KCW #3: Zanne naar kostschool

Mijn derde, laatste en te late post voor Kids Clothes Week vond zijn weg moeilijk hierheen. Waarschijnlijk omdat ik zelf niet laaiend enthousiast ben. Noch volledig ontevreden. Ik maakte iets dat in mijn hoofd beter werkte dan in het echt.

Het begon met een romantisch hemdjurkje. 

Ik ben gek op hemdjurkjes en zo op de stapel vond ik het bloemenstofje best schattig. 

Het resultaat is mij toch wat te lieflijk, ondanks de poging om dat wat te breken met accenten in jeans. Maar uiteraard, zeer draagbaar. 

In mijn hoofd werkte dit ook prima onder de kersverse Just knot it in jeans. In praktijk werd ik er enkel nostalgisch van. In de boekenkast van mijn ouders staat een reeks jeugdboeken getiteld 'Pitty naar kostschool'. Ik zocht het even op, ze dateert uit 1946. Toch was ik er als kind gek op: de kronieken van een meisje op de middelbare school, van jaar 1 tot 6, dat alle fratsen beleefde, maar ook de hardheid moest doorstaan van meisjes-onder-elkaar-zijn-gemeen. Het was niet de bedoeling, maar ik maakte een outfit dat zo uit die boeken weggelopen zou kunnen zijn...

Waar Laurence prima wegkomt met een longsleeve onder de zomerjurk en er een topoutfit voor 1 september mee maakte, werd het voor mijn dames ook een prima outfit voor die dag... maar dan 1 september 1946 welteverstaan.

Het moet volgens mij echt werken, een hemd(jurk) onder Just knot it... Maar volgende keer kies ik een wat stoerdere stof!

Zanne is het gelukkig totaal niet met me eens. Die maakt een diepe buiging voor de combinatie en is heel enthousiast. Twee jurken over elkaar maken dat ze haar kniekousobsessie nog langer gaat kunnen rekken, en kousenbroekaversie nog even kan uitstellen, eens de winter eraan komt!

Patroon hemdjurk: combinatie van 2 Knippiepatronen en een Ottobrepatroon

Stof hemdjurk: Le Chien Vert, intussen zes jaar in mijn kast.

Jeans Just knot it: Pauli Leuven.

KCW #2: Kinderen voor kinderen

Het zomerprogramma van de dames zit bijna net zo vol als hun schooljaar. Maar op woensdagen vind je ons nog wel eens met zijn allen rond de keukentafel. (Wat nu al eens voor de nodige rust, en dan al eens voor de nodige onrust zorgt.)

Waarom tijdens Kids Clothes Week niet eens met zijn allen rond de naaitafel? Zoiets moet ik, weet ik intussen, enkel opperen als ik het waar kan maken. Want de dochters blijken nu al even grote fan als ikzelf. Dus mijn bijdrage voor KCW vandaag is eigenlijk valsspelen en kinderarbeid: Liv en Zanne voorzagen zichzelf van een nieuwe outfit.

We begonnen de dag met een trip richting Veritas, waar ze allebei een strijkapplicatie mochten kiezen. ‘Kies maar iets wat je mooi vindt’ dat loopt niet altijd goed af. Maar vandaag had ik geluk. Liv (“ik hou van alle beesten met zwart en wit”) pruttelde even toen Zanne (“maar mijn knuffel is een panda”) als eerste het meest geliefde exemplaar uit de stapel griste. 

Maar ijsjes sussen ook als ze niet eetbaar zijn. 

We installeerden ons bij Buurman voor latte en karamelk, en bespraken de plannen. 

“Rechthoek, fronsdraad, elastiek, en een stuk van een t-shirt knippen”, memoriseerden ze. “En dan strijken.” Ik zag onlangs een kindje met een jurk die eruit zag als een rok plus t-shirt. Het leek me alvast een combidiscussie gespaard. Na het kiezen van een applicatie slaagden ze er trouwens allebei in om stof en elastiek te kiezen waar ik niets op tegen had, so far so good!

De dames speldden, stikten, fronsten, zoomden en bedienden de overlockmachine. Bij Zanne, wegens eerste keer, nog met wat hulp. Maar we hadden steeds een wachtende zus om de fotografie voor haar rekening te nemen.

Strijken nam ik voor mijn rekening, evenals alle stappen waar elastiek bij kwam kijken. Bij Zannes exemplaar stikte ik eerst de elastiek aan de rok en dan de bovenkant van het geheel aan het t-shirt. Tof, maar het moest beter kunnen. Bij Liv stikte ik de rok aan de t-shirt en de elastiek daar overheen, enkel onderaan vastgezet. 

Dat maakt het ‘het lijkt een rokje’ effect beter geslaagd. 

Maar vertel dat niet aan Zanne, want ze blonk - het was haar eerste naaisel - en ik wil haar geen sprankeltje enthousiasme afpakken!

KCW #1: Autumn Fairy (+ tutorial)

(Wordless tutorial for Livs felt crown at the bottom of this post!)

