Gezellig

Quilters houden van gezellig, en ik ook. Ik houd ook van kransen. En moet me echt bedwingen in een winkel als ik een mooie zie. Maar deze kon ik vorig jaar toch niet weerstaan. Het is een krans met wat mos er op gelijmd, en wat van de grote noten (weet de naam niet) en zaaddozen (weet ik ook de naam niet van). Een koord van wit vilt is er rond geslingerd en ook zilverkleurig dik zilverdraad. Daaraan hangen 2 bloemenglaasje.

Oorspronkelijk zat er een witte roos met wat frisgroen in. Maar toen die uitgebloeid was, moest ik op zoek naar iets anders. Het zijn deze rood-witte gerbera's geworden. Heerlijke kleuren. Ik had ze nog nooit in deze kleurstelling gezien. Maar krijg er echt zin in de lente van.

En 's avonds is het ook een gezellige krans. Want in het midden heb ik een geurkaars gezet. Aangestoken geeft die een prachtig en gezellig licht. En hij verspreid ook een heerlijke vanillegeur. 

Het leuke is dat het mos heel mooi en groen indroogt. Dus als ik iedere keer de glaasjes vul, heb ik nog lang plezier van de krans.


.

Hoe is het toch met . . .

de gupjes? Goed, ze groeien best. Kijk maar.

De grote guppen zijn allemaal uit het zicht, dus durven de kleintjes aan de voorkant te komen. Ze zwemmen in het midden zo net onder de kin van het beeld. Ik heb ze zodanig getraind dat ze naar boven komen zwemmen als de lamp in de bak aan gaat. Ze denken dan dat ze te eten krijgen.
Maar rustig voor de foto poseren lukt nog niet zo. Mijn schoonzus zegt dan ook dat guppen een geheugen van drie seconden hebben. Alles wat eerder gebeurde, zijn ze al vergeten. 

Je ziet ook meteen dat ik hun leefomgeving wat opgeleukt heb. Al weet ik niet of zij daar oog voor hebben. Een paar bruine planten eruit, en frisgroene er in. Zuurstofplanten erin, kunnen de kleintjes goed in schuilen voor de grote. Die laatste willen hun jongen nog wel eens opeten als ze de bak te vol vinden....
En voor ons een kitschie-kitsch beeld van een Griekse godin. Het geheel krijgt zo het aanzien van het verdronken land van Atlantis. Geinig he?


.

Beschuit met muisjes

DH had voor zijn verjaardag in oktober een tegoedbon van mijn broer en zijn familie gekregen om gupjes te komen halen. Maar ik vergat steeds om de aquariumbak schoon te maken. Afgelopen weekend heb dat dan maar gedaan.

Grind er in - plantjes (neppers) erin - water erin - en wachten op de nieuwe huisgenootjes. Intussen kochten we ook een verwarmingselement, want dan gedijen ze toch beter dan in koud water. En met een emmertje tussen de benen geklemd reden we naar broerlief.

We kregen 3 mannetjes, 3 vrouwtjes, een heel kleintje en een ietsepiets groter visje mee. De laatste hadden we in de emmer gedaan, maar toen we gingen tellen in de emmer, waren we hem kwijt. Zat het arme beestje gewoon hoger op tegen de wand van de emmer geplakt.

Neefje van 12 begon meteen te zingen "Weej blieve plekke...", een carnavalsnummer van de Toddezek. Dus die kreeg al snel de naam Toddezekske. De kleinste werd Friemeltje gedoopt. En thuis kregen de twee mannetjes met oranje staart de naam "Debet en Credit". DH en ik werken allebei in de financiële hoek. De overige hebben nog geen naam.

Na een gewenningsperiode mochten de visjes bij ons in de bak. DH moest weg en toen hij thuiskwam keken we nog even samen naar de visjes. We waren Toddezekske en Friemeltje aan het zoeken. Ook Friemeltje (de kleinste) hadden we zó gevonden. Maar wat zag ik, daar zwemt nog een Friemeltje, en nog een, en nog een....

Een serie "Friemeltjes" bij elkaar

Helaas beetje onscherp, want ze hadden geen zin om stil te poseren

Had een van de vrouwtjes intussen jongen gekregen. Supersnel!!! En ons Friemeltje was waarschijnlijk een van de eerste uit die cyclus. Het is lastig ze te tellen, maar het zijn er zeker 20. Guppen staan er om bekend dat ze hun jongen eten als ze zelf niet genoeg krijgen, en als de bak beetje vol met vissen is. Dus ben ik de dag er na maar gauw naar de dierenwinkel gegaan om wat extra planten te kopen. Eetbare planten, zodat ze daar aan gaan knagen, maar ook een prima schuilplaats voor de kleintjes. Die kleintjes zijn overigens wel razendsnel.

De beschuit met muisjes zijn dus vanwege onze kleine gupjes. Maar ook voor Plonia Loeve. Zij kreeg 17 februari 1913 samen met haar man Arie een dochter: Annigje. Kijk hier voor meer informatie en felicitaties.





.