Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Stary Doktor. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Stary Doktor. Pokaż wszystkie posty

To dla Pana, Stary Doktorze :)

wtorek, 11 grudnia 2012
Miło mi Was poinformować, że mój list do Starego Doktora został wyróżniony przez wspaniałe Jury konkursu Blogerzy Dla Korczaka.




Kłaniam się w pas avo_lusion z Książek Zbójeckich za niesamowitą inicjatywę, pomysł, by w ten sposób uczcić Korczaka. By zdjąć go na chwilę z piedestału, sprawić, żeby u nas zamieszkał, stał się obecny, żeby do nas mówił, jak przyjaciel, a nie jak niedosięgły i zakurzony już nieco ideał.
To, swoją drogą smutne, że tak wspaniała legenda, taka niezwykła historia i taka piękna postać się kurzy, zamiast na co dzień żyć wśród nas przez swoje książki, idee, przecież nie jakieś przenaukowione, tylko proste, życiowe, takie dla nas.

Kłaniam się w pas oceniającym wszystkie prace. Mam nadzieję, że jury nie raz, jak ja, czytając te prace, musiało walczyć ze ściskaniem w gardle, z gorącymi łzami na policzkach. To są oznaki najpiękniejszych emocji, jakie mogły się pojawić przy lekturze zwłaszcza trzech prac, które zdobyły medale :)

Kłaniam się w pas wszystkim uczestnikom, którzy - tak, jak im serca dyktowały, umiejętności pozwalały, zainteresowania środki wyrazu wybrać kazały - przyłączyli się do akcji. Dzięki nim widać jak na dłoni, że Korczak nie stał się nam odległy, bo mija czas...
Szczególne pokłony dla:
Krainy Czytania (I miejsce)
W Nieparyżu (II miejsce)
Przedwiecznej Śledziony (III miejsce)

I jestem szczęśliwa, że ja w tym udział brałam. A może trzeba pisać, że biorę, że to się nie kończy, tylko się dzieje i będzie się działo.

A będzie, bo już ruszył blog poświęcony Korczakowi i jego pierwszą, wrzucaną po kolei, zawartością staną się prace konkursowe właśnie.
To również pomysł i zasługa avo_lusion. Przybliżyć, życzliwie spojrzeć, ZOBACZYĆ i utrwalić!

 
blogerzydlakorczaka.blox.pl


Namawiam Was do czytania Korczaka i do czytania o Nim. Do czytania samemu i z dziećmi, rodzinami. Do rozmawiania o Nim.


Czytałam wczoraj M. wiersz przedwiecznej_sledziony i naprawdę chwilami głosu wydobyć z siebie nie mogłam...
Ta praca zdobyła III miejsce w konkursie, ale jest moim prywatnym pierwszym.

król Maciuś Ostatni

powłóczył nogami
tak żelazno i smoczo
król Maciuś Ostatni -
ostatni tego lata król,
szły hufce z nim nieprzebrane -
niebiesko strojny, rojny, dwór
wiedzeni skrzypcową tęskną melodią
smyka nadwornego ostatnim łkaniem

śmieją się śliczni i źli chłopcy:
gutn tog, pan król Maciuś!
gutn tog, kinig Goldszmit!
śliczni i źli chłopcy w swych
czysto-ciemnych uniformach,
z błyskami podwójnych piorunów Thora,
w zimnych jak Walhalla spojrzeniach,
prowadzą drogą króla ze świtą
plują, szturchają, strzelają
i różne takie im czynią
sztubackie, chłopackie psikusy

co złego zrobiłem im?
mamrocze pod wąsem król Maciuś
co złego zrobiłem
tym wszystkim okrutnym bachorom?
czemu ich oczy wbijają bagnety
w serca moje i dworzan mych
a glanc świecące buty
tak raźno rozdają kopniaki?

na Umschlagplatzu stoi lokomotywa
ciężka, potworna,
z twarzy krew spływa ...
królewski zaprzęg - specjalny pociąg
dla monarchy i jego świty...
już za chwilę, gdy opadnie
roztańczony sierpniem, gęsi co gęści, śnieg,
ruszy sapiąca i spocona karawana
ku niebu,
ku rozjarzonym w ciemnościach
sześcioramiennym słońcom...

ojf widerzejn, stary król Maciuś!
ojf widerzejn na bezludnych wyspach!
 



A może z Maciusiem, Doktorem nie trzeba się żegnać? Może po prostu nie można dać im odejść? Przecież u każdego z nas znajdzie się dla nich i dom, i ogień i strawa :)





Od wczoraj mogę tak o sobie myśleć.
I wiecie co?
Zrobię sobie taką przypinkę. Może taką, a może z samym portretem Starego Doktora?
Zaś książkę, którą otrzymam w nagrodę, chcę przekazać osiedlowej bibliotece, która bardzo, ale to bardzo wymaga wsparcia.

Tak przy okazji: jeśli macie w domach książki, których chcecie się pozbyć, albo którymi chcecie się podzielić - rozejrzyjcie się, takich bibliotek jest mnóstwo. I dobrze, że jeszcze w ogóle są! 

Bardzo Wam dziękuję :)


Wasza fu  :)

*I*
v 
 
 
 

Czytaj więcej »
komentarze: 18

List do Korczaka

czwartek, 27 września 2012
Kochani, postanowiłam wziąć udział w konkursie.



Właściwie, to poszłam po prostu na żywioł i napisałam do Starego Doktora list. Listy do przyjaciół się pisze pod wpływem chwili i tak się stało.

Weźcie udział, tyle wśród Was zdolnych bestii!!!

