nuuuuuuuda, panie... nuuuuuuuda....

Dwie wersje nudy powstałe podczas walki z zapalonymi spojówkami [ki czort??? wiosna i pyłki czy kosmetyki do makijażu?? obie wersje uciążliwe]... Pierwszy w marynistycznych odcieniach: czerwień+ecru+granat+szarobeżowy. Drugi, większy - śnieżnobiały.... który tu wygląda faktycznie jak kremowy, bo ja nie umiem im zdjęć robić... ;-(

urodziny bloga. chabrowy i czerwony

Właśnie się zorientowałam, że kilka dni temu minęła kolejna rocznica mojego tu pisania na blogu. Wobec wieczności - chwilunia... ale przyznacie, że cztery lata (sic!) to jednak kawał czasu. Czasu pełnego rękodzielniczych zmagań... pełnego zdjęć... poszukiwania i eksperymentowania, jak to w laboratorium. Mam kilka pomysłów jak uczcić moje z wami tu obcowanie, a tymczasem częstujcie się przepysznym sernikiem na spodzie marchewkowym, upieczonym z okazji przybycia do naszego domu miłych gości. Jeszcze kilka kawałków da się ukroić... smakuje wybornie z kawą... komu, komu??

W kwestii dziergania - dziś dwa kolejne dywaniki z serii kolorowych... Chyba powinnam zacząć poważnie się zastanawiać nad wypuszczaniem ich w świat, bo w szafie przestają się mieścić ;-)))...

kwadratowy i okrągły...

Moje aktywności craftowe skupiły się ostatnio niemal wyłącznie na dzierganiu - choć prac nie przybywa w tempie, jakie bym mogła uznać za satysfakcjonujące. Mam niejasne wrażenie, że wena skurczyła mi się do rozmiarów "nieistotnych" wraz z obniżeniem się temperatury na zewnątrz... Aż się z domu nie chce wychodzić, więc siłą rzeczy sięgam po materiały zgromadzone już jakiś czas temu i dziergam...

Dywaniki, które mam dziś okazję pokazać są w kolorze naturalnej bawełny, surówki. Z dobrych wiadomości: te w domowym użytku miałam już okazję prać - oczywiście wrzuciłam je do pralki, nastawiając krótki program do tkanin delikatnych. Nie zaszkodziło im to zupełnie, a porządnie odwirowane wyschły bardzo szybko (jak na warunki zimowe, rzecz jasna).

dywanikowania

W nielicznych ostatnio chwilach, kiedy udaje mi się usiąść i coś podziergać, powstały dwa nowe dywaniki. Ten pierwszy wygląda z daleka trochę jak stara płyta winylowa, a to z racji kolorów - intensywnie różowego środka i ciemnoszarej części zewnętrznej. W drugim połączyłam ten sam szary (chyba jednak ulubiony!) z kolorem kremowym, zwanym również "naturalnym" lub "ecru". W kwestii mylącego "pofalowania" środkowej części - ciężko dywaniki ponaciągać porządnie tuż po zrobieniu, bo sznurek jest dość elastyczny, mimo, że bawełniany, ale w trakcie użytkowania spisują się znakomicie i po krótkim czasie stają się idealniej płaskie. Nota bene szukam sposobów na antypoślizgowe zabezpieczenie spodu, takie, które wytrzymywałoby pranie samego dywanika... Liczę na wasze podpowiedzi i pomysły! Jakiś spray? coś w płynie?

Czy u Was jest też tak paskudnie zimno? Dziś rano termometry pokazywały -12 st C, choć na szczęście jest słonecznie i bezwietrznie... wymarzona pogoda na cudne szusowanie na nartach, prawda?

dziergania ciąg dalszy...

Wczorajszy wieczór znów był filmowy, a przecież nie mogłabym tak po prostu i bezczynnie siedzieć przed tv, więc biorę szydło w dłoń i dziergam zawzięcie... I dlatego powstał jeszcze jeden dywanik [mówiłam nie raz, nie dwa... pracuję seryjnie hahahaha]... Ma około 70 cm średnicy i przeznaczyłam go tym razem do drugiej łazienki, w której pojawiają się drobne akcenty mocnego, żywego turkusu. Dywaniki cały czas są w fazie prototypów - testuję wydajność sznurka bawełnianego o grubości 5 mm i bardzo jestem ciekawa jak się będą "nosiły"... i sprawowały po praniu... Wzór z głowy, najprostszy jaki udało się wymyślić, ale chyba przy kilku kolorach takie rozwiązanie jest najfajniejsze.

Nowy Rok... idą nowe...

Lubię takie prace, które można skończyć za jednym posiedzeniem. Dlatego nie dla mnie skomplikowane zadania, do których trzeba wracać, których realizacja rozkłada się w czasie. Tym bardziej jeśli trzeba wracać po dłuższym czasie oderwania się. Dywan z pokoju mojej córki ciągle nabiera mocy... a kłębki sznurka czekają na zmiłowanie. Tymczasem, no niech będzie, że dla rozruszania palców i wypróbowania nowego turboodrzutowego szydełka w odpowiedniej grubości, powstał w czasie oglądania jednego wieczornego filmu ten oto dywanik do łazienki. Kolory kupione daaaaaaaawno temu, na próbę... okazały się całkiem ładne, ale niestety zbyt drogie w ostatecznym rozrachunku. Szukam tańszych dostawców, szczególnie takich, którzy za "przygotowanie" paczki i wysyłkę PP nie żądają kwoty w wysokości 40 zł hahahahah.... dobre, nie?

W międzyczasie powstały też czapeczki, już z wełenek o najnormalniejszch grubościach - jedna ze ślicznego moherku w kolorze teal, druga kombinowana z dwóch odcieni turkusów, tak by pasowały do rękawiczek mojego synka...

A teraz znów nie mogę zabrać się za szary dywan, bo kocisko na nim śpi... ;-)))))....

Czy u Was też tak wieje??? Ponoć to leci do mnie dobra energia... ;-)))))), duuuuużo dobrej energii... co zostało, ponad wszelką wątpliwość, ustalone z Beatą, do której koniecznie dziś zajrzyjcie, bo wyczarowała cuda z herbaty!!

czapeczki

takie tam - "wprawki" i przypomnienia... na drutach i na szydełku... dla dziewczynek i dla chłopców... można rzec, że to efekty choroby wirusowej nazywanej "zespołem zajętych rąk"... taka odmiana craftowego adhd... ręka w górę kto się przyłączy do populacji "zainfekowanej"?

takie tam - przypominanie wzorów wrabianych... i testowanie różnych fasonów...

... i włóczek - znalazłam sklep, gdzie można dostać oczopląsu od ilości ich rodzajów, choć czasem z danego rodzaju i koloru jest tylko jeden motek dostępny.