Kerstboom soap

 

Afgelopen weekend ging een droom van de man en mij in vervulling, een kerstboom van ons eigen land. Zo lang als we al bij elkaar zijn, al meer dan 23 jaar, hebben we het over een kerstboom gerooid op ons eigen land. Sowieso zijn wij van de echte boom. Al heeft de hele wereld een kunstboom om welke reden dan ook, voor ons is het pas kerst met een echte boom. Ik teken voor het gesleep en de troep met naalden. 

De boom werd uitgezocht en goedgekeurd door de hele familie. Of ik de boom even wilde vasthouden......

.....Oeps........ was toch iets zwaarder dan ik dacht.

Volgend jaar kunnen de twee oudste zonen het wel, terwijl pa en ma kijken. De heren lagen natuurlijk in een deuk na mijn  actie.

Vervolgens sleepten we de boom naar huis. Twee keer werd de route veranderd omdat de boom vast kwam te zitten tussen de dichte begroeiing.  

Binnen bleek de boom toch iets groter dan gedacht.

Geen probleem, stukje eraf, nog steeds de perfecte boom.

Nu kan de kersttijd echt beginnen.

Als vanouds

Eindelijk was het zo ver. Vorige week woensdag kwam er een vrachtwagentje uit Nederland met onze spullen. Iets meer dan een jaar stond een groot gedeelte van onze spullen bij vrienden in een loods. Al veel kwam er mee als we met de auto in Nederland waren, maar een piano en kasten dat past natuurlijk niet. Eerst twijfelden we nog of we niet alles moesten verkopen en dan weer in Zweden opnieuw aanschaffen. Onze meubels zijn, op de piano na, niet veel waard. Kringloopspul, krijgertjes en zo nu een dan een I.K.E.Atje. Niet echt waar iemand marktplaats voor afspeurt.

Het loont om diverse offertes aan te vragen bij verhuisbedrijven. De duurste en goedkoopste scheelden maar liefst 2000 Euro! De duurste kregen we als eerst en we vielen bijna achterover van schrik. Laat die spullen maar in Nederland! Gelukkig zat er tussen de andere offertes een bedrijf tussen, dat voor een schappelijke prijs onze spullen kon verhuizen.

Wat is het toch handig om een pan gewoon uit een kast te pakken ipv in een doos te moeten graaien. Ons eigen allergaartje is er weer. Het huis voelt nu nog meer als ons nieuwe thuis en ik ben blij dat we hebben gekozen om te wachten op onze eigen spullen in plaats van nieuw te kopen.

Wat kwam er zoal vanuit Nederland? Ons bed met heerlijke matrassen, twee grote kasten, ons goede degelijke tuingereedschap, tafel en stoelen, schommelstoel, lampen, luie stoel, piano, boeken en heel veel gereedschap. Dat gereedschap behoeft enige toelichting. We hebben veel, heel veel. In Nederland knapten we ons eigen huis op en daar zijn best veel apparaten voor aangeschaft. Wat zijn we blij dat we die bewaard hebben. Kunnen we hier mooi overnieuw beginnen ;-)

Ook onze vuurpot voor buiten verhuisde mee. Vele malen kookte ik buiten op dit kachelte, toppertje.

Na twee jaar hebben we geen huis meer in Nederland en geen spullen. Fijn, eindelijk, afgerond,dat lucht op. 

En het kacheltje....... die heeft zijn plek weer gevonden, als vanouds.

Over A,B,X en C

Waar wonen jullie nou eigenlijk?  Dat is een goeie vraag. Hoe zit dat nou met al dat verhuis? Welgeteld 3 keer in de afgelopen 2 jaar. Even in het kort.

• In Nederland woonden we op plek A.
• Ik en de kinderen verhuisden naar plak B in Zweden. De man bleef nog in Nederland in ons eigen huis  en reisde er lustig op los tussen A en B.
• Totdat  De man ging werken in Zweden op plek C met een variabele woonplek X omdat er geen huurhuis te vinden was in de buurt.
• Uiteindelijk kwam er een huurhuis op plek C en was het nog maar 6 zes uur rijden van plek B. Mooie baan maar niet echt handig familietechnisch gezien. De rest van de familie verhuisde van B naar C. Het huis op plek A was inmiddels verkocht. Een woonplek onderhouden is meer dan zat ;-).

