De tiende juli, ufodag!

Omdat appliceren voorlopig nog niks wordt met mijn handen, heb ik de "Ronde Ruitjes" maar als ufo erbij gepakt. Lekker frisse kleurtjes, daar had ik echt zin in.

Home street wordt echt wel afgemaakt, maar dat wil ik met liefde en plezier doen. Ik hoop dat het deze winter weer zal lukken. Nu eerst maar lekker met de naaimachine aan de slag.

Ik had nog wat foto's van hoe ik de kleuren bij het turkoois gezocht heb. Steeds wat meer erbij, maar toch binnen de kleuren lichtgroen-geel-oranje.  

In dit logje  liet zien hoe de middencirkel is geworden. De kleuren die ik gebruik, pak ik op gevoel. Even erbij houden en dan snijden. Makkelijk, want alle lapjes die erbij liggen zijn goedgekeurd en dus o.k. 

Alles ligt op de grond en dus is dit een goede lichaamsoefening voor mij. Passen, aftekenen, spelden en dan opstaan en de boel aan elkaar naaien. Dan strijken, randjes afknippen en de boel weer op de grond neerleggen om te kijken welk lapje ik er nu weer aan wil naaien.

Ik vind het nog steeds heel erg leuk werken en denk dat deze zogenaamde ufo erg gauw klaar zal zijn. ;) 

Restjes met ruitjes

Met herfstig weer is het altijd prettig handwerken. Dus toen de zoveelste herfstdag aanbrak, ben ik mijn restjes weer ingedoken. :)

Ik zocht wat zonnige turkooise  lapjes bij elkaar. Omdat dat er niet al teveel waren, heb ik dat gecombineerd met wat van mijn ruitjes in turkoois en als aanvulkleuren geel, lichtgroen, oranje. Zonnige zomerkleurtjes!

Het uitgangspunt was het maken van een cirkel zonder op papier te naaien en zonder het gebruik van spelden. Dat is dus gelukt! Al wist ik van tevoren niet hoe groot de cirkel zou gaan worden. ;)

De lapjes heb ik zonder liniaal in repen gesneden. Restjes en ruitjes om en om neergelegd en aan elkaar genaaid.

Met dit als resultaat. Dat beviel me wel en dus ben ik door gegaan.

De reepjes heb ik eerst op lengte gesorteerd. 

Daarna met behulp van een lange liniaal naar de strijkplank en daarna naar de naaimachine verhuisd.

De lapjes heb ik schuin op elkaar gelegd en daarna heb ik steeds het teveel aan stof weg geknipt.
Zo bleef ik stroken aan elkaar naaien tot ik twee wigvormige patchworkdelen kreeg. Geen cirkel, maar wel bijna. Ik hoefde ze alleen nog maar met elkaar te verbinden en daar had ik de contrastkleuren voor uitgezocht.

 Eerst maar eens geprobeerd hoe ik zo'n wigvormig deel groter kon maken. Nog steeds zonder spelden en dat lukte wonderwel.
Ik zou nu wel spelden kunnen gebruiken hoor, maar het leek me gewoon een leuke uitdaging.
Goed gelukt dacht ik zo.

Daarna heb ik het geprobeerd met zelf gesneden biaisband en dat beviel me eigenlijk veel beter, al durfde ik de bies niet breder te maken dan zo'n 3 cm.

Het teveel aan ruimte links heb ik met een naadje weggewerkt.

Al met al een mooie bonte cirkel.

Ik vind het heel erg leuk geworden. Geen idee hoe het verder gaat. 

Er is nog genoeg turkoois voor meerdere wiggen, dus dat is mijn volgende stap.

Wordt vervolgd.