Flitsen in de natuur.

Buiten fotograferen heeft als voordeel, dat je meestal niet hoeft te flitsen. Harde schaduwen wil je vooral vermijden. Voor macrofotografie is het soms wel mooi om een klein invulflitsje te gebruiken. Ik flits dan meestal op het tweede gordijn. Een softbox om de flits wat te verzachten vind ik ook wel prettig. De reflexie schermpjes zijn natuurlijk ook erg handig om een deel van b.v. een paddenstoel op te lichten. Sinds kort heb ik het remote flitsen ontdekt. Een paar losse flitsers van een afstand aansturen geeft een leuk effect. Het is mooier om het onderwerp van opzij te belichten. Ook bij nachtfotografie of avondfotografie is het remote flitsen leuk om eens uit te proberen.

Uitvoering vakantie voorbereiding

In een van mijn eerdere blogs voor het NVN heb ik het erover gehad dat voorbereiding belangrijk kan zijn. Zo wilden wij dit jaar papegaaiduikers gaan fotograferen. Een beetje uitzoekwerk gaf ons een tijdsperiode en verschillende locaties waar dit goed zou moeten kunnen. Wij kwamen uit op de Farne Islands in noordoost Engeland. Het tijdstip was begin juni. Waar wij uiteindelijk niet helemaal op voorbereid waren, was dat de sterns die op het eiland veel voorkomen en soms op het wandelpad broeden hun territorium verdedigen. Wij werden daar door de verkoper van de boottickets op geattendeerd en hij adviseerde ons om zeker een hoed mee te nemen. Die hadden wij in de auto liggen en deze was dus makkelijk mee te nemen. Eenmaal op het eiland bleek dat deze hoeden zeker niet overbodig waren. Ik werd al snel vanuit de lucht aangevallen. Alsof dat nog niet genoeg was, ging er een stern op mijn hoofd zitten zodat hij zich volledig kon uitleven. Later kwam een van de wardens naar mij toe lopen. Hij vertelde dat een paar van zijn collega's handschoenen in hun hoed hebben om het leed te verzachten. Naar mijn gevoel is dat niet echt nodig. De vogels zijn niet erg groot en een hoed vangt veel op.

De papegaaiduikers hebben wij veel gezien en ook kunnen fotograferen. Jammer is dat je alleen maar op vastgestelde tijdstippen op het eiland mag komen en de tijdsduur was wat beperkt. Die beperking is goed te begrijpen, net zoals dat je alleen maar over de aangegeven paden mag lopen. Het kan er behoorlijk druk worden en als er dan geen beperkingen zijn, wordt de verstoring waarschijnlijk toch te groot. Wij hadden een bootje dat eerst een excursie tussen de eilanden maakte waardoor wij uiteindelijk maar een uur op het eiland hadden. Dat is toch wel aan de korte kant maar voor een eerste kennismaking goed. Later in de vakantie hebben wij een 2de tocht gemaakt die ons naar 2 eilanden, Staple Island en Inner Farne, zou brengen. Op ieder eiland heb je dan 2 uur de tijd en dat is toch wel fijner. Helaas bleek toen dat goed plannen ook niet altijd een garantie voor succes is. Op de dag dat wij geboekt hadden, bleek de boot niet te varen i.v.m. een begrafenis en werd de trip naar de volgende dag verschoven. De dag erop konden wij 's morgens niet varen, de golven waren te hoog om op Staple Island te kunnen aanmeren. Daarvoor konden wij in de middag naar Inner Farne waar wij dan 3 uur de tijd hadden.

Al bij al hebben wij toch een paar goede foto's van papegaaiduikers kunnen maken. Doordat de papegaaiduikers inmiddels jongen hadden, was het een af- en aanvliegen van de vogels. Dat gaf wel kans op mooie beelden maar wij kwamen er ook achter dat dat nog niet zo makkelijk was. Veel foto's gemaakt maar de goede moeten wij er nog tussen uit zoeken. Wij hebben er in ieder geval van geleerd dat wij thuis meer moeten oefenen in het fotograferen van vliegende vogels, dat ging nu vaak fout. Groot probleem was dat de camera vaak op het laatste moment scherp stelde op de achtergrond en niet op ons onderwerp, een snel bewegende kleine vogel die op korte afstand aan- of langs kwam vliegen.

