Ufodag affo

Ja hoor, hij hangt. De herfstquilt die ik van plan was om voor de herfst af te hebben. :)

Hij lag sinds eind vorig jaar naast mijn stoel te wachten tot ik de puntjes afgewerkt had.  En omdat ik niet eens meer weet wat eigenlijk mijn ufo was, deze affo.

Met hier nog wat beginfoto's uit oktober 2017. Het patroon heb ik uit de losse hand getekend op aan elkaar geplakte stukken patroonpapier. Die onderdelen uitgeknipt en mijn lappendoos met restjes in geel-groen-bruin erbij gepakt. 

De richting van de stroken wilde ik niet zo klinisch strak en netjes hebben. En ben dus bewust wat gaan schuiven met de lapjes. Hoe ouder ik word, hoe minder ik van dat strakke hou. :D
Ja en toen kreeg ik een inval en heb alle stroken bovenaan met een spons een dot verf gegeven.

Het effect beviel me. Ook weer iets om het minder gelikt te laten lijken.
Nog steeds werkte ik volgens patroon. Maar ik had wel grote problemen met de lap grijs die ik voor de achtergrond nodig had.

Het paste allemaal net of net niet.

Want mijn uitgangspunt was dat alle lapjes uit de voorraad moesten komen.

Paperpiecen betekent ook papier pulleken. Maar met een mooi muziekje erbij is dat geen straf. :)

Omdat ik nog wat stukjes grijs in de prullenbak vond, is de achtergrond toch nog compleet geworden en kon ik in november de quilt dubbelen en rijgen. De lattenmethode is hierbij nog steeds mijn favoriet! 

Het bonte gedeelte is gequilt met randen van bladeren in verschillende vormen in geel. Uit de vrije hand gequilt, heerlijk.

Maar toen ging mijn trouwe Pfaff rare dingen doen. In december kreeg ik een nieuwe Pfaff en heb na een heleboel uithalen van de oude echt niet mooie steken,  de rest gequilt. Het afbiezen vind ik altijd leuk. Dat betekent dat de quilt bijna klaar is! :) Ook de bies is gemaakt van aan elkaar genaaide restjes.

Deze quilt past ondanks mijn aversie tegen dit soort kleuren, toch perfect in mijn interieur. Zelfs of misschien juist bij lamplicht. :)

Nu nog een naam. Wat vinden jullie van Herfstknaller?

Een dagje regen

en dus geen tuindagje vandaag, maar binnen aan de slag. Mooi tijd om mijn nieuwe tafelloper te laten zien. Helemaal gemaakt van restjes.

De lapjes zijn overgebleven van de quilt Lente Uitbarsting van vorig jaar.
Alles aan stroken gesneden en daarna aan elkaar genaaid. Daar krijg je dan een grote gestreepte lap van.

Daar kun je dan mooi de vorm van de bladeren uitsnijden. Het patroon heb ik getekend zodat het precies op onze tafel past.

Alles gedubbeld met aan elkaar genaaide restjes vulling en een achterkantlapje dat ik al jaren in de kast heb liggen omdat het nooit goed genoeg was. Met de naaimachine langs de randen genaaid en meteen een bladnerfmotief gemaakt. Met de hand het biesje vastgezet en klaar!

Dat dacht ik tenminste. Maar na een avondje op tafel wist ik al dat er toch meer gequilt moest worden. :) 

Nu is het naar mijn zin! Een tafelkleedje passend bij de Lente Uitbarsting aan de muur. 

Wel twéé voorjaarsquilts in de maak!

Restjesverwerking blijf ik leuk vinden. Dus toen ik die bak met restjes over had van de quilt die we nu Lente-uitbarsting noemen, heb ik daar weer een leuke top van gemaakt.

Eerst met het idee dat het voor de achterkant werd, maar daar was het toch te hobbelig voor. Hoe zou je dat ooit kunnen quilten!

Maar het leek me leuk om dit als deurgordijn te gaan maken in mijn werkkamer.

Voor het quilten daarvan heb ik ook al ideeën. Maar, eerst de Lente-uitbarsting afmaken. :)

Van andere restjes turquoise heb ik weer een andere achterkant gemaakt. Was even passen en meten om er een vierkant van te maken, maar het lukte.

Gisteravond lekker rustig zitten dubbelen en nu ligt hij klaar om te worden gequilt.

Daar heb ik zin in, dus het zal vast niet lang duren tot ik begin. :)

Hele hete restjes stof

Ondanks de benauwde hitte vandaag ben ik toch nog aardig bezig.

Lekker veel was buiten hangen die zo droog is, waarbij Axel midden in de weg en in de volle zon gaat liggen.

