Fairytale

Ik verontschuldig mij alvast voor de misleidende titel, want indien u nu een mooi vertelseltje verwacht, dan zal u helaas van een kale reis terugkeren...

Verhalen vertellen is niet meteen één van mijn specialiteiten, noch talenten, dus dat laat ik dan liever voor wat het is. 

Ik naaide echter wel een jurkje dat recht uit een sprookje zou kunnen komen.

***

My sincere apologies if you expected a fairytale after reading the title of this blogpost. I truly suck at telling stories. 

However, I'm totally smitten with the little dress I sewed up for my princess. 

A white fairy dress, oh yes...

***

Een sprookje waarin geen boterhammen met choco bestaan.

Waarin alle kindjes de hele tijd propere handjes hebben.

Waarin ze nooit vallen, struikelen of op hun poep in het gras of in een grote plas belanden.

Een sprookje waarin een wit jurkje ook altijd wit blijft.

 ... dat bestaat niet zeker?

En toch waagde ik mij eraan.

Een spierwit jurkje, gewoon omdat het zo mooi is.

Ik gebruikte de Geranium Dress van Made by Rae als basis.

Een patroontje dat hier al een paar keer voorbij kwam (kijk hier).

Deze keer knipte ik het voorpand en het achterpand van de buitenstof in drie stukken.

De schoudernaden naaide ik aan elkaar, en ik rimpelde twee lange stroken witte katoen van een 7tal centimeter breed.

Ik werkte telkens één lange zijde af door een halve centimeter en vervolgens een centimetertje om te plooien en vast te stikken.

Deze gerimpelde stroken naaide ik vast tussen de verschillende delen.

Et voila, een sprookjesjurk.

De buitenstof kocht ik op de stocksale van Strass een dik jaar geleden.

Ik leerde via haar dat een dergelijk stofje 'eyelet' heet.

Het geheel voerde ik met een effen wit stofje, dezelfde stof die ik ook gebruikte voor de rimpelstrookjes.

Het jurkje sluit achteraan met drie knoopjes.

Heel makkelijk, ik hou van eenvoudig.

Ook in sprookjes moet gewerkt worden...

Smile! <3

Patroon / Pattern: Geranium Dress - Made by Rae

Stof / Fabric: Strass Stocksale

Sporty Spice

Woensdag is sportdag voor de klas van Eloise.

Geen jurkjes, rokjes, of skinny jeans die dag, maar wel een outfit die toelaat om te springen, te klauteren en te tuimelen.

Van haar mammie - ook gekend als mijn mama - kreeg ze met nieuwjaar een trainingspak. 

Elke woensdag komt die dus uit de kast.

 Maar Eloise groeit... en het trainingspak begint nipt te worden. 

En dan komen mama en haar naaimachine in the picture.

Wednesday is exercise day at my daugher's school. 

No fancy skirts or dresses, nor skinny jeans that day; but comfy outfits! 

This called for a little personal challenge, I sewed up my first tracksuit ever! 

Ik haalde het patroon van de Mini Hudson Pants nog eens boven, en deed een folieke met witte paspel in de zijnaad.

De perfecte match met haar schoentjes!

I paired the Mini Hudson Pant by True Bias with an Ottobre raglan sweater. 

The perfect match if you ask me :-)

De trui met raglan mouwen komt uit Ottobre 1/2014. Ik experimenteerde met color blocking, mijn nieuwe verslaving.

De foto's namen we deze keer op locatie, tijdens een speeldate bij Mieke.

Call me crazy maar ik vond dat er nog iets ontbrak.

Deze ochtend flockte ik een witte wolk met enkele regendruppels op de trui.

After reviewing the pictures, I had the feeling that there was something missing... I added a little flock accent to the sweater... Picture perfect!

Eloise kwam net uit bed, de out-of-bed look is dus geen trucage :-)

 

Door de flock komt het wit van de paspel in de broek ook terug in de trui en vormt het naar mijn gevoel een mooier geheel.

Wat denken jullie?

Patroon / Pattern:

Mini Hudson Pant - True Bias

Totem Owl Raglan Sweater - Ottobre Spring 1/2014

Stoffen / Fabrics:

Strass Stocksale

Schoenen Eloise / Shoes Eloise:

Stan Smith - Adidas

Selfish Sewing: The Mandy Boat Tee

Moeder vond dat het tijd was om nog eens iets voor zichzelf te naaien.

Want een goede portie "Selfish Sewing" op tijd en stond, aaaaah, dat geeft voldoening.

De zwangerschapskilo's zijn ondertussen verdwenen maar dat wil nog niet zeggen dat alle onderdelen van mijn lichaam terug hun originele plaats en vorm hebben ingenomen. 

Naaien voor mijzelf is dus een uitdaging.

I was in the mood for some selfish sewing! After sewing up tons of baby leggings for my son and some dresses for my daughter, my own wardrobe screamed: gimme something new!

