Wat is het toch elke keer weer spannend als Jos weer onder de scan moet en je daarna op raadpleging gaat voor de bespreking ervan, altijd bang afwachten, altijd hopen op positief nieuws of als het minder goed nieuws is, dat er toch nog altijd weer een andere oplossing is die ze hebben om de kwade cellen te blijven bestrijden.
Het is een zware weg, maar we proberen er samen zo positief mogelijk onder te blijven, met ups and downs natuurlijk, maar je kan niet anders dan erin blijven geloven.
En vandaag kregen we dus weer positief nieuws, de nieuwe taxustherapie slaat voorlopig aan, de kanker is weer onder controle, joepie!!
Voor hoelang? Dat kan niemand zeggen en je kan enkel hopen dat als hij zijn werk niet meer doet, dat er dan nog een andere methode klaarligt om te gebruiken.
We zijn dus superblij en willen dit delen met de mensen die ons in lief en leed blijven steunen en daar horen ook velen van de bloggers die me volgen bij.
Jos heeft door de therapie al heel wat kilo's verloren, we kregen raad van een diëtiste wat we eraan kunnen doen zodat hij weer wat bijkomt en er is al een goede kilo weer bij, maar hij heeft nu veel spieren en spierkracht verloren en heeft ook veel meer kou, vooral zijn hoofd nu zijn haren weg zijn en zijn baard en snor.
Daarom ben ik een muts aan het breien voor hem, eentje in sokkenwol, lekker warm en toch niet te dik, want hij slaapt zelfs met een muts nu.
De start is gezet.
Dit zal een snelklaarprojectje worden denk ik, misschien heeft de poppenblog even wat minder aandacht, maar dit is een goede reden.
Dit is het model dat het gaat worden.
Nog wat werk aan de winkel dus en als het meevalt zal er vast nog wel eentje worden gemaakt.
Maar eerst ga ik na de muts een sjaal breien van de licht- en donkergrijze wol die ik kocht op de opendeurdag, ik heb al een modelletje, maar dat blijft nog effe geheim.
Als er genoeg over blijft, maak ik nog een bijpassende muts.
Dan ben ik nog met een nieuw borduurproject gestart, gevonden via facebook, het dear rhine borduren, een groot project bestaande uit 49 cirkels met daarin telkens een ander motief.
Dit zijn de kleuren en de start van de grote doek.
En dit, beste mensen, is een klein doekje, dat ze speciaal ontwierp ter gelegenheid van haar vakantie in Ijsland, met 4 cirkels en ik maak dit eerst om het in de vingers te krijgen vooraleer ik het grote project maak omdat het op dezelfde manier gemaakt wordt, maar hier werk ik met 1 kleur DMC die vanzelf verkleurt.
Veel projecten die lopend zijn, ik weet het, en dan toon ik alles nog niet, maar dat komt misschien omdat ik de laatste weken nogal in de war ben door de constant veranderende situatie hier thuis met de gezondheid van Jos, dat geeft ongelooflijk veel stress voor beiden.