Mo Hayder "Kukła" Upiorne laleczki

Mo Hayder
Kukła
Wyd. Sonia Draga
2016
394 strony

cykl Jack Caffery, tom 6

Ujmuje krawędzie rozdartej skóry i rozchyla ją na boki, wijąc się z bólu i płacząc. Tkanka odrywa się od żeber i piersi, ześlizgując z ramion. Pęka i krwawi, ale Matka Potworów nie przestaje, dopóki strzępy skóry nie zwisają jej na biodrach niczym spływający wosk. Bierze kilka głębokich wdechów i zsuwa skórę z nóg.

Po chwili zwał tkanek leży u jej stóp niczym sflaczała gumowa matryca[1].

Mo Hayder "Wilk" Pętla się zaciska

Mo Hayder
Wilk
Wyd. Sonia Draga
2016
400 stron

cykl Jack Caffery, tom 7

Są takie wspomnienia, których wolałoby się nie mieć. 

Są takie zdarzenia, o jakich chce się zapomnieć z całych sił. 

Są takie dramaty, których nie da się, ot tak, zostawić za sobą.

Jeszcze trudniej robi się w chwili, gdy koszmar powraca ze zdwojoną siłą.

Gdy wspomnienia odżywają, a niebezpieczeństwo staje się namacalne.
Gdy nawet we własnym domu, nie możesz się czuć bezpiecznie.
Gdy komuś zależy na tym, by zadać ci ból. Tobie i twojej rodzinie. A ty nawet nie wiesz dlaczego.

Mo Hayder "Skóra"Jak wyglądałaby kobieta bez skóry?

Mo Hayder
Skóra
Wyd. Sonia Draga
2011
384 strony

cykl Jack Caffery, tom 4

Zacznę od cytatu, dość długiego cytatu, rozpoczynającego thriller Skóra Mo Hayder. Debiutancki Ptasznik sprawił, że autorka wskoczyła na listę pisarzy, których twórczość po prostu muszę poznać, a początek kolejnej książki autorki, po którą sięgnęłam, ogromnie mnie zaintrygował. Zapowiadała się mroczna i paskudna historia.

Mo Hayder "Rytuał" Odcięte ręce

Mo Hayder
Rytuał
Wyd. Sonia Draga
2010
408 stron

cykl Jack Caffery, tom 3

Nie ma lepszej zachęty do zgłębienia twórczości danego autora, niż udany debiut. Zachwycony czytelnik szybko zaczyna się rozglądać za kolejną książką. Czy kolejna powieść będzie równie dobra? Teoretycznie powinna być jeszcze doskonalsza. W praktyce bywa różnie. Zachwycona debiutanckim Ptasznikiem Mo Hayder, szybko popędziłam do biblioteki. Cel: następne książki brytyjskiej autorki. Mój wybór padł na Rytuał, gdyż już sam tytuł działa na wyobraźnię. Oczekiwania miałam spore.

Policyjny nurek, sierżant Phoebe Marley, pieszczotliwie zwana Pchłą, pewien majowy wtorek spędzała zanurzona pod wodą. Dziewięć stóp głębokości robiło swoje. Na dole panowały całkowite ciemności, jakby zanurzyła twarz w błocie. Nie miała szans dojrzeć, co trzyma[1]. Chwilę wcześniej jej osłonięta rękawiczką dłoń, trafiła na coś, co bez wątpienia było górną, ludzką kończyną. Czyżby trup? Na próbę pociągnęła za rękę. Spodziewała się, że poczuje ciężar reszty ciała, ale ręka bez oporu wysunęła się z mułu. W miejscu, gdzie powinien się znajdować nadgarstek, była tylko odsłonięta kość i chrząstki[2]. Następnego dnia, policja znalazła drugą dłoń, ale co z resztą ciała? Hipoteza, że właściciel kończyn może wciąż być wśród żywych, wydaje się naciągana, choć nie taka całkiem nierealna. Trzeba się więc pospieszyć, choć oczywiście łatwo nie będzie.

Mo Hayder "Ptasznik" Nie dla wrażliwych

Mo Hayder
Ptasznik
Świat Książki
2003
384 strony

cykl Jack Caffery, tom 1

Z bólem przyznaję, że w jednym z moich ulubionych gatunków literackich prym wiodą mężczyźni. Nie to, żebym jakoś specjalnie przez to cierpiała, bo książka to książka i właściwie wszystko mi jedno, czy dany kryminał bądź thriller spisała damska czy męska ręka, ale mimo wszystko - dobrze jest od czasu do czasu trafić na taką Tess Gerritsen czy Ericę Spindler. Celowo nie wspominam tu o mistrzyni, Agacie Christie, bo mam na myśli raczej te nieco bardziej krwawe i dramatyczne historie, szokujące opisami, jeżące włosy na głowie poziomem grozy, działające niesamowicie na wyobraźnię, oparte nie tylko o podróż detektywa ścieżką dedukcji do rozwiązania zagadki, ale także o szereg dodatkowych "atrakcji".