Eind van het jaar, lijstjestijd: Mijn favoriete tuinfoto's van 2016

Misschien had u er al een vermoeden van; naast tuinieren is ook fotografie een hobby van mij.
Ik heb in 2016 maar liefst 3890 foto's van de tuin gemaakt. Dat zijn er beduidend meer dan voorgaande jaren.
Er zijn twee oorzaken: ten eerste was het gewoon een goed tuinjaar, dat vrij vroeg begon en enorm lang doorliep. Ten tweede zit ik sinds begin dit jaar op Instagram en daar probeer ik dagelijks enkele tuinfoto's te plaatsen; het was dus belangrijk om Echt Mooie Foto's te schieten.

Uit de 1277 foto's die het dit jaar tot Instagramfoto hebben geschopt, heb ik voor mijn blog een kleine selectie gemaakt als afsluiter van het geweldige tuinjaar 2016.
Een tuinjaar waarin mijn rozenkudde werd uitgebreid met een kleine tien leden, een jaar waarin we weliswaar héél veel regen hebben gehad, maar uiteindelijk ook héél veel zon en warmte. Een jaar waarin dankzij nauwgezet uitgebloeide bloemen verwijderen, bijna alles tot een tweede (derde, vierde) bloei kwam (ook dankzij die eindeloze nazomer), een jaar onze tuin anderhalf keer zo groot werd dankzij het stuk gemeentegrond dat we erbij mochten trekken, een tuinjaar dat maar niet op leek te houden, met rozen en floxen die in november nog bloeiden, tot op 9 november onverwacht de eerste sneeuw viel en zelfs de hardnekkigste bloeiers het opgaven.

25 foto's hebben het gered tot dit lijstje, gemaakt tussen 1 april en 1 oktober. Wandelt u samen met mij nog één keer door de tuin van 2016.

Blauwe anemoontjes en een strakblauwe lucht. Alles blauw op deze foto, want als je goed kijkt zie je ook hyacinten. En er staan in dat groepje nog blauwe druifjes.

Serene spiegeling van de dotterbloemen in het kraakheldere vijverwater.

Zo mooi als in de lente alles eindelijk weer groen is. En wat ziet het er (met je april-ogen) al lekker "vol" uit allemaal!

De prachtige bloesem van de appelboom blijft betoveren

Zonsondergang op een mooie lentedag. Kijk eens wat een bloemen, terwijl het seizoen eigenlijk nog moet beginnen. Tulpen, vergeet-mij-nietjes, appelbloesem, lievevrouwebedstro...

Ik ben ontzettend blij met mijn vele prachtige tulpen. In 2015 had ik zo'n 600 bollen geplant, dit najaar zijn er nog zo'n 1000 bij gekomen.

De prachtige blauwe kleur van Geranium himalayense. Door ze terug te snoeien na de bloei zijn ze nog twee keer teruggekomen.

Prachtig avondlicht op een lentedag. Lupine en akeleien.

De tuin van de andere kant bekeken. De rode beuken op de achtergrond staan niet in onze tuin, maar door die achtergrond lijkt onze tuin enorm!

Een van mijn favoriete nieuwe stukjes tuin. We hebben de rozenboog geplaatst naar het stuk dat we erbij getrokken hebben. Er is al een rudimentair pad aangelegd, dat we voor het begin van het nieuwe seizoen af willen maken. Dit is hoe we vanaf het terras op de rozenboog kijken. Ervoor staat stamroosje "Leonardo da Vinci" en verder is dit stuk tuin gevuld met malva's, lavendel, buxus, vingerhoedskruid, veronica, kattenstaart en allerlei andere kleurige vaste planten.

Het roosje Miss Alice, nog op haar oude stek gefotografeerd. Ze moest verhuizen vanwege het pad naar de rozenboog, maar daardoor heeft ze nu een plek vlak bij het terras waar we nog meer van haar kunnen genieten. Zo'n prachtig delicaat roosje!

