vlinderjas

Vorig jaar maakte ik van een leuke poppetjesgobelin een wintermantel voor Hadassa. Dat was maat 128, maar die bleek eigenlijk al aan de kleine kant toen ie nog maar net af was. De maten klopten heel goed met haar maten, maar blijkbaar viel de jas heel smal en vooral de doorgestikte voering maakte de mouwen wat strak, waardoor het nooit een ideaal jasje was. Ze heeft m wel met heel veel plezier gedragen toen, gelukkig, maar dit jaar kon hij echt niet meer, want nu waren de mouwen ook nog eens veel en veel te kort (en ik had ze nog wel wat verlengd).
Toen ik de vlindergobelin tegenkwam op de markt in Utrecht kon ik die niet laten liggen, dat is echt wat voor de kleine meid. Ik heb weer een Burda erbij gepakt, de Kinderburda 2013 (de jas staat ook in Burda december 2012), juist omdat die smal valt en dat is goed. Wel ben ik naar maat 140 gegaan, want maar 1 maatje groter dan vorig jaar, daar ging ik het niet mee redden leek mij zo. Als voering heb ik een gestepte voering gebruikt voor de bovenkant en de mouwen. De rokdelen heb ik gevoerd met een donkerpaarse ribfluweel. Dat komt op verschillende plaatsen terug: de kraag, de binnen-zakkleppen en de binnenzak.

Normaal ben ik tamelijk slordig met tussentijds strijken/persen van naden, maar dit keer heb ik ieder naadje met een persdoek, een opgerolde oude handdoek als perskussen en een stoomstrijkijzer strak geperst. Het in elkaar zetten verliep goed, het was veel werk, zeker aan het eind, omdat ik alle zomen helemaal met de hand heb vastgezet (eerst buitenjas, daarna de voering eraan vast). En het enige dat "niet goed" ging was dat het jasje tijdens een tussentijdse passessie veel te groot leek te worden. Ik was daardoor wat gedemotiveerd, maar ben toch dapper verder gegaan en met de voering erin is de jas nog wel wat groot, maar kan dat prima dienst doen als groeiruimte. Ze kan m volgend jaar zeker nog wel aan zeg maar en dat is natuurlijk helemaal niet zo erg (zeker niet als je moeder halverwege de winter pas met een nieuwe jas aan komt zetten...)

De kleuren zijn prachtig en de jas is echt Hadassa, ze is er helemaal verguld mee. Ik ook en kan (eindelijk) aan de slag met wat snellere projecten. Heb daar wel weer zin in: een paar dingen op een dag af hebben in plaats van meerdere dagen werken aan een kledingstuk :D
Oh ja, ze was vergeten de middelste knoop dicht te doen. "Kun je de knoopsgaten tenminste ook zien" zei de slimmerd.

bomberjack Jaël

Aan het eind van de zomer vond ik een leuke voering, voor een winterjasje van Jaël, tenminste, zij was er direct helemaal weg van. Dus ik ben op zoek gegaan naar een buitenstof. Dat werd een soort meubelstofvelours dat ik vond op de markt in Utrecht. Ik twijfelde er zelf enorm over, maar Jaël vond m gelijk geweldig, dus dat was dat.

Ik wilde een soort van manteltje maken, ik had

in gedachten, met een rits, want "ik hou niet van knopen", maar: "Ik vind die kraag lelijk" dus dat werd m niet. Ze werd wel heel enthousiast van een bomberjackje dat ik haar liet zien, van een Sanchoër op FB. Die kwam uit de winter-B*Inspired-by-poppy (ofzo) en hoewel ik diverse exemplaren in Ottobres had qua patroon ben ik toch voor die B*inspired-versie gegaan, vooral door de doorlopende, de boord begint niet bij de rits maar een stukje later. Met rits ipv knopen natuurlijk, dat wel. Dat maakte de werkvolgorde wat anders, maar ik moet zeggen, het patroon is sowieso behoorlijk dramatisch qua beschrijving. Ik wist niet zo goed hoe ik die onderkant nu moest doen en de beschrijving hielp geen fluit, wat een ellende.
Wat echt fout is aan het patroon is de lengte van alle boorden. De mouwen en onderrand moet je op maat knippen, er staat bij dat dat excl naad is, het is incl naad en knip er dan vooral nog een stukje af, want uitrekken terwijl je het aan de mouwen/panden zet ging niet. Geldt ook voor de halsboord, die is nu nog te wijd, terwijl ik daar de hele naadtoeslag vanaf heb geknipt - hij had nog wat smaller gemoeten.

