Kerstfoto's

Dit stukje gaat niet over handwerken, maar over kerst. Met name de kerstboom. En hoe dat gaat sinds wij katten hebben....

Toen vriendlief en ik gingen samenwonen, namen we een kat. Een lief klein poesje dat we Kyra noemden. Drie maanden later bleek het een joekel van een kater te wezen, met behoorlijke streken. Hij was ook wel lief hoor, maar we hebben best wat met hem te stellen gehad.... Aan de naam waren we helemaal gewend, dus hij is al die tijd een kater met een meisjesnaam geweest...
Met kerst zetten we (nou ja, ik..) een kerstboom op- heel oud model nepperd, gekregen van een familielid. Voor de zekerheid op een tafeltje, met zo'n rotan ring om de voet, om iets van afstand te creeeren tussen boom en kat. Dat duurde niet lang....

Let ook op de uitdagende blik... deze kat was niet te corrigeren!

Kyra vond die ring alleen maar leuk om in te zitten. De rest van de boom ook trouwens. Ik moest hem iedere dag wel een aantal keer uit de boom jagen/ duwen/ trekken; uiteindelijk was heel de boom misvormd en kon je precies zien waar hij doorklom en waar ik hem er dan weer uitviste...

Het was toch al niet een erg mooi model boom, dus toen ons huidige huis klaar was, hebben we de boom maar niet meeverhuisd. 

(Kyra wel.)

(dat heeft de buurt geweten, maar dat is een nog langer verhaal...)

Volgende kerst: Ik had ergens gehoord dat katten minder snel in een echte kerstboom klimmen, vanwege geur, naalden en de dichtheid van de takken. Dat vond ik de moeite waard om uit te proberen, zeker nu we toch geen nepboom hadden. Ik heb toen een echte boom gekocht, expres een heel dichte, gedrongen boom. Die heb ik  de eerst in de tuin gezet, toen binnen en pas na een paar dagen versierd. Expres diep in een stevige mand, op een tafeltje, in een hoek, naast de bank. Na dagen afwachten, gebeurde er eigenlijk niets mee.... Ik begon steeds meer leuke, nieuwe, bonte versierselen in de boom te hangen; heel gezellig!

Toen kreeg ik op mijn werk een sms van vriendlief: 'Kerstboom is stuk'

?

Op het moment dat ik thuiskwam, was het nog wel een beetje een rommeltje in huis, maar vriendlief had foto's gemaakt om te bewijzen dat het nog véééél erger was geweest....

Kennelijk is onze lieftallige kater in de boom geklommen, vond hij het toch niet zo prettig en isie in paniek geraakt toen hij klem zat in het lichtsnoer en de slinger- die heeft hij dus helemaal meegetrokken naar de achterdeur. Jammer dat de kerstboom daar aan vast zat.... 

Dus zo heb ik een week voor kerst de kerstboom een make-over moeten geven; weer dezelfde onbreekbare ballen en vogeltjes enzovoorts als het jaar daarvoor. Al het glas wat nog heel was heb ik maar weer opgeborgen. Vandaar ook de gehaakte uiltjes-op-knijpers; pure noodzaak!

Ik moet wel zeggen dat Kyra hierna hevig ontzag had voor de kerstboom, maar hij bleef gefascineerd.

Niet veel later, in begin januari is Kyra heel plotseling overleden (ik vond hem in de tuin). Hij bleek een hartafwijking te hebben, die is hem fataal geworden, nog voor hij 3 jaar oud was.

Een aantal maanden later hebben we twee kittens in huis genomen (dat had nog even wat discussie nodig, maar uiteindelijk mocht ik er twee) en dat zijn Zelda en Dexter. Wanneer ik over de ervaringen met Kyra vertelde, reageerden mensen verbaasd en geschokt 'oh, die van ons doet dat niet!'. Dat gaf mij hoop voor de kerst met Zelda en Dexter. We hadden besloten om nu toch een goede, mooie kunstkerstboom te kopen. Geen achterlijk grote, wenste vriendlief. In de winkel was hij verbaasd dat ik van die kleine boompjes uitzocht; uiteindelijk hebben we een boom gekocht van 2 meter 15. Dat past net in de kamer als er een piek op zit....(hoe groter hoe meer versiering er in past; ik vind het prima!)

