Twee jaar geleden printte ik het patroon van de Stinger uit, maar ik geraakte niet vertrokken. Ik nam het patroon mee op naaiweekend, maar sukkelde met wat knipvrees. Bij een patroon dat iets ingewikkelder lijkt, heb ik een duwtje in de rug nodig. En alhoewel er op naaiweekend veel getalenteerde naaisters zitten, vind ik het veel fijner om rustig te naaien, niet te hard na te denken en vooral veel te tetteren. (en eten en drinken, aheum) Dus sukkelde mijn patroondelen ongebruikt terug in de kast. Het duwtje dat ik nodig had, kwam er onlangs, toen Lieve een huiswerkgroep aanmaakte. Samen met vele anderen maakten we in enkele weken tijd, stap voor stap, een tas. Aan de hand van foto's en filmpjes en aangemoedigd door andere dames, lukte het me om zonder problemen een mooie Stinger te fabriceren. Er werd wat gezucht, het leek af en toe wel fitness, al dat keren en draaien, vele lagen stof en stylevil samen. Maar de moment dat de tas geboren werd, (echt letterlijk, zo vo...