Ik heb zelf een soort van strookzakken (paspels) toegevoegd, want een jas zonder zakken, dat kan natuurlijk niet en ik vond zakken in de zijnaad minder leuk dan deze strookzakken. Ik heb maat 152 gemaakt, Jaël is precies 150 cm groot, maar het jasje had zeker niet kleiner gemoeten. Hij is erg kort, maar dat staat wel pittig.

(paarse) winterjas Nathan

Die moesten er komen en natuurlijk moest ik nog beginnen toen het al koud was ipv voordat de kou kwam (terwijl die toch best lang op zich liet wachten). De arme Nathan heeft lang zn Amsterdamjas nog aangehad, de oude winterjas was een beetje te klein, hij heeft m wel een keer of twee gedragen, maar het kon echt niet meer. Dus ik moest aan de slag. Ik wist al dat het Lars zou worden van Zonen09.
Mijn stof was een wol en een katoenen voering met een winddicht tussenlaagje, iets van nylon. Het was een drama. De beschrijving is echt supergedetailleerd en ik heb m eerst gelezen voor ik begon, daar zat het probleem niet. Wol is gewoon te dik voor deze jas, zeker bij de rits komen er teveel lagen waar de naaimachine dapper zn best op deed, maar duidelijk moeite mee had. Het was zo dik, dat ik het voetje eerst moest optillen om de te stikken naad eronder te krijgen. Laten zakken van het voetje was enkel wat druk geven, maar feitelijk gebeurde er niks zeg maar. Geen goed idee voor zo'n klein jasje, echt niet, het wordt allemaal te propperig.
Ik had de zakken aan beide kanten gedaan ipv aan een kant. Nathan houdt van handen in de zakken en dat gaat niet met maar een zak. Het gaat nu trouwens ook niet. Klittenband is veel te sterk voor zo'n klein mannetje, had ik beter weg kunnen laten. En dan die windvangers. Boven én onder is gewoon teveel. Ik heb aan de bovenkant een laag van de voering gedaan om het wat dunner te maken, dat was een goed idee. Die kant heb ik ook verstevigd met vlieseline. Dat is een goed idee, echt waar. Staat niet in de beschrijving, maar ik raad het echt aan.
Toen de jas eindelijk af was - ik heb meerdere keren op het punt gestaan om m in de prullenbak te mikken, ik háátte het ding op een gegeven moment gewoon - bleken de klittenbandjes niet meer te kloppen en een zak meer dan 1 cm hoger te zitten dan de ander en een ritshelft zat er verkeerd in, verkeerd tegen de buitenste windvanger. Onbegrijpelijk. Het grootste risico van stap 1 klittenbandjes doen en bij stap dertignogwat pas ze tegenover elkaar krijgen, lijkt het. Uiteindelijk heb ik 3x (!!!) de hele jas door de mouw binnenstebuiten gedraaid en opnieuw de rits ingezet. Het verdient nog steeds niet de schoonheidsprijs (de zakken zitten nog steeds ongelijk), maar ik kijk maar vooral naar de achterkant en de binnenkant, die zien er mooi uit...

En het is hoe dan ook niet Nathan z'n patroon - hij vindt die hoge kraag helemaal niks, dus hij hangt steeds open en we doen m maar een dikke sjaal om. Wat hij wél helemaal top vindt is dat het een paarse jas is. Dat is z'n favoriete kleur - al wilde hij nu nog wel een lichtpaarse jas, dan kon deze wel weg...  (ja toedeloe)