Nyt dagen

Det kjennast verkeleg ut som vi nærmar oss våren no, altså! Snart ferdig med januar, og her i Trondheim er det framleis like tørt (og kaldt). Ungane snakkar dagleg om kor gjerne dei skulle hatt snø, men eg kjenner at det ikkje er så viktig for min del. Ikkje no når det går mot slutten av januar, det er ein månad sidan sola snudde, og snø eller ikkje snø, det er lysare ute! Sol rett inn i stova. Gult og varmt lys. Og inne kan vi nyte tulipanar og peisvarme og kvarandre. Herleg!

I helga har verdas snillaste morfar vore på besøk her, og Alfred jublar over at det er framgang i oppussinga av rommet hans. Det skal nok bli bra! No må berre mammaen og pappaen vere like flittige som morfar, og få ting gjort…! Eg er nok flinkare til vaffelsteiking og småtteri enn til dei store prosjekta. (Skranglebekken!) Men jammen er det koseleg med saft og vaflar ved kjøkkenbordet også! Liten mugge passar fint til små barnehender, så får ein til meir sjølv! Det er meistring! Stas!

Det er kvardag igjen. Ingen gjestar og ingen andre heime enn meg sjølv. Eg elskar verkeleg å ha besøk, men det er når eg puslar aleine at eg får ting gjort… I dag er det berre trening som står på programmet, og eg har enno eit par timar til eg må komme meg i veg. Så først skal eg skru på kaffemaskina, så må eg skru på varmen på syrommet, så lage kaffe og nyte den i godstolen ved vinduet, mens syrommet blir varmt. Deretter er det kreatid. Herleg! Ja, eg veit det. Det er verkeleg akkurat så luksus som det høyrast ut. Heldige, heldige oss som bur her, og som kan vere heime når vi ikkje er i stand til å vere på jobb…

Nyt dagen du også!

Når kvardagen er her

Vi er igang med å bruke huset vårt. Vi brukar kvar ei krå, og greier på forunderleg vis å fylle det. Stova skulle vere leikefri sone, som ein fristad for auget og kvile for sjela. Eller noko sånt. Ryddig og zenaktig, kanskje. ;) Men enno flyt leikene. Togbanen har blitt satt i ein samanheng, men petshopar og små sokkar har funne flytsona si. Eg syns på ein måte det er greit. Etter forrige overdøvande idylliske innlegg har kvardagen innhenta oss, og eg må sjå litt nøyare etter for å oppdage idyllen mellom oppvask, gamle aviser, søskenkranglar, korte lunter og tidsfristar og anna kvardagsgreier. Men eg ser den. Idyllen, altså. :) Eg ser den i barnesang, knusekos og togbane. Eg ser den når lillebror storfornøgd tittar fram frå klesskapet mitt og ropar Fann deg! Og når storesøster jublande spring mot ytterdøra for å sleppe inn venninnebesøket sitt. Eg nyt kaffien min i haugen med puter på sofaen, godt gøymt bak stabelen med flyttekasser, og lyttar til venninnene som snakkar om flytting og kjensler og kven som eigentleg vil at storesøster skal lære å spele piano. Eg stoppar opp i stresset og tar pause. Det er verkeleg godt. Verkeleg. 

Pianoet fulgte med huset. Og den nydelege pianokrakken likeså. Fleire bilder og detaljar kjem når pc-utstyret er pakka ut. Når ting har komt på plass og ledningane funne att. Eg gler meg! :)

Nyt kvardagen din!

Ein passeleg dose idyll, takk!

Dette er verkeleg akkurat så idyllisk som det ser ut. Siste feriedagen. I hagen leikar glade barn. Vi har klossar, klatrestige, dukkestue og hengekøye. Vi har rips, solbær og kirsebær. Vi har vaffeljern og skøyteledning, og vips! så vart det vaflar og is og gode venner på besøk på terrassen og i hagen og på omvisning i nyhuset. Rett og slett ein heilt nydeleg søndag! Så no kan kvardagen berre komme... 

Ønskar deg ei deilig sommarveke!

Nymalt parkett

Å male golv er, tru det eller ei, kjempekjekt! Til og med mannen syns det var gøy, for då ser ein verkeleg fort resultata! :) Ein heilt ok bjørkeparkett, ikkje perfekt på nokon måte, har no fått nokre strøk med Trestjerner i fargen fabrikk. Perfekt. I alle fall nesten. ;)

Eg er klar for fortsettelsen. Fleire golv, takk! Berre synd at lister, tak og veggar også må malast. Og vindu og dører. Og skap. Og stolar og hyller. Og trapp. Joda, eg har litt å sysle med framover. Enn du?

I full sving

No svingar eg kosten dagen lang! Vi har overtatt det nye huset vårt, og malemotivasjonen er enorm. Det er bra, for mengda luta furu er overveldande. Og vi møter stadig nye utfordringar, så allerede etter tre lange arbeidsdagar har tidsskjemaet sprukke. Luta furu er rett og slett ikkje berre lett å ha med og gjere!

Ideane boblar, inspirasjonen er på topp, og bloggelysta kriblar heilt ut i fingertuppane. No gjeld det berre å halde tunga rett i munnen, ha bra fokus og verkeleg stå på nokre dagar. I løpet av kommande veke skal vi nemleg flytte desse to kilometrane til nyhuset, og då må mest mulig vere ferdigmalt først. Det er gøy!!

Ha ein fortreffeleg søndag!