Eit nytt år. Nye draumar, nye forhåpningar, nye muligheter. Nye dagar, nye planar, nye avtalar. Mykje er likt som i fjor, men for meg er alltid overgangen til eit nytt år noko heilt spesielt. Eg har så mykje eg vil gjere annleis! Eg vil så gjerne ha meir tid saman med familien min, meir tid for meg sjølv, meir tid til kreative syslar, meir tid til å vere sosial. Trening er ikkje akkurat noko eg har så veldig lyst til å bruke den verdifulle tida mi til, men eg har etter 34 år innsett at det er noko eg berre må igjennom, så blir både eg og kroppen min gladare etterpå. Og sjølv om eg nesten ikkje har lyst til å innrømme det, så er det jo faktisk ganske deilig etter gjennomført økt! Og slik skal eg også auke overskotet, slik at eg kan bruke av sofatidkontoen til desse andre tinga eg så veldig gjerne vil gjere meir av. ;)
Dagens bilete har mannen min tatt av fine familien sin. Den vakre kona hans laga litt bling til seg sjølv til jul, for heile familien var jo på tv på sjølvaste julaften! Vi syng i familiekor, og her kan de sjå oss synge i Byåasen kirke på julaftengudstjenesten... Tilbake til blingen; den er laga av to trekuler og litt skinnsnor. Den vesle trekula er mala med lysrosa hobbylakk, og den store er dekka med bladmetall. Det var moro og fint!
Storesyster fekk ny kjole til jul. På lillejulaften vart knapphola sydde, og knappane kom på. Den nye symaskina mi gjorde jobben på eit blunk, og gjett om eg gler meg til vi skal bli betre kjent! Kjolen var ei prinsesse verdig, og mottakaren var også veldig fornøgd. Ho er jo prinsessa mi! Og med Julekongen som adventskalender, har vi jo gjort oss nokre tankar om prinsessegreier... Ein dag stod ho over meg og sa: "Mamma, du har sølv i håret!!" Haha...akkurat det ein har lyst til å høyre, særleg når ein vanlegvis driv med heimehårfarging og badet no er totalvraka av ein kjip vasslekkasje frå kjøkkenet i etasjen over. Men uansett, litt sølv i håret treng faktisk ikkje å vere så ille. Eg proklamerte at det kom av at eg er ei ekte prinsesse! Akkurat som Eiril i Julekongen! ;) "Nei, mamma, du kan ikkje vere prinsesse, for då må jo tante også vere det..!" "Joda," seier eg, "både eg og tante er prinsesser. Det er berre å sjekke, for om du legg ei ert under madrassen hennar, er eg sikker på at ho har vondt i ryggen når ho våknar!" Og det stemmer alltid... ;)
Veslebror fekk kjepphest i julegåve. Med den kan han vere både ridder, prins og cowboy. Den er vakker og handstrikka, med tjukk, fin man og gulltaumar. Kjeppen er spikka og pussa av ei flott grein, og er både vakker og god å halde i. Takk til julemarkedet i Sommerfuglen steinerbarnehage. Verdas finaste!
Eg har sakna blogginga medan eg har vore borte. Ikkje berre saknar eg det å lage blogginnlegg, men eg saknar også tilbakemeldingane og bloggbekjentskapane. Det er så mange herlege jenter der ute i verda, og eg føler jo at eg kjenner mange av dykk! Kvar dag, mange gongar om dagen, har eg tenkt blogginnlegg. Det trur eg er ein bonus ved å blogge; det at ein ser småting rundt seg med andre auge. Eg kan sjå så mykje i så lite! Og eg har så lyst å dele både tankar, bilder og idèar med lesarane mine. Og for å komme igang igjen skal eg kaste meg med på denne utfordringa. Sannsynlegvis ikkje med daglege innlegg, men i alle fall med nokre kvar veke! :) Sjå meir her!
Årets første blogginnlegg avsluttast med nokre enkle ord. Og frå innerst i hjartet mitt vil eg ønske dykk alle eit riktig godt nytt år, med kjærleik og varme, helse og fridom!
Holly McCaig