Hallo allemaal,
Graag wil ik jullie even op de hoogte brengen over het volgende. Met mijn gezondheid gaat het even niet zo goed. Ik lig momenteel 3x per week plat met migraine en het pc scherm heeft daar helaas ook invloed op. Ik loop dan ook behoorlijk achter met mijn mail. Ook het mail adres info@annettescreafarm.com heeft ergers last van, want ik ontvang bijna geen mail hierop of ontvang lege mails met niks erin, terwijl er bij het onderwerp Challenge staat. Als ik de mensen mail ontvang ik deze mail gelijk weer retour. Terwijl sommige wel verstuurd worden. Dit mailadres is gekoppeld aan mijn webwinkel, waar dus ergens een storing zit.
Wil iedereen die mij gemaild heeft voor een challenge aanvraag, dit nu nogmaals doen op annette.hetebrij@gmail.com Helaas heb ik deze technische storing niet in de hand. Ik mail jullie dan zo spoedig mogelijk de nieuwe challenge Bedankt voor jullie begrip!
Ook ontvang ik veel de vraag of de nieuwe challenge van april op dit blog en het Duo-challenge blog dezelfde is? Inderdaad is dit dezelfde. Voor mijn designers had ik deze al gemaakt, samen met Ilonka, en i.v.m tijdgebrek en inspiratie hebben Jolanda en ik besloten om deze ook voor het Duo-challenge blog te gebruiken. Dus als je hem aanvraagt mag je hem voor beide challenge gebruiken. Zo hebben jullie 2x kans.
Groeten van Annette
Posts tonen met het label ziek. Alle posts tonen
Posts tonen met het label ziek. Alle posts tonen
donderdag 11 april 2013
woensdag 19 december 2012
Nog even geduld aub....
Hallo allemaal,
Helaas loop ik alweer dagen rond met hoofdpijn. Sinds gisteren is het bijna niet vol te houden (migraine). Lig dus met regelmaat op bed. Helaas betekend dit ook dat mijn mail niet beantwoord wordt. Nog even geduld dus als je mij een mail gestuurd hebt. Bedankt voor jullie begrip.
Groeten van Annette
vrijdag 20 juli 2012
In de lappenmand
Hallo allemaal,
Al enkele dagen zit ik in de lappenmand. Beetje erg veel last van buikgriep. Alle kanten komt het eruit. Niet echt lekker, zeg maar. Erg slap en mijn suikers schommelen momenteel heel erg. Vooral als diabeet moet je uitkijken als je veel overgeeft. Maar ik hou het goed in de gaten. Helaas blijft alles nu liggen. Vanaf vandaag ben ik meer op en hoop af en toe weer wat te doen. Eerst mijn mail maar beantwoorden en de challenges weer naar de aanvragers mailen. En misschien t.z.t. weer wat knutselen.
Fijne dag verder.
Groeten van Annette
dinsdag 10 januari 2012
Bedankt voor alle lieve wensen
Hallo allemaal,
Eerst ontworpen in de Gypsy en toen uitgesneden met de Cricut. Design papier is van JEJE en dan de rest om het geheel af te maken.
Groeten van Annette
zaterdag 7 januari 2012
Een beetje ziek
Hallo allemaal,
Graag wil ik jullie even laten weten dat ik al enkele dagen ziek ben. Helaas heb ik geen puf om creatief te zijn. Van de dokter heb ik al een penicilline kuur gekregen, maar die helpt nog niet echt. Zodra ik weer koorts vrij ben en natuurlijk weer zin heb zal ik weer wat gaan maken. Tot die tijd moeten jullie mij helaas nog even missen, maar dan zijn jullie even op de hoogte.
Groeten van Annette
zaterdag 30 april 2011
Koninginnedag 2011
Hallo allemaal,
Groeten van Annette
zondag 24 april 2011
Sommige dingen heb je niet in de hand
Hallo allemaal,
Eerder vertelde ik jullie al dat mijn vader hier is. Gezellig met de Pasen naar het noorden. Helaas ging het zaterdagmiddag even niet zo heel goed met hem. Hij is hart patient en ook diabeet dus erg belangrijk als hij signalen afgeeft dat hij zich niet lekker voelt. Om een heel lang verhaal kort te maken is hij vannacht door een ambulance opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht. Ik ben er achteraan gereden en was vanmorgen op 5.15 uur weer thuis. Hij zal er nu enkele dagen moet verblijven. Wij rijden dus momenteel tussen de farm en het ziekenhuis in Meppel. Ik zal deze dagen, dus niet zoveel achter mijn pc zitten om jullie vragen te beantwoorden. Dit komt even een op een laag pitje te staan. Bedankt voor jullie begrip.
Groetjes van Annette
Eerder vertelde ik jullie al dat mijn vader hier is. Gezellig met de Pasen naar het noorden. Helaas ging het zaterdagmiddag even niet zo heel goed met hem. Hij is hart patient en ook diabeet dus erg belangrijk als hij signalen afgeeft dat hij zich niet lekker voelt. Om een heel lang verhaal kort te maken is hij vannacht door een ambulance opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht. Ik ben er achteraan gereden en was vanmorgen op 5.15 uur weer thuis. Hij zal er nu enkele dagen moet verblijven. Wij rijden dus momenteel tussen de farm en het ziekenhuis in Meppel. Ik zal deze dagen, dus niet zoveel achter mijn pc zitten om jullie vragen te beantwoorden. Dit komt even een op een laag pitje te staan. Bedankt voor jullie begrip.
Groetjes van Annette
maandag 27 december 2010
Hebben jullie leuke kerstdagen gehad?
Hallo allemaal,
De kerstdagen zijn weer voorbij. Het "gewone" leven is weer begonnen. Nou ja, tot oud en nieuw natuurlijk.
Ik hoop dat jullie allemaal een mooie kerst hebben gehad? Onze kerstdagen waren ook wel leuk hoor, al heb ik vanaf donderdag veel boven de wc gehangen. Iets van buikgriep ofzo. Ik kon niks binnen houden. En een hoofdpijn erbij, dat wil je niet weten. Ik heb nog nooit zoveel beschuit gegeten en helaas kwam het ook regelmatig er weer uit. Sorry hoor, maar ook dit hoort erbij. Tweede kerstdag zijn mijn vader en mijn broer met zijn gezin geweest. Altijd erg gezellig. Wij hebben nog geschaats in de Weerribben. En natuurlijk heb ik mijn camera weer meegenomen.
