Uyku

Uykusuzluktan,esnemekten gözümden akıp giden yaşlarla yazıyorum bu satırları..Maalesef küçük hanım gece 4 den beri ayakta..Uykusu bitmişmiş!!:)

Günlerdir uyku düzenimiz iyice şaştı..Gerçi doğduğundan beri çok düzenli bir uyku rutini olmadı hiç bir zaman,ama son zamanlarda düzenimiz hepten gitti..
2 yaşına kadar sadece emerek uyuyabilen Erva'yı 2 yaşından sonra nasıl uyutacağımı hep kara kara düşünüyordum malum emzirmeyi bırakınca..O günler geldi çattı hatta 5 ay bile geçti aradan.Zor da olsa bazen salanan koltukta sallanarak,bazen sızıp kalarak,çok nadir de ayağımda sallayarak bu 5 ayda gündüzleri uyutabiliyordum..Ama şu son 2-3 haftadır kesinlikle uykuya direnen,uyumak istemeyen ama uykusu olduğu için de öğlenden akşama kadar sürekli huzursuz olan,en ufak bir duruma ağlayan bir çocuk oldu çıktı..Yahu anlamıyorum bu bebekleri ben;uykusuzluktan kıvranıyorsun,ağlıyorsun ama uyumak istemiyorsun!uyku kadar güzel bir şey var mı yani şu dünyada:)Niye direnirler anlam veremem...
Hep özeniyorum çocuğunu yanında yatarak uyutabilen annelere,hatta ayağında sallayarak bebeğini uyutabilen annelere.Ve masal anlatarak,kitap okuyarak çocuğunu uyutan annelere...Çok denedim ama bizimkinin uykusu daha da açılıyor kitap okuyunca ya da masal anlatınca:)Ama maalesef bizimkinin uyuma şekli yok,uyuyamıyor özellikle son zamanlarda..Ne kadar uyutmayı denesem de başarılı olamıyorum.Bunun eğitmeyle de alakası yok yani, Erva daha küçücük bir bebekken bile ayağıma koyduğum anda yaygarayı basardı:) Ve hiç alıştırmak istemesemde sadece emzirerek uyutabildim...

Son bir kaç haftadır ise gündüz uyumadığı için iftardan önce yani 6-7 gibi durduğu yerde sızıp kalıyor ve birdaha uyanmıyor..Yani aralarda kalkıyor tabi ama sahura kadar uyuyor ama sahurdan sonrada uyumuyor!!Yani 4 gibi kalkıyor ve birdaha uyumuyoruz,tabi olan bana oluyor uykusuz kalan tabiki benim:)
İnşaallah Ramazandan sonra düzene girer diye beklenti içindeyim..Gerçi Erva'nın uyku düzeninin Ramazanla alakası yok ama ümitli olmak istiyorum sadece:) Ve inşaallah hep böyle devam etmez bu rutin yoksa naparım bilemiyorum:(
...

Babasına çok düşkün oldu bir de.Babasının en ufak bir ses yükseltmesinde dahi içlenerek ağlıyor "baba bana kızma"diyerek..Gerçi babası da öyle kızan bir tip değildir yani,hatta ben daha çok kızarım ama beni iplemiyor:) Bir de belirtmeden geçemiyeceğim çok şirin "özüy dileyim"diyor:)Babası eve gelince sürekli peşinde,sanırım çok özlüyor..Geçen gün babasına bırakıp markete gittim arkamdan el salladı,eve geldim babası çıktı ve onun peşinden ağladı!! E be kızım yediren ben,yıkayan ben, giydiren ben, uykusuzluk çeken ben, ee babanın arkasından niye ağlarsın sen!:)

Bir Ramazan da bitmek üzere..Rabbim daha nice Ramazanlara kavuşmayı nasip etsin inşaallah...Bu vesileyle herkesin bayramını kutluyorum..Bayramın birinci günü İstanbul'da olacağız,sonra Bursa ve ardından yazın yapamadığımız tatilimizi yapmak üzere Aydın Didim'e doğru yola çıkacağız inş..Bu havada ne tatili diyeniniz olabilir,inşaallah havalar düzelir ne diyeyim!:)
Allah hayırlısıyla gidip dönebilmeyi,ağız tadıyla bayram ve tatil yapabilmeyi nasip etsin inşaallah!!

