Czas leci, jak szalony zostawiając za sobą tylko tuman kurzu. Do świąt został równy miesiąc. Czas pomyśleć o dekoracjach i innych sprawach, żeby potem nie latać, jak w ukropie trzy dni przed wigilią. Prawdę powiedziawszy, ja już się wyleczyłam z tego wariackiego biegania po galeriach, kupowania pełnych toreb, bo  ---a nóż zabraknie...... Niczego nie zabraknie. Najważniejsze, by zdrowego rozsądku nam nie zabrakło.Pisałam już tu kiedyś o moich rozmyślaniach na temat świątecznej gorączki :).http://byrossalia.blogspot.com/2012/11/ida-swieta.html..
Na blogach już świątecznie...bombki, pierniczki.....pięknie. Ja dziś jeszcze pokażę trochę jesiennych dekoracji, tym bardziej, że wczoraj i dzisiaj piękna pogoda nas rozpieszcza. Może nie jest zbyt ciepło,ale słońca nie brakowało. Zima przyjdzie prędzej, czy póżniej...tak, tak. Jeszcze da nam w kość :)

 

                                                   Pozdrawiam i do zobaczenia :)

Póki co :)))

Witam w słoneczne popołudnie, a właściwie wieczór. Słońce patrzy na  nas z wysoka, dzień długi, można by pomylić pory dnia. Nie, nie aż tak ze mną zle nie jest :)))Chociaż zakręcona robotą, nie zauważyłam, jak pół dnia zleciało i mamy prawie 19.oo.Dzisiejszy dzień słoneczny, co wcale nie znaczy ciepły.  Zimno, bo ok. 10 st. i watr, ale nie jest zle, mogło być gorzej:). Chciałabym zamówić ładną pogodę na sobotę i niedzielę, ale nie wiem do kogo się udać:)), może do  Putina ?. Na defiladę 9 maja rozgonił chmury nad Placem Czerwonym.:)) i "powstało" słońce:) No cóż...nic z tego chyba  nie będzie. Telefonu  do niego nie mam, na facebooku też go nie ma :))))   Póki co (ros. poka czto),jest czwartek, do soboty jeszcze trochę czasu zostało,więc jest odrobina nadziei.

Pokażę dzisiaj stół,który wyprosiłam od znajomych. Przeprowadzali się i niektóre stare graty wyrzucali. Buzia mi się uśmiechnęła, gdy stół przyjechał do mnie. Stanął w altanie i ....stoi:). Nie zdecydowałam jeszcze co z nim  w końcu zrobię. Póki co (śmieszny zwrot) :)) stoi.Pstryknęłam mu kilka fotek.Żeby nie było całkiem szaro i smutno, do "sesji" wciągnęłam starą łyżkę aluminiową, 
 "sierp tatowy"(jeden z ulubionych cytatów z "Samych Swoich "), 
starą gofrownicę, o której już  było tutaj , 
nóż, który od zawsze był stary:), 
zardzewiałe na amen stare  dzbanuszki. które wykopał znajomy podczas budowy domu.Niestety, więcej skarbów nie znalazł.:)
Mogłabym wstawić jeszcze zdjęcie Putina, ale póki co,nie mam  jego portretu:))))

 

Póki co :)), pozdrawiam,życząc miłego wieczora i spokojnej nocy:))

Pa, pa.

Konik na biegunach :)

Tadammm!

Te piękne rzeczy, które niżej widzicie, dostałam od Alicji. Kolejny raz los był przychylny i wygrałam candy:))Przesyłka dotarła wczoraj pokonując  450 km :)

 

W paczuszce była tabliczka, serduszko i haftowany konik. Bardzo mi się podobają:)))

Konik jest uroczy.Drobniutki, równiutki hafcik...

Konik na biegunach otrzyma szczególną rolę.Będzie ozdobą notatnika  z adresami i telefonami, a właściwie okładki. Muszę stworzyć nowy, ponieważ stary, jest tak stary, że już bardziej stary nie może być:)). Na pierwszy rzut oka, na drugi chyba też, wygląda jakby był starszy od węgla. Ile ma lat?..może czterdzieści? albo i więcej. Tak właściwie to notes taki rodzinny. Trafił kiedyś do mnie, ale jakim sposobem? Może trzeba było zawiadomić krewnych, znajomych i poinformować ich o jakimś wydarzeniu....pewnie tak. Lużne, poplamione kartki, nieaktualne adresy, telefony. Na marginesach jakieś zapiski, cyferki, rysunki. bazgrołki.......niektórych już nawet nie kojarzę.Notatnik stary, wysłużony,ale nie wyleci przez komin.Zostanie jako pamiątka.Na tych sfatygowanych , nadszarpniętych zębem czasu stronicach zapisana jest część historii mojej rodziny.Przeglądając je, przypominam sobie wydarzenia i osoby związane z nimi.Wielu z nich już nie ma pośród nas, z wieloma nie ma  kontaktu,bo się gdzieś wyprowadzili, niektórych nigdy nie poznałam......ale wszyscy  mieli wpływ na to, co na co dzień działo się w domu rodzinnym.
Antek P., który usiadł na  taboret, łamiąc go na trzy części, Pan Jan, który pożyczył od taty worek cementu, a oddał worek owsa :)), Ciocia Wanda, która uszyła mnie i mojej siostrze sukienki w czerwone groszki," Wujek w kratkę", który grał na skrzypcach i opowiadał niestworzone historie.Te i inne historie, kryją się pod nazwiskami, imionami zapisanymi na kartkach tego starego zeszytu.To tak, jak streszczenie, albo w punktach wypisane wydarzenia.