Vrij duidelijk tot dusver. Laten we nu een boerderij op plek B gekocht hebben. Eueueu... toen haakten veel mensen af. Waar wonen jullie nu?

Na veel nadenken, strepen, wikken en wegen werd er weer een knop doorgehakt. Ik en de kinderen wonen weer op plek B en de man reist tussen B en C. Voor hoe lang? Weet ik niet. KWW, zoals mijn moeder altijd zei (Kieken wat wurdt) en bij die woorden laten we het maar voorlopig.

Wel hebben de kinderen laten weten dat ze voorlopig niet meer willen verhuizen. Dat komt prima uit, dat waren we ook niet van plan.

Nog even over kerst.

Nog even over kerst. We reden naar Nederland en vierden kerst met familie. Dat was leuk. Daarna gingen we nog een weekje logeren bij vrienden in Nederland en vierden er oud en nieuw. Eten, drinken en gezelligheid in overvloed. Wat wil een mens nog meer?

Zo zat ik er ongeveer bij tot 24:00 uur  op 31 December 2016.

Tussen al de gezelligheid door haakte ik nog een end weg aan een deken voor een vriendin. Gelukkig was hij op tijd af en ligt hij nu te prijken op haar bank. Wel verslavend, dat haken. Als ik eenmaal begin kan ik niet zo goed meer stoppen. Hebben meer mensen daar last van?

De vakantie was leuk, maar het was ook fijn om weer terug te gaan. De terugweg was nog wel een dingetje. Het laatste uur redden we in een sneeuwstorm, in het donker . Klinkt heel spannend, maar het is eerder eng. Vreselijk. Uiteindelijk zaten we bijna bovenop de rotonde in de stad. Pfieuw, we wisten weer waar we waren. Onderweg voelden we ons ook wel een beetje mietjes. Vonden wij het alleen zo eng? Hoe zat dat met de zweden zelf? Gelukkig was het uitgebreid op het nieuws hoe erg het was en kregen we vragen hoe we in hemelsnaam thuis waren gekomen. De volgende keer moeten we dat anders plannen en naar de weersverwachting kijken. Weer wat geleerd.

Wat wel leuk was, was de enorme berg sneeuw die er lag de volgende dag. We konden dus met de sleetjes boodschappen gaan doen en onze schaatsen laten slijpen. Heel belangrijk, want die schaatskriebels.......

Ons zwemmeertje dichtbij was omgetoverd tot een witte zee. Niets zo leuk als het ijs uitproberen (en mama zenuwachtig maken). Kunnen we al naar het eilandje schaatsen? Nog even geduld, bijna.

Al lijkt het weer een tijd terug, ik hoop dat jullie allemaal een leuke kerst hebben gehad en een fijn begin van het nieuwe jaar.

Nieuwe taal

Eerste lammetjes van het jaar!

Een nieuwe taal leren valt nog niet mee. Je ziet nu her en der stukjes opduiken hoe je leuk met een app een nieuwe taal kunt leren. Een leuk hulpmiddel, maar echt een nieuwe taal leren......ik heb er mijn twijfels over. De man en ik hadden gedacht dat we eenmaal in Zweden wonend de taal vanzelf wel zouden leren. Eueueu, fout! We kunnen ons verstaanbaar maken en een simpel gesprek voeren. Intussen kan de man ook ingewikkelde contracten lezen, in zijn eigen vakgebied. We redden ons, maar dat betekent niet dat we de taal kunnen.  Dat geeft allemaal niets, want je kunt er iets aan doen. Ouderwets woordjes leren en tot in den zaligheid gramatica oefeningen maken. Dat doe ik niet uit mezelf, die discipline ontbreekt, dat gebeurt ouderwets op school. Elke dag 4 uur lang, zweedse les.

Vandaar mijn afwezigheid op dit plekje. Elke dag naar school en dan nog je normale leven inclusief huiswerk, dat is even passen en meten. Het leuke is dat het super tof+gaaf+cool is om steeds beter Zweeds te kunnen praten en schrijven.

Aan mensen die willen emigreren naar Zweden wil ik heel graag meegeven, probeer zoveel mogelijk de taal te leren voordat je gaat. Ben je eenmaal in Zweden dan komen er zo veel dingen op je af. Het is dan heel fijn als je in ieder geval de helft begrijpt van wat er op de formulieren staat die je moet invullen (ahum).