Het hortensiaseizoen begon dit jaar al vroeg, en dat vond ik totaal niet erg, want ik ben gek op hortensia's! Dit is een oude "Teller" hortensia die meeverhuisd is vanuit onze oude tuin. Wat een prachtige kleurnuances hè!

Ik houd van tegenlichtfoto's. Dit is de enthousiast bloeiende clematis "Comtesse de Bouchaud", die deels over de pergola en deels door de gele roos heen groeit.

In juli was de tuin op zijn mooist. Ik kon niet ophouden met foto's maken. Alles stond tegelijk in bloei. Floxen, astrantia's, agastaches, anemonen, hortensia's, buddleja's enzovoorts.

Nog een foto van al dat bloeiende moois.

Het is heel dankbaar als kleurencombinaties blijken te werken

Natuurlijk mag deze foto niet ontbreken. Mijn dochter heeft hem gemaakt, prachtig hè!

In een zakje gemengd zaad zat deze prachtige kleur Nigella

De tuin van mijn dochter, voorheen moestuin, krijgt een steeds volwasssener aanblik. En de beplanting kleurt mooi bij het tuinhuis! Op deze foto: Juffertje in 't Groen (Nigella), blauwe veronica, hortensia "Fireworks", salvia "Ostfriesland, roos "New Dawn", vrouwenmantel, Annabellehortensia, varen, longkruid. Mijn dochter en ik zijn allebei erg tevreden over haar tuin. Ik ben overigens haar hovenier, want het enige dat zij aan haar tuin doet, is plantjes uitzoeken die ze leuk vindt. Alles wat je hier ziet is haar keus! Mooi hè. De deur van het tuinhuis staat trouwens op een kiertje voor de kat van de buren, die slaapt daar zo graag.

In juli bracht ik complete dagen buiten door. Ik kwam alleen binnen om te slapen.

Het grindpad tussen borders 1-2 en 3-4. Een zeer geslaagd stukje tuin al zeg ik het zelf.

Soms pakken combinaties nog mooier uit dan je hoopte.

Ik heb nog geen seconde spijt gehad dat we ons tuinhuis blauw hebben geverfd. Het ziet er zo gezellig uit!

Eind augustus. En toen was het tuinjaar zo'n beetje voorbij. Natuurlijk bleef er nog van alles maandenlang bloeien, maar het mooie was eraf en het verval trad langzaam in. Dit is de laatste bloei van mijn roos "Heritage", de favoriet van het jaar. Binnenkort volgt er een rozenspecial over deze prachtige roos.

En dan is het herfst... maar zelfs in verval is nog schoonheid te vinden.

Die heerlijke septembermaand

In juli sprak ik de hoopvolle woorden: "Wie weet krijgen we een prachtige nazomer".

Dat het zó prachtig zou worden had natuurlijk niemand kunnen denken. Sneu voor iedereen die eind augustus weer naar school of werk moest, maar fijn voor de tuin.

Mijn tuindagboek. Niet eens genoeg plek op de bladzijde om alle namen van de bloeiende planten op te schrijven!

Al wekenlang dit sweer

Maar wel zulke beesten in je tuin vinden

Heerlijke ochtenden

En prachtig strijklicht

En ook al is de naderende herfst wel merkbaar, aan de vele spinnenwebben, aan de ochtendnevel, de bomen die ondanks de hitte beginnen te verkleuren, de koele ondertoon in de wind, de geur die in de verte aan vochtige bossen en heidevelden doet denken, staat mijn tuin er prachtig bij. Want daar kwam ineens dat stuk zomer dat we nog tegoed hadden en daardoor besloten mijn planten, in plaats van zich voor te bereiden op de winterrust, gewoon voor nóg een ronde te gaan.

Rode Zonnehoed bloeit al sinds juli

En lijkt niet van ophouden te weten. Mooi hè, zo'n roze hoekje. De hortensia kreeg ik van mijn schoonouders.

Deze nieuwe Anemoon staat ook bij dat roze hoekje, Serenade heet deze.

En om dat roze hoekje meteen mooi af te maken, heb ik er de prachtige roos "Berleburg Castle" bij gezet, die ik van mijn zus kreeg.