Net een oude ansichtkaart, maar dan uit 2010. Haha. Vandaag heb ik een dagje ziekenhuis. Vanmorgen voor controle naar de Dermatoloog en vanmiddag naar de Internist. Dus eerst voor mijn neus, na het bestralen en vanmiddag voor mijn diabetes.
Momenteel ontvang ik veel mooie kerstkaarten of e-mail berichten. Bedankt allemaal voor jullie kaartjes, wensen en verhalen. Ik ga zeker mijn best doen dat 2011 een beter en een gezonder jaar gaat worden, maar helaas heb je dat niet altijd zelf in de hand. Maar ik ben altijd blij met jullie reacties en berichtjes. Ik hoor vaak dat mijn verhalen jullie soms helpen, maar dat doen jullie andersom ook hoor. Zo kunnen wij elkaar een beetje helpen toch? Haha, beter als alleen maar haat en nijd, want dat zie je genoeg in deze wereld.
Leuk dat er zo gereageerd wordt op de werkbeschrijving van Linda. En deze keer zijn alle aanvragen aardig en vriendelijk en hebben zij een inhoud van soms wel 10 woorden. Super dames, soms helpt het dus wel om even mijn hart te luchten. Ik ga nu gauw wat eten, want ik moet zo weer richting ziekenhuis.
Groeten van Annette
woensdag 8 december 2010
Ja hoor, dat heb ik weer.
Hallo allemaal,
Bedankt voor alle reacties op mijn verhaal van gisteren. Zowel op mijn blog als op mijn Hyves groepen. Ook kreeg ik per mail van vele mensen die ervaring hebben met dit kastje positief of juist negatief. Maar vandaag kreeg ik weer vragen hoe ik de nacht had doorgebracht en hoe het ging. Maak je borst maar nat, want natuurlijk wordt het niet weer een gewoon verhaal.
De nacht is redelijk goed gegaan al had ik soms wel dat als ik op die zij lag dat het mij zeer deed en ik dus wakker werd. Bij het opstaan kwam ik er achter dat de pleister al bijna los zat, dus even met Henk overleg gehad en de huisarts maar even gebeld. Ik kon bij de assistente langskomen die er wel even naar wilde kijken. Zij vond het zelf ook wel interessant, want zij had dit nog nooit gezien. Zij heeft mij een grotere pleister om heen gedaan een zo'n netverband met gaten. Voor het middag eten kreeg ik een hele rare melding op dat kastje. Ik gelijk even kijken in de gebruiksaanwijzing en natuurlijk stond dat er weer niet in. Wel stond er een nummer bij van de technische ondersteuning. Dus die maar gebeld. Mijn verhaal uitgelegd en ja, je snapt het al de batterij van de sensor, het kastje op mijn arm, was leeg. Hij had dus geen contact meer met het kastje. Dit kan niet zomaar vernieuwd worden en dan weer aanzetten. Zo werkt dat helaas niet. Ik moest maar even met de diabeetverpleegkundige overleggen. Mijn eigen diabeetverpleegkundige werkte vandaag niet dus ik kreeg haar collega aan de lijn. Inderdaad werkte het kastje niet meer, dus het apparaat moest afgekoppeld worden en dan moest ik morgen maar weer even langs komen in het ziekenhuis om een nieuwe er in te schieten en dus opnieuw hem 5 dagen te dragen. Niet echt handig dus. Heel voorzichtig het pleister er afgehaald om daarna de sensor uit mijn arm te trekken. Ik kan je wel vertellen dat dat alles behalve lekker was. Wat wel mooi was is dat je nu de sensor duidelijk ziet. En natuurlijk heb ik dat weer op foto gezet. Zo leren jullie er ook nog iets van. Hahaha.
Dat mini dingetje onderaan de foto is dus de sensor. Dit ding alleen al blijkt 50 euro te kosten. Het pennetje wat naar beneden wijst zit dus in je arm. Valt op zich wel mee toch? De rest zit in dat houdertje waar dat sleutelgat in zit. (tenminste dat lijkt net zo)
Dat grijze ding, wordt dus in die houder geklikt en daar is de batterij dus van leeg. Morgen krijg ik dus weer een nieuwe voor 5 dagen en dan maandag mag die er weer uit en dan de volgende voor 5 dagen erin.
Wordt vervolgt zeg maar. ;-)
Vanmiddag zijn Korrie en Remon geweest. Remon helpt Henk waar nodig is en Korrie zit bij mij in Creafarm. Wij zijn bezig geweest voor de kerstworkshop die wij volgende week zaterdag geven in Oldemarkt tijdens het Kerstrondje.
Groeten van Annette
dinsdag 7 december 2010
Van het één in het ander
Hallo allemaal,
De titel zegt het eigenlijk al. Van het één in het ander. Sinds het bestralen zijn mijn suikers net berg en dal. Zo zit ik laag (4,3mol) en dan een uurtje later zit ik hoog (15,6mol). Behalve dat dit niet goed is voor je nieren, lever en hart is het ook zeker niet goed voor je humeur, maar ook blijf je je moe voelen en soms ook misselijk, hoofdpijn etc. Kort gezegt, je voelt je gewoon bagger. Om dit nu eens goed te onderzoeken heb ik vanmiddag van de diabeetverpleegkundige dit apparaat gekregen. In mijn arm werd een sensor geschoten (au) en wat aan de buitenkant van mijn arm blijft werd dit apparaat aangeklikt. In een tasje kreeg in het apparaat waar alles in wordt opgeslagen. Hieronder kun je zien dat ik om 20:59 uur op 10,7 mol zit. Over een paar minuten kan dat weer helemaal anders zijn. Ik kende dit apparaat niet, maar zij vertelde mij dat dit vaak wordt gebruikt bij jongere kinderen die diabeet type 1 hebben en dus goed onder controle moeten blijven hoe hoog zij zitten. Om hun niet constant te hoeven prikken in de vinger, wat best wel pijn doet, is dit wat vriendelijker voor hun. De sensor, zeg maar de chip, mag er niet langer dan 5 dagen inzetten. Zondag moet Henk hem afkoppelen en de sensor eruit halen. Maandagmorgen moet ik weer naar het ziekenhuis en dan wordt dat apparaat afgelezen. De diabeetverpleegkundige vertelde mij dat ik dan gelijk weer de volgende erin krijg voor de volgende 5 dagen. Tevens moet ik een eetdagboek bijhouden. Wat eet je, hoeveel eet je en hoeveel koolhydraten zitten erin? Ja, dat laatste heb ik altijd erg veel moeite mee. Ook moet ik opschrijven wat voor activiteiten ik die dag heb gedaan, want alles kan invloed hierop hebben.