Taklitçi:)

Minik Erva yaşıtlarından ziyade kendinden büyüklerle olmayı daha çok seviyor ve onlar gibi olmaya çok özeniyor.En özendiği kişilik de 10 yaşındaki teyzesi tabi.Teyzesi ders çalışmak ister,bizimki de aynı onun gibi çalışmak ister,saçını nasıl yapsa bizimki de aynısından ister,ne yese,ne giyse teyzesini aynen taklit etmeye çalışır:)

Geçen gün de iftara gelen misafirlerimizin yedi yaşında bir oğlu vardı.Sofraya oturduk hep beraber,ama bizimkinin gözü hep arkadaşının! üzerinde :) Çocuk su içiyor bizimki de aynen su içmek istiyor,pilav yiyor o da kendisi yemek istiyor tabi döke saça:) Velhasılı kendinden büyüklere aşırı bir özenti başladı bu aralar...


Bir de ne kadar doğru ama ben bu durumu biraz kullanmaya başladım:)Şöyleki; yemek yemeyi istemediği zaman teyzen de bu yemeği çok seviyor diyorum hemen yemeye başlıyor:-)
Bugün de banyo yapmamak için çok direniyordu köşe bucak kaçıyordu daha doğrusu bir kaç gündür böyle..Hadi zorlamayla olmasın diye erteliyordum...En sonunda bugün yıkamaya kesin kararlı oldum,fakat ne yaptıysam yine ikna edemedim küçük hanımı...Ama Emre de banyo yapıyormuş,çok seviyormuş banyoyu dedim,birden soluğu banyoda aldı ve bir güzel yıkandı:)

Numaradan uyku!:)

Bir haftadır gündüzleri uyutamıyorum..Uykusuzluk bir insanı bu kadar mı değiştirir ve huysuzlandırır...Her öğlen bunun sıkıntısını yaşıyoruz, ta ki akşam uyuyana kadar...Çok huzursuz oluyor ama uyumamakta da direniyor!Niye böyle yapıyor anlam veremiyorum,görünürde bir sıkıntısı,hastalığı da yok..Uyuyalım deyince "uyku delmediiiii"diye bağırıyor ve ne kadar dışarıya çıkıp yorulsa da uyumuyor! Akşamları da kucağımda sızıp kalıyor...İnş.düzelir de normal huzurlu günlerimize geri döneriz...

Bir pazar günü...

Küçük Erva;

Tromboline binip havalara uçtu...



Kanoya binip suda gezindi...



Ata bindi...



Uçağa bindi...


Çocukları sevindirmek gerek:)

Boncuk

Şükür Erva'nın geçen haftaki hastalığı geçti,biraz burun akıntısı kaldı o kadar...Bu sefer ben başladım maalesef,hem de çok kötü bir grip olmuşum..
İnsan hastayken yatıp dinlenmek ve bir an önce iyileşmek istiyor haliyle,ama Erva'yla ne mümkün!..Bugün 28.ayını doldurdu ama sanki daha bir bebeksileşti:) Anlatıyorum hastayım ben uzanayım,dinleneyim biraz diye ama bana mısın demiyor,sanki inadına daha da bana zulmediyor:)ben yatarken üzerime çıkıyor,atlıyor zıplıyor,saçımı çekiyor off off..Bütün bedenim ağrıyor,özellikle de başım..ve başımı yastığa dahi koymamı istemiyor..
Kalkıyorum ilgi alaka istiyor,o da haklı tabi..Kendimde elimi bile kaldıracak güç bulamazken oyun istiyor,kucak istiyor,istiyor da istiyor...
Böyle zamanlarda kendimi çok yalnız hissediyorum,anneciğim yanımda olsaydı keşke..Ama son dört gündür ordaydım ve gayet iyiydim bari orada hastalansaymışım:)
Kaç saattir uyutmaya çalışıyorum,ama uyumamakta,annesini dinlendirmemekte direniyor,hastalanmamı protesto ediyor sanki bugün:)
Şimdi ise Garfield i açtım onu seyreydiyor yatsam suç ya,bari bloga karalayayım birşeyler dedim...

Dün de kısa süreli bir panik yaşadık.Bizim küçük hanım kuzeni Emreyle beraber oyun oynarken birden Emre yanıma geldi burnunu göstererek..Bir baktım ki oynarken kırdıkları bebek çıngırağının boncuğunu burnuna sokmuş!Ben o şok ve panikle neyseki Emre'nin burnundan boncuğu çıkardım..Tam boncuğu çıkardım derken bu sefer Erva "anneee boncuuk"diye çığlık atarak burnunu gösterdi..Ben Emre'den boncuğu çıkarırken,bizimki de kuzeninden görmüş ve elindeki boncuğu burnuna sokmuş!