De rotan ring bleek te klein voor de voet van deze kerstboom..... Geen probleem, want de ring bleek heel aantrekkelijk voor de katten, want daar wilden ze direct in zitten. (de ring ligt nu al sinds die tijd op zolder, met een kussen er in; één van Dexter zijn favoriete slaapplekjes)

Om de boom vooral niet spannend te maken, heb ik de voet dit keer maar kaal gelaten. Tijdens het versieren van de boom rolde er een kerstmuts uit een doos; die is direct geclaimd door Zelda. Wekenlang hadden we een muts onder de boom; ze ging er steeds weer op zitten.

Ik had expres de onderste takken wat kaal gehouden en vooral onbreekbare versiering gebruikt. Het leek helemaal goed te gaan....

Tot Dexter net voor de kerstdagen ontdekte dat je in deze boom wel kon klimmen! (we hadden een grote vingerplant; daar viel niet in te klimmen)

Voorzichtig hoorde je dan wat gerinkel...

 Dan zag je oogjes glinsteren...

Vervolgens ging hij languit in de boom liggen- of deed een goede poging...

Hij heeft wel eens tot bijna anderhalve meter hoog gezeten.... 

Dit is een boom van goede kwaliteit en dat betekent dat het dan ook heel lastig is om een kat tussen de dichte takken vandaan te halen. Direct na de kerst heb ik de boom maar afgetuigd, omdat Dexter het toch wel heel leuk vond... Met dat ik me even omgedraaid had om iets op te bergen, zie ik ineens Zelda haar achterpootje verdwijnen in de boom; op het nippertje had zij bedacht dat ze toch ook maar eens moest kijken... 

Ieder jaar vraag ik voor Sinterklaas weer iets van kerstversiering erbij: eerst om een collectie op te bouwen, toen om nog eens een ander kleurtje te kunnen gebruiken, toen omdat ik ineens weer veel minder had en vervolgens hadden we zo'n grote boom dat die niet volkwam met alleen maar onbreekbare versiering. Ik moet er wel bij zeggen, dat afgelopen jaar in de bovenste helft wel wat glazen ballen hingen en ook de piek was van glas- en dat is allemaal heel gebleven. Er is één uiltje uit de boom gevallen; die hing op de onderste tak en daar heeft Zelda net zo lang tegenaan zitten meppen tot hij eruit viel; vandaar de lege onderkant...

Nadien heeft Dexter bedacht dat hij de hoge vingerplant ook eens opnieuw moest proberen: hij is met plant en al omgegaan. Toevallig zat ik ernaast- ja, ik kreeg de plant over me heen... 

Dat zijn een beetje onze ervaringen met kerst en katten... ik ben heel benieuwd naar komende kerst!

Vroeger, met de katten bij mijn ouders was het lang zo erg niet, voor zover ik me kan herinneren. Onder in de boom een paar onbreekbaren ballen, voor als ze erlangs liepen, maar verder... Oh ja, en een kameel van de kerststal die gebroken was, omdatie omviel na iets te enthousiast kopjes geven. Of was het een herder? Ik weet het niet meer zo precies!

Ik ben wel benieuwd of mensen vergelijkbare ervaringen hebben, of misschien wel goede tips hebben, want ik ben wel weer van plan de kerstboom neer te zetten dit jaar! En het is ook wel fijn om te weten dat je niet de enige bent die hele toeren uit moet halen om te zorgen dat het huis er gezellig uitziet- zonder dat dat direct wordt afgebroken!

