Back To The Future..

Eski fotoğrafları kim sevmez ki. Bir araya gelince geçmiş zamanı kurcalamak, ne kadar değiştiğimize tekrar tekrar şahit olmak için bakarız fotoğraflara. Irina Werning, kişilerin yıllar önceki fotoğraflarını orjinalleriyle birebir aynı mekan ve kıyafetlerle güncellediği bir çalışması var (Back To The Future).  Ben bayıldım. Projeden bir kaç fotoğraf ve resmi web sitesi... http://www.irinawerning.com/back-to-the-fut/back-to-the-future/

Follow Me

Pazar günü bir anda karar verdik Rahmi Koç müzesine gitmeye. 10 dk. mesafede neden daha önce gitmediğimizi epeyce düşündük. Minik hanım bayıldı, bizde keyifli bir zaman geçirdik. Jet gösterisini izleyemedik yağış yüzünden. Bolca poz verdi. Hayret verici bir hızla büyüyor. Henüz yolu düşmeyenlere tavsiye ederim.

Evet küçük hanımı takip edin lütfen :)

Işık hızıyla zaman...

Almina ile yaşıt torunu olan ve benim sohbetine doyamadığım bir hanımefendi var, iş yerinde kısa zamanlı sohbetler ettiğimiz. Geçenlerde zaman çok hızlı akıyor, günler çok bereketsiz sanki. Bir bakıyorum sabah, bir bakıyorum akşam diye şikayet ettim. Ah İlknur'cum geçen hafta eşimi hastanede bekledim zaman hiç geçmedi, zaman hızlı akıyorsa herşey yolundadır demektir dedi. Gülümsedim. Evet herşey yolunda, yolunda olmasa da yoluna koymak için vargücümüzle uğraşıyoruz. Zaman akıyor ışık hızıyla, anların tadını çıkamaya çalışıyoruz.

Dip not: Bu fotoğrafı çekerken tamamen görsel bir an maksadıyla çektim fakat sonra bilgisayarda bana hızla geçen günlerimi anımsattı. Kim bilir belki sizde aynı şeyi hissetmişsinizdir  ?

Yağmurlar yağar çünkü dünyanın temizlenmeye ihtiyacı var.

Üşüyoruz çünkü daha sıkı sarılalım sevdiklerimize diye.

İnsan davranışlarını değiştirebilir elbet, duygularına yön verebilir. Fakat içimizde bir yerlerde hep bizimle olan bir duygu var. Hayatımıza aslında yön veren.

Ben gülümsemeyi tercih ediyorum. Beni anımsayanlar hep böyle hatırlasınlar diye. Bu öğrenilebilir mi ? Okullarda ders olarak okutulabilir mi? bilmiyorum. Fakat ben gülümsemenin gücüne inanıyorum. Son günlerde çok muzdaribim asık suratlı annelerden, somurtkan iş arkadaşlarından. Dün markette her istediğimizi aldık dimi anne diyen kızıma şükretmeyi öğretiyorum. Allah'a şükretmesi gerektiğini, bunun teşekkür etmek demek  olduğunu. Tüm bunları onun bize verdiği sağlık ve mutlulukla kazandığımızı söylüyorum. Mutlulukta, gülümsemekte bulaşıcı ve ben her geçen gün mutsuz ve doyumsuz bu toplumdan korkuyorum.

Naz makamı..

Kirpikleri benden birebir ona geçen... Her zaman ki gibi naz makamında. Gözyaşları sanki hep o kirpiklerin ucunda dökülmeye hazır. Nev-i şahsına münhasır, ilginç kişiliğim benim :). Sonsuz sevgiyi öğrettin ya ne mutlu bize....