Ik schiep misschien zotte verkleedverwachtingen met mijn overzichtsbericht aan het begin van deze Kids Clothes Week, maar dat is niet het plan. Mijn eerste maaksel is er eentje in de categorie draagbaar, less is more en snel klaar. En toch drukte de jurk op de playknop van Livs fantasiemachine!

Een elfje voor jou, Liv! Zei ik. Zelf hield ze het op: "Ik ben de prinses van de herfst."

Ik maakte een tweede Tinny. Maar - anders dan bij de zusversie - met de eenvoudigste opties die het patroon biedt. Aangeknipte mouwen en een plooirok zonder zakken of nepzakken. Ik liet de stof haar werk doen. Die stof kocht ik een paar jaar geleden bij Frau Tulpe in Berlijn en ligt sindsdien op de stapel van topfavorieten. Ik ging er daarna nog naar op zoek maar vond ze nergens meer. Tips altijd welkom, maar ik vrees ervoor. En toch ging deze week de schaar erin. Soms krijg ik zo'n bevlieging, ben ik aan het knippen in wat ik jaren koesterde, en in dit geval ga ik er geen traan om laten.

Ik deed geen gekke dingen dus, ik voegde enkel paspel toe aan de mouwen. De techniek voor paspel rondom gebruikte ik al voor een dozijn tassen, maar nog nooit aan een oksel. Maar het werkte prima en zal niet de laatste keer zijn!

De enige verkleedaccessoires werden een ketting van blaadjes, en een vilten kroontje. Ik zag deze week een mooie papieren versie op Pinterest, en bouwde die om naar een vilten versie. Onderaan deze blogpost vind je een korte fotohandleiding: het is dan ook simple comme bonjour.

Een dag vol schatten: de herfst schonk haar prinses prima attributen voor een fotosessie. 

Zomaar allemaal te vinden in het natuurspeeltuintje achter onze achtertuin.

 

 

Kijk daar, daar loopt een van mijn mooiste stofjes! Met daarin een van mijn eigen schatten. 

♥ 

Makes me smile

Mini tutorial: vilten kroon

 of / or

Meer versies van het Tinny patroon? Ik doe mee aan de Tinny Open blog tour!

An InLinkz Link-up

KCW #0: My kind of theme

My very first Kids Clothes week in the six-and-a-half years this blog exists. Not because I don't like the concept - I'm a big fan. But because I'm a hell of a time manager. Never capable of sewing and getting everything on the blog in the same week. But with 'costumes' as one of my favourite labels on the blog, I could not ignore this season's theme. I did not prepare or cut anything, it will be something with 'the sister of the princess' and a sweater with ears. 'Making plans' is part of the list. But let's start with a trip down memory lane: a little summary of all the disguise posts I wrote on this blog so far!

Kids Clothes Week. My very first. Ik ben al jaren fan van het concept. Maar al evenveel jaren geen fan van mijn eigen time-management. Gevolg: ik kwam er nog nooit toe tijdig naaitijd in te plannen, of omgekeerd, ik kwam er nog nooit toe tijdig te bloggen wat ik had gemaakt. 

Maar dit jaar is het thema onmogelijk negeerbaar voor ondergetekende. 'Disguise'. Noem me 1 reden waarom ik het jammer vind dat kinderen groeien, en het is wel het verdwijnen van hun lef om all the way te gaan in kostuums. (Hoewel. De foto's waarop de wederhelft en ikzelf all the way gaan bij verkleedgelegenheden zijn misschien wel goed bewaakt, maar verre van onbestaande.)

Frequente bezoekers van mijn digitale babbelbox hier, vertel ik dus waarschijnlijk weinig nieuws als ik stel dat verkleedfans hier een streepje voor hebben, en dat er volgens mij wel degelijk sprake is van een 'verkleedgen'. 

Een klein overzicht van wat het label 'verkleden' bloggewijs al met zich meebracht.

Mijn persoonlijke favorieten zijn een Ikea-hack olifant, en RoboStan met verwijderbare schroef.

Hoewel ik ook enig nostalgisch gevoel krijg bij het zien van de schattigste sneeuwman alive, lang voor er sprake was van Olaf. Of mijn dromerig Roodkapje, haar zus als heldin Pippi, of het jongste broedsel van Kir als Mike van Monsters inc. Sommige pakjes nog steeds in gebruik, andere hopeloos te klein, intussen.

De dieren, dan. Een zebra, een kat. Een Mevrouw de Poes. Een eendje uit een boekje.

Twee kleine indianen.

Ongelooflijk veel plezier beleef ik daaraan, verkleedspullen maken. Omdat mijn dames zo opgaan in hun rol. Omdat fantasie het leven zo vrolijk maakt. Omdat het naaitechnisch allemaal niet zo nauw steekt. 

En toch richt ik mijn bescheiden KCW-plannen vooral op 'draagbare' vermommingen. Prinses 1 heeft nog een zus die ook graag naar school wil in adellijke klederdracht.

En er dwarrelt al lang een 'trui met oortjes' verzoek door mijn doelijstjes. Niet per se mijn droomproject, maar wel een binnenkopper binnen dit thema.

Supporter/doe je mee?