grtz,

Ilse

update

Hallo, ja ik ben er nog... Ik heb ook wel gehaakt en gebreid en blogs gelezen, her en der een reactie achtergelaten, maar zelf heb ik even niet geblogd. Voor een deel was dat omdat ik erg aan het worstelen was met het beloofde patroon van de vleermuis (mijn aantekeningen waren rommeliger dan ik dacht), maar er was nog meer aan de hand. Voor mijn vakantie was al duidelijk dat bij de instelling waar ik werk bezuinigd moest worden. Net voor de vakantie werd duidelijk dat dat op een drastische manier moest; er zouden mensen boventallig verklaard worden. Waaronder ik dus. Je mag het geen ontslag noemen, maar het komt er wel op neer dat je op zoek moet naar ander werk. Ik word nu nog 6 maanden doorbetaald en op kosten van mijn werkgever wordt ik door een bemiddelingsburo begeleid met het zoeken, solliciteren enzovoorts. Het is onzeker, maar het zal wel loslopen; ik val nog in de juiste leeftijdscategorie en in de zorg is nog aardig werk. Bovendien is dit een mooi moment om eens een degelijk diploma te gaan halen....
Ik kan niet zeggen dat het me nu van dag tot dag zoveel tijd heeft gekost, dat ik niet kon bloggen, maar het was meer dat ik niet zo'n zin had, niet wist wat ik dan zou moeten schrijven.
Na mijn vakantie heb ik nog 6 dagen gewerkt; eerst zag ik er erg tegenop, maar gelukkig viel het me erg mee. Het was wel heel fijn nog zoveel collega's en bewoners te zien, iedereen had wel iets liefs te zeggen. Ze hebben zelfs nog hun best gedaan om mij en de anderen die per 1 okt weggingen een degelijk afscheid te verzorgen! Juist wij drieen die weggingen, hebben, bij de vorige keren dat er een collega afscheid nam, een herinneringsboek gemaakt, met boodschappen, kaarten, plaatjes van personeel en bewoners. We weten dus hoe veel werk het is, onder normale omstandigheden! Verschillende collega's kwamen ook nog op de koffie op mijn laatste dag en hebben nog even geholpen, zodat ik bijna niets meer hoefde te doen en op mijn gemak afscheid kon nemen. Heel lief!
Dus nu heb ik het eigenlijk heel rustig! Mijn traject van werkzoeken is nog niet helemaal op gang, ik moet nog voor een intake-gesprek (dat buro loopt over van mij en mijn collega's), morgen is mijn eerste workshop en langzaam aan druppelen de uitnodigingen voor bedrijfspresentaties binnen. Scheelt wel dat het nog niet heel druk is: gisteren heb ik mijn verstandskies laten trekken. Ik was heel blij toen ze bij mij netjes doorkwamen, recht en met voldoende ruimte (in de loop van 15 jaar, maar toch) en dacht dat me dat een tripje kaakchirurg scheelde. Maar helaas, er was een stukje afgebroken en toen raakte de hele kies ontstoken. En ik wilde me niet ziek melden in mijn laatste werkweek... Dus met de kiezen op elkaar (niet te hard bijten) en wat hulp van de apotheek heb ik het uit kunnen stellen...maar gisteren moest hij er toch echt uit.
Maar goed; ik mag niet sporten, niet bukken, niet tillen de eerste dagen, dus dat is een mooi excuus om de badkamer nog maar even te laten voor wat die is en eens even te laten zien wat ik verder nog allemaal gedaan heb!

Deze kerstbal is gebreid door mijn moeder, maar de katten spelen er nog wel eens mee. Met mijn moeder had ik het over manieren van inbreien en toen kwamen we op de site van Wieke van Keulen. Die kan breien zeg! Ze maakt geweldige sjaals! Daar waag ik me nog even niet aan... maar ze heeft ook patronen en uitleg voor kerstballen op haar site staan. Dat leek me beter te behappen, dus daar ben ik mee aan de slag gegaan.

Met verschillende draden en nog een klosje glitterdraad (leek me leuk om mee te breien)  en dan in het rond breien met 5 naalden vond ik het ingewikkeld zat, maar dat weerhield Zelda niet om er gezellig bij te komen zitten...

Nee, dat klosje is niet te zien op de foto, daar zit mejuffrouw dus bovenop... Uiteindelijk is het nog goed gekomen, getuigen mijn 3 ballen. Hoewel ze niet heel rond zijn, door zo'n inbreipatroon worden ze wel een beetje worstachtig. Ik heb gelezen dat dat bij te werken is, door ze te stomen- bijvoorbeeld in de stoom van het koken van je groenten. Dat is er nog niet van gekomen, wieweet worden ze er beter van!

De laatste is wat kleiner, maar ook wel veel netter rond. Daar heb ik het middenstuk kleiner gehouden. Nu ik net bezig was met deze foto's bedacht ik me dat gebreide kerstballen helemaal niet handig zijn met katten. Vooral omdat ze vorig jaar al ontdekt hebben hoe leuk ze in de boom kunnen klimmen (dan zie je tussen de lichtjes en de ballen kattenoogjes glimmen) én omdat ze zo dol zijn op wollen balletjes om mee te spelen. Deze zijn wel onbreekbaar, maar om nou speelgoed voor de katten in de boom te hangen... 

Daar moet ik nog eens even over nadenken- misschien kan ik beter katoen gebruiken de volgende keer!

Voor mijn volgende item had ik Zelda's krukje even nodig. Met dit krukje studeert ze voor circusolifant. Ze gaat er eerst heel demonstratief voor staan, wacht en kijkt tot ze de aandacht heeft en stapt er dan langzaam en zorgvuldig op, alsof het heel moeilijk is. Vervolgens gaat ze heel netjes zitten, geeft een knikje (dank u, dank u) en kijkt alsof ze de koningin is... Waarschijnlijk denkt ze dat ook- zou een hoop verklaren...