Je moet er wat voor over hebben met al die ziektes van mij. Krijg je er allemaal maar gratis bij. Soms vraag ik mij weleens af waar ik dit aan te danken heb? Ik heb brede schouders, maar soms valt het allemaal niet mee.
Groetjes van Annette
** Bedankt voor al jullie lieve reacties. Inderdaad soms schrijf ik het zo van mij af. Ik heb veel familie, vrienden en andere bekenden ver weg wonen, ook aan de andere kant van de oceaan en op deze manier is iedereen gelijk up to date. Dat is het voordeel van internet. Sommige hadden vragen en daarom geef ik maar hier het antwoordt, zodat iedereen weer op de hoogte is. ;-)
* Het apparaat op mijn arm is 6,5 x 3cm en is 2,5 cm dik. Je kunt het vergelijken met een luciferdoosje.
* Nee, ik voel hem nu niet zitten, hoe dat vannacht wordt tja , dat weet ik nog niet?
* Ik mag er gewoon mee douchen, zwemmen, sporten etc.
* Tja, mijn allergie? Ik hoop inderdaad niet dat ik een reactie krijg op deze pleister.
* Met mijn neus gaat het goed, al is hij van binnen nog steeds erg pijnlijk.
* En heb ik nog regelmatig een bloedneus.
* Maar verder gaat alles goed hoor, maar soms zit een mens wat in een dip. ;-)
** Bedankt voor al jullie lieve reacties. Inderdaad soms schrijf ik het zo van mij af. Ik heb veel familie, vrienden en andere bekenden ver weg wonen, ook aan de andere kant van de oceaan en op deze manier is iedereen gelijk up to date. Dat is het voordeel van internet. Sommige hadden vragen en daarom geef ik maar hier het antwoordt, zodat iedereen weer op de hoogte is. ;-)
* Het apparaat op mijn arm is 6,5 x 3cm en is 2,5 cm dik. Je kunt het vergelijken met een luciferdoosje.
* Nee, ik voel hem nu niet zitten, hoe dat vannacht wordt tja , dat weet ik nog niet?
* Ik mag er gewoon mee douchen, zwemmen, sporten etc.
* Tja, mijn allergie? Ik hoop inderdaad niet dat ik een reactie krijg op deze pleister.
* Met mijn neus gaat het goed, al is hij van binnen nog steeds erg pijnlijk.
* En heb ik nog regelmatig een bloedneus.
* Maar verder gaat alles goed hoor, maar soms zit een mens wat in een dip. ;-)
dinsdag 21 september 2010
Goed nieuws.
Hallo allemaal,
Gisteren kreeg ik het bericht dat vrienden van ons weer opa en oma zijn geworden. Een gezonde dochter. Dus een geboorte kaartje maken voor de verse ouders. Hun zoon kennen wij namelijk ook heel goed. Ik wilde niet een "gewoon" kaartje maken. Deze had ik al eens eerder gemaakt. En ik vond het patroon toen zo leuk, dus weer aan de gang gegaan. De rest is het zelfde als mijn vorige, alleen de bloemen heb ik iets anders. Vanmiddag gelijk maar op de post gedaan.
Vanmorgen ben ik weer naar Zwolle geweest en had na het bestralen een afspraak met de dokter. Wij kregen deze keer goed nieuws. Tenminste dat vind ik. Hij was zeer tevreden hoe het bestralen allemaal ging. Natuurlijk vond hij het allemaal niet leuk waar ik allemaal last van heb, maar helaas hoort dit erbij zei hij. De plek zelf is erg rood, opgezet en van binnen helemaal kapot. Hij vond hem er van buiten erg mooi uit zien. Hij vertelde mij in het begin dat hij liever 30x wilde bestralen dan 20x, omdat ik diabeet ben en daarom wondjes minder goed kon genezen. Ook had hij verteld dat mijn neus op de plek zelf een open wond kon worden, zodat je naar binnen kon kijken. Dit is nog steeds niet het geval. Hij vertelde dat hij dus blij was dat dat een teken was dat mijn goed cellen, niet of weinig beschadigd zijn, zodat deze al met de genezing bezig waren. Tenminste iets wat goed werkt zei ik tegen hem. ;-) Hij moest lachen, want zoals jullie misschien wel weten heb ik genoeg andere kwalen. Hij vond mij een zeer positieve instelling hebben, wat de genezing zeker ten goede kwam. Op 1 oktober heb ik mijn laatste bestraling en dan kunnen jullie een feestje gaan bouwen zei hij tegen ons. Ik had hem verteld van ons feest op 2 oktober. Volgens Henk heb ik de feestneus dan al op. De grapjas, inderdaad is mij puntje van mijn neus rood en dik. De zon schijnt vandaag en goed nieuws, dus wat wil een mens nog meer?
Groetjes van Annette
vrijdag 17 september 2010
Even wat info
Hallo allemaal,
Even een berichtje zodat jullie op de hoogte zijn hoe het hier gaat. Woensdag, donderdag en vandaag heb ik wat slechte dagen. Mijn neus is zeer pijnlijk en ik ben snipverkouden, heb veel slijm in mijn longen en heb af en toe niesbuien en dan een bloedneus er achter aan. Mijn reuk en mijn smaak zijn zo goed als weg. Net twee kuren gehad voor een blaasonsteking. Vandaag heb ik hoofdpijn, ben misselijk en heb hevige hoestbuien. Vanmiddag van de dokter weer een kuur gekregen. Heb nu een infectie aan de luchtwegen. Dus de blaasonsteking is weer over en het volgende staat al voor de deur. Hoort er allemaal bij zei de radioloog. Nou daar ben je dan klaar mee. Vandaag de 21e gehad, dus nog 9 te gaan. Op dit moment heb ik wat lichte koorts en ga dan ook vanavond weer vroeg mijn bed in. Inderdaad ik ben echt ziek, anders lig ik echt niet voor 22.00uur op bed. Hahaha.
