Een Tiroler souvenir

Lang geleden gingen mijn vader en moeder op vakantie naar Tirol. Het waren de zestiger jaren, mijn ouders waren nog jong en ik was nog maar een piepkuiken.

Als souvenir heeft mijn moeder een kleurrijk bedrukt lapje gekocht. 

Rafelrandjes, de bloemen die mijn moeder zo lief had en de Tiroolse adelaar.
Een typisch product uit die tijd.

Mijn moeder heeft de bloemen op latere leeftijd geborduurd en omdat haar vingers steeds minder konden dan ze wilde, mocht ik het hebben.

Dat was een paar jaar geleden, nog voor de Alzheimer en de Parkinson haar leven minimaliseerden.

Toen ik haar het lapje vorig jaar weer eens liet zien, wilde ze graag dat ik het af zou maken. Dan hadden we samen aan iets gewerkt, dat vond ze leuk. Ik moest wel iets aan de gentiaan doen, daar moest nog iets in het midden komen. 

Dus heb ik het lapje verder geborduurd. Zo lag het een poosje tussen al die dingen in mijn werkkamer waar ik nog iets mee wil doen. Ik typ dit nu en bedenk me dat mijn moeder dat ook altijd had. Stapels dingen in haar werkkamer waar ze plannetjes mee had. :)

In mijn voorraad liggen ook nog wat van deze randen van pitjeskatoen, die mijn moeder jaren geleden maakte voor de lakensets die ze toen maakte. Dat leek me wel wat als omlijsting voor het lapje en toen wist ik hoe ik het wilde gaan doen.

Eerst een lapje en wat vulling en dan lekker buiten quilten.

Na het quilten heb ik een rand recht, wat bolletjesband (paste precies!) en als laatste een gerimpelde rand rondom genaaid.De rafelranden bleven zo intact en toch oogde het nu een heel anders.

Voor de achterkant heb ik nog een perfect lapje bij de kringloop gevonden; edelweiss en gentiaan op een groen ruitje.  

Een laatste controle door Boefie en het cadeautje voor mijn moeder is klaar. 

Vrijdag ga ik het haar geven. 

Ik hoop dat ze het nog herkent en anders zal ze het toch wel leuk vinden omdat het bloemetjes zijn. :)

De tijd vliegt

en voor je het weet is het alweer herfstig met knoeperts van spinnenwebben. 

Gelukkig is de zon ondertussen weer doorgebroken en kunnen we straks lekker de tuin in. Eerst even een logje schrijven. :)

Zoals je ziet heb ik de afgelopen tijd niet helemaal stil gezeten. Voor mijn moeder heb ik vier popjes gemaakt van vilt. Deze lijken op mijn zusjes en mij en mijn moeder kon ze goed herkennen.

Het gratis patroon van de popjes heb ik van Mollie makes nr. 66. 

Al heb ik hun uiterlijk wat minder kinderlijk gemaakt.

De  basis van de armpjes en beentjes heb ik met de naaimachine genaaid van restjes huidkleurig vilt. Op het patroon stond 1 cm om de boel te keren, maar dat kreeg ik met geen mogelijkheid voor elkaar. 

Dus weer losgetornd en met de hand dicht genaaid.

Daarna gevuld met een super oud restje vulling aangevuld met de vulling van een goedkoop kussentje. 

Het was wel een prutswerkje, maar in de zon was het wel lekker om te doen.
De hoofdjes gaf ik eerst een geborduurd gezichtje voordat ik ze in elkaar naaide.

Als laatste dook ik in de lapjes om er nog wat kleertjes voor te maken. 

Nu wil mijn dochter een popje dat op haar lijkt, plus de hond en de katten.... 

Misschien moet ze dat zelf maar gaan maken.

Ik wil weer gaan patchen!

Lavendelcadeautjes maken

Elke zomer pluk ik de lavendel van mijn haagje in de tuin. 

Dan droog ik de bloemetjes en gebruik ze voor lavendelzakjes. De steeltjes gooi ik dan op mijn tuinpaadje. Als je eroverheen loopt, ruik je de lavendel. :)

Dit jaar wilde ik proberen of ik nog wist hoe je die lavendelpakketjes met lint moet maken. 

