne zondag nog, 

  en voor diegene die nog op vakantie gaan

een prettige vakantie....

Appelboompjes...

Een paar jaar geleden hebben wij de lelijke 'blauwe coniferen' die

bij ons aan de oprit stonden, 

vervangen door een authentieke Belgische betonnen schutting.

Wij noemen dit een Belgische schutting, 

omdat je ze hier niet zo veel ziet , en een paar km verderop in België, 

staan ze zowat bij ieder huis. :)

Bij uitstek geschikt om er appelboompjes tegen te zetten..

Nu stonden er al 2,....

Deze, helemaal vooraan.

De echt roze bloesem is nu prachtig ten de grijze schutting.

En straks... hele lieve kleine vuurrode appeltjes,

ongeveer 4-5 cm in doorsnede,

en eetbaar, maar ook mooi voor bloemschikken.

Dan gelijk als je het looppoortje door bent,

de Granny Smith...

Vorig jaar hadden we er 12 grote groene appels van...

die zijn allemaal 'gebakken met kaneel en bruine suiker'

voor bij de rijstepap...die hier altijd pudding is ..mmmm

Verder was ik toen nog niet gekomen met de appelboompjes,

en deze week heb ik er nog 3 bij gehaald...

Deze 2 hierboven die zorgen voor de kruisbestuiving van elkaar

volgens het etiket wat er bij zat.

Tja, van appelboompjes heb ik ( nog)  geen kaas gegeten, 

ik heb ooit een sterappeltje geplant, en daar komt nooit niet zoveel aan,

omdat appels dus kruisbestuivers nodig hebben....

en niet alleen appels, 

pruimen en peren kunnen daar ook 'last' van hebben :)

Deze Cox, moet nog een kruisbestuiver, 

maar ik wil even afwachten of misschien 

het sterappeltje geschikt is, die begint nu ook te bloeien..

Ik heb bewust voor alleen appelboompjes gekozen,

dat houdt het een beetje rustig qua bloesemkleur