Naast de papegaaiduikers waren er veel noordse sterns en kuifaalscholvers op het eiland. Ook zij hadden jongen zodat oudervogels continu kwamen aanvliegen om hun jongen te voeden. Veel van de aanwezige meeuwen probeerden de oudervogels in de buurt op te vangen om hun de gevangen visjes te ontfutselen. Dat lukte soms wel maar niet altijd. Het leverde in ieder geval een mooi onderwerp om te fotograferen.


http://nl.wikipedia.org/wiki/Farne-eilanden
http://www.farne-islands.com/boat-trips/index.htm

I like Facebook

Veel Nederlandse natuurfotografen hebben inmiddels een profiel aangemaakt op Facebook. En dat is ook niet zo heel erg verwonderlijk. Facebook is één van de beste social-networking sites voor fotografen. Dit komt onder andere doordat er op Facebook geen limiet is voor het aantal foto’s dat je kunt uploaden. Je kunt 200 foto’s in een album plaatsen en je kunt net zoveel albums aanmaken als je wilt. Daarnaast is Facebook een heel positief medium. Je hebt alleen maar een ‘Like’-knop, om aan te geven dat je iets leuk vind. Er is geen knop om iets af te keuren. Hierdoor ontstaat een hele vriendelijke sfeer.

Veel bekende en onbekende fotografen hebben inmiddels een Facebook profiel en/of pagina aangemaakt, waar je hun werk kunt volgen. Niet alleen leuk om je te vergapen aan alle prachtige foto’s die voorbij komen, maar ook heel inspirerend.

Het enige nadeel van Facebook is dat de privacy niet zo heel erg goed is geregeld. Je moet er goed op letten dat je al je instellingen goed hebt staan, anders kan iedereen zomaar je gegevens bekijken. Maar als je dat goed hebt ingesteld, dan is Facebook echt een aanrader.

De vakantievoorbereiding

Bij ons is het waarschijnlijk net zoals bij vele anderen. Aan het begin van het jaar moeten de vakanties worden gepland. Dit moet voor het werk, en voor onszelf betekent het een keuze maken uit al die bestemmingen en activiteiten die wij ooit nog eens willen gaan doen. De grote vraag voor mij is altijd, wil ik de natuur in en die wat actiever beleven of wil ik mij vooral aan de fotografie wijden. Het is dan misschien belangrijk te vermelden dat ik vroeger tijdens de vakanties de bergen in trok om te gaan klimmen. Daarbij denk ik aan de wat grotere rots- of ijsbeklimmingen in de Alpen. Fotografie was daarbij ondergeschikt aan het klimmen maar hoorde er toch bij om de herinneringen vast te leggen. De onderwerpen vond ik in de landschappen waarin je terecht kwam en die vaak wel erg spectaculair waren. Soms ook om het karakter van de klimtocht samen met jouw touwpartner vast te leggen.

Gaandeweg begon ik echter steeds meer oog te krijgen voor de bijzondere natuur waar ik door deze klimtochten in terecht kwam. Fotografie werd belangrijker, niet alleen landschappen maar ook de rijke flora, en soms de fauna die je onderweg tegen kwam, wilde ik fotograferen. Dit beperkte zich al snel niet alleen maar tot de vakanties. Ik kreeg steeds meer belangstelling voor mijn directe omgeving. Het fotograferen was altijd wel wat ad-hoc, niet gepland dus. De resultaten waren daar ook naar. Steeds vaker kwamen er echter dagen die echt aan de fotografie waren gewijd en dat leverde betere resultaten op. Voor mijn gevoel kon je aan de foto’s zien dat ik er op die dagen meer aandacht aan besteedde.