Groetjes van Annette
Even een berichtje zodat jullie op de hoogte zijn hoe het hier gaat. Woensdag, donderdag en vandaag heb ik wat slechte dagen. Mijn neus is zeer pijnlijk en ik ben snipverkouden, heb veel slijm in mijn longen en heb af en toe niesbuien en dan een bloedneus er achter aan. Mijn reuk en mijn smaak zijn zo goed als weg. Net twee kuren gehad voor een blaasonsteking. Vandaag heb ik hoofdpijn, ben misselijk en heb hevige hoestbuien. Vanmiddag van de dokter weer een kuur gekregen. Heb nu een infectie aan de luchtwegen. Dus de blaasonsteking is weer over en het volgende staat al voor de deur. Hoort er allemaal bij zei de radioloog. Nou daar ben je dan klaar mee. Vandaag de 21e gehad, dus nog 9 te gaan. Op dit moment heb ik wat lichte koorts en ga dan ook vanavond weer vroeg mijn bed in. Inderdaad ik ben echt ziek, anders lig ik echt niet voor 22.00uur op bed. Hahaha.
Groetjes van Annette
donderdag 9 september 2010
The Mask
Hallo allemaal,
Henk noemt mij nu vaak The Mask, vanwege mijn masker van lood. De grapjas. Vanmorgen stond om 8.10uur de taxi alweer voor de deur. Vandaag heb ik gevraagd naar de foto's. De Radioloog heeft van de foto die in mijn map zitten een copy van gemaakt. Niet super duidelijk, maar dan hebben jullie een idee. Ik trouwens ook, want het ziet er toch wel raar uit. Niet schrikken hoor. Op foto 1 zie je duidelijk mijn naam op het masker staan, want er liggen heel wat bij hun in de kast. Ook kan je goed zien dat ik eerst huishoudfolie op mijn gezicht heb en dan pas het masker. Ik ben namelijk allergisch voor lood en zo komt het lood niet direct op mijn huid. In het midden zie je een rond gaatje en daarin een kern. Dit is de plaats wat bestraald wordt en de kern is de tumor. Deze foto's zijn gemaakt, voordat ik met bestralen ben begonnen. Op de tweede foto hier onder zie je mij liggen op een plank, een bed kun je het niet noemen. Je hebt de nodige rubberdingen onder je hoofd om zo redelijk lekker te kunnen liggen. Boven mijn gezicht zie je een vierkant ding hangen. Door dit ding komen de stralingen op mijn neus. Als ik mijn hoofd iets omhoog doe zit ik er al tegenaan. Hij hangt 4cm boven mijn neus. Tijdens het bestralen moet ik stokstijf liggen, zodat de straling op de juiste plek komt. Op de laatste foto zie je mij van dichtbij. Jeetje wat heb ik hier een onder kin zeg. Niet mijn mooiste foto hoor. Toch wel apart om dit zo te zien. Ik hoop niet dat jullie hier te erg van schrikken, maar zo krijg je toch een idee, want voor die tijd had ik er zelf ook geen voorstelling van. Vandaag was het de 15e keer, dus ik zit op de helft. Verder heb ik een wat slechte dag vandaag, want mijn neus doet erg veel pijn. Mijn binnenschot in mijn neus is helemaal kapot en rauw van de bestralingen. Volgens de radioloog wordt dit alleen nog maar erger. Nou, daar ben je dan klaar mee, nietwaar? Ik ga nu gauw de kalfjes voeren, want dat werk gaat ook gewoon door.
Groetjes van Annette
dinsdag 7 september 2010
De ongemakken beginnen nu te komen.
Hallo allemaal,
Vanmorgen was het de 14e keer van het bestralen en wij werden hierna bij de dokter verwacht. Sinds enkele dagen ben ik super moe en val soms zo ook midden op de dag in slaap. Mijn reuk en smaak zijn erg ver te zoeken, maar dagelijks heb ik nu ook een bloedneus. Tja, zegt de dokter dat zijn de bijwerkingen van het bestralen. Mijn suiker gaat ook nog steeds op en neer. Dit zijn enkele van de ongemakken van het bestralen. Gelukkig ben ik niet meer misselijk. Dit ben ik enkele dagen geweest, maar sinds ik cola drink is dit zo goed als weg. Mijn neus is nu van binnen zo kapot dat ik niet meer mijn neusspray mag gebruiken voor mijn allergie. Ik zit dan nu ook behoorlijk vol in mijn neus. Vanmorgen heb ik aan de dokter gevraagd of ik ook de foto's mag hebben waar ik het masker van lood op heb. Dan kunnen jullie en ik natuurlijk ook eens zien hoe het er uit ziet? Hij vond het goed. Ik mocht het de volgende keer met bestralen vragen. Morgen heb ik een dagje vrij, omdat de machines worden nagekeken, maar donderdag begint het weer. Ik zal het dan vragen en dan zien jullie hem van zelf wel.
groeten van Annette
Vanmorgen was het de 14e keer van het bestralen en wij werden hierna bij de dokter verwacht. Sinds enkele dagen ben ik super moe en val soms zo ook midden op de dag in slaap. Mijn reuk en smaak zijn erg ver te zoeken, maar dagelijks heb ik nu ook een bloedneus. Tja, zegt de dokter dat zijn de bijwerkingen van het bestralen. Mijn suiker gaat ook nog steeds op en neer. Dit zijn enkele van de ongemakken van het bestralen. Gelukkig ben ik niet meer misselijk. Dit ben ik enkele dagen geweest, maar sinds ik cola drink is dit zo goed als weg. Mijn neus is nu van binnen zo kapot dat ik niet meer mijn neusspray mag gebruiken voor mijn allergie. Ik zit dan nu ook behoorlijk vol in mijn neus. Vanmorgen heb ik aan de dokter gevraagd of ik ook de foto's mag hebben waar ik het masker van lood op heb. Dan kunnen jullie en ik natuurlijk ook eens zien hoe het er uit ziet? Hij vond het goed. Ik mocht het de volgende keer met bestralen vragen. Morgen heb ik een dagje vrij, omdat de machines worden nagekeken, maar donderdag begint het weer. Ik zal het dan vragen en dan zien jullie hem van zelf wel.
groeten van Annette
zondag 29 augustus 2010
Een drukke week.