Oto moja praca konkursowa:


Cześć Janusz,

    Pozdrawiam Ciebie, Twój kaszkiet i bródkę! Tak naprawdę, to bródkę i kaszkiet pozdrawia Maciek.
    Ponieważ postanowiłeś wybrać się w daleką podróż i rzadko się odzywasz, piszę i wysyłam list w butelce. Skoro te do Świętego Mikołaja jakoś do niego docierają, a Brodacz hula na swych saniach to tu, to tam, to mój do Ciebie chyba też jakoś trafi?
    Liczę na to, bo mamy problem i tylko Ty możesz nam pomóc, Stary. Zresztą chyba trochę poczujesz się do winy, jak się dowiesz, o co chodzi.
    Maciek przeczytał Twojego "Króla" (Sam! Już się skończyły czasy "Poczytaj mi, mamo"!) i postanowił przeprowadzić rewolucję rodzinną. Czy Ty wiesz, co my tu teraz mamy? Nigdy nie byłam w wojsku, ale tak chyba jest na poligonie!
    Może powinnam schować przed nim Twoją książkę na trochę później, na nie-wiem-kiedy. Ale pamiętam, jak mnie zbeształeś za to, że podkradłam rodzicom "Malowanego ptaka" właśnie dlatego, że go przede mną ukrywali. Jak mnie zbeształeś za to, że taką lekturą zamąciłam sobie w nastoletniej głowie, że zaczęły mnie nękać koszmary zupełnie nie-dziecięce. Żadne tam Baby Jagi, tylko ludzie w tych snach... Tak się kończy ukrywanie czegoś przed dziećmi.
    No ale "Król" to przecież co innego!
    Maciek wywiesił na lodówce swoje, uważaj, TEZY. Czy ten dzieciak myśli, że jest jakimś Lutrem?
    Nie tylko wywiesił: on je z nami przedyskutował i tylko się upewnił w ich słuszności. Wiedziałeś, że 8-latki potrafią posługiwać się tak żelazną (ich zdaniem) logiką i uprawiać taką mistrzowską (znowu: ich zdaniem) szermierkę słowną? Polegliśmy pod tą lodówką! Dobrze, że - na pociechę - mieliśmy w niej zupełnie przypadkiem tort bezowo-malinowy...

    Tezy są na szczęście tylko cztery, bo przy dziewięćdziesięciu pięciu to nie wiem... (pisownia oryginalna):  
  1. Mama Tata i Maciek są sobie równi ale nie wzrostem bo Mama jest kórdupel a ja urosnę. Tylko znaczy to że jak Maciek czyli ja zgłaszam pomysł na sobote to się o niego tak samo mogę kłucić jak Mama z Tatą o to czy zakupy robimy w super markecie czy na ryneczku. Z resztą w cale nie musimy się kłucić bo możemy normalnie porozmawiać jak jusz Tata doliczy do 10.
  2. Frytki i czipsy są z ziemniaków a ziemniaki to warzywa!!!!! Czyli Maciek czyli ja jem dużo warzyw i Mama musi to przyznać a Tata może znowu policzyć do 10.
  3. Mama i Tata sobie szepctcą czasami coś muwią szeptem i mają sekrety i ja też chcę mieć swoje sekrety ale obiecuję że jak one będą ważne to powiem o nich Rodzicom. A skąt ja będę wiedział że one są ważne bo mnie Mama i Tata nauczą.
  4. Od dzisiej już nie można mówić nie bo nie. Trzeba Maćkowi czyli mi powiedzieć dlaczego nie i wyjaśnić żebym wszystko zrozumiał. I ja też będę muwił dlaczego nie chcę Brukselki a Tata będzie muwił Mamie dlaczego nie może znowu kupić butów i Mama nie będzie wtedy liczyła do 10 tylko słuchała.
    I co Ty na to, Kochany?! Oj, już widzę, jak się zaśmiewasz. No właśnie!
    My też się zaśmiewamy, a jednocześnie jesteśmy tak bardzo z Maćka dumni! Domyślasz się pewnie, że jego tezy i dyskusja o nich to dla nas jedna z najfajniejszych rzeczy, jakie nam się w życiu przytrafiły, hahaha!     
    To Twoja robota, Twój wpływ. To Tobie dziękujemy. Naprawdę duma nas rozpiera! Maciek jest takim mądrym chłopakiem! Wiedzieliśmy o tym ZAWSZE, ale naprawdę nas zaskoczył swoim manifestem. No, tymi frytkami nie bardzo, ten argument już znamy i z tym trzeba jakoś sobie poradzić na nowych zasadach: porozmawiać, niczego nie ukrywać i skończyć z nie-bo-nie.
     Nie na darmo ta nasza duma dostała imię po Twoim Królu Maciusiu Pierwszym.
    No, dosyć słodzenia. Piszę, żeby Cię zbesztać przecież! Za milczenie. Za to, żeś tak mało obecny. A my tu Cię potrzebujemy, teraz zaraz. Odzywaj się częściej, proszę. Pokaż nam, że jesteś. Nie tylko nam, naszym dzieciakom. Kto wie, komu jesteś bardziej dziś potrzebny? Zrobisz to, Janusz? Odezwiesz się? Obiecujesz?

    To czekamy na słowa od Ciebie, nie zapominaj o nas. Maciek zagląda mi przez ramię i krzyczy, że jesteś mądry. Patrz no go! Hahahahahaha.

Ucałowania,
Funita

Czytaj więcej »
komentarze: 14
Subskrybuj: Posty (Atom)
Obsługiwane przez usługę Blogger.

Instagram