Uxue Alberdi Aulki bat elurretan
2008an Uxue Alberdin ipuin liburua irakurri eta Irakurlearen txokora joan ginen. Han zegoen gure begien aurrean 24 urteko emakume gaztea prest bere liburuaz genituen galdera guztiak erantzuteko.
Egun hartan Deustuko gaztetxean bildu ginen. Obretan egon arren moldatu ginen. Han zegoen tarima aurrean aulki batzuk ipini eta hasteko geundenean langile bat etorri zen han utzi zuen zerbait jasotzera. Halako baten tarima gainera igo eta krask entzun genuen eta zapata azpitik Josebaren betaurrekoak atera zituen kristalak apurtuta. Hara hona ibiltzeak dakarrena. Antolatzaileek leku egokiak bilatu nahi baina ez da hain erreza. Antolatzaile hauetariko bat Joseba nire laguna da, betaurrekoen jabea.
Ordurako Uxue bere liburua zergatik eta nola idatzi zuen kontatzen zebilen entusiasmoz beteta. Lehenengo ipuinak ematen dio titulua liburuari. Suediako neska gazte baten 14 urteko nebak lotarako pilulen gaindosia hartu eta bere buruaz beste egin du, arrebak aulkia eramaten dio, aulki horretan hartzen zuen lasaitasuna mutikoak, amaren sermoiak entzuteko. Eta etxera joan aurretik nebaren hilobian itxiko du aulkia elur azpian.
Ezagutzen ditugun Suediako topiko guztiak agertzen dira ondoren datozen ipuinetan. Xamurtasunez eta 20 urteko neska heldu batek ikusten dituen moduan. Bakarrik dago etxetik urrun eta ze pentsa ematen dio inguruan ikusten duenak eta bere sentimenduak bakardade horretan. Suediako neguko 20 orduko gauetan bakarrik eta isilik egoteko ordu asko zituen Uxuek eta horrela idatzi zituen 17 ipuinak. Egi osoa azaltzeko eta bere esanetara Madeleine ipuina Bilbon bizi zenean idatzi zuen, 18 urte zituela. Madeleine zuriz jantzita (elurraren kolorea berriro) eta malko beltz bat, margotutakoa, eskuineko masail zuri-zurian zirkinik egin barik kalean dirua jasotzeko pentsa ezineko gauza dela uste dut Suediko hotz ikaragarri horrekin eta bai dirudi Bilbon idatzia.
2005 urtean idazle berrientzako Igartza literatur saria jaso zuen Uxuek. Oraingoz irabazleri gazteena. Uxue 1984n jaio zen, beraz Idoia nire alabaren adinekoa da, eta Suediara joan zen Erasmus urtean idatzi zituen ipuinak. Liburuaren eskaintza gure alabentzat idazteko eskatu genion Mari Terek eta biok. Eneritz Luxemburgon egon zen eta Idoia Parisen zegoen momentu horretan eta hauxe idatzi zuen Idoiarentzako ‘Idoiari, Parisko Luxemburgoko lorategian tangoa dantzatuko duzulakoan. Muxu bat! Uxue’
Argi dauka Uxuek, gustuko du idaztea eta hor dugu liburua baina lorategietan dantzatzea, hori da denok egitea daukaguna neguko elurrak urtu eta gero agertzen diren lorategietan.