Hallo allemaal,
De eerste volle week zit erop. Vijf dagen in de week naar Zwolle rijden, 50km heen en 50km terug, valt niet mee. Ze zijn natuurlijk overal met de weg bezig, dus af en toe sta je in de file. Iedere dag dat ik heen moet om te bestralen is op een ander tijdstip. Dan weer vroeg of laat in de middag. Per keer ben ik zo'n 3 uur onderweg, voordat ik weer thuis ben. Ik krijg iedere dag nog vele mailtjes, telefoontjes of kaarten in de bus van lieve mensen die mij sterkte wensen. Ik kan niet vaak genoeg zeggen bedankt allemaal. Dit geeft mij ook kracht op door te gaan en het positief te blijven zien. Maandag begin ik met bestralings dag 8, ik heb dus wel wat te gaan tot ik alle 30 gehad heb. Dinsdag weer een gesprek met de Dr. dus afwachten wat hij het tot nu toe vind gaan? Gisteren was het weer een knutseldagje. Ik merk dat als ik lekker bezig ben, soms gaat het beter dan de andere keer, ik toch kan ontspannen. Els was er al voor 10.00uur. Lekker gekletst, maar ook nog wat gemaakt hoor. Haha. Ik ben begonnen met dit kleine theezakjes houder. Tea for 2. Een eenvoudige mini workshop en vooral leuk om je restjes op te maken. De theepot heb ik gesneden met de Cricut. Persoonlijk ben ik hier niet helemaal kapot van, maar het kan er mee door gaan. Haha. Na een lekkere lunch, kwam Korrie er ook bij zitten en ben ik begonnen aan de kaart met de tekst "Sterkte". Iemand in onze buurt heeft net te horen gekregen dat zij borstkanker heeft, dus een kaartje maken is dan het minste wat je kunt doen. Het papier wat ik hiervoor gebruikt heb, is van een oude lijn van Basic Grey.De kleuren vind ik zelf erg mooi. Ik heb nog papier over dus misschien maak ik nog wel iets vandaag? Wie weet? Fijne zondag verder allemaal.
Groetjes van Annette
dinsdag 24 augustus 2010
Even wat laten horen.
Hallo allemaal,
Even wat van mij laten horen. Ik ontvang al verschillende mailtjes met de vraag hoe het met bestralen gaat en natuurlijk waarom het wat stil is op mijn blog. Na dat ga ik jullie nu even fijn vertellen dan is iedereen weer op de hoogte. ;-)
Vandaag ben ik voor de 4e keer geweest om te bestralen. Inderdaad het heen en weer gereis valt soms niet mee. De ene taxi chauffeur is aardiger en rijdt beter dan de ander. Ik heb er al één tussen gehad, waar ik gewoon van zijn rijstijl misselijk van werd. Tevens kwamen wij te laat in het ziekenhuis, omdat hij iets te ver om reed. Ach, iedereen is wel eens eigenwijs alleen de één meer dan de ander. Vandaag was ook het bestralings apparaat kapot, dus ik moest onder een andere. Gelukkig was het de zelfde soort machine en niet waar je helemaal in moet. Ik heb het namelijk niet zo op kleine ruimtes. De mensen die in de wachtkamer zitten begin je steeds meer te kennen. Dagelijks zie je de zelfde mensen daar en iedereen heeft een ander soort van kanker. Ook krijg ik nu nog weleens te horen dat ik maar huidkanker heb, want borstkanker is toch wel veel erger dan wat ik heb. Nou ja zeg, kanker is kanker en natuurlijk zijn er vele soorten en maten maar ik moet toch bestraald worden, want vanzelf gaat het niet over. Ja, sommige mensen kunnen hard zijn. Natuurlijk zijn er ergere dingen op de wereld, maar zo heeft ieder huisje zijn kruisje en daar moet je toch wel even doorheen. Ze zeggen weleens in nood leer je je vrienden kennen. Dat is eigenlijk wel zo, want van mensen van wie je het eigenlijk zou verwachten hoor je niks en van mensen van wie je het niet zou verwachten komen langs, bellen even, mailen een berichtje of sturen een kaartje per post. Sommige mensen weten zich ook geen houding te geven als ik hun tegen kom in de winkel. Mensen ik bijt niet hoor! Ik ben ook niet anders geworden! Ik heb alleen maar een plekje wat huidkanker is en het is niet besmettelijk. Ja, ook dat hoor je. Sorry, ik moest dit even kwijt.
Ik ben ook nog met wat leuks bezig, tenminste dat vind ik. Wij zijn namelijk eind september 25 jaar getrouwd en het feest stond al gepland op 2 oktober. Ook al is 1 oktober mijn laatste bestralings dag, ik wil toch gewoon het feest door laten gaan. Natuurlijk maak ik de kaarten zelf. Van de 120 kaarten zijn er nu 50 kaarten helemaal klaar. Alleen de adressen moeten nog op de envelop. De andere kaarten wil ik persee voor 1 september klaar en op de post hebben. Korrie en Els hebben mij maandag geholpen. Morgenavond komt Korrie weer en Els wilde zaterdag met mij de laatste kaarten doen. Natuurlijk heb ik voor de kaart de Gypsy en de Cricut gebruikt. Ik laat hem nog even achter de schermen, want de mensen hebben hem ook nog niet ontvangen. Daar heb ik het dus druk mee. Ook het inplannen wanneer ik tussendoor de boodschappen moet doen valt soms ook niet mee. Erg wisselend dus. Maar goed als er maar eten in huis is, toch? De voorkant van het theezakjeshouder hadden jullie nog te goed van mij. Ik heb een nieuwe digi stamp van Jolanda gebruikt. Hij is nog niet te koop hoor, zo nieuw is hij. Persoonlijk vind ik de binnenkant mooier dan de buitenkant. Het scrappapier is de nieuwe kerstlijn en natuurlijk te koop in mijn webwinkel. Al is hij nu weer in bestelling, want hij gaat erg hard.
Groetjes van Annette
donderdag 19 augustus 2010
De eerste keer van de dertig behandelingen.