Dit jaar hebben wij gepland om papagaaiduikers aan de kust in Schotland te gaan fotograferen. Dat is iets wat wij al lang willen maar het kwam er niet van. Op een reservaat beheerd door de Britse vogelbescherming, RSPB, South Stack in Noord Wales, hebben wij onze eerste papagaaiduikers gezien. Ze waren te ver weg om te fotograferen en het waren er niet veel. Dit jaar willen wij het iets anders aanpakken als voorgaande jaren zodat de kans dat wij ze goed kunnen fotograferen groter wordt. Via de RSPB proberen wij de locaties te vinden waar de kans groot is dat zij er zijn. Daarnaast moet je natuurlijk op het goede moment ter plaatse zijn. Eerder hebben wij er wel een paar gezien maar waren wij eigenlijk veel te laat. Het broedseizoen was min of meer voorbij en de vogels hadden hun broedgebieden alweer verlaten. Dat hadden wij kunnen weten als wij ons voorbereid hadden, zowel voor de locatie als het tijdstip.

In het algemeen denk ik dat je kan zeggen dat voor ieder onderwerp geldt dat een goede voorbereiding de kans op mooie foto’s vergroot. Dat betekent dat je een idee moet hebben wat je wilt gaan doen. Daarna probeer je meer te weten te komen over het onderwerp of wat de beste manier is om deze te gaan vastleggen. Dat kan vaak al heel erg leuk zijn, soms is de voorpret die je daarbij hebt al net zo leuk als het doen zelf. Als dan de resultaten ook nog eens naar wens zijn is dat helemaal bevredigend, als het tegenvalt doordat bijvoorbeeld het weer niet heeft meegewerkt kan je jezelf ook niets verwijten.

Daarnaast blijft het natuurlijk zo dat je in de natuur niet alles kunt plannen. Daardoor kan je opeens voor situaties komen te staan die je wilt vastleggen. Snel reageren en de juiste spullen bij je hebben zijn dan belangrijk.

Hoe dan ook, ik hoop dat iedereen aan het einde van het jaar kan zeggen dat de fotoresultaten weer iets beter zijn geworden dan het jaar daarvoor. Soms kan een goede voorbereiding daarbij helpen !

Dag van de aarde

Morgen (22 april) is het weer 'dag van de aarde'. Wat ga jij morgen doen voor de aarde?

Website Earth Day 2011

Het Hallerbos

Het Hallerbos is bij velen bekend om de boshyacinten die eind april, begin mei bloeien. Wij zijn er zelf al een aantal keren geweest en ik zag dat in het EV magazine het Hallerbos ook getipt wordt.

Ik denk dat iedereen die er wel eens in het voorjaar geweest is het er wel over eens is dat de bloei van de hyacinten een overweldigende ervaring is. Zelden zie je zoveel bloemen in een bos bij elkaar. Dan heb ik het nog niet eens over de doordringende zoete geur die in het bos hangt. Dat het niet makkelijk te fotograferen is, hebben wij meer dan eens ervaren. Iets na zonsopkomst kan erg mooi zijn, vooral als er nog wat ochtendmist tussen de bomen hangt. Mijn ervaring is dat als wat later de zon gaat schijnen het ook minder mooi wordt. Je krijgt nogal wat schaduw licht overgangen doordat de planten onder de bomen groeien.

Als je in het weekeinde gaat fotograferen, zul je niet de enige fotograaf zijn. Het bos is in het voorjaar populair tijdens de bloei van de hyacinten. Je ziet dan ook veel van dezelfde soort foto’s. Een leuk alternatief is om een keer iets eerder te gaan. Dan staat het bos helemaal vol met bosanemonen. Dat geeft weer een heel ander effect. Vooral omdat er tijdens de bloei van de bosanemonen vaak nog heel weinig blad aan de bomen zit. Als je heel veel geluk hebt, bloeien de bosanemonen samen met de hyacinten. Dat geeft weer een heel andere uitdaging om daar fraaie kleurcomposities van te maken. Afgelopen weekeinde zijn we met wat lichte regen in het bos geweest. Voor de bloeiende bosanemonen was het licht perfect om te fotograferen.