 Pewnie w każdym domu jest taki zeszyt. Zastanawiałyście się czasami nad tym, ile zawiera wspomnień?

Sypialnia cd

Dzisiaj pokażę Wam konsolkę, która stoi teraz w sypialni. Trochę to trwało.  Różne inne zajęcia, które odciągały od pracy nad nią..... Stoliczek-konsola powstała z  nóg  od bardzo starego stołu,boków z innego starego stołu, a blat jest nowy bukowy. Nogi były malowane chyba milion razy! była tam farba biała, jakaś zielona, brązowa ,jakaś masakra! Boki miały jedną warstwę, ale jakąś taką, która wżarła się okropnie w drewno. Szlifowanie dało mi w kość....a końca nie było widać. Po oczyszczeniu niektóre  miejsca pomalowałam farbą akrylową w kolorze grafitu. Potem przetarłam świecą, żeby nie było kłopotu z odsłonięciem tych miejsc.Wykończyłam ją biała farbą akrylową.

Mój sąsiad-stolarz, który składał to w całość, tylko kręcił głową. Dziwił się,że zamiast zimą wrzucić to w piec, zadaję sobie tyle roboty. A zapomniałam , powiedzieć,że jedna noga była złamana:)i pozbijana gwozdziami.

Myslę,że moja praca się opłaciła i kolejny raz uratowałam jakiś grat przed zatraceniem:). Teraz, zamiast leżeć gdzieś w drewutni, dumnie stoi w naszej sypialni.


 

stara gofrownica

Wśród różnych staroci, które gnieżdżą się w altanie i w całym domu, moją uwagę zwróciła dzisiaj stara, żeliwna  gofrownica z początku XX w. Zainspirowała mnie,by zrobić gofry.

Nie  myślcie,  że w tej starej, nie nie! Upiekłam w zwyczajnej, , takiej na prąd. Chociaż powiem Wam, że nie byłoby  chyba kłopotu z tą starą, bo w piwnicy mam kuchnię węglową. :)Tak, tak ! taką  z fajerkami, z pogrzebaczem w komplecie:)). Może, jak kiedyś będę na niej coś gotować, to pstryknę zdjęcia.

                     Dzisiaj zapraszam do ogrodu na kawkę i gofry z truskawkowym dżemem.

                            Tegoroczny dżem już otwierać, to karygodne :)), ale cóż tam.....

 PRZEPIS

2,5 szkl mąki 500
2 szkl mleka
0,5 szkl maslanki, lub kwaśnej smietany
3-4 jajka
 3 łyżki cukru
 łyżeczka proszku do pieczenia,
 szczypta soli
5 łyżek oleju
cukier waniliowy


 Składniki dokładnie połączyć razem

 Piec w bardzo dobrze rozgrzanej gofrownicy na złoty kolor

                                                 

                                         Smacznego!
                                           

W sypialni

 100 lat temu :)) pokazywałam Wam stoliki nocne, które kupiłam z myślą ustawienia ich w sypialni.

Czas mijał, a ja nie mogłam skończyć szlifowania, czyszczenia ...ach szkoda gadać....Na usprawiedliwienie mam to, że jest  lato!czyż nie? Dzisiaj stoliki już stoją w sypialni.

           

                Jeszcze dużo do zrobienia  w naszej sypialni, ale powolutku, aż do skutku :)

                                             muszę jeszcze coś powiesić nad łóżkiem

                                                  ach te wszędobylskie kable :(

 

Abażury lampek okleiłam za pomocą wikolu tym samym materiałem , z którego jest jedna poduszka.

Wcześniej, były plastikowe brrrr :(.    Musiałam się jakoś ratować, bo te, które mi się podobały, kosztowały grubo  powyżej 200 zl., a tu jeszcze tyle wydatków.... Może się kiedyś skuszę :)

                                           Na tej ścianie też by się coś przydało....

 Pod  lustrem będzie stała konsolka. Już nad nią pracuję. Mam nadzieję, że skończę ją szybciej niż szafki i pokaże je Wam  niebawem.....zanim przyjdą śniegi :)))

Sypialnia jest nieduża, a właściwie mała, więc nie ma tam miejsca na duże meble.
Na piękną  przeszkloną szafę z płóciennymi zasłonkami...np taką   (zdjęcia z internetu, nie znam autora)

   


 
              Serdecznie pozdrawiam  i dziękuję za miłe słowa, za to że mnie odwiedzacie.