Hallo allemaal,
Vanmiddag was het de eerste keer van de dertig behandelingen die ik moet ondergaan. Ik kan jullie vertellen dat het mij 200% is meegevallen. Het bestralen opzich stelt eigenlijk niks voor. Ik vond het maken van dat masker van gips erger om te ondergaan. Maar het is natuurlijk ook het onbekende. Sommige van jullie hebben wel aangegeven dat ze toch graag willen weten hoe het allemaal gaat, want je krijgt pas voorlichting als je het zelf moet ondergaan. En dan heb je toch wat meer last van je zenuwen, dus zie dit meer als een info. Haha, dus niet over de Cricut of een andere machine.
Vanmiddag zou ik ook voor de eerste keer opgehaald worden door de taxi. Ook moest ik, op medisch advies, toch iemand meenemen. Tja, je weet niet hoe mijn suiker erop reageerd. Gelukkig heb ik contact met de diabeetverpleegkundige gehad en moet minder insuline gaan spuiten om zo hypo's te voorkomen. Deze kunnen wij nu helemaal niet gebruiken. En mocht er wel iets gebeuren, dan kan moeilijk de taxi chauffeur ingrijpen. Maar goed om 14.50uur zou de taxi hier zijn. Stond hij er al om 14.40uur. Oké, samen ingestapt met Henk en op naar Zwolle. De drukte op de weg viel gelukkig mee, maar ja het is dan ook hier nog vakantietijd. Om 15.30uur waren wij al in Zwolle. Dus ruim op tijd. Om 16.00uur moest ik bestraald worden en dan moet je er ook 10 - 15min. van te voren zijn. Het gaat daar namelijk aan de lopende band.
En dan is 16.00uur ook echt 16.00uur. Toen mijn naam geroepen werd heb ik gevraagd of Henk mee naar binnen mocht. Dit mocht, dus wij achter de radioloog aan. Een erg aardige vrouw. Je wordt eerst naar een kleedkamer gebracht waar ik mijn bril af moest doen, mijn tas moet achter laten en mijn gezicht vast met purol moest insmeren. Zij zou mij weer komen halen als die andere patiënt klaar was. Na enkele minuten kwam ze weer binnen. Wij moesten haar volgen. Je loopt een gang door en langs een hele dikke muur. Ze hadden mij al eerder verteld dat deze muur 1 meter dik is en van massief beton. Juist voor de stralingen. Op de vloer stond een grote rode streep en aan de muur zo'n grote rode knop. Voor de rest was het kaal. Aan het einde van die gang, kwam je in een ruimte waar dus die machine staat. Nog wat kasten, een aanrecht en heel veel beeldschermen en camera's. Ik mocht weer op het "bed" liggen met de zelfde steunen onder mijn hoofd en knieën. Ik kreeg de huishoudfolie weer over mijn gezicht en toen het masker van lood. Dit moest weer precies op de plek liggen die door de Dr. was getekend afgelopen donderdag. Toen liepen de radiologen met Henk weg en toen ging het gebeuren. Ik hoorde een klik en een brom geluid. Door de spleetjes van mijn masker zag ik wat blauw licht. En binnen enkele sec. hoorde ik weer de dames en Henk binnengkomen. Ze haalden mijn masker af en ik vroeg of we nu al klaar waren? Ja, mw. voor vandaag wel. Nou ja zeg, dit was alles. Ik heb niks gevoeld alleen dus wat gehoord. Ik mocht weer weg en liep via de kleedkamer weer naar buiten. Henk vertelde dat hij op de monitoren mij duidelijk zal liggen, maar van de bestraling zie je niks. Toen wij buiten aankwamen stond de taxi ook alweer klaar. En om 17.05uur waren wij weer in IJsselham. Morgen gaat Korrie mee, want Henk heeft het druk met kuilen. Al met al is het mij dus allemaal meegevallen vandaag. Ene kant gelukkig maar, want dit moet wel 30x gebeuren. Ik ga nu gauw de kalfjes voeren. Bedankt allemaal voor jullie lieve reactie's die jullie tot nu toe gegeven hebben. Erg fijn.
Groetjes van Annette
Vanmiddag was het de eerste keer van de dertig behandelingen die ik moet ondergaan. Ik kan jullie vertellen dat het mij 200% is meegevallen. Het bestralen opzich stelt eigenlijk niks voor. Ik vond het maken van dat masker van gips erger om te ondergaan. Maar het is natuurlijk ook het onbekende. Sommige van jullie hebben wel aangegeven dat ze toch graag willen weten hoe het allemaal gaat, want je krijgt pas voorlichting als je het zelf moet ondergaan. En dan heb je toch wat meer last van je zenuwen, dus zie dit meer als een info. Haha, dus niet over de Cricut of een andere machine.
Vanmiddag zou ik ook voor de eerste keer opgehaald worden door de taxi. Ook moest ik, op medisch advies, toch iemand meenemen. Tja, je weet niet hoe mijn suiker erop reageerd. Gelukkig heb ik contact met de diabeetverpleegkundige gehad en moet minder insuline gaan spuiten om zo hypo's te voorkomen. Deze kunnen wij nu helemaal niet gebruiken. En mocht er wel iets gebeuren, dan kan moeilijk de taxi chauffeur ingrijpen. Maar goed om 14.50uur zou de taxi hier zijn. Stond hij er al om 14.40uur. Oké, samen ingestapt met Henk en op naar Zwolle. De drukte op de weg viel gelukkig mee, maar ja het is dan ook hier nog vakantietijd. Om 15.30uur waren wij al in Zwolle. Dus ruim op tijd. Om 16.00uur moest ik bestraald worden en dan moet je er ook 10 - 15min. van te voren zijn. Het gaat daar namelijk aan de lopende band.