Als kind maakte ik die voor de missie. :)

Het was even uitzoeken, maar het lukt me nog steeds.

Benodigdheden:

Verse lavendel die net uitgebloeid is. Dus geen verdroogde takjes!

Snoeischaar of schaar om de steeltjes bij te knippen

Lint

Schaartje om lint af te knippen.

Als eerste ga je de lavendeltakjes kaal maken op het toefje bloemen na. 

Dan zoek je een oneven aantal takjes van ongeveer gelijke dikte uit.

Dan nog een kleurtje voor het lintje uitzoeken en je kunt beginnen!

Dit zijn 13 takjes. Meestal maak ik ze van 13 of 15 takjes. Het lint wordt stevig direct onder de bloemen vast geknoopt. Zorg dat de korte kant van het lint zo'n 20 cm lang is. De andere kant hoef je niet af te knippen, pas als alles klaar is.

Knip de onderste delen van de stelen af zodat het lint makkelijk tussen de takjes geweven kan worden.

Buig daarna de takjes over de bloemen en verdeel ze over de bloemetjes als een kooitje.

Ga nu met het lange lintgedeelte weven tussen de takjes. Het is wat lastig in het begin, eerlijk is eerlijk. 

Maar als je er meer maakt, gaat het handiger. ;) Als je weer rond bent met je lint, eerst even aantrekken, zodat alles heel stevig wordt. Het is niet de bedoeling dat de lavendelbloemetjes er straks uitvallen als het geheel uitgedroogd is. 

Als je onder de bloemen bent gekomen, maak je een stevige knoop samen met het lint dat je tussen de takjes hebt laten hangen. 

Zelf doe ik een dubbele knoop en leg er dan een strikje in.

Als laatste kun je de onderkant van de stelen mooi recht knippen.

Met hier nog en foto die het verschil laat zien tussen een dikker of dunner bosje lavendel. Allebei goedgekeurd.

Natuurlijk had ik  "hulp" van onze Boefie. :)

Dus hoe meer regen, hoe meer lavendelcadeautjes er gemaakt gaan worden.

Deze geurpakketjes daar doe je zo'n vijf jaar mee. 

Dan wordt het weer tijd voor nieuwe. 

Onder de parasol

Ook onder de parasol heeft een handwerkverslaafde zoals ik, toch iets nodig om aan te werken.

Het werd de Virus shawl , die ik al in verschillende schitterende versies gezien had op Facebook. Een heerlijk makkelijk patroontje voor buiten. Geen gedoe met patronen lezen omdat je het zo kunt onthouden en dus lekker kletsen en haken tegelijk. Vakantiewerk zou je het kunnen noemen. ;)

Het wolletje heb ik gekocht in februari bij Bart & Francis. Het is maar 1 knot van 500 gram light fingering merinosoft fine. Heerlijk garen om mee te werken. Volgende keer in de IJsselhallen toch maar wat meer van meenemen. ;)

Eerst heb ik een proefje gehaakt met acryl. Maar ik kreeg toch wat hobbels in het werk ondanks het goed volgen van het patroon. 

Dan eerst maar met het mooie wolletje geprobeerd.

Vind je het ook niet net een uiltje? 

Als ik het werk strak trok viel me niks op, maar anders wel. Namelijk bij de drie boogjes van 4 lossen moet je in de volgende toer het bovenste boogje overslaan. Maar dat boogje zit dan veel te los naar mijn zin. Dus tussen de rijen met 1 stokje en 1 losse, neem ik met 1 vaste het bovenste boogje mee. 

Ik heb het in de tekening als een blauw blokje erbij getekend, voor de mensen die dat beter begrijpen. ;)

In ieder geval beviel me dat beter en ik heb de shawl met veel plezier in twee hele hete dagen gehaakt. De shawl is toch ruim 1.30 m geworden en zo'n 60 cm hoog. Precies wat de bedoeling was, namelijk een niet al te grote shawl tegen de tocht van de ventilator in de zomer. 

Na de laatste reeks van 4 toeren had ik nog net genoeg garen om nog een simpel randje om de boogjes te maken van 1 losse en 1 vaste en 1 vaste in de vaste tussen de boogjes.

Het was een leuk cadeau om te maken, vooral omdat het haar zo goed staat. Deze shawl wordt vast veel gedragen denk ik zo.