 

 Ik zocht ... en vond een vergevingsgezind patroon via de blog van True Bias, de ontwerpster van de Mini Hudson Pants. Wie True Bias nog niet kent, neem zeker een kijkje, ik ben fan van haar ontwerpen en stijl!

 Kelly van True Bias naaide de Mandy Boat Tee van Tessuti voor zichzelf.

Het patroon is gratis en komt bovendien maar in 1 maat. One size fits all. 

Ik aarzelde niet :-)

 Mijn eerste versie noem ik 'casual chique'. 

Het stofje is van Fragile en ik kocht het over van Marleen. Jullie herkennen het waarschijnlijk wel, kijk maar eens naar deze post.

When I saw this post over at True Bias, I fell in love. The Mandy Boat Tee was exactly what I was looking for. A boxy top, one-size-fits-all. Moreover, the pattern is free! 

My first version of the top is what I call "casual chique". The ideal outfit for mommies: comfortable, stylish and forgiving :-)

 

 

Deze stof, viscose, is dun maar stevig, en er zit niet veel rek op. Ideaal voor dit project; de stof valt heel soepel en vloeiend. 

Ik tekende enkele centimeters bij aan de onderkant, omdat ik wel hou van de oversized-look en niet wist hoe de pasvorm zou zijn. Achteraf bekeken bleek dit niet nodig te zijn, zoals je in mijn tweede versie kan zien, maar het ziet er ook zeker niet slecht uit en mijn achterwerk wordt prima verstopt. Driewerf hoera!

I added some extra inches at the back hem, just to make sure that the fit wouldn't be too short as I don't like to see myself in cropped tops. This turned out not to be necessary as you can see in my second version, but hey, it doesn't look bad either.

Mijn tweede versie is eerder sportief.

Ik dacht niet lang na over de stoffenkeuze: ik nam gewoon de grootste lap rekbare stof uit mijn voorraad; een grijs wollen stofje van Strass.  Het leek mij wel leuk om te gaan voor colorblocking, dus voor de mouwen gebruikte ik een blauw wollen stofje. Zowel de grijze als de blauwe stof kocht ik op de stocksale van Strass.

My second version is sporty, with color blocked sleeves.

I love it!

 

Voor deze versie gebruikte ik het originele patroon, zonder aanpassingen.

This is the original pattern, without any modification.

Ik ben super blij met mijn nieuwe truitjes, en mijn stoffenkast is weer twee grote lappen armer. Stashbusting it is!

Zelf maken? Het digitale patroon is gratis en kan je hier downloaden!

So, what are you waiting for? The digital pattern is free and you can download it here!

Patroon / Pattern: Mandy Boat Tee by Tessuti - free pattern

Stof / Fabrics: Fragile & Strass (stocksales)

Over meters, peters en windpokken

Eerst en vooral.

Laat de klokken luiden,
Zwaai de wimpels,
Hang de vlag uit...

want...

De kogel is door de kerk.
Het doek is gevallen.
Het is zo ver. We hebben een naam!

Jawel, MinnieMan zal een naam krijgen, en dus niet , zoals hier gevreesd werd, benoemd worden met 'Zoon' of 'Broer' wanneer hij over een kleine zes weken ons gezinnetje zal vervoegen.

Ik geef toe dat dit rust brengt in mijn hoofd, en mij anderzijds ook in actie deed schieten wat suikerboontjes en geboortekaartje betreft. Het is nog 'work in progress', maar de ideeën zijn er al en het geboortekaartje zelf is zo goed als klaar. Halleluja.

Waar we vanaf het begin wel zeker over waren, was de keuze van een meter en een peter voor MinnieMan. Ook bij Eloise was dat trouwens geen moeilijke bevalling - kwestie van in de sfeer te blijven. Mijn broer wordt peter van onze tweede spruit, en mijn schoonzus wordt meter. Dat stond vast, al zelfs voor we werk maakten van nummertje twee. Wat ik echter helemaal niet evident vond was de vraagstelling zelf.  Meter en peter spelen een prominente rol in het leven van zo een kleintje (en later volwassene), je wil zoiets belangrijks dus toch op een originele doch doordachte manier vragen. En stel u eens voor dat ze zouden weigeren, oh help!

Ik zocht dus op Google ("originele manieren om meter/peter te vragen" - tik dat maar eens in, ik zweer het u, daar vind je lectuur over terug waarmee je makkelijk een volledige week mee kan vullen), en zag het bos niet meer door de bomen. Ik pikte er uiteindelijk een paar ideetjes uit en kookte daar mijn eigen soep van. Van deze soep wil ik u graag laten meegenieten. Misschien heeft u er zelf wel iets aan?

