"yicek beni":)

3 gündür annemlerde yazlıktaydık.Bugün evimize geldik.Erva oradayken çok mutlu oluyor..Dönerken yolda çok ağladı eve gitmek istemiyorum diye.Haklı olarak tabi;havuzlu bahçeli kocaman evi bırakıp,küçük bir apartman dairesine gelmek istemedi çocuk haliyle:)Bir de kalabalıktan çok hoşlanıyor,yanlızlığı hiç sevmiyor küçük hanım...

Uzun zamandır havuza girmek için gün sayıyordu.Geçen hafta gittiğimizde serin havadan dolayı girememiştik,baya üzülmüştü.Bu hafta şükür hava güzeldi de girebildik.Gitmeden plaj havlusu,plaj terliği,simidini ve mayosunu hazır etti:))

(bu kavramları calliou çizgifilminden öğrenmiş küçük hanım, öyle diyor..geçenlerde çarşıda dolaşırken doralı plaj havlusu görünce sevincinden kahkahalara boğuldu:)"işte ben bu plaj havlusundan istiyordum anne!"deyince de şaşırdım:)ev terliklerini de plaj terliği yapmış:)

Heyecanla havuza girdi ama bütün hevesi kursağında kaldı.Hiç keyif alamadı korkusundan.Korkusu geçen seneki gibi havuzdan değil lakin,o korkusunu çoktan yenmiş bile.Bu sefer balık resminden korktu.Havuzun içinde büyük bir balık resmi var derinlik farkını belli ediyor.Onu gerçek bir balık sandı ve kendisini yiyeceğini düşündü.Ne kadar resim olduğuna ikna etmeye çalışsak da inanmadı bize:)

"geliyoooor!,yicek beniii şimdiiii!"diye diye ağladı durdu:p Çıkmaya da yanaşmadı,hatta sonunda çıkınca da ağladı! kaç saat beni bırakmadan,ellerimi sıkıca tutup öylece havuzda durduk:)

Çoğu hayvandan korkmayan, hayvanat bahçesinde ayılara,kaplanlara ellerini uzatıp sevmek isteyen küçük hanım balık resminden,sinekten ve bilimum haşerattan çok korkuyor!Sinek üzerine konunca çığlığı basıyor,evde uçuşmasından bile rahatsız oluyor:)İlginç bir kız vesselam!

Korkak annenin korkusuz kızı!

Bugün...

Güzel bir pazar günü tekrar Polonezköy'deydik.Her şey çok güzeldi şükürler olsun...

Bugün Erva'nın;
Tanımadığı insanlarla çok rahat iletişim kurup sohbet ederek ne kadar girişken olduğunu,
aç ve yorgun olduğu halde hiç yerinde oturmadan tüm gün koşup parkta oynayarak ne kadar enerjik olduğunu,
defalarca ata binmek isteyip,atla gezinirken yürümesini yavaş bulup hızla koşmasını isteyerek ne kadar cesur bir çocuk olduğunu bir kez daha anladım...Kendimle karşılaştırınca aramızda ne kadar farklılıklar olduğunu gördüm ve hayret ettim:)

Kızlar,erkekler...

Erva bu aralar cinsiyet kavramını iyice kafasına taktı...
Henüz çok olmadı zaten kız-erkek farkını öğreneli.Örneklerle açıklamıştım,böylelikle hemen kavramıştı.Şimdilerde ise ayrımcılığa bile başladı.Ona göre kızlar sadece pembe,erkeklerde sadece mavi giyermiş.Kullandıkları eşyalar bu renk olurmuş.Bir türlü başka renk alternatiflerini kabul edemiyor:)
Mavi bir kovası var,rengi son zamanlarda gözüne batıyor:) neden maviymiş, mavileri erkekler kullanırmış,bu kova kuzeni Emre'nin olmalıymış vs..
Emrelerde gördüğü her pembe şeyi evine götürmek,bizdeki mavileri de onlara vermek istiyor...
Pembeye çokça kafayı taktı bu aralar...
Sırf renk de değil;kendi kafasında baya bi kadın erkek ayırımı yapmış bizim kız:)Erkekler böyle yapar,kızlar böyle...Erkekler bunu giyer,kızlar bunu...Pantalon da zor giydiriyorum artık,mantığı kabul edemiyor birtürlü;erkekler madem etek giyemiyorlar,kızlar da pantalon giymesinler ozaman diye bir düşünce geliştirmiş kafasında,sürekli etek giymek istiyor:)

.............

Pazar günü Edirne'ye gitmiştik günübirlik.En son ve ilk olarak Erva 1 yaşındayken ziyaret etmiştik tarih kokan bu şehri.Bu sefer 2 arkadaşımızla beraber gittik.Camileri çok seven Erva,baya keyif aldı bu geziden.Gün içinde 3-4 cami gezdik,tabi küçük hanım çok memnun oldu bu durumdan..Gönlünce koştu içlerinde,insanları taklit edip namaz kıldı,etrafı inceledi,resimler çekti :)

Annesine çiçek hediye etmeye bayılıyor:)