Dan wil ik nog even de anecdote, van de spraakverwarring 'peanut-pine(spreek uit als piene)', van vorig jaar april toevoegen . Lief, de kleine meid, had een pinda in haar neus gestop. Ik kreeg dat ding echt niet meer uit haar neus. Heel veel gepoer (van mijn kant)en gebrul (van haar kant) verder belde ik toch maar met de huisartenpost. Ik dacht, laat ik het in het engels zeggen dan krijgen we geen verwarring door mijn steenkolen zweeds. 'My daughter has put a peanut in her nose, blablabla....`. Het was zaterdag dus we werden verzocht om naar de eerste hulp te gaan in de stad. Helaas, na heel veel gepoer (van dokters kant) en gebrul (van Liefs kant) werden we verzocht om naar een ander groter ziekenhuis te gaan. Ze kregen de pinda er niet uit. Helaas, in het ziekenhuis een uur verderop kregen ze de peanut er ook niet uit. Gaat u maar naar huis en komt u morgen maar weer terug, dan proberen we het nog een keer.......

Ik maakte een leuk bedoeld grapje over de betreffende peanut. PEANUT, riep de arts. Eu, ja. Op het formulier stond pine, wat stokje betekent in het zweeds. Klinkt inderdaad bijna hetzelfde, maar dat is het dus niet. Wat blijkt, een nootje in je neus is heel gevaarlijk. Als het nootje losschiet, en die kans is groot, kan het in je luchtpijp schieten en kun je stikken. Goed, de operatiekamer werd vrijgemaakt, Lief ging onder narcose en de arts verwijderde 3 peanuts uit dat kleine schattige neusje. Hij maakte nog een foto van het tafereel voor zijn collectie bijzondere gevallen.

Les 101 weer geleerd, altijd checken of iemand wel heeft begrepen wat je zegt als je beide een andere taal spreekt.

Ook leerde ik meteen het word pine en jordnöt, het zweedse woord voor peanut. Eind goed al goed.

Verder wil ik jullie nog even wijzen op een intervieuw met ons  over onze emigratie bij Expat mama´s. Je vindt daar nog veel meer emigratie verhalen van families naar allerlei landen. Erg leuk om te lezen.

Hoeveel koste in 2016 het dagelijkse leven in Zweden

Misschien leuk om te weten hoeveel het dagelijkse leven in Zweden kost. Nu ga ik even van mijn eigen uitgaven uit van afgelopen jaar. Dat we driekwart jaar een dubbel huis hadden laat ik achterwege net als de verhuiskosten van Glava naar Oskarshamn, de verkoopkosten van ons huis in Nederland en de emigratie van Ibbeltje onze kat. Oeps, 5 maanden lang hadden we zelfs 3 woonplekken. Je begrijpt wel, dat we het afgelopen jaar heel vaak onze centjes hebben geteld. Lang leve de vette spaarrekening.

Een plaatje, anders wordt het wel heel dreug.

Globaal waren onze uitgaven per maand, uitgedrukt in Zweedse kronen, voor 2016 in Zweden als volgt:

Huishoud uitgaven: 1400 kronen per week \ 5600 kronen per maand

Hieronder vallen de uitgaven in de supermarkt en systeembolaget. Van appel tot zeep, even kort door de bocht. Ongeveer 90 % van de  zuivel, eieren , vlees en meelsoorten hebben een eco keurmerk. Voor groenten en fruit ligt het anders, daar komen we denk ik op 60% uit. Het is maar net  wat er in de winkel is. Lidl is onze favoriet en heeft  van bijna alle basisproducten een betaalbare eco-variant. Daar kan ik echt blij van worden. Bij de ICA supermarkt kopen we onze verzorgingsproducten van Urtecram. In mijn ogen voor een schappelijke prijs. Alcohol is nog een gevalletje apart, dat wordt verkocht in een staatswinkel. Geen probleem, want zoveel drinken we niet. Een paar biertjes per week en soms een fles wijn.
Spullen voor de kat vallen ook onder dit bedrag (exclusief dierenarts).
Kleine cadeautjes voor verjaardagsfeestjes zitten er ook bij.