De paarse peer- die nog een draak moet worden, heeft inmiddels een staart. Toen keek ik naar het patroon van de stekels op zijn rug en heb ik hem weer even opnieuw aan de kant gelegd- te veel denkwerk met mijn zere kies. Vervolgens was ik hem ook weer een beetje vergeten- want inmiddels ben ik ook weer een nieuw breiwerk gestart. 

Ik kwam een Mystery tegen, om een knuffel te breien. Nou, mysterieus is ie wel; ik heb week 1 bijna af, 3 van de 4 onderdelen en ik zou niet weten wat het wordt! Het heet Rainbow Mystery KAL. Ik heb even gekeken naar wat de ontwerpster nog meer gemaakt heeft en dat gaat van een zoet nijntje tot harry potter-figuren, van kerstmuizen tot waterspuwers... Dus ik ben heel beniewd. Ze adviseerde wit of creme met een aantal pasteltinten. Wit heb ik nog maar heel weinig, dus ik heb besloten creme te gebruiken. Verder wilde ik even geen roze of paars, dus als contrastkleur heb ik gekozen voor groen. Dan moet je nog een aantal pasteltintjes achter de hand hebben en eventueel zilver. Daarvoor heb ik 2 blauwtinten en een draadje Madeira in zilver, te gebruiken met een draad blauw of grijs- dat moet ik op dat moment maar even zien. 

Ik heb ook nog gehaakt- toch nog wat vergeten op de foto te zetten... Ik heb een aantal pompoenen gehaakt. Een aantal heb ik, met een gebreid egeltje en wat ander decoratiemateriaal, op een herfstkrans gebruikt, als kado voor de groep waar ik werkte. Niet op de foto gezet natuurlijk... 1 pompoen heb ik nog zelf, ik was van plan er nog een aantal te maken. 

De laatste weken is het soms al weer fris 's avonds en is het heerlijk om even een dekentje over je heen te kunnen trekken. Mijn gehaakte deken (vorige herfst begonnen, al gebruikend af en toe eens weer wat aan verder gehaakt) is alleen nog niet helemaal lang genoeg... Ik heb er inmiddels al wel weer een heel aantal toeren bij gemaakt. Hij moet nog langer worden, langzaam maar zeker. Hij voelt heerlijk; warm en een beetje zwaar en hij ziet er zo heerlijk fleurig uit! Toen ik gistermorgen terug kwam van de kaakchirurg, natuurlijk ook nog koud en kletsnat geregend, heb ik hem er ook gauw bijgepakt.

Dat dekentje hoef je maar te pakken of Zelda komt eraan, luid miauwend. Dan wordt je geacht als een speer het dekentje goed te leggen zodat ze erbij kan gaan liggen- en dan moet je aaien. En bij voorkeur stil blijven zitten tot ze uitgeslapen is.
Dit is een open 'ripple', er zijn legio patronen en varianten te vinden op internet. Deze is op basis van 5 stokjes, in het 'dal' sla je 2 steken over (dat geeft het gaatje) en op de top doe je 3 stokjes in 1 steek. Eerst deed ik iedere toer een andere kleur, maar dat vond ik wel erg rommelig worden; net één brei van kleuren (beetje net als wanneer je alle kleuren klei bij elkaar gooit..) dus nu doe ik ook af en toe 2 of 3 toeren in één kleur, of laat ik een kleur een toer later weer terug komen. Zo komen de verschillende kleuren net even beter tot hun recht. Het deken trekt aan de onderkant ook een beetje in elkaar; de beginketting had groter of losser gemoeten. Ik heb het toen vol vertrouwen precies gedaan als in het patroon stond en eer dat ik erachter kwam was ik al zo ver, dat ik het zonde vond om uit te halen.... ( toen vond ik 15 cm al heel veel!)
Nu denk ik 'ach, het is handwerk! Volgende keer beter.'

Net hoorde ik allerlei gerommel beneden, dus ik ging even kijken. Toen bleek er alweer iemand aan de haal te zijn met één van de kerstballen....

Het ziet er hier inmiddels weer droog uit, dus ik ga maar eens boodschappen-doen-zonder-tillen. (net als douchen en afdrogen zonder bukken; ik doe mijn best hoor, maar sommige dingen moeten toch echt gewoon gebeuren!) Dan zal ik daarna wel weer keurig rustig aan doen met een haak of breiwerkje!
Ik zal ook wat minder lang wachten voor ik weer een blogje post- langzaam maar zeker vordert ook de vleermuis.

grtz,

Ilse