Gister hadden we hier wat te vieren. Manlief en ik waren 19 jaar geleden alweer getrouwd. Hij bracht mooie bloemetjes mee...
Nee, niet echt mijn huwelijksboeket, maar een heerlijke voorjaarsbos. Zo krijgen we al echt een lentegevoel in huis... wel waaide het ook lekker, net als toen...
En vanmorgen vroeg zag het weer er niet al te best uit. Donkere wolken trokken over...zou het dan toch waar zijn? Dat wat ze zeggen over vrijdag de dertiende....
Maar gelukkig trok het snel over richting Noord- Holland. En er arriveerden het team van de firma Broos, die onze zieke wilde kastanje boom kwam omkappen. Wel met drie man sterk! Een klom derin
en verankerde zichzelf op een hoog punt hoog in de boom. Tak voor tak werd verwijdert. De een kon lekker vallen en een andere werd onder begeleiding van een touw veilig naar de grond gebracht.
Een knap staaltje vakmanschap. De twee andere verwijderde continu de afgezaagde takken.
Dat allemaal onder een waakzaam oog van onze Sam...die tenslotte niet voor niks een waakhond is.
En wat gaat het snel! Binnen no time ligt er al een halve boom op de grond.
Sommige dikke stronken vallen letterlijk met een flinke plof op de grond.
Kraters blijven achter, maar ach, gelukkig was de staat van het gras toch al zo goed als niks...Mocht het nu een schitterende angelegde tuin zijn geweest, dan laten ze takje per takje met een touw zakken. En dat schilt natuurlijk weer man-uren werk.
De hakker doet flink zijn best...takken met een doorsnee van 20 cm worden binnen secondes weg gehakt, vermaald of hoe je het ook noemen wil....
Een vrachtautootje vol haalt hij makkelijk. En da's alleen maar van de dunne takken. Met de dikkere doen ze weer iets anders....
Stappelen maar! Er is wel twee kub hout van de boom afgekomen. Wat was het toch een mooie boom
Je ziet hem steeds dunner worden....afslanken dus ...
Verwijdert worden. En dat onder een strakblauwe lucht. Fris is het wel hoor, vochtig is eigenlijk een betere benaming trouwens. En dan zal ook het eksternest eraan moeten geloven...
Onder begeleiding van een touw en een flinke dus van de bomenman keldert hij al snel onder hem langs....om vervolgens rustig naar de grond te komen. De trampoline is niet nodig geweest, ondanks mijn aanbod...hihihi, verbeeld je dat de takken zo naar de buren gevlogen zouden hebben.
Nee, toch maar niet...Dit is veel veiliger. En dan staat er nog maar een stomp..
een klein duwtje en om ligt die. .....een gevelde boom dus....
Voor mij maken ze wat schijven van het goede hout...
Met de nachtvorst die volgende week wordt voorspeld kan het weer wel... en hielp een vriendin
met de voorbereiding op deze nu nog -tig lelijke eendjes...maar als ze af zijn zullen het schatjes zijn!
En vanmorgen vroeg zag het weer er niet al te best uit. Donkere wolken trokken over...zou het dan toch waar zijn? Dat wat ze zeggen over vrijdag de dertiende....
Sommige dikke stronken vallen letterlijk met een flinke plof op de grond.
Tot ook de laatste takken toe...
en de zware zaag maakt een rondje om de boom over het gras.
En hier ligt het restant. Zien jullie die donkere vlekken in die houtcirkels...
Da's dus wat die bloederziekte doet. Dat voelt ook helemaal als een spons aan. Met een lichte druk kan je erzo een vinger in duwen.
Voor een vriendin van ons bewaren we ook wat stukjes en de rest gaat naar de buurtjes!
Goed voor de open haard misschien?
En ik ben aan het kalenderquiltje begonnen...