Kosten huis: 7000 kronen per maand
Het huurhuis in Glava koste 5000 kronen per maand. Daar kwamen nog ongeveer elke maand 1600 kronen aan extra kosten bij voor hout, water, elektriciteit, vuilnis, riool en schoorsteenvegen..
Op dit moment  zijn we 7000 kronen kwijt en daar zit alles in qua vaste lasten voor het huis..

kosten verzekeringen: 500 kronen per maand
Dit is een grappig verhaal. We wilden alleen een aansprakelijkheidsverzekering afsluiten. In Zweden hebben  ze, bij de drie waar ik geweest ben, alleen totaal paketten met daarin inboedel, aansprakelijkheid, rechtsbijstand, reis en weet ik wat nog wel niet meer. We zijn dus super over verzekerd voor mijn gevoel.
De autoverzekering is wel een aparte verzekering en lijkt op die uit Nederland maar dan inclusief pechhulp. Verder heb ik nog een soort aanvulling voor schade door aanrijden van wild. Is echt geen overbodige luxe in dit land.
Ik weet niet of we een dure verzekering hebben. Deze verzekeraar was de eerste van de drie waar ik langsging waar iemand was die goed Engels kon. De beslissing was snel genomen. Voorlopig is het goed zo en kan ik de persoon altijd bellen mocht ik vragen hebben. Verzekeringstaal in het Zweeds is namelijk best lastig.

kosten auto:
Oei, oei! Winterbanden met velgen, nieuwe zomerbanden, overzetten naar Zweden, APK nog in Nederland, stuk lampie, nieuwe ruitenwisserblaadjes, olie. 11000 kronen.
De benzinekosten zijn ongeveer 1200 kronen per maand.(buiten het reizen naar Nederland om)
Wegenbelasting bedraagt 500 kronen per maand.(even uit mijn hoofd, want kan het zo snel niet vinden. Ga ik nog opzoeken)

kosten vakantie: 15000 kronen
We reden in 2016  drie keer heen en terug naar Nedeland. Kosten voor het vervoer zijn ongeveer 5000 kronen per keer. Alleen in februari reed ik het op de heenweg in twee dagen. De rest van de keren reden we in 1 dag. In Nederland verbleven we telkens in ons eigen huis. Geen extra kosten (ahum).

kleding: 1500 kronen per maand
Let op! Dit zijn alleen de uitgaven van de man en mij. Ongeveer 1000 voor de man,inclusief kapper en 500 voor mij.

LOL: 600 kronen per maand
Denk aan een ijsje in de zomer, een keer uit eten of naar de film, binnenzwembad voor de winter, entre museum, benzine voor ons motorbootje etc.

Kinderen, 3 stuks van 13, 10 en 4 jaar: 3000 kronen per maand
Hierin zitten  de kosten voor de sportclubs, kleding, kapper, cadeaus, fietsen, mobiel, zakgeld en 900 kronen per maand voor de opvang. Dit jaar hebben we best veel nieuw moeten aanschaffen zoals goede regenkleding, winterkleding, schaatsen, helmen, ski's , ga zo maar door. Dan denk ik dat het volgend jaar wel minder kan, maar jeetje, wat groeien die kinderen hard. 

Internet:  400 kronen per maand

Netflix : 100  kronen per maand 

Mobiel: 99 kronen per maand

Extra aanschaf: 4200 kronen
We kochten twee stoelen, 3 vloerkleden, een prullenbak, een opruimding op wieltjes, nieuwe dekbedhoezen (op 3 plekken bedden. Ojee, ojee) en een aantal planten.

Zorgkosten
Verder hadden we geen zorgkosten in Zweden ondanks dat Madelief in het ziekenhuis belande op de OK en oudste zoon een sportblessure had. Alle kinderen gingen twee keer naar de tandarts (tot 20 jaar gratis). De man en ik zijn dit jaar niet geweest. Gewoon vergeten in alle hectiek.
Ikzelf werd opgeroepen voor twee bevolkingsonderzoeken, een uitstrijkje en een mamografie. Daar is een eigen bijdrage voor van elk 200 kronen. Het uitstrijkje is verzet naar februari 2017 en de mamografie liet ik aan me voorbij gaan ivm gebruik verouderde apparatuur. Wel ontving ik een brief dat in de stad verder weg nieuwe apparatuur is en ik daar terecht kan volgend jaar. Nog even over nadenken.

Alle bedragen zijn naar boven afgerond, vandaar de mooie ronde getallen. 