Bir baktım boncuk baya bir geriye gitmiş,çıkarmaya çalışırken eşim eve geldi..O da çıkarmayı beceremeyince apar topar hastaneye gittik..Tabi Erva'yı zabdetmek okadar kolay olmadı,3 kişi ellerinden ayaklarından zar zor tutabildik..Çok şükür doktor kendi aletleriyle çıkarmayı başarabildi de rahat nefes alabildik..

Bir de bu aralar tırnak yeme alışkanlığı edindi..Yani tam yiyor mu bilemiyorum ama parmaklarını ağzına götürüyor..Biraz araştırayım dedim ama psikolojik sorunları olan çocuklarda görülüyormuş!Aman Allah'ım bu yaşta ne sorunu!:)Fakat okuduğum kadarıyla bu sorunların hiçbiri Erva da yok,ama niye böyle yapıyor anlam veremiyorum..Tecrübeli anneler varsa fikirlerinden yararlanmak isterim,ne yapmak gerekiyor acaba bu alışkanlığından vazgeçirebilmek için???Elini ağzında gördüğüm zaman çekiyorum,ama tekrar götürüyor aradan bir süre geçince,daha da ilerletmesinden korkuyorum..


Bu aralar kendimi çok yetersiz görüyorum kızıma karşı..Sanki Rabbimin verdiği emanete iyi bakamıyorum,"annelik"mesleğinin hakkını veremiyorum gibi bir his kaplıyor içimi ve canımı çok sıkıyor bu düşünceler...Dünkü olay ve bugünkü kizima karşı ilgili olamamam da tuz biber ekti yarama...
Yapmasını istemediğim davranışları görünce çok üzülüyorum ve kendime kızıyorum,ama yaptığı ve öğrendiği güzel davranışları gürünce de çok mutlu oluyorum her anne gibi:)

Allah'ım bize verdiğin bu emanetleri hakkıyla bakabilmeyi, güzel ahlaklı,hayırlı bir insan yetiştirebilmeyi nasip et,bunun için de bizlere güç,kuvvet ver amin...

"Bu ne?"

Başlıktan da anlaşılacağı üzere Erva ardı arkası gelmeyen soru sorma dönemine girdi...O kadar çok soru soruyor ki acaba bizimki mi bukadar meraklı yoksa her çocuk bu kadar çok soru soruyor mu diye düşünmeden edemiyorum..En çok haliyle "bu ne"diye soruyor..Ne görürse öğrenmek istiyor yavrucuğum..İlk soruyor,cevabını alınca da içinden tekrarlıyor ve maşaallah anında hafızasına kaydediyor.Sürekli cevap vermekten,cevap bulmaktan gün sonunda bitap düşüyorum,ama benim enerjik kızım soru sormaktan bir türlü yorulmuyor:)Etrafta ne varsa öğrenmek istiyor haklı olarak tabi...Bundan elbette şikayetçi değilim,elimden geldiği kadar cevap vermeye çalışıyorum ama bazen öyle sıklaştırıyor ki sorularını, içimden "yeteeer"diye söyleniyorum:)
Bir de "napoşun,needesin"soruları nı da soruyor "bu ne"kadar olmasa da..Çok şirin soruyor ama ses tonlamalarıyla beraber..yiyip bitiresim geliyor bazen :)

Ramazan geldi,hoşgeldi...Çok güzel geçiyor maşaallah...Biz de ilk iftar misafirlerimizi dün ağırladık şükür.
Maalesef dün gündüz Erva'nın hiç bir şeyi yokken,iftara yaklaştığımız bir vakitte birden ateşi yükselmeye,halsizleşmeye başladı..Yerinde duramayan enerjik kızım birden durgunlaştı ve sürekli kucağımda olmak istedi.Tam da iftar zamanı biraz zor oldu sürekli kucağımda durunca,ama sağolsun eşim ve misafirler serviste yardım ettiler..
Dün akşam çok az uyudu ve ateşi yükselmeye devam etti.Sahurdan sonra biraz uyudu ve çok şükür bugün biraz daha iyi..Ateşi düne nazaran daha düşük ve konuşmaya,soru sormalarına yine başladı:)İnşaallah daha iyi olur..Rabbim şifa verir inşaallah..
Maalesef doktora gitmek fobi oldu Erva'da..Doktoru gördüğü anda çığlıklarından ve ağlamalarından doğru düzgün muayene bile olamıyor..Doktora gidelim mi diye sorunca da "hayır"deyip ağlamaya başlıyor..Adını bile duymak istemiyor yani.İnşaallah doktorluk bir durumu olmaz ve çabucak iyileşir meleğim...