Każdy się wstydzi

"KAŻDY SIĘ WSTYDZI.

KAŻDY SIĘ WSTYDZI TRZECH RZECZY.

ŻE NIE JEST ŁADNY.

ŻE ZA MAŁO WIE.

I ŻE NIEWYSTARCZAJĄCO DOBRZE RADZI SOBIE W ŻYCIU.

KAŻDY.

Dlaczego więc nikt się do tego nie przyznaje? Dlaczego nikt o tym nie mówi? O ile łatwiej by się nam rozmawiało na przyjęciach, gdyby można to było powiedzieć głośno"

Małgorzata Halber

"Najgorszy człowiek na świecie"

Droga Polegania Na Sobie

   "Nie powinniśmy poddawać się okolicznościom życua i manipulacjom ze strony tych, którzy dostrzegają ignorowane przez nas słabości i nawyki. Przeciwnie - możemy wykorzystać te cechy naszego charakteru i panować nad naszym własnym życiem. Droga Polegania Na Sobie rozpoczyna się od akceptacji samego siebie i tego, na co nas stać i co jest dla nas najlepsze".

                                                                                                B. Hoff "Tao Kubusia Puchatka"

I nie chodzi tu o folgowanie swoim słabościom "bo cóż na to poradzę, że taka jestem", ale o uświadomienie sobie własnych wad i dostrzeżenie otoczenia w jakim się nasze wady ujawniają. Jeśli jest nam z nimi źle, a skoro nazywamy je "naszą wadą", to zapewne tak jest, możemy zmienić się. Tak na prawdę jesteśmy sobą, jeśli żadna z naszych cech nam nie wadzi. Także w tym momencie można zacząć się kontrolować, unikać ulegania słabościom i z biegiem czasu, gdy wejdzie nam to w nawyk, po prostu dane minusy naszej osobowości przestaną istnieć, gdyż zostaną wyeliminowane z naszego życia.

Rozpoczęłam świadome życie.

Skok w przepaść

"Jeśli słuchalibyśmy naszego rozumu, nigdy byśmy się nie zakochali. Nigdy nie przeżylibyśmy przyjaźni. Nigdy nie rozpoczęlibyśmy biznesu, bo bylibyśmy zbyt cyniczni. Ale to nonsens. Za każdym razem trzeba skakać w przepaść i budować skrzydła po drodze."

— Annie Dillard

mądrość

"Blichtr płynie z miasta, mądrość z pustyni"

                                                Frank Herbert, Diuna

Tell a man what you mean

Oglądałam wczoraj film Eda Harrisa "Appaloosa". Lubię filmy westernowe, gdzie dialogi są minimalne, ale błyskotliwe ... dlatego typowe dla mężczyzn z Ameryki, że tak lubią cytować dialogi z tego gatunku filmowego :D Natomiast mnie dopadł dialog z prostym stwierdzeniem; "Mów mężczyźnie prosto z mostu", co staram się osobiście wcielać w życie, ale mam tę babską tendencję do owijania w bawełnę. 

ALLIE: Oh, nobody always tells the truth.

VIRGIL:  Why not?

ALLIE:  Well, they... For heaven's sake, Virgil, they just don't.

VIRGIL:  Always thought the truth was simpler. Tell a man what you mean.

ALLIE:  And a woman?

(...)

VIRGIL:   Well, Allie, I don't really remember ever telling a woman anything.

(...)

ALLIE:  Are you telling me that you've never had a woman?
 

VIRGIL:   Well, of course I have.

ALLIE: And did you never tell them anything?

VIRGIL:  Mostly, we just did what we were there to do.

lighthouse

"...
She wants the silence but fears the solitude
She wants to be alone and together with you
So she ran to the lighthouse, hoped that it would help her see
She saw that the lighthouse had been washed out to sea
..."

Mój senny świat

Zapadłam w sen i nie umiem się przebudzić.
Z oddali dochodza mnie głosy rzeczywistości,
      mary w mym sennym świecie.
Nie chcę się przebudzić!
Ten świat należy do mnie,
      a ja do niego.
Nie szarp więc mnie chcąc wyciągnąć z tego stanu.
Na cóż mi łzy bólu w pajęczynie,
      którą utkałam sama.
Dla mnie to nie pułapka,
      a wymiar przetrwania.
Chcę śnić, tak daję nam obojgu szczęście.
Ukołysałes mnie do snu, więc teraz nie budź!
Za to nuć piosenkę o drzewie
      rozgałęzionym nami do nieba.



-------------------------------------------------------------------

Chciałabym podać datę wiersza, niestety tego nie zanotowałam. Najprawdopodobniej przełom 2008-09, bowiem wtedy jeszcze pisałam wiersze.

