Af en toe verklaar ik mijzelf voor gek.
In verband met mijn toekomstplannen ben ik druk bezig een portfolio samen te stellen en fiets van hot naar her op jacht naar mooie plaatjes. Door weer en wind, bij nacht en ontij enzovoort enzovoort.
Vanmorgen vijf kwartier in de snijdend koude wind staan wachten op de zonsopgang. Uiteraard raakte de batterij leeg en moest die vervangen worden, wat een kwartier lang pijnlijke bijna-bevroren handen opleverde; eigen schuld, dat is mijn straf. Zal me niet nog een keer gebeuren!
Maar mijn wachten werd beloond.....
Ik heb de foto bewerkt met de texture Simplicity van
Kim Klassen , zie haar Texture Tuesdays.
Groetjes,