En dan is 16.00uur ook echt 16.00uur. Toen mijn naam geroepen werd heb ik gevraagd of Henk mee naar binnen mocht. Dit mocht, dus wij achter de radioloog aan. Een erg aardige vrouw. Je wordt eerst naar een kleedkamer gebracht waar ik mijn bril af moest doen, mijn tas moet achter laten en mijn gezicht vast met purol moest insmeren. Zij zou mij weer komen halen als die andere patiënt klaar was. Na enkele minuten kwam ze weer binnen. Wij moesten haar volgen. Je loopt een gang door en langs een hele dikke muur. Ze hadden mij al eerder verteld dat deze muur 1 meter dik is en van massief beton. Juist voor de stralingen. Op de vloer stond een grote rode streep en aan de muur zo'n grote rode knop. Voor de rest was het kaal. Aan het einde van die gang, kwam je in een ruimte waar dus die machine staat. Nog wat kasten, een aanrecht en heel veel beeldschermen en camera's. Ik mocht weer op het "bed" liggen met de zelfde steunen onder mijn hoofd en knieën. Ik kreeg de huishoudfolie weer over mijn gezicht en toen het masker van lood. Dit moest weer precies op de plek liggen die door de Dr. was getekend afgelopen donderdag. Toen liepen de radiologen met Henk weg en toen ging het gebeuren. Ik hoorde een klik en een brom geluid. Door de spleetjes van mijn masker zag ik wat blauw licht. En binnen enkele sec. hoorde ik weer de dames en Henk binnengkomen. Ze haalden mijn masker af en ik vroeg of we nu al klaar waren? Ja, mw. voor vandaag wel. Nou ja zeg, dit was alles. Ik heb niks gevoeld alleen dus wat gehoord. Ik mocht weer weg en liep via de kleedkamer weer naar buiten. Henk vertelde dat hij op de monitoren mij duidelijk zal liggen, maar van de bestraling zie je niks. Toen wij buiten aankwamen stond de taxi ook alweer klaar. En om 17.05uur waren wij weer in IJsselham. Morgen gaat Korrie mee, want Henk heeft het druk met kuilen. Al met al is het mij dus allemaal meegevallen vandaag. Ene kant gelukkig maar, want dit moet wel 30x gebeuren. Ik ga nu gauw de kalfjes voeren. Bedankt allemaal voor jullie lieve reactie's die jullie tot nu toe gegeven hebben. Erg fijn.
Groetjes van Annette
dinsdag 17 augustus 2010
Weer naar Zwolle geweest.
Hallo allemaal,
Vanmiddag zijn wij weer naar Zwolle geweest. Vandaag zou ik het masker van lood passen die ik op moet hebben bij het bestralen van die plek. De Dr. is langs geweest om rondom mijn plekje te tekenen wat bestraalt moet gaan worden. Hij had het over een doorsnee van 3cm met een uitloop van 4cm. om te gaan bestralen. Best wel groot hoor, op mijn kleine neus. Het masker is best wel zwaar op je gezicht. Ook was het nog wel even spannend, want ik ben namelijk allergisch voor lood. Ik moest mijn blikje purol weer meenemen en dit op mijn gezicht smeren. Toen werd er huishoudfolie over heen gedaan, gelukkig niet over mijn neusgaten, en daar overheen het masker. Echt prettig is het niet, maar ik weet waarvoor je het doet. Toen hij het gat op het juiste formaat had gemaakt, moest ik naar de stimulator. Dit is een soort röntgen apparaat om de plek precies te kunnen zien en zo een bestralingsplan te maken. Dit duurde wel lang hoor. Dan weer foto zo en dan weer het apparaat dichterbij totdat ik "au" zei. Lieten ze het apparaat zo laag zakken dat het precies op die plek op mijn neus kwam. Niet echt handig dus. Na de nodige foto's verder en een hoop geklets op de achtergrond mocht ik eindelijk dat masker af doen. Puff, dat ademt toch wat makkelijker. Ik kreeg een briefje mee dat ik a.s. donderdag weer verwacht wordt om de eerste keer bestraalt te gaan worden. Ja, en dan gaan wij afstrepen. Vanavond komt Korrie weer, dus even weer wat ontspanning. Ik wil jullie gelijk even allemaal bedanken voor de vele reacties die ik krijg om mij sterkte te wensen in deze periode. In de vorm van kaartjes via de post, mailtjes, telefoontjes en bezoekjes. Fijn om te weten dat er mensen zijn die met je mee leven. Hier wordt je toch bewust of onbewust sterker van. Bedankt!!
Groetjes van Annette
Vanmiddag zijn wij weer naar Zwolle geweest. Vandaag zou ik het masker van lood passen die ik op moet hebben bij het bestralen van die plek. De Dr. is langs geweest om rondom mijn plekje te tekenen wat bestraalt moet gaan worden. Hij had het over een doorsnee van 3cm met een uitloop van 4cm. om te gaan bestralen. Best wel groot hoor, op mijn kleine neus. Het masker is best wel zwaar op je gezicht. Ook was het nog wel even spannend, want ik ben namelijk allergisch voor lood. Ik moest mijn blikje purol weer meenemen en dit op mijn gezicht smeren. Toen werd er huishoudfolie over heen gedaan, gelukkig niet over mijn neusgaten, en daar overheen het masker. Echt prettig is het niet, maar ik weet waarvoor je het doet. Toen hij het gat op het juiste formaat had gemaakt, moest ik naar de stimulator. Dit is een soort röntgen apparaat om de plek precies te kunnen zien en zo een bestralingsplan te maken. Dit duurde wel lang hoor. Dan weer foto zo en dan weer het apparaat dichterbij totdat ik "au" zei. Lieten ze het apparaat zo laag zakken dat het precies op die plek op mijn neus kwam. Niet echt handig dus. Na de nodige foto's verder en een hoop geklets op de achtergrond mocht ik eindelijk dat masker af doen. Puff, dat ademt toch wat makkelijker. Ik kreeg een briefje mee dat ik a.s. donderdag weer verwacht wordt om de eerste keer bestraalt te gaan worden. Ja, en dan gaan wij afstrepen. Vanavond komt Korrie weer, dus even weer wat ontspanning. Ik wil jullie gelijk even allemaal bedanken voor de vele reacties die ik krijg om mij sterkte te wensen in deze periode. In de vorm van kaartjes via de post, mailtjes, telefoontjes en bezoekjes. Fijn om te weten dat er mensen zijn die met je mee leven. Hier wordt je toch bewust of onbewust sterker van. Bedankt!!
Groetjes van Annette
vrijdag 6 augustus 2010
Naar het ziekenhuis.