Nog even benadrukken dat dit dus onze cijfers zijn. Ik weet niet of het representatief is voor het gemiddelde leven in Zweden. We zijn niet echt super zuinig, maar doen voor mijn gevoel geen gekke dingen (behalve drie huizen tegelijk ;-)) 

Vragen of opmerkingen? 

Wisselkoers vind je HIER

Naar school in Zweden

Voor iedereen die wat meer wil weten over het Zweedse onderwijs typte ik onderstaand stuk. Alles berust op onze eigen ervaringen tot en met klas 7. Verder zijn we nog niet. Dat jullie je daar bewust van zijn.

Als je  met je kroost in Zweden woont is er geen ontkomen aan, school. Kinderen van 7 tot en met 16 jaar zijn leerplichtig. Geen uitzonderingen, thuisonderwijs is niet toegestaan.  Gaan kinderen dan niet eerder naar school? Jawel, vanaf drie tot en met vijf jaar is het mogelijk om 15 uur per week naar de forskola/fritids/daggis te gaan. Deze uren worden bekostigd door de gemeente. Hoe de uren per week verdeeld zijn verschilt per gemeente, per locatie. In Glava gaven ze bijvoorbeeld de voorkeur aan 3 dagen per week a 5 uur per keer. Op het schooltje waar Lief nu zit hanteren ze 5 dagen a 3 uur. Dit zijn als het ware een soort ouderwetse Nederlandse peuterspeelzaal/ kleuterschool uren. Meestal werken beide ouders in Zweden en blijven de kinderen meer uren. Deze extra uren moeten betaald worden naar draagkracht en aantal kinderen die gaan.  Ook is er een maximumbedrag dat gevraagd mag worden. Bij mijn weten was dat in Glava en hier in Oskarshamn rond de 1500 Zweedse kronen bij fulltime opvang. Een schijntje vergeleken bij de Nederlandse kosten in ieder geval.

In het kalenderjaar dat je kind 6 jaar wordt mag het in het nieuwe schooljaar in de 0 jaarsklas beginnen, nog steeds geheel vrijwillig allemaal.  Dit leerjaar is echt bedoeld om in te slingeren in school en de schooldag duurt kort. Als de ouders werken gaan de kinderen na schooltijd na de fritids. Hier zit een soortgelijk betalingssysteem achter als hierboven beschreven.

Als kinderen 7 jaar zijn geworden zijn ze leerplichtig en beginnen in klas 1. Het is nog steeds allemaal heel speels en de schooldag is ook nog kort. Pas in het vierde leerjaar gaan de kinderen een hele dag naar school. De schooltijden verschillen per school. In Oskarshamn is het bijvoorbeeld van 08:00 tot 14:20  terwijl het in Glava van 8:25 tot 14:45 was. 

Bij de meeste scholen heb je 3 jaar lang dezelfde leerkracht. Deze leerkracht geeft niet alle vakken. Er zijn veel vakleerkrachten, bijvoorbeeld voor houtbewerken, muziek, sport en handwerken . Vaak verdelen de leerkrachten vakken onderling waar ze goed in zijn. Dit verschilt per school.

Vanaf leerjaar 1, organiseert de school het vervoer van de leerlingen van en naar huis. Wonen de kinderen binnen 2 km van school dan lopen of fietsen ze zelf. Het schoolvervoer gebeurt dmv speciale schoolbusjes, het reguliere openbaar vervoer en soms zelfs met taxi's. Eigenlijk bepaalt waar je woont waar en hoe je naar school gaat. Dat is per gemeente geregeld. Lekker makkelijk, maar als je in de rimboe woont worden kinderen soms al om 7 uur opgehaald door een taxi.Wel iets om rekening mee te houden als je een huis koopt. Wil je dat je kind naar een andere school gaat dan moet je zelf de vervoerskosten betalen. 

Vanaf klas 7 gelden andere regels. Leerlingen reizen zelf met het openbaar vervoer naar school. Woon je verder dan 5 km van een bushalte, dan wordt je opgehaald thuis. Binnen die 5 km moet je zelf je kinderen naar de bushalte brengen voor het vervoer naar school. Komt het speciale vervoer voor iemand die verder dan 5 km woont bij jou voorbij, mag je kosteloos meereizen naar de bushalte of soms zelfs naar de school.