Mijn broer stelden we 'de vraag' tijdens een dinertje. Al maanden geleden. Hij begon zwaar te transpireren, werd heel emotioneel, maar zei onmiddellijk 'ja'. Probleem 1 opgelost. Maar dan was het nog de beurt aan mijn schoonzus. Druk bezette mensen als we allemaal zijn, vonden we maar niet het geschikte moment. Daar komt nog eens bij dat ik echt enorm nerveus was om haar te vragen of ze deze taak op zich zou willen nemen, en van uitstel kwam nog meer uitstel. Uiteindelijk was het vorig weekend zo ver. Ik was toen al 33 weken zwanger. Stel u voor dat het kind zich te vroeg had aangekondigd, dat was een knappe binnenkomer geweest. 'Proficiat tante! En by the way, wil je meter zijn?'. Maar bon, voor ik u nog meer in spanning hou: ook zij zei meteen ja. Grote oef.

Mijn schoonzus is waarschijnlijk één van de meest stijlvolle mensen die ik ken. Ik wou haar dus iets geven waar ze ook nog iets aan heeft, en wat niet te baby-achtig is. Na overleg met Meneer MinnieMie besliste ik om een Juliette te naaien, maar deze keer in nepleer. Want dat is chique. En stijlvol. En functioneel!

Ik werkte af met zilveren paspel en zwart-witte bolletjeskatoen aan de binnenkant.

In het tasje zelf staken we een kaartje, met daarop een echo foto en een tekstje.

Bij mijn broer pakten we het anders aan. We maakten een vacature. Hij las, heel geconcentreerd en met stijgende verbazing.

Op een dag vind je de job van jouw leven...

Met het vooruitzicht op de uitbreiding van ons gezin is de familie Schepens-Verschueren op zoek naar een persoon die beantwoordt aan de volgende criteria:

Functie:

·         Een job voor het leven met deeltijdse verantwoordelijkheid

·         Je werkt samen met een jong team

·         Je bent aanwezig op de belangrijke en leukste momenten

·         Vermoedelijke datum van indiensttreding : begin december 2014

Profiel:

·         Ervaring is niet vereist

·         Je spreekt Nederlands en babytaal (gebrabbel bijvoorbeeld)

·         Je hebt een goede kennis van kinderliedjes en fruitpap maken of bent bereid dit te leren

·         Je bent bereid om jouw sportieve kennis te delen (voetbal, boksen, judo,...)

·         Je beschikt over een enorme dosis liefde

Wij bieden:

·         Een klein schattig ventje dat je voortaan petekind mag noemen

·         Een kinderlach, maar misschien ook wel eens een traantje en een kakapamper

·         Een unieke plaats in het leven van een belangrijk persoon(tje)

·         Contract van onbetaalde duur

Is dit het engagement waar je naar uitkeek?

Indien ja...

Wil jij dan...

mijn PETER

worden?

Dat alles werd uiteraard geprint op officieel uitziend papier, dus de verrassing was redelijk groot.

Toen we zwanger waren van Eloise kozen we voor één van mijn beste vriendinnen, en de broer van Meneer Minniemie.
Hen vroegen we aan de hand van een echo-video. Onze gynaecologe zet namelijk steevast alle echofoto's op een USB stick en we mogen ook een DVD'tje meenemen waarop ze het hele echo-onderzoek opneemt. Bij hen hadden we deze DVD bewerkt en in de aftiteling een persoonlijke boodschap toegevoegd:

Liefste....,

Mijn mama en papa hebben heel goed nagedacht...

En jij had het misschien niet verwacht!

Maar ik wil je heel graag vragen,

Of jij het wil wagen...

Om binnenkort als ik op de wereld kom, klein en fijn...

Mijn meter / peter te willen zijn?

Vier keer een geslaagde missie... Hoe hebben jullie dat meter-/peterschap aangepakt? Ik ben benieuwd!

...Ok, en wat komen die windpokken nu doen in de titel vraagt u zich af?
Awel, a plague on our house. Eloise kreeg, als allerlaatste kindje in de creche, windpokken. Ze staat vol pokjes, van boven tot onder. Een erg zielig zicht en onze grootste focus ligt momenteel op haar verzorging. Geen naaisel-foto's dus van nieuwe jurkjes, daarvoor is ze, zeer begrijpelijk, niet in de mood :-) Het goede nieuws is wel dat ze aan de beterhand is, en bovendien komt de humorist in haar regelmatig naar boven. Gisteren depte ik de pokjes met een zalfje dat een wit laagje nalaat, waarop zij prompt het liedje van 'de grote paddestoel met witte stippen' inzette. En vandaag zei ik: "oooh mijn pokje, wil je nog een boke?" Waarop ze verbaasd repliceerde: 'ikke is aloewiese'. Voila. En ze heeft nog gelijk ook.

Patoon tasje: Juliette uit 'Mijn Tas' - Elisanna & Fynn
Stof: Nepleer van stockverkoop Strass + zwarte bolletjeskatoen van Liesellove