Ook zijn er andere plaatsen in België waar wij de hyacinten hebben zien bloeien, en in de Morvan in Frankrijk en vooral natuurlijk in Groot-Brittannië. Dat levert allemaal weer andere beelden op.

Een paar nuttige weblinks zijn:

http://www.hyacint.info/node/331
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hallerbos
http://www.geuzeinfo.com/index.php/Halle/hallerbos

Onmisbare tool

Iedere natuurfotograaf, of ie nu landschappen, vogels, zoogdieren of macro en abstracten fotografeert, werkt het liefst in het mooiste licht. Daarom houden we vast allemaal het weerbericht in de gaten en gaan er op uit wanneer de omstandigheden gunstig lijken te worden. Om er eenmaal ter plekke achter te komen dat de zon je onderwerp net niet raakt bij zonsopkomst of zonsondergang, of verborgen gaat achter dat ene plukje bomen in een verder open landschap. Of erger: je staat om half zes buiten en blijkt net 10 minuten te laat te zijn...

Gelukkig staat ons tegenwoordig allerhande moderne techniek ter beschikking om tegenvallers en blunders te voorkomen. Met een beetje handig internetten (bijvoorbeeld een combinatie van weerwebsites en Google maps) kom je al een heel eind, maar het is een bewerkelijke klus en de benodigde websites zijn niet altijd voorhanden (denk aan zonsopkomsttijden voor een specifieke vakantiebestemming). Gelukkig is er een fantastisch stukje software dat dit alles integreert en het leven van de natuurfotograaf een stuk minder afhankelijk van variabelen maakt: The Photographer's Ephemeris (TPE). Download en gebruiksaanwijzing (alles in het Engels) hier.

Het programma werkt met kaarten van Google maps en geeft voor elke gekozen lokatie aan in welke richting de zon en maan opkomen en ondergaan en hoe laat dat gebeurt. Uiteraard voor elke datum naar keuze. Ook is het mogelijk de tijd-slider te verplaatsen om te zien hoe de zon staat op een bepaald moment van de gekozen dag. Handig is verder dat je met een pinnetje kan aangeven hoe hoog de horizon zich bevindt in de kijkrichting, het programma past de zonsopkomst tijd daar dan op aan. Een berg kan de opkomende zon immers een behoorlijke tijd verbergen!

Het beste van alles: TPE is volledig gratis! Jammer: de weersvoorspelling is (nog) niet geïntegreerd. Moeten we toch nog iets aan het toeval overlaten...



Dit programma is een heuse aanrader voor elke natuurfotograaf, jammer dat ik zelf pas onlangs de tip kreeg er eens naar te kijken.

De lente komt er aan!

Langzaam komt er een einde aan de winter. Toen ik enkele dagen geleden door het broekbos liep, waren de eerste lentebloemen alweer te bewonderen. Naast het klein hoefblad en speenkruid, kon ik ook de eerste knoppen van de bosanemoon ontdekken. Eindelijk wordt het weer lente.

Ook als ik ’s ochtends vroeg wakker word, merk ik dat het voorjaar in aantocht is. De afgelopen maanden was het stil als ik ’s ochtends wakker werd. Maar nu wordt ik weer elke ochtend getrakteerd op het prachtige geluid van zingende vogels. Zelfs de duif die recht onder mijn slaapkamerraam zit te koeren klinkt aangenaam.

Nog even en je kunt overal weer nieuw leven zien als je buiten komt. En niet alleen buiten kun je het voorjaar beleven. Zelfs als je binnen, achter de computer zit kun je genieten van de lente. Want ook dit jaar heeft de Vogelbescherming Nederland weer een aantal webcams gericht op verschillende vogelnesten. Bij heel veel natuurliefhebbers staat deze website al jaren in hun favorieten, maar voor wie de site nog niet kent is het een echte aanrader: www.beleefdelente.nl.

Ter inspiratie

Meestal komt de inspiratie pas in mij naar boven als ik met mijn camera in het veld ben. Als de omstandigheden juist zijn, zowel qua licht en onderwerpen als in mijn hoofd, borrelen er soms allerhande creatieve ideeën op. Soms om in iets onooglijks een mooi onderwerp te vinden, soms om een bekend onderwerp eens helemaal anders in beeld te brengen.

