Naadjes en draadjes

Carnaval, een feestdag voor mijn dames. Op deze dag mogen zij zich niet alleen helemaal omtoveren tot een ander personage, op deze dag mogen ze zich ook zo openbaar vertonen. Andere momenten is het enkel binnenshuis dat verkleedpartijtjes getolereerd worden. Zeker als er tonnen make-up aan te pas komen (en probeer dat maar eens deftig last-minute te verwijderen, ruzie gegarandeerd) Onze verkleedkoffer zit overvol, genoeg om een halve school mee te kleden. Toch is het hier een ongeschreven wet dat ze met carnaval zelf mogen kiezen wat ze worden, en dat ik dit tevoorschijn tover.  De voorbije jaren zagen jullie al vanalles passeren, het ene al gekker dan het andere. Ik was dus ook geen seconde verwonderd toen beide dames hun wensen opdroegen, met bijhorende tekeningetjes en al. Uitstelgedrag (en het plaatsen van een nieuwe keuken, hoera voor het afvalkarton) zorgden ervoor dat ik woensdagavond rond 20u achter mijn naaimachine kroop en donderdagvoormiddag nog stof ging bijhalen (la...

Wie mijn dochters kent, weet dat hun breinen overuren draaien. Een paar keer per jaar mogen ze zich helemaal laten gaan. Ergens in januari komen ze meestal op de proppen met de meest hilarische ideeën voor hun carnavalsoutfit.  Noor bleef dit jaar redelijk bescheiden (kvrees dat ze vorig jaar al het meest geweldige idee ever had). Zij koos om vandaag rond te lopen als Shaun het Schaap. Een hoeraatje en dansje langs mijn kant konden niet ontbreken. Een overschotje fleece werd omgetoverd tot schapenpakje. En klaar, dacht ik. Tot madam vond dat ze ook een toefje pels op haar hoofd moest hebben. Deze ochtend voor de spiegel was ze dan niet ook niet tevreden met haar eige haarkleur, dus kregen haar mooie koperen haartjes een make-over. (Hopelijk blijft het bij deze ene keer, want ik ben ontzettend verliefd op die rode lokken van haar) Ella kwam met een heel ander idee, zij wou scheurkalender zijn. Gisterenavond knipte ik een kartonnen doos in stukken, zocht wat mopjes b...

Uit ervaring weet ik dat half blogland de voorbije week heeft zitten naaien, om ervoor te zorgen dat hun kinders vandaag perfect uitgedost een leuke dag beleven. Dat stond ook op mijn planning. Ideeën in overvloed. En twee dochters die perfect weten wat ze willen. Piece of cake dus. Stof en attributen werden vorige week bij elkaar gezocht. Het echte werk begon pas gisteren. Dank u wel uitstelgedrag en deadlinestress, mijn altijd aanwezige partners. Carnaval dus, en twee dochters die weten wat ze willen. Makkelijk? Ja en neen. Ze weten wat ze willen en jammer genoeg gaan ze ook niet voor minder. Dus wordt er vooraf even vergaderd, getekend en -belangrijk- er worden compromissen gesloten. Om te voorkomen dat ik achteraf beteuterde gezichtjes op straat moet sturen. Meet Noor - alias Barbie: Opdracht: 'Ik wil Barbie zijn in een doos. Veel roze en iets met cupcakes, en vooral niet onbelangrijk: een lelijk kleed, want barbie heeft altijd lelijke kleren aan (lees: jaren '80...

Grote kuis doen heeft zo zijn voordelen. Niet alleen ligt mijn huis er piekfijn bij (voor even toch), ook vond ik een aantal 'unfinished projects'. In de grote rommelkast verzamel ik allerhande knutselmateriaal, dingen die ik ooit nog wil maken, en een berg reeds verzamelde spullen die enkel nog wat afwerking verdienen. Het volgend projectje ligt al een tijdje op zich te wachten. Een uurtje werk en ik was klaar, geen idee waarom ik het zolang uitstelde. En met carnaval in het vooruitzicht is het resultaat dubbel zo leuk. Poppenkastpopjes: Kringloop Ondertasjes: Kringloop Plantjes: eigen kweek

Ook de kleinste dochter wist al lang wat ze wou zijn met carnaval. En aangezien ik niet kan weerstaan aan puppy-oogskes: Ella de Octopus!

Ik heb een supertof beroep! Ik gooi het even in de groep! Ik ben Pippa Peperpoep ! Voor u ook eentje met mayonnaise?