Hallo allemaal,
Wij zijn net terug uit het ziekenhuis. Heel veel mensen hebben mij al gemaild of gebeld om mij sterkte te wensen vandaag en of ik iets wilde laten weten als ik weer thuis was. Bij deze dus, maar eerst wil ik iedereen bedanken voor jullie berichtjes van medeleven. Erg fijn om te weten dat er mensen zijn die je steunen, ook al ken je sommige niet eens persoonlijk. Het eerste ritje naar Zwolle zit er dus op. Wij zijn om 9.15uur vertrokken en waren dus weer om 12.05uur thuis. Pff, vooral Henk is nog moe, want die was pas rond 3.30uur thuis vannacht en die moest vanmorgen om 6.00uur weer melken. Tja, en hij is tenslotte ook geen 18 meer, toen was het namelijk geen probleem een korte nacht. Haha. Om het gesprek nu bij de dokter samen te vatten is dat het nu geen 20x bestralen wordt, maar 30x. Volgende week moest ik weer terug om een soort masker te maken. En de week erna is het passen hiervan en als het precies goed zit dan wordt er voor de eerste keer bestraalt. En daarna wordt het dus 5 dagen per week op en neer naar Zwolle voor zo'n 6 weken lang. Het zal zeker vermoeiend worden, maar het is tenslotte voor een goed doel zeg maar. De dokter vertelde wel dat dit een soort is wat vaak ingekapseld zit, dus kans op uitzaaingen is eigenlijk niet bekend. Hij doet het liever 30x kort dan 20x wat langer, omdat hij dan bang is dat de gezonde cellen ook vernietigd worden en dat heeft weer een negatieve invloed op de genezing van de plaats. Ook zou ik een grotere wond krijgen dan nu het geval is, maar het moet altijd eerst slechter worden, voordat het beter wordt, nietwaar? Al met al zal ik de maanden augustus en september onder de pannen zijn met reisjes op en neer naar Zwolle. Vanmiddag ga ik mij maar weer storten om de verjaardagsboodschappen in huis te krijgen. De was te doen etc. Want ook dat gaat gewoon door.
Groetjes van Annette
Wij zijn net terug uit het ziekenhuis. Heel veel mensen hebben mij al gemaild of gebeld om mij sterkte te wensen vandaag en of ik iets wilde laten weten als ik weer thuis was. Bij deze dus, maar eerst wil ik iedereen bedanken voor jullie berichtjes van medeleven. Erg fijn om te weten dat er mensen zijn die je steunen, ook al ken je sommige niet eens persoonlijk. Het eerste ritje naar Zwolle zit er dus op. Wij zijn om 9.15uur vertrokken en waren dus weer om 12.05uur thuis. Pff, vooral Henk is nog moe, want die was pas rond 3.30uur thuis vannacht en die moest vanmorgen om 6.00uur weer melken. Tja, en hij is tenslotte ook geen 18 meer, toen was het namelijk geen probleem een korte nacht. Haha. Om het gesprek nu bij de dokter samen te vatten is dat het nu geen 20x bestralen wordt, maar 30x. Volgende week moest ik weer terug om een soort masker te maken. En de week erna is het passen hiervan en als het precies goed zit dan wordt er voor de eerste keer bestraalt. En daarna wordt het dus 5 dagen per week op en neer naar Zwolle voor zo'n 6 weken lang. Het zal zeker vermoeiend worden, maar het is tenslotte voor een goed doel zeg maar. De dokter vertelde wel dat dit een soort is wat vaak ingekapseld zit, dus kans op uitzaaingen is eigenlijk niet bekend. Hij doet het liever 30x kort dan 20x wat langer, omdat hij dan bang is dat de gezonde cellen ook vernietigd worden en dat heeft weer een negatieve invloed op de genezing van de plaats. Ook zou ik een grotere wond krijgen dan nu het geval is, maar het moet altijd eerst slechter worden, voordat het beter wordt, nietwaar? Al met al zal ik de maanden augustus en september onder de pannen zijn met reisjes op en neer naar Zwolle. Vanmiddag ga ik mij maar weer storten om de verjaardagsboodschappen in huis te krijgen. De was te doen etc. Want ook dat gaat gewoon door.
Groetjes van Annette
dinsdag 8 december 2009
Weer een dag voorbij.
Hallo allemaal,
Weer bijna een dag voorbij. Het wordt een beetje vervelend om te vertellen, maar om eerlijk te zeggen gaat het vandaag slechter dan gisteren. Mijn suiker gaat op en neer en ik ren heen en weer tussen bank en wc. Vandaag dus maar de dokter gebeld. Het was toch beter dat ik langs kwam. Mijn longen zijn schoon, toch nog iets goeds. ;-) Mijn urine staat nu op kweek, omdat zij ook verwachten dat ik een blaasonsteking heb. Mijn darmen zijn opgezet en zeer gevoelig. Ik heb dus een behoorlijk virus in mijn darmen. Ik moet ook uitkijken dat ik niet uitdroog, want ik ben nog steeds misselijk en eet weinig of niet. Het hangt er net tegen aan. Mijn spuitschema heb ik zelf al wat aangepast en daar was de dokter zeer te vreden over. Overdag kom ik gelukkig nooit boven de 10 moll. Voor wie geen diabeet is of bekend is met diabeten zal dit niet zoveel zeggen. Ik denk dat het niet verstandig is om dit hier en nu helemaal te gaan uitleggen. Misschien ooit nog eens. ;-)
Ik heb dus nog niks gekregen, omdat zij toch die kweek wilde afwachten. Morgen kon ik bellen voor de uitslag. Ik moest blijven eten en zeker veel drinken, want de kans dat ik uitdroog is nu heel groot. En daar zit ik helemaal niet op te wachten. Vanavond zou ik weer naar "Vaartjes" gaan, maar dat heb ik maar afgebeld. Lekker thuis hangen op de bank bij de haard.
Iedere dag krijg ik zoveel leuke en lieve berichtjes van jullie en daar wil ik natuurlijk nogmaals mijn dank voor uitspreken. Ik ben al aan het broeden hoor, want voor de kerst wil ik weer een candy plaatsen als blijk dat ik jullie berichtjes en medeleven heel erg waardeer.
Ik heb vandaag weer nieuwe materialen binnen gekregen. Misschien dat ik puf heb om alvast wat op de website te zetten. Maar met de boekhouding waar ik gisteren aan begonnen was ben ik ook nog niet klaar mee. Maar dan moet je zo nadenken hè? Hahha, om eerlijk te zeggen heb ik daar nu geen zin in. Op de foto staat het nieuwste papier van S.E.I.
Groetjes van Annette
Abonneren op:
Posts
(
Atom
)