Het komt echter ook regelmatig voor dat ik reeds bepakt met inspiratie op pad ga. Dat gebeurt als ik in de dagen voordat ik het veld in ga ergens een foto heb gezien die 'blijft plakken'. Met zo'n beeld of idee in mijn hoofd ga ik dan veel gerichter op pad. Uiteraard niet om de copycat uit te hangen. Dat heeft doorgaans helemaal geen zin, want elke foto en de sfeer van het moment is uniek. Maar je kunt wel je eigen draai aan zo'n foto geven en de opgedane ideeën en technieken opslaan in je fotografische toolbox en gebruiken als de gelegenheid zich voordoet.

Een van de fotografen die mij met enige regelmaat voorziet van inspiratie en creatieve ideeën is de Engelse natuurfotograaf Ben Hall. Zijn portfolio puilt uit van de foto's met 'dat beetje extra'. Behalve een groot aantal foto's in magisch licht, lijkt hij ook patent te hebben op prachtig beeld van dieren in het landschap. Zonder dier zou nog een geweldige landschapsfoto resteren, maar juist de aanwezigheid van het dier in beeld tilt de foto naar de buitencategorie. In sommige beelden is het dier ook nog eens in een kenmerkende actiepose te zien. Een combinatie van landschap, portret en actie in één beeld. Te gek voor woorden, ik ben vaak al blij met één uit drie...

Kijk eens op zijn website en vergaap je. Mijn favorieten? De waterspreeuw en de roepende alk, beide in de categorie dieren in het landschap. Ook de vechtende edelherten kunnen me bekoren, hoewel ik vermoed dat bij die foto flink aan de levels en curves is getrokken in Photoshop. Ben Hall, onthou die naam!

Nog een tip van Frans Lanting?

"F8 and be there!" In één van de vorige blogs kon je al lezen dat dit één van de tips is die Frans Lanting heeft meegegeven aan zijn publiek. Een belangrijke les. Hij bedoelt hiermee niet te zeggen dat F8 de meest optimale diafragmaopening is. Maar dat het belangrijker is om in het veld te zijn met je camera, dan je druk te maken over allerlei technische details.

Wil je nog een tip van Frans Lanting? Nee, daar ga ik niet aan beginnen. Dan had je er maar bij moeten zijn...

Nou goed, nog één tip van de grootmeester:

"Bezoek de website Extreme Ice Survey." Het is een initiatief van James Balog. Door middel van time-lapse fotografie brengt het team het smelten van gletsjers in beeld. Het is een website met indrukwekkende beelden.

Ben je nog steeds dit blogje aan het lezen? Schiet op en bezoek die website. Waarom? Nou, ik zal je een aantal redenen geven.

• Omdat ze met foto's een milieuprobleem weten vast te leggen, waar iedereen het over heeft, maar wat je met het blote oog niet kunt zien.
• Omdat ze fotografie gebruiken om (politieke) aandacht te krijgen.
• Omdat het prachtige beelden zijn.
• Omdat Frans Lanting het zegt!
  

Redenen genoeg dus. Waar wacht je nog op? Hup, naar die website!

Wat doe jij in het 2e weekend van februari?

Ieder jaar organiseert het NVN in het tweede wekend van februari een publieksactiviteit. 

Dit jaar is dat een seminar met Frans Lanting. Volgend jaar is dat alweer het 6e NVN Internationaal Natuurfoto Festival. Wil jij erbij zijn? Houd dan je agenda vrij!

PS Het NVN Internationaal Natuurfoto Festival (INF) wordt iedere twee jaar georganiseerd (in de even jaren).

Zend nu in voor Wildlife Photographer of the Year

Vanaf vandaag is het mogelijk om beelden in te zenden voor een van de meest prestigieuze natuurfotowedstrijden ter wereld, de Veolia Environnement Wildlife Photographer of the Year Competition. Er is een prijzenpot van bijna 30.000 euro. Inzenden kan tot 18 maart 2011. Kijk voor meer informatie op deze website.