Dit is Waltztime, een wat moeizame bloeier, maar kijk nu toch eens hoe hij erbij staat! Ik vind de kleur zo mooi.

Dit is Abraham Darby, de stamroos die we eerder dit jaar in de tuin hebben gezet. Met tussenpozen verschijnen er enorme bloemen aan, die soms nogal oranje-achtig beginnen, maar later vervagen naar het prachtigste abrikoosroze.

  

Zelfde bloem, een paar dagen later. Zo vind ik hem mooier!

Marie Curie, ook al zo prachtig abrikooskleurig.

En Desprez à Fleur Jaune, geel in de basis maar met allerlei schakeringen van abrikoos tot roze.

Met mijn nieuwe roos Wildeve ben ik enorm blij. Dit is de kleur waar ik het meest van houd bij rozen. Heel zachtroze, met een tikje abrikoos in het hart, vervagend naar bijna wit.

Een heel verschil met deze felroze roos, maar die staat dan ook in een border met krachtige kleuren, waar hij ontzettend goed tot zijn recht komt. En dat we hem van oma hebben gekregen maakt hem natuurlijk heel dierbaar.

Soms valt het licht helemaal perfect op een roos. Dit is Leonardo da Vinci. De bloemen "verbleken" in de zon, wat een heel apart effect geeft.

Mary Rose blijft ook maar bloeien.

Nog een keer Mary Rose, omdat deze zo prachtig is.

Munstead Wood is zo moeilijk te fotograferen. De kleur lijkt nooit goed. Maar met wat spelen met de instellingen van de camera heb ik de kleur toch eindelijk eens goed kunnen vangen. Fluwelig donkerrood, bijna tegen zwart aan.

Leonardo da Vinci en de felroze roos staan in elkaars buurt. Beide blijven maar bloeien deze maand.

Dit is het naamloze roosje, begint roze en eindigt bijna wit.

En kijk eens wat een beloftes! Ik hoop zo dat het lang genoeg goed weer blijft om al deze knoppen deze nazomer nog te zien uitkomen!

Veronica is aan zijn derde bloei begonnen. Uitgebloeide aren wegknippen loont!

Astrantia "Florence", wit met een zachtroze zweem, komt heel mooi tot zijn recht tussen het blauwe slangenkruid.

Lonicera (kamperfoelie), bessen en bloemen tegelijk, helemaal in de war door het weer.

Erigeron langs het tuinpad, deze schattige kleine bloemen bloeien onafgebroken tot het gaat vriezen en zaaien zich ook nog eens lichtjes uit. Ik kan niet wachten tot alle randjes en hoekjes in mijn tuin ermee gevuld zijn.

Dit schattige lelietje bij de vijver bloeit elk jaar zo'n beetje als laatste, wanneer alles al uitgebloeid is. Dit jaar heeft hij voor het eerst gezelschap van de andere bloeiende planten, want die zijn nog lang niet van plan te stoppen.

De vlinderstruiken mag hun beste tijd dan gehad hebben, dankzij de Verbena bonariensis is er nog heel wat te genieten voor de vlinders. En voor ons, want wat is het toch heerlijk om de hele dag vlinders door de tuin te zien vliegen.

Heeft ooit in de geschiedenis van het tuinieren, deze plant...

tegelijk gebloeid met deze plant? Vingerhoedskruid en Dahlia.

Dit ruikt wel naar de herfst. Wij hebben een late soort, die in september vrucht draagt.

En natuurlijk de sedum, symbool van de nazomertuin.

Maar al met al vind ik mijn tuin er helemaal nog niet herfstig uit zien!

En ook de poesjes genieten dagelijks van het buitenleven.

Terwijl ik dit schrijf (buiten, aan de tuintafel natuurlijk), begint echter de wind op te steken, en vanuit Frankrijk komen wolken onze kant op. Het mooie nazomerweer komt ten einde, maar mensenlief, wat heb ik van die toegift genoten. Misschien nog wel meer dan van de voorstelling zelf.