koşullu refleks etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Birkaç gündür çok ilginç bir şey dikkatlerimizden kaçmıyor.

Benim uzun kulaklı koca tüylü sarkık yanaklı can dostum Paçoz' um akşam, evin mutfak camı ile salon balkon kapısının mükemmel esintili tek bölümü olan antrede tüyleri uçuşa uçuşa bütün gün yatıyor. Eğer üşenmezse kapıdaki tıkırtılara gönülsüz halsiz bir şekilde iki hav deyip yine uyuklamaya devam ediyor. Sabah 9-10 civarı ve akşam 7-8 arası l5 er dakika parkta geziyoruz, yine ağaç gölgelerinde kendini küt diye yere atıyor. Ben de oturuyorum yamacına.








Akşam sofra hazırlanırken, sonrasında başında oturup iftarı beklerken o yine istifini bile bozmuyor. Taa ki müezzin(ler) ezana başlayana kadar. Ezan sesi başlarken uykusundan uyanıyor ve fırlayıp koşuyor dizlerimin dibine. Dil dışarda sırıtık bir vaziyette hazırolda bekliyor.

Bütün köpekler gibi o da yeni duruma güdüleriyle uyum sağlayıvermiş.

Pavlov bulunduğu yerden keyifle gülümsüyordur eminim...