© Bence Máté

2011: Nu al een bewogen jaar!

Allereerst wensen we iedereen een heel goed en gezond 2011. We hopen dat het een jaar wordt met veel fotografische hoogtepunten, maar ook een jaar waarin je kunt genieten van al het moois om je heen.

2011 is een jaar tussen twee Internationale Natuurfoto Festivals in. Normaal gesproken zijn dit rustige jaren voor het NVN. In de ‘tussenjaren’ richten we ons voornamelijk op het organiseren van het nieuwe festival, wat in het tweede weekend van februari 2012 wordt gehouden. Dit jaar is het echter anders. Het wordt een druk jaar voor ons.

Als eerste is er natuurlijk het seminar ‘conceptuele fotografie’ van Frans Lanting, op 12 februari. Hierover hebben we al uitgebreid geschreven in de NVN nieuwsbrief, de NVN website en hier op de weblog. De voorverkoop voor dit exclusieve seminar is op 2 januari gestart en het grootste gedeelte van de toegangsbewijzen is al verkocht. Er zijn nog maar enkele plaatsen vrij. Als je er bij wilt zijn, zorg dan dat je snel een kaartje besteld, voordat het seminar helemaal is uitverkocht. Meer informatie over dit seminar en hoe je kaarten kunt bestellen, vind je op de NVN website.

Ook gaan we ons in 2011 meer richten op het internet. We gaan de NVN website vernieuwen. Deze wordt overzichtelijk en duidelijk, zodat je snel kunt vinden wat je zoekt. Hier op de weblog zorgen we dat je op de hoogt blijft van alles wat te maken heeft met natuurfotografie. Minimaal één keer per week vind je hier een nieuw bericht. De vele gastbloggers zorgen voor een grote diversiteit aan onderwerpen en invalshoeken. Op de weblog kun je jezelf aanmelden voor de RSS-feed, zodoende blijf je altijd op de hoogte van het laatste nieuws. En je kunt het NVN nu ook volgen via Twitter en Facebook.

We zullen dit jaar nog met meer interessante en leuke dingen komen. Hierover willen we op dit moment nog niet veel kwijt. Maar blijf ons volgen, op de website, de weblog, de NVN nieuwsbrief en via de social media, dan weet je als eerste wat er allemaal gaat gebeuren.

Natuur Impressies

Renk Ruiter staat bekend om zijn creatieve foto's. Ben je in januari in de buurt van Wageningen, breng dan een bezoekje aan de bibliotheek. Een aanrader!

Fotokalender

Een nieuw jaar betekent ook weer nieuwe fotokansen. Bepaalde beelden die je in je hoofd had, maar die in 2008 niet zijn gelukt, kun je in 2009 weer opnieuw gaan proberen. En bepaalde soorten die je graag eens op de foto zou willen zetten, kun je dit jaar bewust gaan opzoeken.

Om het maximale uit het jaar te halen en een zo groot mogelijke kans van slagen te hebben, is het handig voor jezelf een fotokalender te maken. In zo'n fotokalender geef je per maand of jaargetijde aan welke onderwerpen je dan het best kunt fotograferen en vooral ook waar en hoe het licht daar valt. Wat willekeurige voorbeeldjes:

* Mei - grutto's in gebied X, vanuit auto, ochtend tegenlicht
* Juli - jonge steenuilen op muur bij Y, vanaf tweede week valt licht langs de bomenrij
* Augustus - bloeiende heide in gebied Z, zonsopkomst om 6.15 uur
* September - edelhertenbronst Veluwe

Een goed bijgehouden fotokalender zorgt ervoor dat je op het juiste moment op de juiste plek bent. Je bent minder tijd kwijt met het zoeken naar een (bepaald) onderwerp en/of standpunt, houdt meer tijd over voor het maken van de foto die in je hoofd zit en hebt dus meer kans op slagen!

Het maken van een fotoagenda kan het hele jaar door, en eigenlijk is ie nooit af. Je werkt hem doorlopend bij met nieuwe informatie die je opdoet in het veld, via medefotografen, of op het internet.