Kinderen kunnen toch zelf fietsen, hoor ik ons Hollanders zeggen. Dat is in Zweden wel even anders. Buiten veel meer sneeuw,ijs en donker in de winter zijn de wegen  van veel minder kwaliteit. Scheuren, gaten en soms veranderen wegen door regen in een soort riviertjes. Er zijn bijna geen fietspaden. Vaak fiets je langs een weg waar de auto's 100 mogen om over de bergachtige wegen nog maar niet te spreken. Goed voor je conditie, maar als het anders kan, graag.

Je kunt de schooltijd in drie delen verdelen. klas 1 t/m 3 waarin je langzamerhand aan school went met korte schooltijden en steeds meer vakken krijgt. In groep 3 krijgen de kinderen ook Engels.

In leerjaar 4 t/m 6 ga je meer uren naar school en zijn er allerlei extra vakken zoals in groep 6 huishoudkunde.

Na klas 6 gaan  de meeste kinderen naar een andere locatie voor de schooljaren 7 t/m 9. Deze jaren lijken erg op het voortgezet onderwijs in Nederland. Vakken zoals scheikunde, wiskunde, natuurkunde en de daarbij behorende vakleerkrachten. Het grote verschil is dat elke leerling dit traject volgt. Er is geen VMBO, havo, gymnasium, theoretische leerweg of hoe het ook heet in Nederland. De vakken worden vaak in verschillende niveaus in de klas aangeboden. Een groot verschil met Nederland is wel dat er altijd les is. Geen uitval of tussenuren. Als een leerkracht er niet is, geeft iemand anders les.

Hoe een leerling beoordeelt wordt, verschilt per school. Wel is elke school verplicht om een leerlingvolgsysteem bij te houden. In groep 3 en groep 6  is de school verplicht om een nationale proef (soort cito) af te nemen voor rekenen, Zweeds en Engels. Kinderen die een andere moedertaal hebben dan Zweeds kunnen een speciale test doen voor Zweeds. De leerkracht bepaalt of dit nodig is. Het verschilt per school hoe vaak ze verder buiten de wettelijke keren de proef af nemen.

Verder zijn er geen rapporten of cijfers. Wel zijn er voortgangsgesprekken over hoe je kind het doet. Wij vonden het zelf heel fijn dat de nationale proef echt vraag voor vraag werd doorgenomen. Zo kun je zien wat je kind niet begrijpt of dat het gewoon een foutje heeft gemaakt. Allemaal heel open en transparant. De kinderen gaan altijd mee naar voortgangsgesprekken en worden ook in het gesprek betrokken.

In het zesde leerjaar, het jaar waarin je 13 wordt, krijg je je Betyg. een officieel rapport waar er per vak je niveau wordt vermeld in A t/m F. A t/m E is voldoende en F onvoldoende. Het zesde leerjaar is wel bijzonder, bijna te vergelijken met groep 8 in Nederland. Veel dorpsscholen gaan tot het zesde leerjaar. Dit betekent dat de leerling daarna naar de grote stad moet ;-) , naar een nieuwe school. 

De laatste schooldag (ergens halverwege juni) is een speciale dag in Zweden. Vaak wordt een viering in de kerk gehouden met veel zingen. Er wordt officieel afscheid genomen van de leerlingen van klas 6 , die op hun beurt ook iets leuks doen voor de leerkrachten. De juffen komen in hun mooiste zomerjurken. Ook vloeit er menig traantje . Ikzelf was helemaal verbaasd hoe het ging en was er van onder de indruk. Mijn jongens ook.... en dat wil wat zeggen. Heel bijzonder en mooi. Het is de gewoonte dat je na de dienst buiten nog iedereen een kram,de zweedse variant van een knuffel, geeft en fijne vakantie wenst.  Bij velen is het traditie om na het hele circus taart te gaan eten of lunchen. De leerkrachten gaan vaak samen eten.

Zijn jullie er nog!?  Tot zover het technische gedeelte. Verder dan leerjaar 7 zijn wij ook nog niet. Alle leerlingen eten trouwens een warme maaltijd tussen de middag, ook Lief op haar schooltje. Stel je er niet teveel van voor. De ene keer eten ze wel en de andere keer vinden ze het niet te eten en komen als hongerige wolven thuis. Dan was er volgens de mannen rotte vis te eten, haha, dramatiek. 

