Inspiratie…

Het is inmiddels een maand geleden dat ik met vriendin H. richting het zuiden van het land reed. Allebei besmet met het woonvirus wilden we heel graag een bezoek aan Het Achterhuis in Udenhout brengen. Voor ons niet om de hoek, dus we hoopten dat we niet teleurgesteld zouden worden. Na ons bezoek aan Het Achterhuis was het de bedoeling door te rijden richting Etten-Leur, naar Het Markthuys.  

Het Achterhuis handelt in antieke bouwmaterialen en die zijn er inderdaad in overvloed. Maar naast deze bouwmaterialen heeft Het Achterhuis ook prachtige stijlkamers, waar we beiden zwaar van onder de indruk waren. Het is ook behoorlijk groot, wat tot gevolg heeft dat je van de ene verrassing naar de andere verrassing wandelt. 

Aan de overkant van het pand is ook nog een groot terrein. Aangezien we al veel gelopen hadden, twijfelden we even of we die kant ook nog zouden gaan bekijken, maar wat was het een goed besluit om dat toch te doen!! Ook hier troffen we prachtige stijlkamers aan, die absoluut de moeite waard waren. Ik vermoed dat het inmiddels voor jullie wel duidelijk is dat wij er mega enthousiast over waren. 

Na ons bezoek aan Het Achterhuis reden we door naar Het Markthuys. Ook al zo mooi en ook al zo inspirerend. Niet zo groot als Het Achterhuis, maar je moet een woonwinkel uiteraard ook niet met een bedrijf vergelijken dat in bouwmaterialen handelt.  

 

Mocht je een keer die richting uitgaan, dan kan ik je maar een ding adviseren…laat je inspireren op deze twee prachtige lokaties. Wij gaan over een paar maanden absoluut nog een keer terug! 

Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag!

Liefs, Ingrid

Op beide lokaties heb ik toestemming gevraagd voor het maken van foto’s. 

De laatste drie foto's zijn gemaakt bij Het Markthuys, de overige foto's zijn bij Het Achterhuis gemaakt.

Een heerlijke plofbank…

Toen ik op pad ging om op zoek te gaan naar een nieuwe bank, had ik voor mijzelf al besloten dat het geen bankstel zou worden. Die wens had ik al eerder, maar toen liep het niet helemaal zoals het moest en kwam er toch weer een bankstel te staan…dat zou mij nu niet meer overkomen. De maximale maten kon ik opdreunen want door die eerdere ervaring wist ik dat ik te groot en te hoog in mijn woonkamer absoluut moest vermijden.

Zoals ik eerder schreef, had ik al huiswerk gedaan en kon ik samen met vriendin H. rechtstreeks op de bank afrijden ;-). Eenmaal in de zaak zelf was het nog wel even afwegen voor welke breedte ik zou gaan, maar voorzichtig als ik was geworden, ging ik voor safe. Niet te breed en daardoor ook niet te groot.  

Ik ben erg blij met mijn nieuwe aanwinst. Niet alleen zit de bank lekker, je kunt er ook goed op liggen. Dat doe ik persoonlijk zelden tot nooit, maar mijn dochters des te meer. Ook zij zijn er tevreden mee, dus iedereen blij.  

De leuningen van de bank zijn vrij hoog, dat heeft misschien nadelen maar je kunt daar wel lekker tegenaan hangen of op leunen. En wil je de benen geheel op de bank strekken, dan heb je een lekker steuntje in de rug. 

In een van mijn volgende posten zal ik jullie de nieuwe eettafelstoelen laten zien.

Ik wens jullie een hele fijne week!

Liefs, Ingrid

Love seat…

De afgelopen weken zijn alle nieuwe meubels binnen gekomen. Omdat er geen bankstel maar slechts een enkele bank terug zou komen, keek ik al een tijd uit naar een mooie losse stoel. Ik heb blijkbaar een dure smaak, want van de stoelen waarvan mijn hart sneller ging kloppen, werd mijn portemonnee totaal niet vrolijk. Dat ging hem dus niet worden, maar veel goedkopere alternatieven die ik net zo mooi vond, waren er niet. 

Gelukkig liep ik uiteindelijk tegen een loveseat aan, die ook niet goedkoop was maar nu flink was afgeprijsd omdat het een showmodel betrof. De stoel oogt echter als nieuw, dus ik ben er helemaal blij mee. Omdat het een showmodel was, zat er geen levertijd op dus ik had de stoel binnen een week in huis. 

Mijn oudste dochter was er ook mee in haar sas, aangezien ze thuis nu toch een mooi plekje heeft voor zowel haarzelf als haar vriend…een echte loveseat dus. Ik geef toe dat het met twee personen wel wat krapjes zit, maar op die leeftijd en helemaal gelukkig in de liefde is dat voor hen geen enkel probleem ;-).