Niet al te lang hoor, meteen na het was ophangen moet hij steeds met mij naar binnen om af te koelen.

Want binnen ben ik bezig met een klein restjes project, een cadeautje voor een lief iemand.

Een restje vlieseline, restjes zwartwitte stof in strookjes en nog een reepje stof in donkerrood. Meer is er niet voor nodig.

Met twee kleine ventilatoren en een flesje water dat steeds bijgevuld wordt, is dit nog wel vol te houden in mijn werkkamer.

Alleen opletten dat de lapjes niet weg waaien. ;) 

Het is bijna klaar, alleen nog even een biesje met de hand vastzetten, zittend aan de tuintafel en dan is het klaar. 

Het eindresultaat laat ik later zien, als het cadeau gegeven is. ;)

Dan ga ik nu nog een laatste wasje ophangen. Dat kan nog mooi drogen voordat er eventuele buien gaan vallen.

Een hoes van restjes voor een retro kruk

Stofresten zijn geweldig. Misschien zelfs leuker dan gewone lapjes. Allemaal katoen, allemaal herinneringen en bont, heel erg bont. :)

Wat kosten betreft zijn ze al afgeschreven, dus dan hoef je niet zo bang te zijn om iets verkeerd te naaien. Niet goed? Ander restje pakken! Op deze manier wil ik wel proberen om iets zonder spelden en zonder al te precies te zijn te gaan maken.

In mijn ideeënboekje stond nog steeds een tekening van een hoes voor mijn retro kruk. Dat leek me een prima restjes project! De lapjes in waaiervorm opnaaien kan op allerlei manieren. Ik heb wat ideetjes uitgewerkt  en koos voor de simpele variant, de restjes zouden al bont genoeg zijn. Met een piping in een accentkleur en de restjes daarvan weer verdeeld tussen de strips zou het wel eens heel leuk kunnen worden dacht ik zo.

Op een stuk patroonpapier heb ik de maat van de bovenkant afgetekend. Dit heb ik als paperpiecepatroon gebruikt.
Verdeeld in vier buitenste en vier binnenste delen. De binnenste cirkel wilde ik er later op naaien.

Behalve restjes stof, heb ik natuurlijk ook restjes fiberfill in allerlei soorten. Dit stukje paste prima. Rondom heb ik het tot aan de bovenkant ingeknipt en daarna met wat dotjes lijm vastgeplakt zodat het goed blijft zitten.

Uit elk van mijn dozen met restjes heb ik een stapeltje gepakt en dit in stroken gesneden voor zover dit nodig was.
Daarna gestreken en gesorteerd in lichte en donkere lapjes. 

De bedoeling was om donker en lichte lapjes afwisselend op te naaien. 

Door de lapjes wat schuin op elkaar te leggen kan ik er een waaiervorm van maken. Dit alles nog steeds zonder spelden!

Ook mijn verzameling van bijna lege garenklosjes, is mooi opgeruimd.

Links zijn alle onderdelen behalve het midden klaar en rechts zijn ze aan elkaar genaaid. Hier heb ik 4 spelden voor gebruikt.

Met de hulp van mijn dochter werd al het patroonpapier verwijderd.

Voor de rand heb ik  precies de omtrek gemeten en natuurlijk de hoogte plus nog 2 cm extra.
Maar voordat ik de rand aan de bovenkant heb gezet, moest eerst nog de piping gemaakt worden.




Met een restje koord en een strook stof is een piping zo gemaakt.








Daarna ook het laatste stukje van de piping nog even dicht naaien.








Deze kan dan aan de rand genaaid worden en dat samen aan het bovendeel.







Als de rand eromheen zit, is het tijd om te passen. :)

Van een wat groter restje stof maak ik nog een extra rand om straks een koordje door te halen.

Natuurlijk met een gaatje.

Voor de middenstip heb ik een restje gezocht in dezelfde kleur als de piping.
Een restje vliesofix leek me ideaal voor dit klusje. Gewoon opgestreken dus!

Voor de afwerking had ik nog zwart biaisband. Dat bandje heb ik op het laatst nog dubbel genaaid, zodat hij niet zo breed was.

Met hier nog een foto van de onderkant van de kruk. Het strikje heb ik met een veiligheidsspeld onder de stof vastgespeld, zodat het er niet onderuit steekt. 

Ja en toen was hij af. 

Een echt restjesproject waarvan ik geleerd heb, dat ik eigenlijk helemaal niet alles zo precies hoef te maken. Dat ik zelfs zonder spelden kan werken en het nog leuk vind ook!

Deze restjes stof, garen, fiberfill, koord, vliesofix en biaisband mogen nu in mijn slaapkamer staan pronken.

Resultaat: Ik kan nu echt geen restjes meer weggooien!!