Przeglądałam mój zeszyt z niektórymi wierszami i cytatami z książek, sentencjami. Wpadło mi w oko zdanie "Sen jest pośrednim stanem miedzy świadomym życiem a śmiercią". Nie zapisałam autora, więc pewnie nie został on podany w źródle z którego korzystałam. Możliwe, że autor tej sentencji nie jest powszechnie znany, wujek Google też mi nie pomógł, stąd te przypuszczenia (: Jednak czytając to krótkie zdanie przypomniałam sobie o powyższym wierszu.

Greensleeves

Anna Boleyn

Dziś trochę o muzyce, a konkretniej o utworze muzycznym bardzo popularnym w kulturze brytyjskiej. Mowa o Greensleeves powstałym w XVI wieku, najprawdopodobniej napisanym przez króla Henryka VIII dla swojej drugiej żony Anny Boleyn. Według jednych źródeł melodia tegoż utworu oparta jest na walijskiej kołysance; drugie źródło wskazuje na melodię włoską, pewnym faktem jest natomiast wymienienie melodii Greensleeves w sztuce Szekspira "Wesołe kumoszki z Windsoru" (czy "Wesołe niewiasty z Windsoru") gdzie występuje taki oto wers:

Let the sky rain potatoes! Let it thunder to the tune of 'Greensleeves'!

Henryk VIII

 Osobiście pierwszy raz spotkałam się z tym utworem poprzez film Agnieszki Holland "Tajemniczy ogród", gdzie występuje kilkukrotnie: kiedy Mary znajduje klucz do ogrodu a melodia Greensleeves dobiega z pozytywki Lady Craven, oraz w jednej krótkiej scenie gdy kucharka zagniatając ciasto głośno śpiewa:

Alas my love you do me wrong
To cast me off discourteously;
And I have loved you oh so long
Delighting in your company ...

Jakoś utkwiło mi to w głowie (tak jak i kilka innych utworów). Z czasem poznawałam inne wersje wykonania tego utworu lepsze czy gorsze, jak Loreeny McKennitt, Ralpha Vaughan Williams'a, (te dwa polecam szczególnie) The King's Singer's, Blackmore's Night ... aby się przekonać jak wiele tego jest wystarczy wpisać tytuł w wyszukiwarce YouTube.

odrywanie siebie

Impuls oznacza czynienie tego, co się aktualnie chce czynić, a nie z innych względów, opisywanych przy użyciu takich pojęć, jak dobro, szlachetność, piękno, itd.
    W orientacji "impulsowej" prawdziwa jaźń jest czymś co musi być odkryte. W sferze "instytucjonalnej" oczekiwanie na "odkrycie siebie" może wydawać się stratą czasu. "Ja" jest czymś, co się osiąga i tworzy lub uzyskuje w drodze starań, a nie "odkrywa".

Zbigniew Bokszański, Tożsamości zbiorowe,
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007

inspiracje, transformacje

+ Każdemu jest dana radość życia, jest to dar, jeśli się ją zagubi to trzeba ją odnaleźć.
+ Im mniej mamy potrzeb, tym mniej narażeni jesteśmy na przykrości. Brak cierpienia wystarczy aby być szczęśliwym.
+ Spokój to szczęście. Należy się zdystansować, nie przeżywać intensywnie ani być obojętnym. Złoty środek to podstawa.
+ Miłość jest prawem, miłość podług woli.


Nie ma jednej mnie. Ciągle przeżywam transformacje, inspiracje, ale też cały czas duża część tych poprzednich jest we mnie. Są częścią mnie, zatem to kim jestem w danej chwili odpowiada moim myślom, nastrojowi i inspiracjom. Powyższe zdania to frazy zaczerpnięte z różnych źródeł, na jakie trafiłam, a które zwróciły moja uwagę. Są dobre, ale nie odzwierciedlają mnie jeżeli się nad tym zastanawiasz. Chociażby to trzecie zdanie. Według mnie nie ma nic piękniejszego jak intensywność przeżywanych chwil, uczuć, melodii, obrazów, słów, itd. Pomimo, że z czasem potrafi to wyssać z nas energię na jakiś czas, a także dany przeżywany intensywnie aspekt może już zatracić w naszych oczach swoją wartość, to nie ma nic piękniejszego jak szybkie uderzenie serca, szybkość działania. To się nazywa inspiracja.

Nie ma miłości bez wolności. Miłość to wolność.

— Anthony de Mello

Into the Wild

"Niektórzy ludzie czują, że nie zasługują na miłość. Odchodzą po cichu donikąd, próbując zostawić to wszystko za sobą"

"Jeśli chcesz czegoś w życiu, sięgaj po to i bierz to"