Tijdens de sfeerdagen bij Seizoen & Stijl zag ik een mooi krukje staan, waar ook een paar tientjes vanaf gehaald waren. Het krukje kreeg een plekje naast de loveseat en maakt dit hoekje zo helemaal compleet. Nu de dagen kort zijn en de avond vroeg invalt, is het fijn om een thuis te hebben dat zo goed aanvoelt. Voor mij echt iets om heel dankbaar voor te zijn… 

Ik wens je een fijne dag!

Liefs, Ingrid

Binnenkijken (04)

Jullie hebben even geduld moeten hebben voor deze binnenkijker, maar hier is ie dan.

Zoals eerder verteld gingen we in de kerstvakantie aan de slag met het idee van onze jongste dochter, iets waar onze oudste dochter mee instemde: slaapkamerruil. De jongste kreeg hiermee de grootste kamer van de twee, de oudste de kleinste.

Een hele klus, omdat het dus om twee slaapkamers ging en we voor één van de kamers een stukadoor hebben laten komen die meteen het schilderwerk verzorgde waardoor die kamer gedurende langere tijd ook helemaal leeg gemaakt moest worden. De zolder stond dan ook propvol.

Aan de andere slaapkamer – die jullie hier zien – hebben we veel minder hoeven (laten) doen. Via MP had onze oudste (17-jarige) dochter al een paar maanden eerder haar blik laten vallen op een Frans spijlenbed, type twijfelaar en ook al was haar aanstaande slaapkamer klein, dat bed wilde ze héél graag om heerlijk breeduit in te kunnen slapen. Persoonlijk had ik weinig problemen met haar wens (want ik vind haar bed helemaal geweldig)!

Het bed paste precies in deze kleine kamer! Je ziet dat er geen enkele speling meer is, aan beide kanten staan de poten van het bed strak tegen de plint. Op de witte linkerwand in de slaapkamer wilde ze graag een vlak – in dezelfde kleur waarmee de andere wand een paar jaar terug al was geverfd - om er daarna op schapjes een paar fotolijsten en een hart te kunnen plaatsen.

Het voorheen houtkleurige bureau had ze al, deze hebben we samen geverfd in de door haar gewenste kleur. Een aantal accessoires heeft ze zelf uitgezocht, ze wilde graag werken met (aqua)blauw.

Haar enige wens die vervolgens overbleef was een kast voor haar kleding en schoenen. Er was voor haar op zolder al wel kastruimte gereserveerd, maar het was uiteraard makkelijker om op haar eigen kamer ook over kastruimte te beschikken. Gezien het overgebleven hoekje kon de kast niet al te groot worden.

Aangezien ik al wat voorwerk had gedaan en onze oudste dochter er enthousiast op reageerde, trokken we een aantal weken terug met z'n tweetjes naar Old Basics in Kootwijkerbroek.

(Een knuffel in bed blijft fijn…ook als je inmiddels al wat ouder bent :))

(Huh? Volgens mij stond dit setje op zolder, voor verkoop op een rommelmarkt :))!

Daar viel – na lang wikken en wegen want er stonden meerdere kasten die zij mooi vond – haar keus op deze prachtige lockerkast. De kast heeft een aparte sluiting, aan de bovenzijde zitten haakjes die de kastdeuren dichthouden.

We hebben er met z’n viertjes hard aan gewerkt en de oudste is helemaal blij met haar nieuwe kamer (...en haar moeder niet minder)! 

Een fijne week!

Liefs, Ingrid

P.S. Een post over de metamorfose van de andere kamer laat nog wel op zich wachten hoor, aangezien het klustempo hier niet altijd even hoog ligt. De puntjes moeten daar nog op de i worden gezet, er staan een bed, een bureau en een kast en alle wanden zijn van een hele mooie kleur voorzien, maar verder is het nog behoorlijk kaal. Maar ik laat het een keer zien…dat beloof ik!

Kaarslicht…

Als ik alleen thuis ben, het huis lekker opgeruimd is en ik een kop thee heb gezet, mag ik graag de kaarsjes aan doen. Donker buiten of niet…ik vind het heerlijk om te genieten van het moment, van de stilte en van de sfeer die het kaarslicht geeft.

  
     

Een paar jaar geleden heb ik eens geteld hoeveel kaarsen ik in de woonkamer aan kon steken...dat waren er meer dan 100 en daar was de voorraad aan kaarsen en waxinelichtjes niet eens bij inbegrepen! De meeste kaarsen had ik trouwens nooit aan, meestal liet ik het bij een stuk of zes sfeerlichtjes.

