Blommen

Phoe hee...onlangs gluurden mamamuis en ik bij twee kringloopjes naar binnen. Behebt met dezelfde voorliefde; rondneuzen tussen tweedehands spulletjes. Oma kan het, mama kan er wat van en ik dus ook. En ik vond dat er genoeg aanleiding was om mezelf wat te verwennen. Dus gaf ik mezelf vrijspel.

We gluurden tussen de boeken en hielden de ene na de andere voor en stuitten op grote schatten. Ik aaide een boek uit de vitrine maar liet hem toch terug leggen. De voorkant was mooier dan de rest..

We liepen achter elkaar aan richting de kassa met onze eigen stapeltjes maar nog voor ik in de rij kon aansluiten, zag mijn oog iets prachtigs. Mijn hart maakte een sprongetje.. Deze was voor mij.. Ik veranderde van koers en gluurde naar het prijskaartje. Blozend liep ik terug en stelde mamamuis op de hoogte. Déze ging ik reserveren, dit prachtige cadeau. Juist nu kwam ik hij op mijn pad.

De kassajuffrouw plakte een sticker met mijn naam erop en thuis drukte ik Pee mijn telefoon in zijn gezicht. Hij bekeek het met een diepe frons Het werd een cadeau van mamamuis en manmuis en Pee ging akkoord.
Zie hier...

Leeg hoofd

Mamamuis bleef logerendeberen. Wat een gezelligheid en wat keek ik er naar uit.Soms komen er wat minder fijne dingen op je pad en dan is het prettig om samen te zijn. Dus daar stond ze op de stoep, boodschappentas met alleen de broodnodige ingredienten, slaapspullen, telefoon en laptop. En natuurlijk mijn schapenwol, wit en bruin (later meer hierover).
Wij maakten er maar een feestje van. Kabouter was verguld dat oma er was en haalde alles uit de kast. We gingen op pad met de fiets bezochten gelijk na een speeltuintje, nog even onze speeltuin, namelijk, de tuin :-)
Dat was een beetje een ding want de tuin, daar moest nog iets mee gebeuren om het beter te krijgen en ik zag haar ogen al van links naar rechts gaan.
Nu, kabouter vond even scharrelen prima maar eten had toch ook wel prioriteit. We stapten op de fiets maar mamamuis bleek te broeden op een plan en de volgende dag kwam deze meer dan tot uiting.
Thuis werd er gegeten, gepraat, er werd even een opruimsessie gehouden, koffie weggeslurpt en het spinnewiel werd van stal gehaald. Want wat wou ik graag leren spinnen.  Het eerste draadje is gesponnen en ik heb al vastgesteld dat het verslavend werkt (en dat een schort geen overbodige luxe is). Qua geur was een schaap er niets bij, (oh nee, het was van..)
En fin, nog een lange leerweg te gaan maar het begin is gemaakt.
De volgende dag was het aankeutelen geblazen maar toen Pee ten tonele verscheen na zijn slaapdienst, gingen de dames op pad. Hop, op naar de tuin, niet wetende dat we daar de ganze middag zouden vertoeven. Er werd duidelijke keuzes gemaakt, paden geschept, bedjes wat opgehoogd, planten verwijderd. Wat nog niet opgekomen was, moest veld ruimen ( dat vind ik altijd erg lastig, wie weet komt het nog op maar daar verpest je wel je tuinopbrengst mee) en zowaar, tussen de onkruidjes wist de buurtuinvrouw de pastinaak aan te wijzen. Hoezee! De pastinaak was opgekomen!

Klik op de foto voor toelichting :-)

Het wisselteeltschema werd een beetje losgelaten en er ontstonden wilde plannen voor mesthopen en compostbulten waar courgette/pompoen of augurk of komkommer op zou gaan groeien.
Het resultaat van een middagje buffelen was verbazingwekkend en daarmee het hoofd ook weer leeg en persoonlijke keuzes gemaakt.
Aan het einde van de middag dronken we er een wijntje /biertje op en werden er patatjes gegeten. Vandaag krijgen de courgette en pompoenplantjes die muisman meebracht uit de kas, een plekje en dan gaan Caa en ik met dit als vertrekpunt verder.

Slaapkameractiviteiten

Dit klinkt natuurlijk spannender dan het is.. We sliepen op zolder maar misten het gemak van de slaapkamer op de eerste verdieping. Maar ja, de tijd ervoor vinden was een tweede. Het moment, het is nu bepaald niet rustig maar de wens was erg groot om aan de slag te gaan. Dus toen kabouter bij opa en oma uit logeren was, gingen wij de ochtend na het feestgedruis van bevrijdingsdag, aan de slag.
De muur is nu een aantal tinten donkerder, zee/ oud groen en de kast kan nu lekker om het hoekje staan, er is immers niet meer sprake van een schuine muur. En rechtop kunnen lopen langs het bed... Wát een weelde..
We zijn er nog niet maar het begint er goed op te lijken !
Kijkt u even mee? (p.s: de staande lamp heeft seventies bloemenprint dezelfde kleur als de muur maar dat zie je nu niet.