Hier enkele links die je alvast een eindje op weg kunnen helpen.


De Natuurkalender - wat is er al gezien?
Waarneming.nl - wat wordt waar gezien?
Vogelkijkhutten in Nederland - waar staan ze?
Google Maps - hoe valt het licht in de ochtend/avond?

En verder is het vooral een kwestie van heel veel buiten zijn, en een klein beetje van Google.

Vergeet trouwens niet in je fotokalender een paar gaatjes/vrije dagen te houden voor onverwachte, bijzondere gelegenheden, zoals de prachtige berijpte dagen van begin januari!

Tips over natuurfotografie op Omroep Brabant

Vanuit het Natuurmuseum Brabant in Tilburg vond vandaag live de uitzending van het radioprogramma Brabant Leeft van Omroep Brabant plaats. Ik was opnieuw als voorzitter van het NVN te gast met tips over natuurfotografie. Deze keer met tips over de winter.

Met het wisselen van de seizoenen wordt in het programma Brabant Leeft aandacht geschonken aan natuurfotografie. In een interview met Eric Kolen en Bianca van Vugt heb ik enkele tips gegeven.

IJsstructuren
De winter is natuurlijk het seizoen van koude. Als het maar even vriest kun je al ijsstructuren fotograferen. Het is juist dan extra spannend, want als water bevriest komen er in het begin mooie lijnen en structuren in het ijs. En ijs kun je overal vinden. Een klein plasje op het pad of een klein slootje zijn ideaal. Ga dan vooral experimenteren. Kruip dicht op je onderwerp, zodat je onderwerp helemaal los komt van de omgeving. Let hierbij goed op diagonalen of herkenbare vormen die je beeld kunnen versterken. Je kan dan de mooiste abstracte foto’s maken.

Mist
Mist is een terugkeren fenomeen in mijn tips, maar in ieder seizoen op een andere manier. In de winter kan het snel dichtrekken met mist. De natuur verstilt helemaal en je omgeving wordt klein. Zeker als er dichte mist is, is dit een fantastische ervaring als je bijvoorbeeld midden op de hei bent. Wat heel leuk is om dit op de foto vast proberen te leggen. Zoek een boom en kader deze goed uit. Normaal is de boom een duidelijk onderdeel van zijn omgeving die je goed kunt herkennen, in dichte mist is dat anders. Het wordt spannend en de toeschouwer van je foto moet zijn fantasie laten spreken om een invulling te geven waar de foto gemaakt is. Zelfs midden in de stad kun je op dit soort dagen foto’s maken alsof je je in de vrije natuur bevindt.

Sneeuw en rijp
Het zijn vaak korte momenten in Nederland dat het rijpt of dat er sneeuw ligt. Twijfel niet en ga naar buiten met je fototoestel, zodat je optimaal gebruik maakt van dat unieke moment. Zorg voor goed opgeladen batterijen en neem voor alle zekerheid een reserve set mee, want met koude gaan batterijen korte mee. Vaak kom je ogen te kort en weet je niet waar je moet beginnen. Dit is heel veel mensen overkomen precies een jaar geleden. Op 22 december vorig jaar was het fabelachtig mooi in Nederland. Een enorm pak rijp en mooi licht. Kruip in je onderwerp, zoek kleine details of zoek het juist in het grootse. Let wel goed op met je belichting als je uitsnede of het landschap helemaal wit is. Als je camera een sneeuw of winterprogramma kent, gebruik dat dan. Ben je vaardig in het bedienen van je camera, zorg er dan voor dat je overbelicht. Vaak is het nodig om tot 2 stops te corrigeren. Doe je dat niet dan krijg je grauwe en te donkere foto’s en dat is natuurlijk erg jammer.

De volgende uitzending van Brabant Leeft op Omroep Brabant Radio waar ik te gast ben, vindt plaats op 22 maart 2009 tussen 12:00 uur en 14:00 uur en gaat natuurlijk over de lente. Ook dan vanuit Natuurmuseum Brabant in Tilburg, dat tijdens de uitzending gratis toegankelijk is voor iedereen.