Gisteren heb ik opnieuw een telling gehouden en ik heb de afgelopen tijd flink ingeleverd...veel verder dan 40 kaarsen, lantaarns en windlichten kom ik niet, maar ik red mij er prima mee. Mocht hier de stroom ooit eens een keer langdurig uitvallen, dan kunnen wij - ondanks de forse terugloop - wat kaarslicht betreft nog dagenlang vooruit...

Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag!

Lieve groet, Ingrid

De eettafel…

Onze eettafel is een leestafel, een tafel om een kop koffie aan te drinken, huiswerk aan te maken, om de laptop neer te zetten en natuurlijk ook om aan te eten. ‘s Morgens ontbijt ik hier met mijn twee meiden - manlief ontbijt nooit - en ‘s avonds wordt hier gezamenlijk de maaltijd genuttigd (voor zover dat gaat, want er wordt rond etenstijd vaak gesport).

   

Deze stoel hier vooraan is tijdens het eten mijn 'vaste' stoel. Tijdens het ontbijt zit mijn jongste dochter naast mij en ‘s avonds de oudste…een traditie die voortgekomen is uit de tijd dat mijn dochters allebei nog graag naast ‘mama‘ wilden zitten en de vorige eethoek met vier stoelen hier nog stond. Die wens is bij de dames nu niet meer zo nadrukkelijk aanwezig, maar inmiddels zit het zo vastgeroest in ons systeem dat het er niet meer uit gaat ☺.

   



 
Deze eettafel hebben we nu ruim twee jaar en bevalt goed. Als vrienden komen eten, gaat de tafel van de wand waardoor we er met zijn achten aan kunnen zitten.

De wand zou ik het liefst een ander kleurtje willen geven…een mooie grijstint lijkt mij er prachtig staan.

Maar zulke wensen moeten hier altijd met beleid worden gebracht…de grootste hobby van manlief is NIET klussen, dus tja…dan is geduld een schone zaak.

Maar wie weet...want met de andere witte wand in de woonkamer gaan we binnenkort aan de slag...dat krijgt een kleurtje ☺ !!

Lieve groet, Ingrid

Mijn vitrinekast…

In mijn vorige post vertelde ik over het woordenboekje van mijn opa. Dit boekje staat in onze vitrinekast en ik realiseerde mij dat ik deze kast helemaal nog niet op mijn blog heb laten zien! Het leuke is dat we de kast onverwacht hebben gekocht op het moment dat we op zoek waren naar een salontafel...

We waren bij Rio Stores in Zutphen, eerlijk gezegd weet ik niet of die winkel nog bestaat, maar het was een zaak waar je stoere meubels en hele mooie woonaccessoires kon scoren.  Terwijl ons oog was gevallen op een houten maar roomwit gelakte salontafel, wees Martin mij op een vitrinekast….of ik die ook niet mooi vond voor in de kamer?? Ik heb hem allicht de vraag  nog eens laten herhalen, want al vind ie een heleboel aan mijn woon-afwijking goed en ook wel leuk…dat hij mij vraagt of ik een kast mooi vind en vervolgens ook nog voorstelt om de kast te kopen…heel bijzonder!!!

Ik was er helemaal blij mee en je snapt dat ik die kans met twee handen en tien vingers aangreep, dus om een lang verhaal kort te houden hi hi…zo is deze vitrinekast in onze kamer terecht gekomen. En ik ben er nu nog steeds heel blij mee, want er staan een aantal bezittingen in (alleen van emotionele waarde, maar dat is juist zo waardevol)  die hier fraai maar toch veilig achter glas getoond kunnen worden.

Mijn liefde voor kransen blijkt geloof ik ook wel uit de foto’s, aan beide kanten van de kast hangt er één.

Nu we het toch over mijn kasten in de woonkamer hebben…er staat er  nog één.

Deze broodkast heeft voor mij ook een emotionele waarde, aangezien de kast van mijn overleden moeder is geweest. De kast was voorzien van een grenen laklaag…ik vond de kleur niet mooi, maar het model van de kast geweldig, dus ik wilde deze herinnering heel graag mee naar huis. Mijn vriendin Helga en ik hebben de kast geschilderd, nadat manlief eerst uren heeft geschuurd. Dat vind ik nog steeds super van hem, want het was een megaklus terwijl hij helemaal geen klusser is. En dat Helga mij hielp, vond ik natuurlijk ook heel lief én gezellig!!

Mocht je mijn blog al langer volgen, dan komt het verhaal over de broodkast je misschien wel bekend voor. Dat kan kloppen, want daar heb ik in een eerdere post al eens aandacht aan besteed. Mocht je het hele verhaal willen lezen, klik dan hier op “Een bijzondere kast”.

Ik wens je een fijne dag!