Wat mij vooral opvalt is het verschil tussen de school in Glava en Oskarshamn. Glava is een echt dorpsschooltje met combinatieklassen van max. 18 leerlingen, waar veel in de natuur wordt ondernomen, je in de pauze een eland tegenkomt (of een adder), alle kinderen met elkaar spelen ookal liggen ze elkaar niet. Oskarshamn is dan al snel een echte stad met een stadse school. Spelen op een echt schoolplein, grote klassen en alles wat daar bij komt kijken.

Over het niveau van het onderwijs in Zweden wordt nog wel eens geklaagd door Nederlanders. Tja, wat zal ik daar van zeggen. Zweden is geen Nederland. Voor mijn gevoel doen ze in zweden minder krampachtig hun best om kinderen in een bepaald vakje/ schoolstramien te proppen. Wordt een kind in Nederland al gauw naar fysiotherapie, logopedie of een begeleider gestuurd (of nog erger in een rood groepje gestopt) om een bepaald niveau te halen, wordt hier meer naar de ontwikkeling van het kind gekeken. Dat komt vaak niet erg ambitieus over op de doorsnee Nederlander die echt kennisgericht opgevoed is. Mijn ervaring is dat alles goed af te stemmen is met de leerkracht. Alle scholen die we tot nu toe hebben meegemaakt zijn allemaal heel erg open en bereid om onze kinderen goed te begeleiden. Niet alleen in woorden, maar ook in daden. Bijvoorbeeld in extra begeleiding van de Zweedse taal , maar ook in het bieden van extra lesmateriaal, bijvoorbeeld wiskunde, waarmee onze mannen ver vooruit liggen.

Zelf moest ik wel even afkicken van het Nederlandse systeem. Het is heel raar als er opeens geen cijfers meer zijn die aangeven hoe jouw kind het doet op school. Had ik niet van mezelf verwacht. Eigenlijk is het een bevrijding. De leerkracht zegt dat het goed gaat. Je kind komt blij thuis. Punt. 

In veel Zweedse gemeenten zijn er voorbereidingsklassen/ scholen. Deze klassen zijn onstaan door de grote stroom vluchtelingen. Anderstalige kinderen tot en met 16 jaar krijgen er hun eerste Zweeds,voordat ze kunnen doorstromen naar het reguliere Zwwedse onderwijs. 

Ook onze jongens kwamen in deze klas terecht. Heel grappig, want de eerste week kenden ze net zoveel Arabische woordjes als Zweedse. Wij verhuisden naar Zweden toen de emigrantenstroom net op gang kwam en de jongens zaten in de eerste lichting. De klas was klein en er zaten ook Poolse en Spaanse kinderen. Hoe de situatie nu is, weet ik niet. De klassen zijn wel veel groter geworden door de grote stroom vluchtelingen en de families die zijn overgekomen. 

Na twee maanden in de speciale klas gingen de jongens naar het gewone onderwijs. Elke week kregen ze nog twee keer twee uur les in de speciale school. Alles in overleg met ons. Wij als ouders mochten elke keer aangeven wat ons het beste leek.  Arabische kinderen zitten soms wel een jaar in deze speciale klas. Het is echt wel andere koek voor hen om Zweeds te leren. Petje af voor die kinderen.

Als je nog geen P-nummer hebt in Zweden, kunnen je kinderen toch naar school. Volgensmij, pin me er niet op vast, heb je 6 maanden de tijd om een nummer te bemachtigen. Bij ons duurde het maarliefst 8 maanden!!!!! Nooit heb ik school er over gehoord, maar het is natuurlijk geen garantie voor een ander.

Pfieuw , wat een lap tekst, voor mijn doen. Tot slot nog dat onze kinderen vanaf dag 1 met veel plezier naar school gingen in Glava. Hier in Oskarshamn is het even wennen. Het is ook heel wat om een jaar later weer te verhuizen. Toch doen ze het super en ben ik trots op mijn kanjers. Niet door het zien van cijfertjes geproduceerd op school, maar door hun levenshouding en hun wil om er wat van te maken. Het is een fijn gevoel om vertrouwen te hebben in je kinderen dat het goed met ze komt, dat ze zich kunnen redden, waar ze ook wonen.

(opmerkingen of toevoegingen van in Zweden wonende Nederlanders zijn welkom om een completer plaatje te krijgen)